บทที่ 1098

ลู่หนานเฉิงทำหน้างง “...น้าหรง งั้นเอาแบบนี้ไหม คุณอย่านอนโซฟาเลย มานอนตรงกลางระหว่างเราสองผัวเมียแทนดีไหม?”

น้าหรง “แบบนั้นมันไม่เหมาะมั้งคะ”

“เธอก็รู้ว่าไม่เหมาะ แล้วจะให้อยู่ดูอยู่ตรงนี้ได้ยังไง เราจะมีลูกกันยังไงล่ะ หรือคุณปู่จะให้เธอมาคอยสอนเราด้วย?”

น้าหรง “...จริงสิ แบบนี้ก็คงไม่เหมาะจริงๆ งั้นคุณชายคุณนาย พยายามกันให้เต็มที่นะคะ!”

พูดจบ น้าหรงก็รีบเดินออกไปจากห้อง

ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงลู่หนานเฉิงกับหลินซีเหยา ลู่หนานเฉิงพูดขึ้นว่า “เพราะคุณปู่คอยจับตาดูอยู่ เราถึงต้องนอนห้องเดียวกัน เธอไม่ว่ากันนะ?”

หลินซีเหยายกมือถอดเสื้อคลุมสีขาวออก เหลือเพียงชุดเดรสที่สวมอยู่ด้านใน เธอส่ายหน้าเบาๆ “ไม่เป็นไร”

ลู่หนานเฉิงมองเธอแวบหนึ่ง ชุดเดรสแนบกับสัดส่วนจนเผยให้เห็นเอวคอด เธอสวยจนเขาต้องรีบเบือนสายตา “คืนนี้ฉันนอนโซฟา เธอนอนบนเตียง”

หลินซีเหยาหันมามองเขา “น้าหรงคงจับตาดูเราอยู่ คืนนี้เรานอนเตียงเดียวกันเถอะ”

ลู่หนานเฉิงไม่คิดว่าเธอจะพูดตรงขนาดนั้น เขายักไหล่ “ในเมื่อคุณนายลู่เชิญ ฉันก็ไม่ขัด คืนนี้นอนเตียงเดียวกันก็ได้ เธอจะอาบน้ำก่อนหรือให้ฉันก่อน?”

หลินซีเหยา “ฉันยังต้องทำแบบร่