LOGINลู่หนานเฉิงพูดว่า “เลขากับผู้ช่วยที่อยู่ข้างตัวฉันล้วนเป็นผู้ชายทั้งหมด ไม่มีผู้หญิงเลย เพราะฉะนั้นอย่าคิดอะไรไปเอง!”นี่เขากำลังอธิบายให้เธอฟังอยู่ใช่ไหม?หลินซีเหยาชะงักไปเล็กน้อย ที่จริงเธอรู้ดีว่าตัวเองเอาใจเขาเพราะเรื่องการตั้งครรภ์ แต่ยิ่งใช้เวลาร่วมกันนานเท่าไร เธอก็ยิ่งค้นพบด้านที่เปล่งประกายในตัวลู่หนานเฉิงมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาเป็นผู้ชายที่ดีจริง ๆทั้งฐานะขนาดนี้ ทั้งหน้าตาดีแบบนี้ เรียกได้ว่าเป็นระดับสูงสุดของการแต่งงานเชิงธุรกิจแล้วลู่หนานเฉิงเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับให้เธออย่างสุภาพ “ขึ้นรถสิ!”หลินซีเหยาขึ้นรถแล้ว ลู่หนานเฉิงเดินมานั่งที่ตำแหน่งคนขับ เหยียบคันเร่ง รถหรูพุ่งทะยานออกไปทันที…………ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็มาถึงโรงภาพยนตร์วันนี้เป็นวันทำงาน คนที่มาดูหนังจึงไม่ได้มากนักลู่หนานเฉิงถือตั๋วภาพยนตร์อยู่ในมือ พลันเหลือบไปเห็นร้านขายป๊อปคอร์น แล้วถามขึ้นว่า “อยากกินป๊อปคอร์นไหม?”ที่จริงแล้วหลินซีเหยาเคยมาดูหนังอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนที่เธอยังเด็กมาก และมากันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัวสามคนตอนนั้นแม่จับมือเธอไว้ พอเธอเห็นร้านขายป๊อปคอร์น ก็หันไปบอกพ่อว่า “
หลินซีเหยารู้สึกได้ว่าเขาจูบเธอแรงเป็นพิเศษ สมกับที่ว่าผู้ชายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ขับเคลื่อนด้วยสายตาจริง ๆ เมื่อคืนเขายังไม่ยอมกลับเข้าห้องเลยด้วยซ้ำมือของลู่หนานเฉิงวางลงบนต้นขาของเธอ ก่อนจะเอื้อมมือไปถอดเสื้อผ้าของเธอหลินซีเหยาห้ามเขาไว้ทันที “ลู่หนานเฉิง เดี๋ยวก่อน!”ลู่หนานเฉิงเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า “เป็นอะไรเหรอ?”หลินซีเหยาพูดขึ้นว่า “คุณก็พูดเองไม่ใช่เหรอว่านี่มันอยู่ในห้องทำงานของคุณ!”ลู่หนานเฉิงบีบแก้มเล็ก ๆ ของเธอ “ทำมาเป็นแกล้งใสซื่ออะไร เธอไม่ได้กำลังยั่วยวนฉันอยู่ในห้องทำงานของฉันหรอกเหรอ!”หลินซีเหยา “……” เอาเถอะ สุดท้ายก็หลอกเขาไม่ได้จริง ๆลู่หนานเฉิงยังจะถอดเสื้อผ้าของเธอต่อ หลินซีเหยากดมือเขาไว้ “ไม่ได้! คุณจะดึงถุงน่องสีดำของฉันขาดเอา!”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่ก็ได้!”“ไม่เอา!”เมื่อเห็นความเด็ดเดี่ยวในน้ำเสียงของเธอ ลูกกระเดือกของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง เขาหัวเราะอย่างอัดอั้น “คิดจะยั่วแล้วแขวนฉันไว้แบบนี้ใช่ไหม?”หลินซีเหยากอดคอเขาไว้ “อยากได้ก็ได้นะ แต่คุณต้องไปดูหนัง เดินช้อปปิ้ง แล้วก็กินข้าวกับฉัน!”ลู่หนานเฉิงตอบว่า “ได้สิ เราไปกันตอนนี
ลู่หนานเฉิงเซ็นชื่อเสร็จ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นหลินซีเหยา สายตาของเขาชะงักไปทันทีวันนี้หลินซีเหยามาโดยสวมเสื้อโค้ตสีดำ พอเธอถอดเสื้อโค้ตออกจึงเผยให้เห็นเสื้อผ้าด้านใน ซึ่งเป็นเดรสรัดรูปสีดำ และที่สำคัญที่สุดคือเธอยังสวมถุงน่องสีดำอีกด้วยขาของเธอสวยมาก เรียวยาวและตรง พอสวมถุงน่องสีดำยิ่งสะดุดตา ที่เท้าเป็นรองเท้าส้นสูงส้นเรียว เพียงยืนอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้นก็สามารถขับเน้นสัดส่วนโค้งเว้าสวยงามของเธอออกมาได้อย่างชัดเจนลู่หนานเฉิงมีสายตาในการเลือกผู้หญิงที่ดีมาก เขาจำต้องยอมรับว่าภรรยาจากการแต่งงานทางผลประโยชน์ของเขาคนนี้ ไม่ว่าจะด้านไหนก็ถือว่าเป็นระดับท็อปทั้งหมดใบหน้าระดับท็อป รูปร่างระดับท็อป ความสามารถระดับท็อป และรสนิยมในการใช้ชีวิตระดับท็อปตระกูลลู่เป็นตระกูลมหาเศรษฐีระดับท็อปอยู่แล้ว และนี่คือหลานสะใภ้ที่คุณปู่ลู่คัดเลือกอย่างพิถีพิถัน จะไม่มีทางผิดพลาดแน่นอนผู้ช่วยหลี่พูดว่า “ประธานลู่ อีกสักครู่การประชุมก็จะเริ่มแล้ว”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “เลื่อนการประชุมออกไป”ผู้ช่วยหลี่ชะงักไปครู่หนึ่ง “ประธานลู่ คุณพูดว่าอะไรนะครับ?”“เลื่อนการประชุมออกไป และจัดตารางงานทั้งหมดของวันน
หลินซีเหยา “……” เธอไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ แน่นอน!แต่ตอนนี้ต่อให้จะไม่ตั้งใจ เธอก็พูดไม่ได้แล้ว เธอรู้ดีถึงภารกิจที่ตัวเองมาที่นี่ นั่นก็คือการมาง้อเขาหลินซีเหยามองใบหน้าหล่อคมสันของเขา แล้วพูดว่า “ฉันตั้งใจเอง ไม่ได้หรือไง? คุณเป็นสามีของฉันนะ ตักของคุณ ฉันอยากนั่งเมื่อไรก็นั่งได้!”ลู่หนานเฉิงยกมุมริมฝีปากบางขึ้นเล็กน้อย “เมื่อวานฉันบอกว่ากลางวันเธอไม่ค่อยรุกเท่าไร วันนี้เธอก็เลยรุกเข้ามาหาฉันเหรอ?”“ใช่สิคะ คำติของคุณฉันรับไว้ทั้งหมด แถมยังแก้ไขด้วยนะคะ ฉันคิดว่าชีวิตคู่ระหว่างสามีภรรยาต้องมีการปรับตัวเข้าหากัน ต้องคอยโอบอ้อมอารีและเข้าใจกันและกัน แบบนี้พวกเราถึงจะอยู่ด้วยกันไปได้ตลอดชีวิต”ลู่หนานเฉิงมองท่าทางแสนเรียบร้อยของเธอ แล้วเลิกคิ้วคมขึ้นเล็กน้อย โดยไม่ได้พูดอะไรหลินซีเหยากล่าวว่า “เดี๋ยวซุปก็จะเย็นแล้ว ต้องกินตอนยังร้อน ๆ !”หลินซีเหยาตักซุปไก่ใส่ถ้วยหนึ่ง แล้วถือช้อนป้อนถึงริมปากของเขาด้วยตัวเอง “อ้า~ อ้าปากสิคะที่รัก~”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “ในซุปนี่ไม่ได้ใส่ยาพิษมาหรอกใช่ไหม?”หลินซีเหยา “……” เขานี่เอาตัวเองไปเทียบกับอู่ต้าหลาง แล้วเอาเธอไปเทียบกับพานจินเหลียนงั้นเหร
พนักงานต้อนรับรู้สึกว่า ในวินาทีนั้นคำว่า “การแต่งงานของตระกูลมหาเศรษฐี” ได้ปรากฏเป็นภาพที่ชัดเจนตรงหน้าแล้ว“คุณนาย ขอโทษด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยพบคุณมาก่อนค่ะ”หลินซีเหยากล่าวว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ฉันสามารถขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปพบประธานลู่ได้เลยไหมคะ?”พนักงานต้อนรับกล่าวว่า “คุณนาย เดี๋ยวฉันพาไปเองค่ะ”หลินซีเหยาปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรค่ะ คุณทำงานของคุณต่อเถอะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปหาประธานลู่เองค่ะ”พูดจบ หลินซีเหยาก็ถือกระติกเก็บความร้อนแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ ไม่นานก็ขึ้นมาถึงชั้น 16 ที่นี่คือฝ่ายสำนักงานประธาน และห้องทำงานประธานของลู่หนานเฉิงก็อยู่ที่นี่เช่นกันหลินซีเหยาเดินไปบนพรม และไม่นานก็หยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงานของประธานบริษัทเธอจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย จากนั้นก็ประดับรอยยิ้มที่หวานที่สุด ก่อนจะผลักประตูเข้าไป “ที่รัก ดูสิว่าฉันเอาอะไรมาให้คุณ กล่องข้าวแห่งความรักนะ~”หลินซีเหยาตั้งใจพูดด้วยน้ำเสียงหวานแหลมแบบออดอ้อน เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายล้วนชอบแบบนี้วินาทีถัดมา เธอก็แข็งค้างอยู่กับที่ทันทีเธอเคยคิดไว้แล้วว่าลู่หนานเฉิงจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็
เช้าวันรุ่งขึ้นหลินซีเหยาลืมตาขึ้น และพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเธอลุกขึ้นนั่ง เธอจำได้ว่าเมื่อคืนทำงานดึกเกินไป เผลอหลับคาโต๊ะไป แล้วเธอจะมาลืมตาตื่นอยู่บนมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว คือลู่หนานเฉิงเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมานอนบนเตียงข้างเตียงว่างเปล่าแล้ว ลู่หนานเฉิงน่าจะไปบริษัทแล้วหลินซีเหยาหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา ไม่ดูก็ไม่รู้ พอดูเข้าเท่านั้นก็ถึงกับตกใจ ตอนนี้แปดโมงแล้ว!เธอหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเลย!ปกติแล้วเธอจะตื่นตั้งแต่ราว ๆ หกโมงกว่า ๆ ออกไปวิ่งตอนเช้า จากนั้นก็ดื่มกาแฟ กินอาหารเช้า แล้วเริ่มทำงานแต่วันนี้เธอกลับหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเธอเป็นอะไรไปกันนะหรือว่าเธอเริ่มอาการง่วงซึมผิดปกติแล้วกันแน่?ในตอนนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายที่ผู้ช่วยตัวโทรเข้ามาหลินซีเหยากดรับสาย “ฮัลโหล”“พี่ซีเหยา ทำไมยังไม่มาสตูดิโออีกล่ะ แบบนี้ไม่เหมือนพี่เลยนะ บอกมาสิ เมื่อคืนไปสนุกกับประธานลู่จนดึกใช่ไหมล่ะ?” ผู้ช่วยตัวพูดอย่างมีนัยแฝงหลินซีเหยา “……” เมื่อคืนเธอกับลู่หนานเฉิงไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย แถมลู่หนานเฉิงโกรธอยู่ด้วยเธอจำเป็นต้องซ่อมแซมความสัมพันธ์