จ้าวอี้ฟันมีดตรงไปยังท้องของเย่ฮวนเอ่อร์หลินเจี๋ยยิ้มอย่างสะใจ ในที่สุดเธอก็จะได้เห็นภาพนี้ เย่ฮวนเอ่อร์และลูกไม่มีพ่อในท้องจะหายไปจากสายตาเธอเสียทีมีดของจ้าวอี้กำลังจะปักลง แต่ในจังหวะเสี้ยววินาทีสำคัญ จู่ๆ ก็มีหินก้อนหนึ่งพุ่งมาจากด้านนอก กระแทกเข้ามือจ้าวอี้เต็มแรงอ๊าก!จ้าวอี้เจ็บจนปล่อยมืด มีดร่วงลงกระแทกพื้นดัง เพล้ง!เกิดอะไรขึ้น!จ้าวอี้และหลินเจี๋ยหันขวับไปพร้อมกัน เห็นประตูโกดังถูกถีบกระแทกเปิดออกอย่างแรง ตำรวจกลุ่มใหญ่บุกเข้ามา “ยกมือขึ้น! ห้ามขยับ!”ตำรวจมาแล้ว!ตำรวจมาแล้ว!จ้าวอี้กับหลินเจี๋ยหน้าถอดสี คิดจะต่อต้าน แต่จ้าวอี้ตะโกนลั่น “พวกแก! คนของฉันล่ะ!”แต่เหล่าการ์ดชุดดำที่ถูกควบคุมตัวอยู่แล้วร้องกลับมา “คุณชาย! เราถูกจับหมดแล้ว! ถูกล้อมไว้!”อะไรนะ?!พวกเขาถูกล้อมหมดแล้วงั้นเหรอ?เป็นไปได้ยังไง?วันนี้พวกเขาตั้งใจออกแบบทั้งวัน ที่นี่ห่างไกลขนาดนี้ ไม่มีใครควรรู้ตำแหน่งนี้!“ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้!”ตำรวจสองนายพุ่งเข้ามากดจ้าวอี้กับหลินเจี๋ยลงกับพื้นอีกนายรีบปลดเชือกที่มัดเย่ฮวนเอ่อร์ออกหลินเจี๋ยมองเย่ฮวนเอ่อร์ด้วยความเกลียดชัง “เย่ฮวนเอ่อร์ เกิดอะไร
เย่ฮวนเอ่อร์ตะโกนบอกว่าเธอรักฟู่อวิ๋นเซิน!เธอกล้าหลอกเขา!ฃเธอกล้าท้าทายเขา!จ้าวอี้บีบคอเย่ฮวนเอ่อร์แน่นขึ้น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอไม่กลัวตายจริงๆ เหรอ?”ใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์แดงจัด “ฉันกลัวตาย! เพราะฉันห่วงลูกในท้องฉัน ห่วงฟู่อวิ๋นเซิน! แต่ถ้าต้องอยู่กับคนอย่างนาย ฉันยอมตายดีกว่า มันน่าขยะแขยง!”จ้าวอี้ “เธอ!”ทันใดนั้น ประตูโกดังถูกผลักเปิดออก“คุณชายจ้าว!”เป็นหลินเจี๋ยที่รีบวิ่งเข้ามาจ้าวอี้ปล่อยคอเย่ฮวนเอ่อร์ทันที อากาศสดใหม่ไหลเข้าสู่ปอด เย่ฮวนเอ่อร์ไอถี่ๆ อย่างทรมานจ้าวอี้หันไปมองหลินเจี๋ย “หลินเจี๋ย ทำไมเธอมาที่นี่? เธอไม่ได้อยู่กับฟู่อวิ๋นเซินกับเสี่ยวอู่เหรอ?”หลินเจี๋ยหอบหายใจ สีหน้าตึงเครียด “คุณชายจ้าว เสี่ยวอู่เริ่มสงสัยฉันแล้ว!”จ้าวอี้ขมวดคิ้ว “อะไรนะ? เสี่ยวอู่ไม่เคยสงสัยเธอเลยนี่นา!”หลินเจี๋ยเสียงหนัก “ฉันก็ไม่รู้ทำไมจู่ๆ เขาถึงสงสัย แต่ตอนนี้เขาแปลกมาก! คุณชายจ้าว ฉันมีลางไม่ดี เราต้องรีบจัดการคุณหนูใหญ่เย่ซะ เก็บเธอไว้มีแต่จะเป็นภัย!”เย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะเย็น “หลินเจี๋ย ฟู่อวิ๋นเซินกับเสี่ยวอู่เคยเห็นเธอเป็นเพื่อน ไม่เคยสงสัยเธอ แต่เธอกลับแทงข้างหลัง ร่
เย่ฮวนเอ่อร์ถอยหลังหนี “จ้าวอี้ นายอย่าดื้อรั้นเลย แบบนี้มันฆ่าคน ผิดกฎหมายนะ!”จ้าวอี้ “สามปีก่อนฉันยังทำให้ฟู่อวิ๋นเซินตายได้ ครั้งนี้ฉันก็ทำให้เธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยได้เหมือนกัน!”ขนตาเรียวยาวของเย่ฮวนเอ่อร์สั่นระริก “สามปีก่อน ที่แท้เป็นนายที่ลงมือกับฟู่อวิ๋นเซินจริงๆ!”จ้าวอี้ “แต่ฟู่อวิ๋นเซินมันดวงแข็งเกินไป มันกลับรอดมาได้! แถมยังกลายเป็นทายาทธุรกิจใหม่ที่รุ่งโรจน์ ฉันอยากให้มันตายแทบขาดใจ!”เย่ฮวนเอ่อร์ “จ้าวอี้ สามปีก่อนนายทำอะไรกับฟู่อวิ๋นเซินกันแน่?”จ้าวอี้หัวเราะเย็น “สามปีก่อน ฉันให้คนลากมันที่บาดเจ็บหนักขึ้นรถ แล้วผลักรถไปที่ขอบหน้าผา จากนั้นสาดกรดกำมะถันใส่หน้า ทำลายหน้าตามัน แล้วผลักทั้งคนทั้งรถตกหน้าผาไป!”เย่ฮวนเอ่อร์คาดไว้แล้ว แต่พอได้ยินความจริงเต็มๆ เธอก็ถึงกับหายใจติดขัด“จ้าวอี้ นายยังเป็นคนอยู่ไหม ใช้กรดสาดหน้าฟู่อวิ๋นเซินแบบนั้น!”จ้าวอี้หัวเราะคลั่ง “ก็เพราะเธอนั่นแหละ! ใครใช้ให้เธอไปชอบมันล่ะ! ฟู่อวิ๋นเซินตอนนั้นมันก็แค่ไอ้จน แต่ก็ยังแย่งทุกอย่างไปจากฉัน เธอก็ยังชอบมัน พวกเธอชอบหน้าตามันนักใช่ไหม งั้นฉันก็จะทำให้มันกลายเป็นตัวอัปลักษณ์!”ความริษยาข
สีหน้าของฟู่อวิ๋นเซินมืดครึ้มราวกับมีเมฆฝนปกคลุม “ฮวนเอ่อร์? ฮวนเอ่อร์! เธออยู่ไหน!”เขาก้าวขายาวพรวดขึ้นบันได ผลักประตูห้องนอนใหญ่เปิดออก แต่ด้านในกลับว่างเปล่า“ฮวนเอ่อร์? ฮวนเอ่อร์!”เสี่ยวอู่วิ่งตามเข้ามา หัวใจก็จมดิ่งตามไปด้วย “อวิ๋นเซิน คุณหนูใหญ่เย่ไม่อยู่บ้าน? เธอไปไหน?”เสี่ยวอู่เริ่มรู้สึกกังวล “โทรหาเธอก็ไม่ติด คนก็หายไปแบบนี้ หรือว่า… หรือว่าสิ่งที่คุณหนูใหญ่เย่พูดเป็นเรื่องจริง?”ฟู่อวิ๋นเซินหันขวับไปมองเสี่ยวอู่ “ฮวนเอ่อร์พูดว่าอะไร?”ตอนนี้เสี่ยวอู่ไม่กล้าปิดบังอีก เขารีบพูดออกมา “อวิ๋นเซิน คุณหนูใหญ่เย่บอกว่า หลินเจี๋ยร่วมมือกับจ้าวอี้ พวกเขาเป็นพวกเดียวกัน!”อะไรนะ?ฟู่อวิ๋นเซินช็อกไปชั่วขณะเสี่ยวอู่พูดต่อ “ตอนแรกฉันไม่เชื่อ เรารู้จักหลินเจี๋ยมานาน เธอจะไปร่วมมือกับจ้าวอี้ได้ยังไง? เธอรู้ดีว่าจ้าวอี้เป็นศัตรูเรา… หรือว่า หลินเจี๋ยติดต่อกับจ้าวอี้ แล้วให้เขาพาตัวคุณหนูใหญ่เย่ไป แบบที่เคยเกิดขึ้นคราวก่อน?”ฟู่อวิ๋นเซินคว้าคอเสื้อเสี่ยวอู่กระชากแรง “คราวก่อน? คราวไหน? อธิบายมาให้ชัดเจน!”เสี่ยวอู่ “อวิ๋นเซิน คราวก่อนหลินเจี๋ยให้ฉันนัดคุณหนูใหญ่เย่ออกมา แล้วแอบ
หลินเจี๋ยอ้างว่าไม่มีสัญญาณแล้วรีบวางสายไป แต่เสี่ยวอู่กลับมีลางสังหรณ์ร้ายๆ เกิดขึ้นในใจ เขารู้สึกว่าหลินเจี๋ยเหมือนกำลังปิดบังอะไรบางอย่างหรือว่า สิ่งที่เย่ฮวนเอ่อร์พูดเป็นความจริง?ถ้าเย่ฮวนเอ่อร์อยู่กับหลินเจี๋ยตอนนี้ เธอจะไม่ตกอยู่ในอันตรายใช่ไหม?เสี่ยวอู่รีบกดโทรหาหลินเจี๋ยอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่รับสายปลายสายมีเสียงระบบอัตโนมัติที่เย็นชา “ขอโทษค่ะ เบอร์ที่ท่านโทรไปปิดเครื่องอยู่ กรุณาโทรใหม่ภายหลัง”หลินเจี๋ยไม่รับสายเขาเสี่ยวอู่รีบกดโทรหาเย่ฮวนเอ่อร์ต่อทันทีแต่เย่ฮวนเอ่อร์ก็ไม่รับสายเช่นกันปลายสายยังคงเป็นเสียงเย็นชานั้น “ขอโทษค่ะ เบอร์ที่ท่านโทรไปปิดเครื่องอยู่ กรุณาโทรใหม่ภายหลัง!”เย่ฮวนเอ่อร์ก็ปิดเครื่องเหมือนกันทำไมทั้งสองคนถึงปิดเครื่องพร้อมกัน?เย่ฮวนเอ่อร์จะไม่เกิดเรื่องอะไรไปแล้วใช่ไหม?ถ้าเย่ฮวนเอ่อร์และลูกในท้องเกิดอะไรขึ้นมา แล้วฟู่อวิ๋นเซินจะทำอย่างไร?คิดถึงคำพูดที่ฟู่อวิ๋นเซินเพิ่งพูดไป เสี่ยวอู่ก็เหงื่อแตกพลั่ก เขาเริ่มเสียใจแล้ว!ตอนนี้ทั้งเย่ฮวนเอ่อร์และหลินเจี๋ยติดต่อไม่ได้ เสี่ยวอู่เริ่มลนลาน เขาควรทำอย่างไรดี?เขาต้องสารภาพกับฟู่อวิ๋
ฟู่อวิ๋นเซินให้ความสำคัญกับมิตรภาพของเขากับเสี่ยวอู่มาก แต่เขาก็รักเย่ฮวนเอ่อร์และลูกยิ่งกว่า ชีวิตของแม่ลูกคู่นั้นคือเส้นตายของเขาดังนั้นเขาจึงขอร้องเสี่ยวอู่ว่าอย่าเกลียดเย่ฮวนเอ่อร์แบบมีอคติ และห้ามทำร้ายแม่ลูกคู่นั้นเด็ดขาดถ้าไม่เช่นนั้น มิตรภาพระหว่างพวกเขาจะจบลงทันทีเสี่ยวอู่ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ฉันรู้แล้ว อวิ๋นเซิน นายรีบจัดการเอกสารพวกนี้เถอะ จัดการเสร็จแล้วนายจะได้กลับไปอยู่กับคุณหนูใหญ่เย่กับลูกได้”ฟู่อวิ๋นเซินพยักหน้า “อืม”เขาก้มหน้าลงเริ่มจัดการเอกสารทันทีเสี่ยวอู่ออกไปด้านนอก เขากลับรู้สึกกระสับกระส่าย เพราะเขาไม่รู้ว่าตอนนี้หลินเจี๋ยกำลังคุยอะไรกับเย่ฮวนเอ่อร์อยู่บ้างเสี่ยวอู่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรไปหาเธอขณะนั้นหลินเจี๋ยยังอยู่ในวิลล่า ยังไม่ได้ออกไป พอเห็นสายเรียกเข้าจากเสี่ยวอู่ เธอก็กดรับ “ฮัลโหล พี่เสี่ยวอู่”เสี่ยวอู่จับโทรศัพท์แน่น “หลินเจี๋ย ตอนนี้เธอคุยกับเย่ฮวนเอ่อร์เป็นไงบ้าง?”หลินเจี๋ย “พวกเรายังคุยกันอยู่”เสี่ยวอู่ “เย่ฮวนเอ่อร์ตอนนี้ท้องอยู่ ท้องลูกของอวิ๋นเซิน เธออย่าไปยั่วโมโหเธอ ห้ามทำร้ายเด็กในท้อง”หลินเจี๋ยฟังแล้วจับสังเกตได้ทันท