บทที่ 91

ฉือหว่านถูกอุ้มขึ้นไปบน โรลส์-รอยซ์ แฟนธอม คันหรูของเขา ฮั่วซือหานวางเธอลงบนเบาะข้างคนขับ จากนั้นก็เดินอ้อมไปขึ้นที่นั่งคนขับ

มือใหญ่เรียวยาวที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดนูนกำพวงมาลัยแน่น เขาเหยียบคันเร่ง รถสุดหรูแล่นไปข้างหน้าอย่างราบรื่น

ร่างบางของฉือหว่านถูกห่อหุ้มอยู่ในเสื้อโค้ตของเขา กลิ่นสะอาดเย็นสดชื่นและไออุ่นจากตัวเขาโอบล้อมเธอไว้ ปลายจมูกเล็กๆ ของเธอขึ้นสีแดงอ่อน ความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างไหลเวียนอยู่ในใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะมาจริงๆ

ตอนนั้น เขาไม่ได้มา

แต่ตอนนี้... เขามาแล้ว

ฉือหว่านหันไปมองใบหน้าด้านข้างของเขา ดวงตาคมเข้ม รูปหน้าหล่อเหลาคมชัดของเขาช่างสมบูรณ์แบบ “ประธานฮั่ว ขอบคุณค่ะ”

ฮั่วซือหานขยับนิ้วเรียวยาวกระชับพวงมาลัยให้มั่น ริมฝีปากเขากดแน่นเล็กน้อยก่อนจะถามเสียงเย็น “ทำไมไม่บอกฉัน?”

ฉือหว่านอ้ำอึ้ง “ฉัน…”

“ฉันถามเธอไปตั้งกี่ครั้ง ทำไมเธอไม่พูด? ถ้าฉันมาสายไปกว่านี้อีกหน่อย เธอรู้ไหมว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง?” น้ำเสียงของเขาแข็งกร้าว เต็มไปด้วยความโกรธ

ฉือหว่านรับรู้ถึงอารมณ์เกรี้ยวกราดของเขา ดวงตาสีแดงระเรื่อของเธอเริ่มฉาบไปด้วยม่านน้ำใส “ทำไมค