ถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว

ถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว

last updateLast Updated : 2025-09-23
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
62Chapters
45views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………

View More

Chapter 1

บทนำ

บทนำ

           “อืม!” ชายหนุ่มครางกระหึ่มในลำคอ หลังได้ลิ้มรสหวานจากริมฝีปากอวบอิ่ม ในขณะที่เจ้าของริมฝีปากก็กำลังดิ้นขลุกขลักพยายามต่อต้านสัมผัสจากเขา

           “อื้อ!” พริมรตาพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่ก็ยังถูกอีกฝ่ายรุกไร้ไล่ตามไม่ยอมห่าง ราวกับว่าติดอกติดใจสัมผัสหอมหวานที่เพิ่งลิ้มลอง กอปรกับสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยให้เธอหลบเลี่ยง จึงเปิดโอกาสให้เขาจู่โจมตะโบมจูบลึกซึ้งมากขึ้น

           จากสัมผัสแปลกใหม่ที่เพิ่งพานพบ อา…มันช่างวาบหวาม วูบไหว ชวนให้สะท้านจนบอกไม่ถูก กระทั่งเผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาฉวยโอกาสตามใจชอบ และเพราะความพลั้งเผลอของเธอมันก็ทำให้ความเป็นชายของเขาฮึกเหิมจนแทบคลั่ง มือที่ประคองอยู่ที่ท้ายทอยสาวค่อยๆ เลื่อนลงมาลูบไล้ตามเนื้อตัว

           “อืม…!” เขาครางกระหึ่มอีกครั้ง เมื่อการต่อต้านในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นคล้อยตาม ถึงแม้จะเป็นไปอย่างเงอะงะ แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นให้เขากระสันซ่านจนลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง รับรู้เพียงสัมผัสของเธอที่กำลังปลุกกำหนัดของเขาให้พลุ่งพล่าน ในขณะที่เธอเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินต่อตามแต่ที่เขาจะพาไป

           มือไม้ที่ขยับลูบไล้ไปตามนวลเนื้อค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมา กระทั่งสัมผัสกับสะโพกผายดีดเด้ง เขาไม่รอช้าที่จะบีบขยำและลูบไล้มันด้วยความปรารถนา กอปรกับเสื้อผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เธอสวมอยู่ ครั้นพอเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ เนื้อผ้าบางเบาก็ยิ่งแนบเนื้อเผยส่วนสัดครัดเคร่งให้เขาสัมผัสลึกซึ้งมากขึ้น

           ใบหน้าคมค่อยๆ เลื่อนลงมาซุกไซร้ที่ลำคอระหง อา…! กลิ่นกรุ่นๆ จากกายสาวที่สัมผัสได้ มันทำให้เขาราวกับตกอยู่ในภวังค์ มันเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ให้ความรู้สึกแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่เขากลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก ให้ตายสิ! มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก รู้แค่ว่ามันช่วยให้เขาผ่อนคลาย เคลิบเคลิ้ม แล้วก็…หลงใหล ใช่! เขากำลังหลงใหลกลิ่นหอมเย้ายวนนี้จนถอนตัวไม่ขึ้น และความหลงใหลก็ทำให้เขาซุกไซร้ดอมดมประหนึ่งกำลังคลั่งไคล้นักหนา

           ครั้นเมื่อยิ่งซุกไซร้ ความต้องการส่วนลึกก็ยิ่งถูกปลุกให้ลุกฮือ มือที่ลูบไล้สัมผัสแค่ภายนอก ก็ค่อยๆ สอดเข้าไปสัมผัสภายใต้เสื้อแนบเนื้อตัวเล็ก ผิวเนียนนุ่มของแผ่นหลังที่สัมผัสได้ทำให้นึกอยากรู้ว่าด้านหน้าจะเนียนนุ่มกว่ากันสักแค่ไหน ไม่รอช้ามือที่กำลังลูบไล้อยู่ด้านหลังก็ค่อยๆ เลื่อนมาสัมผัสความเนียนนุ่มที่ด้านหน้า อา…! ไม่ใช่แค่เนียนนุ่ม แต่ยังอวบอัดครัดเคร่งและดึงดูดให้เขาลองบีบขยำดู ให้ตายสิ! ความนุ่มหยุ่นของก้อนเนื้อกลมกลึงทำให้เขานึกอยากเปลี่ยนธารน้ำตกแห่งนี้ให้เป็นเตียงนุ่มๆ ซะเหลือเกิน แต่เหมือนความปรารถนาของเขาจะไม่เป็นผล เพราะทันทีที่ทรวงสล้างถูกสัมผัส สติสัมปชัญญะที่เคยหลุดลอยก็คืนกลับมา

           “อื้อ…!” เธอผลักอกเขาออกแรงๆ ด้วยความตกใจ ทำคนที่เผลอไผลไปกับความมัวเมาในกลิ่นกายสาวถึงกับหงายหลังล้มตึงโดยไม่ทันตั้งตัว เปิดโอกาสให้เธอรีบวิ่งหนีไป ในขณะที่เขายังนั่งสับสนกับความรู้สึกเบื้องลึกที่มันจู่โจมเข้ามา โดยเฉพาะกลิ่นหอมจางๆ ที่ยังตราตรึงอยู่ในความรู้สึก อา…! กลิ่นนั้นมันคืออะไร ทำไมเขาถึงได้รู้สึกโหยหามันมากขนาดนี้ แล้วเขาต้องทำยังไงถึงจะได้สัมผัสมันอีกครั้ง กระทั่งเขาหันไปเห็นบางอย่าง แน่นอนว่ามันทำให้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกจุดขึ้นที่มุมปาก

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
62 Chapters
บทนำ
บทนำ “อืม!” ชายหนุ่มครางกระหึ่มในลำคอ หลังได้ลิ้มรสหวานจากริมฝีปากอวบอิ่ม ในขณะที่เจ้าของริมฝีปากก็กำลังดิ้นขลุกขลักพยายามต่อต้านสัมผัสจากเขา “อื้อ!” พริมรตาพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่ก็ยังถูกอีกฝ่ายรุกไร้ไล่ตามไม่ยอมห่าง ราวกับว่าติดอกติดใจสัมผัสหอมหวานที่เพิ่งลิ้มลอง กอปรกับสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยให้เธอหลบเลี่ยง จึงเปิดโอกาสให้เขาจู่โจมตะโบมจูบลึกซึ้งมากขึ้น จากสัมผัสแปลกใหม่ที่เพิ่งพานพบ อา…มันช่างวาบหวาม วูบไหว ชวนให้สะท้านจนบอกไม่ถูก กระทั่งเผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาฉวยโอกาสตามใจชอบ และเพราะความพลั้งเผลอของเธอมันก็ทำให้ความเป็นชายของเขาฮึกเหิมจนแทบคลั่ง มือที่ประคองอยู่ที่ท้ายทอยสาวค่อยๆ เลื่อนลงมาลูบไล้ตามเนื้อตัว “อืม…!” เขาครางกระหึ่มอีกครั้ง เมื่อการต่อต้านในคราแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นคล้อยตาม ถึงแม้จะเป็นไปอย่างเงอะงะ แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นให้เขากระสันซ่านจนลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง รับรู้เพียงสัมผัสของเธอที่กำลังปลุกกำหนัดของเขาให้พลุ่งพล่าน ในขณะที่เธอเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินต่อตามแต่ที่เขาจะพาไป มือไ
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 1
บทที่ 1 “วา! แกหลอกฉัน ไหนบอกจะพามาเที่ยว ฉันอุตส่าห์ใช้วันลาทั้งหมดเพื่อมาเที่ยวกับแก แต่นอกจากจะไม่ได้เที่ยว แกยังให้ฉันมาทำอะไรพิเรนๆ อะไรก็ไม่รู้ วา! ฉันจะฆ่าแก” พริมรตาทำแสร้งจะเข้ามาบีบคอเพื่อนรักอย่างแววิวาห์ หลังถูกเพื่อนหลอกให้ลางานมาทำเรื่องบางอย่าง “โธ่! พรีม แกก็ต้องเห็นใจฉันหน่อยสิ ฉันกำลังจะถูกบังคับให้แต่งงานนะ แกไม่คิดจะช่วยฉันหน่อยเหรอ” แวววิวาห์เข้ามากอดออดอ้อน(จากเรื่อง “ท่านประธานขา พาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที) “ช่วย? ด้วยการให้ฉันเข้าไปยั่วเกย์เนี่ยนะ แกใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ยวา เขาเป็นเกย์ เขาจะสนใจผู้หญิงอย่างฉันได้ยังไง ถ้าเป็นยั่วโมโหก็ว่าไปอย่าง” พริมรตาส่ายหน้าหวือ แค่คิดว่าตัวเองจะต้องยั่วเกย์ตามที่เพื่อนขอ เธอก็แทบนึกภาพไม่ออก “นั่นแหละที่ฉันต้องการ ยั่วให้เขาโมโหแล้วก็เผยธาตุแท้ออกมา ฉันเชื่อว่าแกทำได้ เพื่อนฉันเก่งอยู่แล้ว” แวววิวาห์ชมพลางหยิกแก้มเพื่อนรักอย่างหยอกเอิน “นี่แกชมฉันใช่ไหม” พริมรตาหรี่ตามองเพื่อน “ชมสิ แกนี่” “ชมว่าฉันยั่วประสาทคนเก่งเนี่ยนะ” พริมรตากลอกตาไปมา
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 2
บทที่ 2“ใช่เหรอ ดูยังไงก็ไม่เหมือนอะ” หลังจากได้ลอบมองผู้ชายหน้าตาดีตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง เธอก็แย้งขึ้นอีก “สิ่งที่แกเห็นมันเป็นแค่ภาพลวงตา เป็นแค่ฉากหน้าที่เขาสร้างขึ้นมาเท่านั้นแหละ อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น ต้องเชื่อฉันนี่ ฉันนี่แหละเชื่อถือได้มากที่สุด” เห็นแวววิวาห์ยืนยันเสียงแข็งพลางชี้มาที่ตัวเอง พริมรตาก็เริ่มเอนเอียงอีก “เสียดายของอะ” เธอพึมพำเบาๆ แต่เพื่อนก็ยังอุตส่าห์ได้ยิน “ยัยแม่ชีใจแตก เดี๋ยวนี้ริอาจเสียดายผู้ชายกับเขาด้วย เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนฉันเนี่ย” แวววิวาห์ล้อเลียน “ใจแตกอะไรเล่า ฉันก็แค่…” เธอรีบแก้ต่าง แต่ก็ถูกเพื่อนแทรกขึ้นมาอีก “แค่หวั่นไหวเพราะผู้ชายหน้าตาดีงี้เหรอ ไอ้พรีมฉันก็อยากจะดีใจอยู่หรอกนะที่เห็นแกใจสั่นกับผู้ชายเหมือนคนอื่นเขาบ้าง แต่นั่นมันเกย์นะแก ต่อให้แกใจสั่นให้ตาย เขาก็ไม่มองชะนีอย่างเราๆ หรอก ฉันควร…” เพราะใส่อารมณ์มากเกินไป เสียงของแวววิวาห์ก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ดังจนผู้ใหญ่ที่ยืนคุยกันอยู่ต้องหันมาเอ็ด “มัวแต่ซูบซาบกันอยู่ได้ ยะหยังตึงบ่ะเข้ามาตั๊กตายป้อเลี้ยงก๊ะ เด็
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 3
บทที่ 3“ทำไมต้องเปลี่ยน ชุดนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่” เธอก้มมองชุดทะมัดทะแมงที่ตัวเองใส่อยู่ “มันจะดีได้ยังไง ในเมื่อมันยังไม่ใช่ชุดพร้อมรบ ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ไปเปลี่ยนซะ นี่แหละชุดพร้อมรบ” แวววิวาห์ว่าพลางหยิบชุดออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้“เฮ้ย! แกเอาชุดอะไรมาให้ฉันใส่เนี่ย แกจะบ้าเหรอวา” เธอโวยลั่น เมื่อชุดที่แวววิวาห์ยื่นให้ มันทั้งวาบหวิวแล้วก็ไม่เหมะกับการไปเล่นน้ำเลยสักนิด กางเกงขาสั้นแค่คืบกับเสื้อรัดรูปบางเบา ใช่! มันทั้งบางแล้วเบาเลยแหละ อา…จริงๆ มันก็เหมาะแหละกับการใส่เล่นน้ำ ถ้าจะมีอะไรไม่เหมาะ ก็คงเป็นเธอกระมัง ให้ตายสิ! เธอรู้สึกว่ามันไม่เหมาะกับตัวเองเลยสักนิด “ใส่ไปเหอะน่าเชื่อฉัน ปังแน่ ปังเดียวอยู่เลย ใส่ชุดนี้ยั่วจนเขาร้องกรี๊ดๆ ออกมา แล้วก็ตะโกนว่า…นังชะนีอย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ” แวววิวาห์บอกพลางชี้มือชี้ไม้ทำท่าทางประกอบ “ปังปินาศน่ะสิไม่ว่า แล้วแกจะให้ฉันเดินไปทั้งชุดนี้เนี่ยนะ” เธอหยิบชุดที่ว่านั่นขึ้นมามองอีกครั้ง “ใครจะบ้าให้แกแต่งตัวแบบนี้ออกไปเดินโทงๆ เล่า แกก็แค่ใส่เอาไว้ข้างใน พอถึงเวลาแล้วก็ค่อยถอดออกไง ตกลงตามนี้นะ นี
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 4
บทที่ 4“งู!” เธอโพล่งออกมาพลางหันขวับไปมอง “เอ้า! มันไปแล้วนี่” เธอครางเบาๆ ด้วยความแปลกใจ ทันทีที่เห็นว่าไอ้งูที่เธอกลัว ตอนนี้มันไม่อยู่แล้ว ครั้นพอหันกลับมาก็พบว่าถูกเขามองอยู่อีกแล้ว “เอ่อ…มันไปแล้วค่ะ” เธอย้ำอีกครั้งราวกับกลัวว่าเขาไม่รู้ แต่เพราะสายตาคมกล้าของเขาที่กำลังมองมา มันทำให้เธอต้องรีบหลบตาอย่างช่วยไม่ได้ กระทั่งเมื่อเขาก้าวขาเดินต่อ เธอจึงมีเวลาได้ลอบมองใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ อย่างหนึ่งที่เธอปฏิเสธไม่ได้เลยคือ ผู้ชายคนนี้ดูดีมาก มากจนเธอเผลอจ้องอย่างลืมตัว ‘เป็นบ้าอะไรวะเนี่ย อยู่ๆ ก็ใจสั่นกับเกย์ เลิกคิดแล้วก็เลิกมองได้แล้วพริมรตา มองให้ตายเขาก็ไม่มองผู้หญิงอย่างเธอหรอก’ “หน้าผมมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ” น้ำเสียงห้วนๆ ของเขาดึงเอาสติที่กำลังหลุดลอยไปไกลของเธอให้กลับมา “อะเอ่อ…ปะเปล่าค่ะ” เธอปฏิเสธด้วยสีหน้าเลิกลั่ก ก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่อง“เอ้า! ถึงแล้วเหรอคะ” เธอพยายามขืนตัวให้เขาปล่อย ในขณะที่เขาเองก็ย่อมปล่อยแต่โดยดี “คุณจะเล่นน้ำทั้งชุดนั้น?” เขาเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ทำเอาคนที่เดินลิ่วๆ ไ
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 5
บทที่ 5“อะเอ้อ…แล้วไม่เล่นด้วยกันเหรอคะ” ให้ตายสิ! เธอแทบคิดไม่ออกว่าจะรั้งเขาไว้ยังไง และถ้าขืนปล่อยเขากลับไปนั่งที่เดิม แผนที่วางไว้คงพังไม่เป็นท่า “ไม่ล่ะ ผมหนาว” คำตอบเขาทำเธออ้าปากค้าง รู้สึกเหมือนถูกเหน็บกลายๆ และถ้าจะมีคนหนาวก็ควรจะเป็นเธอนี่ หนาวจนปากสั่นขาชาไปหมดแล้วด้วย เอ้อ! แต่ตอนนี้คงต้องช่างเรื่องหนาวไปก่อน เพราะเขากำลังจะไปแล้ว “เดี๋ยวค่ะ ว้าย!” เธอพยายามจะรั้ง แต่เพราะรีบลุกเกินไป อีกทั้งพื้นหินด้านล่างมันก็ลื่น ทำให้เธอยืนไม่อยู่ แต่ก่อนที่เธอจะล้มหน้าคะมำ เขาก็หันมาคว้าตัวเธอได้ซะก่อน “…” ทุกอย่างพลันเงียบสงัดจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน มือของเขาที่ยังจับหมับอยู่ที่เอวคอด และตัวเธอที่ถูกรั้งเข้ามาจนแนบชิดอยู่กับตัวเขา พ่อเลี้ยงหนุ่มนิ่งขึงไปเพราะกลิ่นหอมจางๆ ที่ลอยมารบกวนจิตใจ ในขณะที่หญิงสาวก็กำลังกระวนกระวายใจกับแผนการที่เพื่อนฝากฝังเอาไว้ อีกทั้งสถานการณ์ตอนนี้มันก็เป็นใจให้แผนเริ่มได้สักที “อุ๊ย! เจ็บขาจังเลยค่ะ” เธอแสร้งทิ้งน้ำหนักไปที่เขาประหนึ่งว่าไม่สามารถยืนได้ด้วยตัวเอง ขณะที่สองตาก็แอบชำเลืองไปที่ตำแหน่งกล้
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 6
บทที่ 6ครั้นเมื่อยิ่งซุกไซร้ ความต้องการส่วนลึกก็เหมือนจะยิ่งลุกฮือ มือที่ลูบไล้สัมผัสแค่ภายนอก ก็ค่อยๆ สอดเข้าไปสัมผัสภายใต้เสื้อแนบเนื้อตัวเล็ก ผิวเนียนนุ่มของแผ่นหลังที่สัมผัสได้ทำให้นึกอยากรู้ว่าด้านหน้าจะเนียนนุ่มกว่ากันสักแค่ไหน ไม่รอช้ามือที่กำลังลูบไล้อยู่ด้านหลังก็ค่อยๆ เลื่อนมาสัมผัสความเนียนนุ่มที่ด้านหน้า อา…! ไม่ใช่แค่เนียนนุ่ม แต่ยังอวบอัดครัดเคร่งและดึงดูดให้เขาลองบีบขยำดู ให้ตายสิ! ความนุ่มหยุ่นของก้อนเนื้อกลมกลึงทำให้เขานึกอยากเปลี่ยนธารน้ำตกแห่งนี้ให้เป็นเตียงนุ่มๆ ซะเหลือเกิน แต่เหมือนความปรารถนาของเขาจะไม่เป็นผล เพราะทันทีที่ทรวงสล้างถูกสัมผัส สติสัมปชัญญะที่เคยหลุดลอยก็คืนกลับมา “อื้อ…!” เธอผลักอกเขาออกแรงๆ ด้วยความตกใจ ทำคนที่เผลอไผลไปกับความมัวเมาในกลิ่นกายสาวถึงกับหงายหลังล้มตึงโดยไม่ทันตั้งตัว เธอจึงฉวยโอกาสนี้รีบวิ่งหนีไป ในขณะที่เขายังนั่งแหมะแช่น้ำด้วยความสับสนกับความรู้สึกเบื้องลึกที่มันจู่โจมเข้ามา กลิ่นหอมจางๆ ที่ยังตราตรึงอยู่ในความรู้สึก กลิ่นนั้นมันคืออะไร ทำไมเขาถึงได้รู้สึกโหยหามันมากขนาดนี้ แล้วเขาต้องทำยังไงถึงจะได้สัมผัสมันอีกครั้ง กร
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 7
“ยุ่ง” คำเดียวสั้นๆ ของเธอทำเอาคนฟังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ร่ำๆ จะเดินไปขย้ำคอเธอที่บังอาจมาขึ้นเสียงใส่เขาให้ได้ “กลับมาขึ้นรถเดี๋ยวนี้พริมรตา” เขาลดเสียงต่ำพยายามประคองอารมณ์ไม่ให้ฉุนเฉียวไปกว่าที่เป็น แต่ความพยายามก็ดูจะสูญเปล่า เมื่อเธอทำหูทวนลม ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองด้วยซ้ำ ทำเอาขีดความอดทนที่มีอยู่อย่างจำกัดขาดผึงลงทันที “ว้าย! ไอ้บ้าปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เธอโวยลั่น เมื่อจู่ๆ ก็ถูกอุ้มตัวลอยโดยไม่ทันตั้งตัว กระทั่งถูกโยนเข้าไปในรถที่ถูกเปิดค้างเอาไว้ “โอ๊ะ!” คนถูกโยนประหนึ่งสิ่งของร้องอุทานด้วยความเจ็บจุก ก่อนจะหันขวับไปมองคนโยนนัยน์ตาเขียวปั๊ด แต่อีกฝ่ายกลับไม่แยแส มิหนำซ้ำยังขยับตัวเข้ามาใกล้เพื่อรัดเข็มขัดให้อีก “ถอยไปสิ อย่าเข้ามาใกล้ ฉันทำเองได้ ก็บอกให้ถอยไปไงเล่า” เธอทั้งผลักทั้งดันเป็นพัลวัน แต่ยิ่งเธอต่อต้านเขากลับยิ่งโน้มลงมาใกล้ราวกับจะแกล้ง “…” อา…กลิ่นหอมๆ ของเธอริดรอนประสิทธิภาพการทำงานของระบบประสาทและสมองเขาอีกแล้ว ใช่! ระบบประมวลผลของเขาเริ่มรวน ทั้งที่คิดว่ารังเกียจและอยากแกล้ง แต่เขากลับติดอยู่ในภวังค์หลงใหลกลิ่
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 8
บทที่ 8“อื้อ…!” เธอครางประท้วงพร้อมกับรัวกำปั้นทุบหลังเขา แต่ดูเหมือนแรงอันน้อยนิดของเธอก็ไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านแต่อย่างใด ตรงข้ามกลับทำให้เขาจู่โจมเธอหนักหน่วงมากขึ้น และก่อนที่เธอจะพ่ายแพ้ให้กับสัมผัสเย้ายวนที่เขาจงใจหลอกล่อให้เธอหลงเพริดอีกครั้ง สติที่เหลืออยู่น้อยนิดก็สั่งให้ขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้น แน่นอนว่าเป้าหมายก็คือจุดยุทธศาสตร์ที่เขาหวงแหนนั่นเอง “อื้อ…!” เธอฮึดฮัดขัดใจด้วยความหงุดหงิด เมื่ออีกฝ่ายดูจะรู้ทัน ดันขาทั้งสองข้างของเธอให้แยกออกจากกันแล้วแทรกตัวเข้ามาอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างนั้นแทน เธอพยายามจะขยับหนี แต่เขากลับยิ่งทิ้งน้ำหนักลงมากดทับไว้ กระทั่งเนื้อตัวของพวกเขาแนบชิดจนแทบไร้ช่องว่าง ตอนนี้มีเพียงสองมือเท่านั้นที่ยังคงขยับประทุษร้ายร่างกายเขาได้ ซึ่งดูเหมือนจะอ่อนเปลี้ยลงไปทุกที กระทั่งมันสิ้นฤทธิ์ลงไปในที่สุด เมื่อถูกคนตัวโตกว่าจับสองมือตรึงไว้กับข้างฝา ก่อนจะยอมผละจากริมฝีปากอวบอิ่ม เพื่อเลื่อนลงมาซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างย่ามใจ อา…! กลิ่นนี้อีกแล้ว กลิ่นหอมๆ จากตัวเธอกำลังปลุกความกำหนัดในตัวเขาให้พลุ่งพล่าน และก่อนที่มันจะปะทุจนไม่สามาร
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
บทที่ 9
บทที่ 9“ก็ความจริงที่ว่า…ผมเป็นเกย์รึเปล่าไง” “ฉะฉันไม่รู้” เธอตอบพลางรีบหลบสายตา “งั้นคงต้องพิสูจน์อีกที” ทันทีที่จมูกโด่งๆ กดลงมาบนแก้ม เธอก็รู้ทันทีว่าเขาจะพิสูจน์ยังไง “รู้แล้วๆ ฉันรู้แล้ว” เธอรีบโพล่งออกมา ด้วยกลัวว่าทุกอย่างมันจะเตลิดไปไกลอีก “รู้ว่า?” เขายอมผงกหัวขึ้น แต่ก็ยังอยากแกล้งเธอต่อ “รู้ว่าคุณไม่ใช่เกย์ไง ให้ตายสิ! คุณจะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย รู้ความจริงแล้วก็ปล่อยฉันไปสักทีสิ ฉันไม่ได้คิดจะจับคุณ เพราะงั้นเลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะ ฉันขอร้อง” น้ำเสียงเธอติดจะจะหงุดหงิดงุ่นง่าน เมื่อเรื่องราวดูจะบานปลายไม่จบไม่สิ้นสักที “ทำไมผมต้องทำแบบนั้น ในเมื่อเรื่องทั้งหมดผมไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่ม คุณเป็นคนเริ่ม คุณก็ต้องรับผิดชอบ” “โอเค! ถ้าคุณอยากได้คำขอโทษ ก็ได้! ฉันขอโทษ” ด้วยคิดว่าประโยคสั้นๆ แค่นี้จะสามารถจบเรื่องทุกอย่างได้ เธอจึงพูดออกไปโดยไม่ลังเล แต่ดูเหมือนเธอจะคิดผิด “คิดว่าแค่คำโทษแล้วทุกอย่างจะจบ ไม่คิดว่ามันง่ายไปหน่อยเหรอ” จากสายตาวิบวับก่อนหน้ากลายเป็นความเจ้าเล่ห์จนเธอรู้สึกได้ แต่ก็
last updateLast Updated : 2025-09-12
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status