เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 238
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 239
ประโยคสุดท้ายของฉือหว่านที่ว่า “คืนนั้นคุณก็ไม่ใส่” เสียงค่อยๆ แผ่วลง จนฮั่วซือหานได้ยินไม่ชัดเขาได้ยินแค่ช่วงต้นประโยค ที่บอกว่าเธอไม่อยากกินยาคุมอีกแล้วเท่านั้นฮั่วซือหานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอแพ้ยาคุมจนเป็นลมเพราะลู่หนานเฉิง ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มเหยียดเย็นชา เอ่ยเสียงประชด “ในเมื่อเธอกินยาคุมให้ผู้ชายคนอื่นได้ ทำไมจะกินให้ฉันไม่ได้?”เขาว่าอะไรนะ?เธอกินยาคุมเพื่อผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?เมื่อก่อนเขาเคยเข้าใจผิด คิดว่าเธอผ่านผู้ชายมามากมาย เธอก็ยังทนได้ แต่คืนนั้นเขารู้ดีว่าเธอคือครั้งแรก แล้วตอนนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก?ฉือหว่านกำหมัดต่อยเขาไปหนึ่งทีด้วยความโกรธในใจยังคงเจ็บ ยังเคือง ยังเกลียดเขาฮั่วซือหานไม่หลบ รับหมัดเล็กๆ ของเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วจับมือเธอไว้ เปลี่ยนเป็นกุมมือนุ่มนั้นพาเธอเดินต่อ“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้ซื้อถุงยางเลยนะ” ฉือหว่านเตือนเขาเสียงเบาฮั่วซือหานหยุดก้าว มองแผงของบนชั้นวาง “จะให้โอกาสอีกครั้ง เลือกใหม่”ภายใต้สายตาของเขา ฉือหว่านยื่นมือไปหยิบกล่องหนึ่ง เธอหยิบไซส์ใหญ่ที่สุดเธอเริ่มรู้ตัวและวางตัวดีขึ้นแล้วฮั่วซือหานยกมุ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 240
ใบหน้าขาวใสขนาดเท่าฝ่ามือของฉือหว่านขึ้นสีแดงจัด เธอกัดปลายลิ้นของเขาอย่างแรงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ฮั่วซือหานต้องผละออกจากจูบ ฉือหว่านรีบหอบหายใจเป็นระลอก ขนตายาวหนาสองแถวที่ตกลงชิดแก้มสั่นระริกอย่างอ่อนแรงและตื่นตระหนก ดูน่าเอ็นดูจนคนอยากปกป้องฮั่วซือหานเอื้อมมือไปบีบคางเล็กของเธอ ฉือหว่านจึงถูกบังคับให้เงยหน้ามองเขา“ฉือหว่าน ตอนนี้เธอกำลังขอร้องฉัน ถ้ายังกล้ากัดอีกล่ะก็ เพื่อนรักของเธอก็อย่าหวังจะได้ออกมา เข้าใจที่ฉันพูดไหม?”เสียงทุ้มพร่าของเขาเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็นเป็นท่าทีของผู้มีอำนาจที่ยืนอยู่เหนือทุกอย่างฉือหว่านมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะจำยอมเอ่ยว่า “เข้าใจแล้ว”ฮั่วซือหานเอื้อมมือไปหยิบถุงยางจากเบาะผู้โดยสารแต่ในวินาทีนั้นเอง ฉือหว่านกลับเป็นฝ่ายผลักเขานอนลงแทน พลิกเกมกลับ เธอกล่าวว่า “ทำไมคุณถึงได้เป็นฝ่ายถอดของฉันอยู่คนเดียวล่ะ ฉันก็จะถอดของคุณบ้าง”ฉือหว่านเอื้อมมือไปปลดกระดุมสูทของเขาเธอรีบจัดจนมือพันกัน กระดุมปลดไม่ออก เธอเลยเปลี่ยนเป็นดึงกระชากแทนฮั่วซือหานเอนหัวพิงพนัก เบื้องหลังดวงตาคมหลับลงเล็กน้อย เอ่ยเสียงพร่าอย่างอดกลั้น “เบาๆ หน่อย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 241
ต้องเป็นเพราะเธอทำอะไรสักอย่าง จึงสามารถตอบโต้แบบพลิกสถานการณ์แล้วช่วยซูเสี่ยวฝูออกมาได้ฉือหว่านยังไม่ได้วางสาย เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็ได้ยินเสียงของฮั่วซือหานแล้ว “หวานหว่าน ตอนนี้เธอกับประธานฮั่วอยู่ที่ไหน?”“พวกเรา...”“หวานหว่าน ฉันเห็นรถของประธานฮั่วแล้ว!”วินาทีถัดมาเสียง “ก๊อก ก๊อก” ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์วิ่งเข้ามาแล้วเคาะกระจกหน้าต่างรถฉือหว่านไม่คิดว่าเยี่ยฮวนเอ่อร์จะอยู่ใกล้ขนาดนี้ ถึงแม้ว่าฟิล์มกรองแสงสีดำราคาแพงจะทำให้ข้างนอกมองไม่เห็นข้างใน แต่การปรากฏตัวของเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็ทำให้ฉือหว่านตกใจอยู่ดี ตอนนี้เธอยังนั่งอยู่บนตัวของฮั่วซือหาน ทั้งสองคนยังคงแนบชิดกันในท่าทางที่ชวนให้เข้าใจผิดตอนนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำเซ็กซี่ของชายหนุ่มก็ดังขึ้น “ฉือหว่าน”เขาเรียกชื่อเธอฉือหว่านมองเขา “อะไรเหรอ?”“ปล่อย”“อะไรนะ?”สายตาของฮั่วซือหานมองต่ำลง ตอนนี้ที่เอวกำยำของเขายังถูกรัดแน่นด้วยเรียวขาขาวนวลของเธอ ตอนที่เธอตกใจเมื่อครู่ เธอก็เผลอรัดเขาไว้แน่นโดยไม่รู้ตัวฮั่วซือหานกลืนน้ำลายลงคอ “ขา ปล่อยก่อน มันแน่นเกินไป”ใบหน้าของฉือหว่านก็แดงซ่านขึ้นมาทันที เธอรีบปล่อยเขาแล้วขยับตัวกลับ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 242
ฉือหว่านสวมกอดซูเสี่ยวฝูแน่น “เสี่ยวฝู สองวันนี้เธอลำบากมากเลยนะ”ซูเสี่ยวฝูดูสดใสมีชีวิตชีวา “ฉันกินข้าวของหลวงในนั้น กินดีอยู่ดีนอนหลับสบาย ทุกอย่างโอเคหมดเลย”ทั้งสามคนหัวเราะออกมาพร้อมกันตอนนั้นเอง โหลวซินเยว่ก็เดินเข้ามา เธอมองฉือหว่านด้วยสายตาเคียดแค้น เดิมทีเธอตั้งใจจะใช้ซูเสี่ยวฝูมาทำให้ฉือหว่านเจ็บใจ แต่ไม่คิดว่าจะโดนฉือหว่านตลบหลังเสียเอง เธอไม่ยอมรับผลลัพธ์แบบนี้แต่เธอก็รู้ว่าฮั่วซือหานชอบฉือหว่าน โดยเฉพาะคืนนั้น คนที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฮั่วซือหานก็คือฉือหว่าน เพราะฉะนั้นตอนที่เธอเห็นข้อความที่ฉือหว่านส่งมา เธอก็รู้สึกตกใจทันทีเธอให้คนไปสืบ และพบว่า ฉือหว่านไปที่ฮั่วซื่อกรุ๊ปจริงๆ เพื่อหาฮั่วซือหาน แถมไม่นานฮั่วซือหานก็พาฉือหว่านขึ้นรถหรูออกไปเธอตกใจมากเลยต้องมายังสถานีตำรวจเพื่อเปลี่ยนคำให้การ ปล่อยซูเสี่ยวฝูออกมาใบหน้าหวานบริสุทธิ์ของโหลวซินเยว่เริ่มบิดเบี้ยวด้วยความไม่พอใจ เธอมองฉือหว่าน “ฉือหว่าน เธอก็รู้ว่าฉันกับประธานฮั่วคบกันอยู่ เธอยังจะไปยั่วยวนประธานฮั่วอีก เธอนี่มันไร้ยางอายจริงๆ…”“โหลวซินเยว่” ฉือหว่านขัดขึ้นกลางคัน เธอใช้สายตาชี้ไปด้านนอก “ประธา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 243
ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร โหลวซินเยว่เดาใจเขาไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่“ประธานฮั่ว คืนนั้นคือฉัน ฉันมอบครั้งแรกของฉันให้กับคุณ…”ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ ฮั่วซือหานก็เหยียบคันเร่ง รถหรูพุ่งออกไปทันที“ประธานฮั่ว!”โหลวซินเยว่ยืนอยู่กับที่อย่างหวาดหวั่น เธอกลัวมาก กลัวว่าฮั่วซือหานจะรู้ความจริงเข้าขณะนั้นเอง ชายชุดดำสองคนก็เดินเข้ามา คว้าตัวโหลวซินเยว่แล้วลากเธอไปทันทีโหลวซินเยว่ตกใจจนกรีดร้องออกมา “พวกแกเป็นใคร? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”“ขึ้นรถ! คุณฉืออยากเจอคุณ!”สองบอดี้การ์ดชุดดำลากโหลวซินเยว่ขึ้นรถตู้หรูอย่างหยาบคายโหลวซินเยว่เงยหน้าขึ้นเห็นฉือเจียวนั่งอยู่ ฉือเจียวมองเธอด้วยใบหน้าเย็นชาและงดงามหัวใจของโหลวซินเยว่หล่นวูบ เธอเคยได้ยินชื่อฉือเจียวมาก่อน คนทั้งไห่เฉิงรู้กันดีว่าฉือเจียวเป็นคนที่ฮั่วซือหานทั้งรักทั้งเอ็นดูฉือหว่านก็แค่คุณนายฮั่วที่ไม่มีใครโปรดปราน โหลวซินเยว่ไม่กลัวแต่เธอกลัวฉือเจียว“ฉะ...คุณฉือ สวัสดีค่ะ”ฉือเจียวมองเธอขึ้นๆ ลงๆ “เธอก็คือผู้หญิงที่เคยนอนกับซือหานน่ะเหรอ? ได้ยินมาว่าพักนี้ซือหานทุ่มทรัพยากรให้เธอเยอะมาก ปั้นเธอจนกลายเป็นด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 244
ฉือเจียวโกรธจนจิกเล็บลงไปในฝ่ามือของตัวเองโดยไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิดใบหน้าของหลี่หลันมืดครึ้มราวกับน้ำทะเลลึก เธอมองโหลวซินเยว่ที่กำลังคุกเข่าอยู่ “เธอมีแค่วิธีตื้นๆ แบบนี้เหรอ? ถ้าเธอจัดการฉือหว่านไม่ได้ งั้นเธอก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีกต่อไป”โหลวซินเยว่รีบพูดขึ้น “ฉันทำได้ค่ะ ฉันมีแผนใหม่ที่จะจัดการฉือหว่านแล้ว!”หลี่หลันแค่นเสียงเย็นชา “งั้นต่อไปก็รอดูการแสดงของเธอละกัน ไปได้แล้ว”โหลวซินเยว่รีบลุกหนีไปด้วยความลนลาน“แม่ ทำไมแม่ถึงปล่อยให้ตัวปลอมอย่างโหลวซินเยว่นั่นไปล่ะ?”หลี่หลันยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “เจียวเจียว ประธานฮั่วยังไม่รู้เลยว่าคืนนั้นผู้หญิงคนนั้นคือฉือหว่าน เราสามารถใช้โหลวซินเยว่มาจัดการฉือหว่านก่อน ระหว่างนั้นพวกเราก็อยู่นิ่งๆ รอผลประโยชน์อย่างเดียวก็พอ”ฉือเจียวเรียกสติกลับคืนมา ใช่แล้ว ฮั่วซือหานยังไม่รู้ความจริงทุกอย่างยังทันอยู่“แม่ แม่ฉลาดที่สุดเลย”หลี่หลันสวมกอดฉือเจียวด้วยความสงสาร “เจียวเจียว เพื่อความสุขของลูก แม่ยอมทำทุกอย่าง ถ้าฉือหว่านขวางทางลูก แม่จะหาวิธีทำให้มันหายไปเอง”ในใจของฉือเจียว หลี่หลันก็เหมือนแม่เลี้ยง แต่แม่เลี้ยงคนนี้กลับดีกับเธอมาก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 245
เป็นเธอ!เป็นฉือหว่าน!แต่เขากลับจำคนผิด!พอนึกถึงท่าทีเย็นชากับการเหยียดหยามที่เขาเคยทำต่อฉือหว่านมาก่อน เขาก็อยากจะตบหน้าตัวเองแรงๆ สักฉาดวันนั้นที่ห้องพยาบาล เขากดเธอลงบนเตียง เธอร้องไห้ทั้งน้ำตาพูดว่าเกลียดเขา เธอทั้งน่าสงสารและเจ็บปวดขนาดนั้นฮั่วซือหาน แกมันเลวจริงๆ!กล้ามเนื้อทั่วร่างของฮั่วซือหานเกร็งแน่น ใบหน้าหล่อเหลาหม่นหมอง แต่ไม่นานเขากลับยกมุมปากขึ้นยิ้ม…...ซูเสี่ยวฝูนอนหลับสบายเต็มอิ่มหลังกลับถึงอพาร์ตเมนต์ เช้าวันถัดมา ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็พาซูเสี่ยวฝูออกมาเดินช้อปปิ้งทั้งสามคนมาถึงห้าง เข้าร้านเครื่องประดับร้านหนึ่ง ฉือหว่านสะดุดตากับกิ๊บติดผมอันหนึ่งกิ๊บติดผมสไตล์สาวหวานสีลูกกวาด มีทั้งสตรอว์เบอร์รีสีชมพู แตงโมสีเขียว เลมอนสีเหลือง… สีสันสดใสน่ารักทุกแบบ“หวานหว่าน กิ๊บพวกนี้เหมาะกับเธอมากเลยนะ เอาอันสีเหลืองเถอะ”“ฉันว่าชมพูก็สวยดีนะ”เยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูช่วยกันออกความเห็นให้ฉือหว่านฉือหว่านกำลังจะเลือก ตอนนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น “หวานหว่าน บังเอิญจัง เธอก็มาเดินเล่นเหมือนกันเหรอ?”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นโหลวซินเยว่โหลวซิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 246
โหลวซินเยว่ยิ้มเขินอาย “ประธานฮั่ว พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของฉันค่ะ ฉันอยากจัดปาร์ตี้วันเกิด คุณจะมาร่วมงานวันเกิดของฉันได้ไหมคะ?”ตอนนี้โหลวซินเยว่เป็นดาราดังสุดฮอต ทุกการเคลื่อนไหวล้วนอยู่ในสายตาสื่อและแฟนคลับ ถ้าหากมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิงอย่างฮั่วซือหาน ผู้ซึ่งลึกลับและไม่ค่อยออกงาน ปรากฏตัวในงานวันเกิดของเธอ นั่นจะทำให้เธอมีเกียรติและชื่อเสียงไปชั่วชีวิตดวงตาใสของฉือหว่านมองไปยังฮั่วซือหาน เห็นเขาพยักหน้าเล็กน้อย ตอบตกลง “โอเค”เขาตกลงจะไปงานวันเกิดของโหลวซินเยว่โหลวซินเยว่ดีใจจนแทบระเบิด “ขอบคุณค่ะ ประธานฮั่ว!”“เธอท้องอยู่ ก็ควรพักผ่อนดีๆ กลับไปก่อนเถอะ”คำพูดคล้ายห่วงใยของฮั่วซือหานทำให้โหลวซินเยว่อารมณ์ดีขึ้นไปอีก เธอวางมือบนหน้าท้องเล็กๆ ของตัวเอง “ประธานฮั่ว งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลลูกของเราให้ดี พรุ่งนี้เจอกันค่ะ”โหลวซินเยว่เงยหน้ามองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย แล้วพาผู้ช่วยของตัวเองเดินจากไปอย่างผู้ชนะฮั่วซือหานก้าวขายาว เดินมาหยุดตรงหน้าฉือหว่านสายตาของเขาจับจ้องอยู่บนใบหน้าเล็กงามอย่างน่าทึ่งของเธอ มองลึกเข้าไป“ประธานฮั่ว มองอะไรนักหนา
บทล่าสุด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 384
เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 383
“ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 382
น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 381
เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 380
เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 379
เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 378
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 377
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 376
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
