บทที่ 730

เสียงดังจากการตบค่อนข้างน่ากลัว!

การตบขึ้นหนักกว่าเดิม

ยูมิกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เธอดิ้นรนจนสุดแรงแต่เธอถูกสะกัดจุดเอาไว้ เธอจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้แม้แต่น้อย

จากนั้น โดน็อกก็เอื้อมมือไปลูบที่หัวของเธอก่อนที่เขาจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ความจริงฉันคือโดน็อก ดิกสัน นายน้อยแห่งตระกูลดิกสันแห่งเมืองหยุนโจว”

อะไรนะ?

ยูมิจ้องไปที่โดน็อกด้วยความตกตะลึง

ผู้คนในเมืองตงไห่ต่างก็เคยได้ยินเรื่องการทำลายล้างของตระกูลดิกสัน ยูมิเองก็เคยได้ยินเรื่องนั้นเช่นกัน

“เธอรู้ไหมว่าน้องชายคนที่สองของเธอ แดร์ริล เป็นคนทำลายตระกูลของฉัน? ถ้าไม่ใช่เพราะมัน ฉันคงจะไม่ต้องเร่ร่อนไปมาเหมือนซอมบี้แบบนี้!”

“แล้วเธอจะให้ฉันปฏิบัติกับเธอยังไง? ในเมื่อเธออ้างว่าเธอเป็นพี่สะใภ้ของแดร์ริล”

โดน็อกกำหมัดแน่นในขณะที่เขาพูด

ยูมิมองโดน็อกอย่างว่างเปล่า เธอไม่ได้พูดอะไร

ไอ้สารเลวแดร์ริลสร้างปัญหาแต่เธอกลับเป็นคนที่ต้องทุกข์ทนเพราะเขา ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้!

ยูมิโกรธจนเธอไม่สามรถหยุดร้องไห้ได้ เธอตะคอกใส่โดน็อก “แกควรจะไปจัดการกับแดร์ริล เพราะเขาเป็นคนที่ทำลายตระกูลดิกสันของแก แกมันเลวระยำที่มาข่มขืนผู้หญ