Share

Chapter 113

last update Last Updated: 2025-08-26 01:31:39

Chapter 113

คอนโดภาวิต

เครื่องปรับอากาศภายในห้องนอนทำงานตามปกติ ทว่าความเย็นกลับไม่ได้ช่วยให้หญิงสาวที่นอนเปลือยกายบนเตียงสักนิดเดียว ร่างกายเธอร้อนรุ่ม อุณหภูมิในร่างสูงขึ้นทุกวินาที

“พี่ภาม...อา” ชมพูนุชครางไม่หยุดปาก อารมณ์ของเธอตอนนี้ไปไกลสุดกู่ สาเหตุมาจากลิ้นและปากของภาวิตกำลังหยอกเย้าอยู่บนดอกกุหลาบกลิ่นหอม เย้ายั่วใจเขายิ่งนัก ลิ้นปาดเลยไปมา สะบัดพลิ้วเลียไล้ราวกับว่า เนื้อนวลเป็นไอศกรีมกลิ่นวนิลารสชาติโปรดของตน ที่ราดด้วยแยมสตอร์เบอรี่ ทั้งกลิ่นและรสเข้ากันเหลือเกิน ภาวิตดื่มชิมอย่างไม่รู้เบื่อ ตรงกันข้ามเขาปรารถนาเชยชมทุกเมื่อเชื่อวัน

แม้ว่าเวลานี้ภาวิตกำลังโอ้โลมเรือนร่างชมพูนุช ทว่าเขาได้ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอว่า เขาเพียงแค่จูบ จะไม่มีการเสพสังวาสเต็มรูปแบบหากเธอไม่อนุญาต แต่เป็นการจูบทั้งตัว โดยไม่มีเสื้อผ้าขวางกั้น หรืออาจเรียกได้ว่า แค่ภายนอก

ภาวิตใช้ความอดทนและอดกลั้นมาก ที่จะไม่ทำอะไรตามใจปรารถนา หลังจากส่งเธอขึ้นสวรรค์ เขาก็จะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อสำเร็จความใคร่ แม้ทรมานกายแต่ก็สุขใจ บางครั้งชมพูนุชเกิดความสงสารคนรักที่ต้องหักห้ามใจ หักห้ามอารมณ์ไม่ทำอะไรเกินเล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 117

    Chapter 117พลอยพัตราเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน เธอกระวนกระวายใจมากเรื่องอาการหัวใจกำเริบของบิดา ครั้งนี้ดูเหมือนจะหนักกว่าครั้งที่แล้ว เมื่อนำตัวมาถึงโรงพยาบาลอัยการหมดสติ ลมหายใจอ่อนจนน่าตกใจ ขณะที่คนเป็นลูกกำลังเป็นห่วงคนป่วยจับขั้วหัวใจ อีกหนึ่งคนกลับดีใจที่อัยการจะจากโลกนี้ไปเสียที แต่ก็แสดงออกนอกหน้าไม่ได้ นางจึงตีหน้าเศร้าได้สมจริง“คุณแม่คะ คุณพ่อเข้าไปนานแล้วนะคะ ยังไม่ออกมาเลย แพทเป็นห่วงคุณพ่อค่ะ”“คุณพ่ออยู่กับหมอแล้วนะแพท แม่เชื่อว่าคุณหมอต้องช่วยคุณพ่อได้” จิรวรรณให้ความหวังลูกสาว ทว่าในใจแช่งชักหักกระดูก“ญาติคุณอัยการค่ะ” ขณะนั้นพยาบาลเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน เอ่ยถามญาติคนไข้“ค่ะ ฉันเองค่ะ” พพลอยพัตรารีบเดินไปหาพยาบาลคนนั้น“คนไข้ปลอดภัยแล้วนะคะ แต่คุณหมอยังไม่วางใจเลยให้คนไข้แอดมิดเพื่อดูอาการค่ะ” พยาบาลแจ้งข่าวดีให้สองแม่ลูก พลอยพัตรายิ้มกว้างด้วยความดีใจที่บิดาปลอดภัยต่างกับอีกคนที่ยิ้มไม่ออก นึกสงสัยว่ามีอะไรผิดพลาด หัวใจอัยการต้องล้มเหลวมิใช่หรือ อัยการจะต้องเสียชีวิตในเวลาต่อมา แล้วเหตุใดผลออกมาเช่นนี้“ได้ค่ะ ขอห้องพิเศษนะคะ” พลอยพัตราบอกพยาบาล“เชิญคุณทาง

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 116

    Chapter 116“รักมากกว่าสิ แพทเป็นสุดยอดดวงใจของพ่อเลยนะ” เป็นความจริงจากหัวใจคนเป็นพ่อ “แพทรู้ไหมว่า แพทเหมือนของขวัญจากสวรรค์ เป็นของขวัญที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตพ่อ พ่อยังจำครั้งแรกที่พ่อเห็นหน้าแพทได้ดี แพทตัวขาวอมชมพู แก้มแดง พ่อจับมือน้อยๆ ของแพท แล้วเหมือนแพทจะรู้ว่ามือนี้เป็นมือของพ่อ แพทยิ้มทั้งที่ตายังหลับ วินาทีนั้นพ่อมีความสุขมากๆ พ่อให้สัญญากับแพทว่า พ่อจะเป็นพ่อที่ดี ดูแลและให้ความรักแพท พ่อทนไม่ได้นะที่เห็นแพทจมอยู่กับความเสียใจ อยู่กับความทุกข์ ชีวิตคนเรายังอีกยาวไกลนะลูก แพทมีโอกาสได้เจอคนดีๆ กว่าธาม แล้วคนนั้นอาจรักแพทมากกว่าแพทรักเขาซะอีก ให้โอกาสตัวเองนะลูก รักตัวเองให้มากๆ เหมือนกับที่พ่อรักแพทมากเท่าชีวิต”พลอยพัตราร้องไห้โฮในอ้อมกอดคนเป็นพ่อ ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน พลอยพัตราไม่เคยรู้สึกเลยว่า อัยการไม่รักตน เขาตามใจเธอทุกอย่าง อยากได้อะไรประเคนให้ไม่เคยขัด ทำผิดอะไรไม่เคยโกรธ ไม่เคยต่อว่า พูดแค่ว่าปรับปรุงตัวนะลูกเพียงแค่นี้ คำพูดอัยการเกาะกินใจพลอยพัตรายิ่งนัก และมากพอจะปัดเป่าความเสียใจให้บรรเทาไม่เพียงแค่พลอยพัตราที่น้ำตานองจากคำพูดของอัยการ จิรวรรณซาบซึ้งใจจ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 115

    Chapter 115คนที่ได้ฟังเรื่องราวตกใจตามที่ภาคินทร์คาดการณ์ ตกใจชนิดอ้าปากค้างเหมือนเขาตอนที่รู้ความจริงไม่มีผิด เรื่องที่พวกเขารับรู้พลิกไปพลิกมา อะไรที่คิดว่าใช่กลับไม่ใช่ ที่คิดว่าไม่ใช่กลับใช่ แต่ในการพลิกผันอันเหลือเชื่อ ทว่ามันกลับเป็นทางออกที่ไม่สร้างความหนักใจให้ภาคินทร์ไปในตัว“มันอาจไม่น่าเชื่อนะ แต่นิสัยใจคอของแพทตามที่โฟมบอก ชวนให้เชื่อว่าแพทคือคนบงการตัวจริงเสียงจริง” กฤตย์ลงความเห็นหลังจากภาคินทร์พูดจบ คนเล่าเรื่องถอนหายใจพรืดยาว มือสองข้างลูบหน้า“กูไม่อยากเชื่อเลยว่า แพทจะแค้นเกรซมากขนาดนี้ แพทอาจไม่แค้นหนักเท่านี้หากคนที่กูรักและจดทะเบียนด้วยไม่ใช่เกรซ มันเหมือนสรววค์เล่นตลกเลยว่ะ” ภาคินทร์พูดเสียงเนือย ตอนนี้เขาหนักอึ้งในอกมาก ระยะหลายวันมานี้มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นหลายอย่าง แต่ละอย่างล้วนคาดเดาไม่ได้“มันอาจะเป็นกรรมก็ได้นะ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตอบสนอง ครั้งหนึ่งแพทแย่งแฟนเกรซ มาตอนนี้กรรมตามทันเกรซดึงหัวใจมึงออกจากแพท คนติดนิสัยแย่งของรักของคนอื่นพอมาเจอกับตัว ไม่แปลกที่แค้นใจ ยิ่งคนนั้นเป็นคนที่ตัวเองเกลียด ความรู้สึกเลยทบหลายเท่า เมื่อแค้นมากก็ต้องชำระความให

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 114

    Chapter 114เช้าตรู่วันต่อมาภาคินทร์ขยับตัวให้เบาที่สุดเพราะเกรงว่าคนที่หนุนแขนตนต่างหมอนจะตื่นจากนิทรา เขาลุกเดินเข้าห้องน้ำ ก่อนออกมาหลังจากทำธุระเสร็จ เขาหย่อนก้นลงนั่งริมเตียง หันไปมองสาวสวยที่ยังคงนอนหลับสนิทด้วยรอยยิ้ม พรางนึกถึงความหวานชื่นเมื่อคืนนี้ก็อดยิ้มไม่ได้ ยิ้มกับความสุขที่ได้รับจากผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ที่มอบให้เขาอย่างเหลือล้นเช้านี้ภาคินทร์ตั้งใจจะทำมื้อเช้าให้สองคนแม่ลูกกิน ชายหนุ่มขยับตัวเพื่อลุกขึ้นยืน จังหวะนั้นเองมือถือภาคินทร์ที่วางอยู่บนตู้ไม้สามชั้นข้างเตียงเกิดแสงขึ้นมา แสงนั้นเกิดจากข้อความแจ้งเตือน เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูข้อความนั้น นัยน์ตาเขาเบิกกว้างเล็กน้อย มีความตกใจและแปลกใจที่เห็นข้อความนั้น“กฤตย์มีอะไรวะ โทรมาหกสิบกว่าสาย” เมื่อมีความสงสัย เขารีบโทรศัพท์กลับไปหากฤตย์ทันที โดยไม่สนใจว่าเวลานี้กฤตย์จะตื่นหรือยัง เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนนอน เขาจึงเดินออกจากห้อง ก้าวลงบันไดไปนั่งในห้องรับแขก พอนั่งปุ๊บปลายทางก็รับสาย “มีอะไรวะไอ้กฤตย์ โทรมาหากูหกสิบกว่าครั้ง”“ไม่มีเรื่องด่วน กูไม่ระห่ำโทรหามึงขนาดนี้หรอก” กฤตย์พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย“เออ

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 113

    Chapter 113คอนโดภาวิตเครื่องปรับอากาศภายในห้องนอนทำงานตามปกติ ทว่าความเย็นกลับไม่ได้ช่วยให้หญิงสาวที่นอนเปลือยกายบนเตียงสักนิดเดียว ร่างกายเธอร้อนรุ่ม อุณหภูมิในร่างสูงขึ้นทุกวินาที“พี่ภาม...อา” ชมพูนุชครางไม่หยุดปาก อารมณ์ของเธอตอนนี้ไปไกลสุดกู่ สาเหตุมาจากลิ้นและปากของภาวิตกำลังหยอกเย้าอยู่บนดอกกุหลาบกลิ่นหอม เย้ายั่วใจเขายิ่งนัก ลิ้นปาดเลยไปมา สะบัดพลิ้วเลียไล้ราวกับว่า เนื้อนวลเป็นไอศกรีมกลิ่นวนิลารสชาติโปรดของตน ที่ราดด้วยแยมสตอร์เบอรี่ ทั้งกลิ่นและรสเข้ากันเหลือเกิน ภาวิตดื่มชิมอย่างไม่รู้เบื่อ ตรงกันข้ามเขาปรารถนาเชยชมทุกเมื่อเชื่อวันแม้ว่าเวลานี้ภาวิตกำลังโอ้โลมเรือนร่างชมพูนุช ทว่าเขาได้ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอว่า เขาเพียงแค่จูบ จะไม่มีการเสพสังวาสเต็มรูปแบบหากเธอไม่อนุญาต แต่เป็นการจูบทั้งตัว โดยไม่มีเสื้อผ้าขวางกั้น หรืออาจเรียกได้ว่า แค่ภายนอกภาวิตใช้ความอดทนและอดกลั้นมาก ที่จะไม่ทำอะไรตามใจปรารถนา หลังจากส่งเธอขึ้นสวรรค์ เขาก็จะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อสำเร็จความใคร่ แม้ทรมานกายแต่ก็สุขใจ บางครั้งชมพูนุชเกิดความสงสารคนรักที่ต้องหักห้ามใจ หักห้ามอารมณ์ไม่ทำอะไรเกินเล

  • คุณหมอ...อย่าใจร้าย   Chapter 112

    Chapter 112“เรื่องนี้อาจทำให้คุณตกใจมาก และอาจทำให้คุณโกรธผม แต่ที่ผมเพิ่งมาบอกวันนี้เพราะผมเคลียร์ตัวเองเรียบร้อยแล้ว” ภาคินทร์เกริ่น และนั่นทำให้ชมพลอยยิ่งอยากรู้ความจริงที่ว่านี้ “เมื่อหกปีก่อน ผมไปเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมที่เยอรมัน...”ความตกใจเคลือบอยู่บนใบหน้าชมพลอย เมื่อได้รู้ความจริงว่า ภาคินทร์คือชายคนนั้น คนที่ได้ความสาวของเธอ เป็นคืนวันไนท์สแตนด์ที่แทบจำไม่ได้ว่า เกิดอะไรขึ้นกับตน และมีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นเป็นของแถมในคืนอันเร่าร้อน ชมพลอยไม่อยากนึกถึงเรื่องคืนนั้น และไม่อยากรู้ว่าชายปริศนาคนนั้นคือใคร เธอจึงไม่โทรไปตามเบอร์โทรศัพท์บนกระดาษโน้ตครั้งแรกที่เจอภาคินทร์ ชื่อเล่นธามตรงกับชื่อผู้ชายที่ได้ความสาวชมพลอย ทว่าเธอไม่คิดว่าเป็นภาคินทร์คือชายคนนั้น มันไม่มีอยู่ในหัวเลยด้วยซ้ำ เพราะในโลกนี้มีชื่อนี้ออกเกลื่อน ‘ธาม’ เป็นชื่อที่ไม่เฉพาะเชื้อสาย เป็นชาติไหนก็ได้ คำว่าโลกมันกลมจึงไม่มีในหัวความตั้งใจชมพลอยที่ว่า จะไม่มีใครอื่นอีก เธอจะอยู่กับลูกสาวเพียงสองคน เธอจึงไม่สานสัมพันธ์กับชายใดมากไปกว่าเพื่อน ทว่าความรู้สึกชมพลอยค่อยๆ เปลี่ยนไปเมื่อได้รู้จักและได้ใกล้ชิดกับภาคิน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status