แชร์

บทที่ 409

ผู้เขียน: อวินจงมี่
กู้เหยียนขมวดคิ้ว “ไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยเหรอ?”

“ใช่” เพื่อนของเขาพูด “ได้ยินมาว่าเธอแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ความสัมพันธ์กับสามีไม่น่าจะดีนัก เพื่อนบ้านขอตระกูลหรงก็ไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเลย อีกทั้งคนในตระกูลหรงก็ดูเหมือนจะไม่ชอบอีกฝ่ายด้วย ถึงขั้นไม่อยากเอ่ยถึงเลยด้วยซ้ำ”

พูดจบ เพื่อนของกู้เหยียนก็หยุดไปชั่วครู่ “อีกอย่าง พวกเขามีลูกแล้ว”

กู้เหยียนเงยหน้าขึ้นทันที สงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป “นายพูดว่าอะไรนะ?”

“จริงแท้แน่นอน ตอนที่รู้ข่าวฉันก็ตกใจเหมือนกัน เพราะมองไม่ออกเลยสักนิด”

ก็จริง

เขาทำงานที่บริษัทฉางโม่มานานขนาดนี้ แต่ไม่เคยได้ยินหรงฉือพูดถึงลูกของเธอเลย

ดูยังไงก็ไม่เหมือน...

เห็นท่าทางตกใจของกู้เหยียน เพื่อนของเขาจึงถามว่า “ข้อมูลที่เหลือยังต้องให้ฉันเล่าต่อไหม?”

เขาหมายถึงว่า หรงฉือเคยแต่งงานแล้ว แถมยังมีลูกอีกด้วย อีกฝ่ายยังยืนกรานจะชอบเธออยู่อีกไหม?

ถ้าไม่แล้ว งั้นข้อมูลอื่นที่สืบมาได้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องพูดต่อ

กู้เหยียนยืนอยู่ที่เดิม ไม่พูดอะไร

คุณสมบัติของตัวกู้เหยียนเรียกได้ว่าไร้ที่ติ แต่เส้นทางความรักของเขากลับเต็มไปด้วยอุปสรรค

คนที่เขาหลงรักเป็นคนแรก ระหว่างที่เข
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 506

    กว่าหรงฉือจะทำงานเสร็จ ก็ปาไปห้าทุ่มกว่าแล้วตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ช่วงสองวันนี้ฝนตกทำให้อุณหภูมิลงลดไปไม่น้อย อาจเป็นเพราะเธอนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไปจนโดนลมเย็น ตอนเธอปิดคอมพิวเตอร์ และลุกขึ้นเตรียมจะไปอาบน้ำ จู่ ๆ ร่างกายก็หนาวสั่น และจามติดต่อกันอยู่หลายครั้งหลังเข้าไปอาบน้ำแล้วเดินออกมา ก็เริ่มมีน้ำมูกไหล คอก็เริ่มแห้งแบบแสบคอขึ้นมาแล้วเมื่อตระหนักได้ว่าตัวเองอาจจะเป็นหวัด เวลานี้คนรับใช้ในบ้านเดิมก็หลับกันหมดแล้ว หรงฉือจึงลงไปชั้นล่างคนเดียว และต้มน้ำขิงเพื่อคลายความหนาวให้ตัวเองเธอดื่มน้ำขิงเสร็จ และเพิ่งจะกลับมาถึงชั้นบน ก็ได้ยินเสียงของเฟิงถิงเซินแล้ว “ยังไม่นอนเหรอ?”หรงฉือหันหน้าไปแล้วพูดว่า “เตรียมจะนอนแล้ว”เธอเพิ่งดื่มน้ำขิง แล้วยังหายาแก้หวัดที่ชั้นล่างกินไป ร่างกายเลยรู้สึกอุ่นขึ้น และรู้สึกดีขึ้นมากแล้วแต่ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก ไม่มีกะจิตกะใจจะคุยกับเขามากนัก เลยพูดว่า “ฉันกลับไปนอนก่อนนะ”พูดจบ ก็หมุนตัวกลับไปที่ห้องเฟิงจิ่งซิน ไม่นานก็หลับไปไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน ในความเลื่อนลอย หรงฉือเหมือนจะได้ยินเสียงของเฟิงจิ่งซิน“คุณแม่ ตัวของคุ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 505

    มีอวี้มั่วซวินคอยช่วยเหลือ ไม่มีคอมพิวเตอร์ ทุกอย่างก็ไม่ได้ล่าช้ามากนักเพียงแต่ว่า บ่ายวันนั้น ทางด้านเฟิงซื่อเกิดเรื่องฉุกเฉิน หรงฉือต้องรีบจัดการโดยเร็วที่สุด เวลานี้ไม่มีคอมพิวเตอร์ จึงลำบากมากขณะดูเอกสารที่ทางเฟิงซื่อส่งเข้ามาในโทรศัพท์ หรงฉือก็เริ่มรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ตอนเช้าปฏิเสธไม่รับคอมพิวเตอร์ที่เฟิงถิงเซินนำมาให้ถึงมือทว่า เป็นเรื่องเร่งด่วน...หรงฉือหมุนตัวขึ้นไปชั้นบน ยืนอยู่หน้าประตูห้องหนังสือของเฟิงถิงเซิน หลังจากลังเลอยู่สองวินาที ก็ยังเอื้อมมือไปเคาะประตู“เข้ามา”เฟิงถิงเซินกำลังนั่งยุ่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ตอนที่หรงฉือผลักประตูเข้าไป เขาก็เงยหน้ามองมาทางประตูพอดีพอเห็นเธอ เขาเหมือนจะตกใจโดยไม่รู้ตัว ถึงกับเอ่ยปากก่อนหรงฉือเสียอีกว่า “จะใช้คอมพิวเตอร์เหรอ?”หรงฉือยืนอยู่หน้าประตูแล้วตอบกลับว่า “...ใช่”เฟิงถิงเซินยิ้มเล็กน้อย แล้วดันกระเป๋าถือที่อยู่ข้าง ๆ ไปทางเธอ เป็นการสื่อให้เธอเดินเข้ามาหยิบเองหรงฉือจึงจะเดินเข้าไปเธอไม่ได้มองรอบ ๆ เดินเข้าไปหยิบคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะทำงานของเขาขึ้นมา ก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณ”เฟิงถิงเซินเพียงแค่ยิ้มแต่ไม่ได้พ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 504

    สภาพภัยพิบัติรอบตัวยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้บ้านเดิมจะไม่ได้รับผลกระทบเนื่องจากทำเลที่ตั้งที่ได้เปรียบ แต่พอถึงตอนกลางคืน สัญญาณโทรศัพท์ก็เริ่มติด ๆ ดับ ๆ ตามสัญญาณเตือนฝนตกหนักที่ได้รับในตอนบ่าย พรุ่งนี้เธออาจจะไม่สามารถออกจากบ้านเดิมแล้วกลับไปทำงานที่ฉางโม่ได้คืนวันนั้น พอทานอาหารเย็นเสร็จ หลังหรงฉือรายงานให้คนในตระกูลหรงรู้ว่าปลอดภัยดีก็ติดต่อไปหาอวี้มั่วซวิน บอกเขาถึงเรื่องที่ตอนนี้เธออยู่บ้านเดิมตระกูลเฟิง และพรุ่งนี้เช้าเธออาจจะไม่สามารถไปทำงานได้อวี้มั่วซวินพูดขึ้นว่า “ตอนนี้สภาพภัยพิบัติรุนแรงขนาดนี้ ฉางโม่ออกประกาศให้พนักงานทำงานที่บ้านในวันพรุ่งนี้แล้ว ฝั่งคุณก็ไม่ต้องร้อนใจไป งานที่เร่งด่วนทางผมจะช่วยคุณจัดการก่อนเอง ส่วนเรื่องรายละเอียด พรุ่งนี้พวกเราค่อยติดต่อกัน”“ตกลง”หลังจากนั้น หรงฉือก็นั่งอยู่บนแผงลอยเล่นของเล่นเสริมปัญญากับเฟิงจิ่งซิน ส่วนเฟิงถิงเซินกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาข้าง ๆ ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง เฟิงถิงเซินก็เดินมาหรงฉือไม่ได้เงยหน้า เฟิ่งจิ่งซินกลับเงยหน้า และถามขึ้นว่า “คุณพ่อ มีอะไรเหรอคะ?”สายตาของเฟิงถิงเซินกลับมองไปที่หรง

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 503

    หรงฉือหยุดฝีเท้า ขานรับเล็กน้อย จากนั้นยืนถามอยู่ที่เดิม “พวกซินซินล่ะ?”เฟิงถิงเซินพูดว่า “วันนี้ฝนตกหนักมาก ข้างนอกน้ำท่วมไปหลายที่แล้ว ถึงแม้ระบบระบายน้ำของบ้านเดิมจะทำงานได้ดีมาตลอด แต่ถ้าฝนยังตกแบบนี้ต่อไปก็คงจะรับมือไม่ไหว ตอนนี้พ่อบ้านได้ส่งคนออกไปจัดการเรื่องนี้แล้ว ซินซินไม่เคยเห็นคนเอาทรายใส่กระสอบ แล้วก็ไม่เคยเห็นฝนตกหนักขนาดนี้ เลยวิ่งออกไปดู”เมื่อได้ฟังเขาพูดแบบนั้น หรงฉือก็หันไปมองนอกหน้าต่าง ก่อนจะพบว่าด้านนอกเต็มไปด้วยน้ำที่ท่วมขังไปทั่วพูดตามตรง เธอโตมาขนาดนี้ก็เพิ่งเคยเห็นเมืองตูเฉิงน้ำท่วมหนักขนาดนี้เป็นครั้งแรกเธอขมวดคิ้วด้วยความกังวล อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า “ตอนนี้ซินซินอยู่ไหน? ข้างนอกฝนตกหนักแบบนั้น ทำไมคุณปล่อยให้ซินซินไปข้างนอก...”เธอยังพูดไม่ทันจบ เฟิงจิ่งซินที่สวมชุดกันฝนสภาพเปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้าก็วิ่งเข้ามา “แม่คะ ตื่นแล้วหรอ?”เมื่อเห็นว่าเฟิงจิ่งซินไม่เป็นอะไร หรงฉือจึงสบายใจเมื่อเห็นว่าแม้เฟิงจิ่งซินจะใส่ชุดกันฝน แต่ผมกับเสื้อผ้าก็เปียกไปหมดแล้ว คิ้วที่เพิ่งคลายออกก็กลับขมวดเข้าหากันอีกครั้งแต่เห็นได้ชัดว่าเฟิงจิ่งซินสนุกสนานอย่างมาก เธ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 502

    หลังจากที่กลับจากเมืองจินเฉิงแล้ว หรงฉือมีเวลาหยุดพักสองวันหลังจากที่พักผ่อนมาหนึ่งวันแล้ว เช้าวันถัดมา เธอเพิ่งทานข้าวเช้าเสร็จ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นสายเรียกเข้าจากเฟิงถิงเซินหรงฉือชำเลืองมองเล็กน้อยจึงกดรับสาย “มีอะไร?”“เมื่อสองวันก่อนคุณย่าออกจากโรงพยาบาลแล้ว ท่านอยากชวนคุณมาทานข้าวที่บ้านเดิม”หรงฉือรู้เรื่องที่คุณย่าเฟิงออกโรงพยาบาลอยู่แล้วเพียงแต่ว่าตอนนั้นเธอต้องไปทำงานนอกสถานที่ที่เมืองจินเฉิง จึงไม่ได้ไปรับคุณย่าเฟิงออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเองหรงฉือว่า “เข้าใจแล้ว”พูดจบ เธอกำลังจะวางสาย เฟิงถิงเซินก็พูดขึ้นว่า “เดี๋ยวผมจะไปรับคุณ”“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันขับไปเอง...”เฟิงถิงเซิน “ ซินซินอยากให้ผมไปรับคุณที่บ้านตระกูลหรงกับเธอ ตอนนี้เธอเปลี่ยนรองเท้าเรียบร้อยแล้ว”หรงฉือ “...เข้าใจแล้ว”“อีกเดี๋ยวพวกเราก็จะถึงแล้ว”หรงฉือไม่ได้พูดอะไรต่อ ทางเฟิงถิงเซินก็กดวางสายไปเช่นกันหลังจากที่ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่า เฟิงถิงเซินและเฟิงจิ่งซินก็มาถึงบ้านตระกูลหรงคนอื่น ๆ ในตระกูลหรงไม่อยู่บ้าน เมื่อเฟิงจิ่งซินเห็นหรงฉือ เธอวิ่งลงมาจากรถด้วยความดีใจ “แม่คะ”เฟิงถิงเซินเลื่อนกระ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 501

    ขณะนั้น อวี้มั่วซวินก็ถามขึ้นมาอีก “ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? ถ้าไม่ไหวละก็ การประชุมตอนเช้า...”“ฉันโอเค”ตอนที่พูด หรงฉือเพิ่งรู้ตัวว่าเสื้อผ้าที่ใส่ไม่ใช่ตัวที่เธอใส่เมื่อคืน แต่เป็นชุดนอนที่เธอเอามาเองและตอนนี้เธอรู้สึกเบาสบายตัว คงจะอาบน้ำไปแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินให้พนักงานโรงแรมมาอาบให้เธอ หรือว่า...นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร และเธอก็ไม่สะดวกใจที่จะถามอวี้มั่วซวิน หลังจากที่คุยกันสั้นๆ ทั้งคู่ก็วางสายกันไปเมื่อเห็นว่าสายแล้ว หรงฉือก็ไม่ได้เสียเวลามานั่งคิดเรื่องเมื่อคืนหลังจากที่เธออาบน้ำ แต่งหน้าแบบง่าย ๆ แล้ว จากนั้นก็ถือกระเป๋าเดินออกจากห้องไปตอนที่เธอกำลังก้าวออกจากห้อง บังเอิญเจอเข้ากับเฟิงถิงเซินและหลินอู๋พอดีหรงฉือชะงักฝีเท้าเล็กน้อยเมื่อเฟิงถิงเซินและหลินอู๋เห็นเธอก็ชะงักฝีเท้าเช่นกันเมื่อหลินอู๋เห็นหรงฉือ สายตาพลันเย็นชาขึ้นมาทันที“เสี่ยวฉือ”ตอนนี้ อวี้มั่วซวินก็ออกมาจากห้องพอดีเช่นกันเมื่อเห็นหลินอู๋และเฟิงถิงเซิน เขากัดฟันกรอด เดินผ่านพวกเขาไปทันทีหรงฉือเบนสายตาไปทางอื่นเฟิงถิงเซินทักทายอวี้มั่วซวิน “สวัสดีครับประธ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status