LOGINShare
บทที่ 232
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 233
ฮั่วซือหานกำลังมีอารมณ์ปรารถนา หางตาเรียวยาวถึงกับแดงก่ำแต่พอได้ยินคำพูดของฉือหว่าน ร่างเขาก็ชะงักไปทันทีเขาเงยหน้าขึ้นมองฉือหว่านฉือหว่านใช้สายตาชี้ไปทางประตู “ประธานฮั่ว ทีนี้คุณคงต้องไปตามง้อซุปตาร์โหลวของคุณกลับมาแล้วล่ะ”ฮั่วซือหานฉลาดขนาดไหน เขาเข้าใจทุกอย่างในทันที ฉือหว่านไม่ได้ยั่วเขาด้วยความจริงใจ เธอกำลังเล่นละครให้โหลวซินเยว่ดูอารมณ์ใคร่ที่ค้างคาในหางตาพลันจางหายไป กลับคืนความชัดเจน เขามองฉือหว่านด้วยสายตาเย็นเยียบ “ลงไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้!”ฉือหว่านไม่รีรอ รีบลงไปทันทีฮั่วซือหานลุกขึ้น ยืนตัวสูงโปร่งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ ผู้หญิงสารเลวนี่มัน!“ว่ามา มาหาฉันเพราะอะไรแน่?”“ประธานฮั่ว เสี่ยวฝูไม่ได้ตัดสลิงของซุปตาร์โหลวเลย เธอถูกใส่ร้าย ฉันหวังว่าประธานฮั่วจะเมตตาปล่อยตัวเสี่ยวฝูให้ด้วย” ฉือหว่านพูดเจตนาของตัวเองออกมาซูเสี่ยวฝู?เพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง?ฮั่วซือหานไม่ได้สนใจเรื่องโหลวซินเยว่ตกลงมาจากสลิง ดังนั้นเขาเลยไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับซูเสี่ยวฝูเลขาจ้าวเคยโทรมาขอคำสั่งกับเขา เขาก็ปล่อยให้โหลวซินเยว่จัดการที่แท้ฉือหว่านมาหาเขาเพราะอยากช่วยเพื่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 234
เธออาจจะหาทางออกได้โดยไปหาลู่หนานเฉิง...ฉือหว่านมาถึงวิลล่าของลู่หนานเฉิง ก็เห็นผู้ช่วยของเขากำลังเก็บกระเป๋าฉือหว่านถามอย่างแปลกใจ “คุณลู่ นี่คุณ?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากยิ้ม “หวานหว่าน เมื่อกี้พ่อฉันโทรมา บอกว่าบริษัทที่ต่างประเทศมีปัญหานิดหน่อย ฉันต้องบินกลับไป”ตระกูลลู่ในช่วงหลายปีมานี้ย้ายไปทำธุรกิจต่างประเทศแล้ว ทั้งบริษัทและทรัพย์สินก็อยู่ต่างประเทศ การกลับมาครั้งนี้ของลู่หนานเฉิงก็แค่พักผ่อนและเที่ยวเล่นแต่การกลับไปของลู่หนานเฉิงครั้งนี้เร็วเกินไป และเกิดขึ้นในช่วงจังหวะนี้ ทำให้ฉือหว่านอดสงสัยไม่ได้ว่าเกี่ยวข้องกับฮั่วซือหานหรือเปล่าฮั่วซือหานแอบทำอะไรลับหลังเขาหรือเปล่าถึงทำให้ลู่หนานเฉิงต้องออกไป?“หวานหว่าน เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ลู่หนานเฉิงถามฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่มีอะไรหรอก”“หวานหว่าน” ลู่หนานเฉิงมองเธออย่างอ่อนโยน “เธออยากให้ฉันอยู่ต่อไหม?”ฉือหว่านรู้ว่านี่คือการทดสอบสุดท้ายของลู่หนานเฉิง ถ้าเธอพยักหน้า เขาก็จะไม่ไป“คุณลู่ ฉันไม่คุ้มค่าขนาดนั้นหรอก อนาคตคุณจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าฉันแน่นอน”ฉือหว่านไม่ได้ให้ความหวังเขาเลยลู่หนานเฉิงก็ไม่ได
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 235
ภายในห้องประชุมธุรกิจที่หรูหราแต่เรียบง่าย ฮั่วซือหานในชุดสูทสีดำตัดเย็บพิเศษ ดูหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยราศี เขากำลังนำผู้บริหารระดับสูงของฮั่วซื่อกรุ๊ปต้อนรับประธานมาร์คจากบริษัท LVMA แห่งฝรั่งเศส“คุณนาย ประธานของเราพูดภาษาฝรั่งเศสเก่งมากเลยค่ะ ประธานพูดได้ยี่สิบกว่าภาษา ไม่เคยต้องพึ่งล่ามเลย” พนักงานต้อนรับชงกาแฟให้ฉือหว่านแก้วหนึ่งฉือหว่านยิ้มบาง “ขอบคุณค่ะ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณนาย งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“ได้ค่ะ”พนักงานต้อนรับเดินจากไป ดวงตากลมใสของฉือหว่านมองผ่านกระจกใสบานใหญ่ไปยังด้านในอีกครั้ง สายตาตกอยู่ที่ฮั่วซือหานฮั่วซือหานยืนอยู่ข้างมาร์ค มาร์คพูดภาษาฝรั่งเศส ส่วนเขาตอบกลับด้วยภาษาฝรั่งเศสที่ไหลลื่น และบริสุทธิ์ การพบปะของเหล่าผู้บริหารชั้นสูง การประชุมบนยอดเขาของโลกธุรกิจ ฉือหว่านแม้จะอยู่ด้านนอกกระจก ก็ยังสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของโลกแห่งความมั่งคั่งที่ล้อมรอบตัวฮั่วซือหานไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีผู้หญิงมากมายหลงใหลในตัวเขา ฉือเจียวยังไม่ทันไป ก็มีโหลวซินเยว่มาอีกคนแล้วเวลาเขาจริงจังขึ้นมา เขาดูสง่างาม เย็นชา มีอำนาจ และน่าหวั่นเกรงแต่พอนึกถึงการที่เขาบีบบังคั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 236
ลูกกระเดือกของฮั่วซือหานขยับขึ้นลงอย่างไม่ใส่ใจ เธอน่ะมีใบหน้าสวยดุจนางฟ้าติดตัวมาแต่เกิด ราวกับไม่เคยแตะต้องโลกมนุษย์ แต่กลับส่งภาพเคลื่อนไหวแบบนั้นมาให้เขา แถมยังเป็นตอนที่เขากำลังยุ่งอีก แม่ง! อีกด้านของเธอก็คือปีศาจน้อยชัดๆอะไรๆ ก็รู้อะไรๆ ก็ทำเป็นหมดมาร์คหัวเราะ “คุณนายฮั่วดูอายุน้อยมาก คงขี้อ้อนไม่น้อย ประธานฮั่วรับมือไหวเหรอครับ?”มีภรรยาน่ารักแบบนี้ ก็ต้องดูด้วยว่าผู้ชายจะรับมือได้หรือเปล่าฮั่วซือหานมองฉือหว่านที่อยู่นอกห้อง เขาเองก็ไม่รู้ ตัวเขากับฉือหว่านยังไม่ได้พัฒนาถึงขั้นนั้น เขาเลยไม่รู้ว่าเขาจะรับมือกับเธอไหวไหมติ๊งฉือหว่านส่งข้อความมาอีกแล้วฮั่วซือหานเปิดดู ฉือหว่าน: “ประธานฮั่ว คุณไหวไหม ถ้าไม่ไหว ฉันจะไปแล้วนะ”โว้ย!ฮั่วซือหานสบถในใจแรงๆ แบบไร้เสียง ผู้หญิงคนนี้จะให้เขาทำงานยังไงไหว?ด้านนอก ฉือหว่านที่แกล้งจนได้แต้มคืนมา รู้สึกอารมณ์ดี เธอรู้อยู่แล้วว่าฮั่วซือหานไม่มีทางทิ้งงานมาหาเธอแน่ เธอยกกาแฟขึ้นจิบ แล้วก็ลุกขึ้นจะเดินจากไปแต่ในวินาทีนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำแฝงความเย็นชาก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “จะไปไหน?”เสียงนี้…ฉือหว่านหันกลับไป เห็นประตูห้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 237
เขาพูดว่าอะไรนะ?ฉือหว่านรู้สึกว่าเขาเลิกแกล้งวางมาดแล้ว ตอนนี้ฮั่วซือหานคนที่ทั้งร้ายทั้งเจ้าชู้กลับมาอีกครั้งก่อนหน้านี้ เธอแค่อยากฉีกหน้ากากเขาแต่พอฉีกออกได้จริงๆ เธอกลับพบว่า บางที เธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นเท่าไหร่...รถโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นอย่างนุ่มนวลไปบนท้องถนน ฉือหว่านหันไปมองชายหนุ่มข้างกาย “เป็นคุณใช่ไหม ที่ไม่ให้ฉันไปเยี่ยมเสี่ยวฝู?”ฮั่วซือหานวางมือลงบนพวงมาลัยใหญ่ มือเรียวยาวนิ้วชัดเจนตอบรับอย่างเฉยเมย “อืม”เขายอมรับตรงๆ“แล้วการที่คุณลู่ต้องกลับไป เกี่ยวข้องกับคุณด้วยหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเปิดไฟเลี้ยว มือแข็งแรงที่สวมเรือนเวลาหรูหราหมุนพวงมาลัยอย่างคล่องแคล่ว เสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงด้วยความลึกลับเอ่ยขึ้น “ตอนนี้หนานเฉิงน่าจะถึงแล้ว เธอคิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่?”ฉือหว่านไม่พูด เธอรอฟังประโยคต่อไปของเขาฮั่วซือหานยื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้เธอฉือหว่านรับมา ในนั้นเธอเห็นลู่หนานเฉิง“นี่คือตัวเลือกที่ตระกูลลู่เตรียมไว้ให้หนานเฉิง คุณหนูตระกูลเจียง เจียงหลี หนานเฉิงเพิ่งลงจากเครื่องก็ถูกพาไปนัดดูตัวแล้ว การแต่งงานระหว่างสองตระกูลใหญ่อย่างลู่กับเจียงเป็นเรื่องแน่นอน”ในภ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 238
ฮั่วซือหานหยุดเดิน “ของใช้สำหรับการคุมกำเนิดอยู่ข้างหน้า เธอไปซื้อมา”เขาให้เธอไปซื้อถุงยางให้เขาถ้าไม่ติดว่าเสี่ยวฝูยังอยู่ในมือของเขา ฉือหว่านคงอยากตะโกนไล่เขาให้ไกลแสนไกลทำเกินไปแล้ว!ฉือหว่านไม่ยอมขยับ ฮั่วซือหานมองใบหน้าขาวเนียนสวยราวฝ่ามือของเธอ เวลานี้ทั้งหน้าเธอแดงเรื่อด้วยความเขิน แดงลามไปถึงปลายหูเล็กขาวสะอาด ช่างดูไร้เดียงสาน่ารักซะจนเขาอยากแกล้งให้มากกว่านี้อีก“ยืนบื้อทำไม? หรือว่าเธอไม่อยากให้เพื่อนรักของเธอออกมา?”เขากำลังข่มขู่เธอดีมาก ฉือหว่านยอมรับการขู่ครั้งนี้ เธอหันหลังเดินไปยังโซนขายของใช้คุมกำเนิดตรงโซนนั้นมีคู่รักอยู่สองคู่ พอเธอเดินเข้าไป ทั้งสองคู่ก็หันขวับมามองเธอพร้อมกันฉือหว่านอยากแทรกแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอดเธอหันไปมอง เห็นฮั่วซือหานที่ทั้งสูงทั้งขายาวยืนพิงอยู่ตรงมุมทางเดิน เขามองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เห็นเธออึดอัด เขากลับสนุกฉือหว่านกัดริมฝีปากล่าง แล้วเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางขึ้นมากล่องหนึ่ง เธอหันไปถามเขา “คุณใช้ไซส์นี้หรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเพ่งมองดู ขนาดไซส์ S“ไม่ใช่เหรอ งั้นอันนี้ล่ะ?”ฉือหว่านหยิบกล่องอีกใบ แล้วกระพริบตาใสซ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 239
ประโยคสุดท้ายของฉือหว่านที่ว่า “คืนนั้นคุณก็ไม่ใส่” เสียงค่อยๆ แผ่วลง จนฮั่วซือหานได้ยินไม่ชัดเขาได้ยินแค่ช่วงต้นประโยค ที่บอกว่าเธอไม่อยากกินยาคุมอีกแล้วเท่านั้นฮั่วซือหานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอแพ้ยาคุมจนเป็นลมเพราะลู่หนานเฉิง ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มเหยียดเย็นชา เอ่ยเสียงประชด “ในเมื่อเธอกินยาคุมให้ผู้ชายคนอื่นได้ ทำไมจะกินให้ฉันไม่ได้?”เขาว่าอะไรนะ?เธอกินยาคุมเพื่อผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?เมื่อก่อนเขาเคยเข้าใจผิด คิดว่าเธอผ่านผู้ชายมามากมาย เธอก็ยังทนได้ แต่คืนนั้นเขารู้ดีว่าเธอคือครั้งแรก แล้วตอนนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก?ฉือหว่านกำหมัดต่อยเขาไปหนึ่งทีด้วยความโกรธในใจยังคงเจ็บ ยังเคือง ยังเกลียดเขาฮั่วซือหานไม่หลบ รับหมัดเล็กๆ ของเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วจับมือเธอไว้ เปลี่ยนเป็นกุมมือนุ่มนั้นพาเธอเดินต่อ“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้ซื้อถุงยางเลยนะ” ฉือหว่านเตือนเขาเสียงเบาฮั่วซือหานหยุดก้าว มองแผงของบนชั้นวาง “จะให้โอกาสอีกครั้ง เลือกใหม่”ภายใต้สายตาของเขา ฉือหว่านยื่นมือไปหยิบกล่องหนึ่ง เธอหยิบไซส์ใหญ่ที่สุดเธอเริ่มรู้ตัวและวางตัวดีขึ้นแล้วฮั่วซือหานยกมุ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 240
ใบหน้าขาวใสขนาดเท่าฝ่ามือของฉือหว่านขึ้นสีแดงจัด เธอกัดปลายลิ้นของเขาอย่างแรงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ฮั่วซือหานต้องผละออกจากจูบ ฉือหว่านรีบหอบหายใจเป็นระลอก ขนตายาวหนาสองแถวที่ตกลงชิดแก้มสั่นระริกอย่างอ่อนแรงและตื่นตระหนก ดูน่าเอ็นดูจนคนอยากปกป้องฮั่วซือหานเอื้อมมือไปบีบคางเล็กของเธอ ฉือหว่านจึงถูกบังคับให้เงยหน้ามองเขา“ฉือหว่าน ตอนนี้เธอกำลังขอร้องฉัน ถ้ายังกล้ากัดอีกล่ะก็ เพื่อนรักของเธอก็อย่าหวังจะได้ออกมา เข้าใจที่ฉันพูดไหม?”เสียงทุ้มพร่าของเขาเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็นเป็นท่าทีของผู้มีอำนาจที่ยืนอยู่เหนือทุกอย่างฉือหว่านมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะจำยอมเอ่ยว่า “เข้าใจแล้ว”ฮั่วซือหานเอื้อมมือไปหยิบถุงยางจากเบาะผู้โดยสารแต่ในวินาทีนั้นเอง ฉือหว่านกลับเป็นฝ่ายผลักเขานอนลงแทน พลิกเกมกลับ เธอกล่าวว่า “ทำไมคุณถึงได้เป็นฝ่ายถอดของฉันอยู่คนเดียวล่ะ ฉันก็จะถอดของคุณบ้าง”ฉือหว่านเอื้อมมือไปปลดกระดุมสูทของเขาเธอรีบจัดจนมือพันกัน กระดุมปลดไม่ออก เธอเลยเปลี่ยนเป็นดึงกระชากแทนฮั่วซือหานเอนหัวพิงพนัก เบื้องหลังดวงตาคมหลับลงเล็กน้อย เอ่ยเสียงพร่าอย่างอดกลั้น “เบาๆ หน่อย
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 384
เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 383
“ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 382
น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 381
เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 380
เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 379
เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 378
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 377
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 376
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
