บทที่ 738

หยิง เสี่ยวเซียวกังวล “เอาเป็นว่าเราไปแอบฟังพวกเขากันไหม?”

“แอบฟังงั้นเหรอ?” ทัง โรลชูวกัดริมฝีปากและรู้สึกกังวล “ไม่ดีหรอกมั้ง?”

“ไม่เห็นเป็นไรซะหน่อย ถ้าเธอกล้าจะพูดอะไรออกมา ทำไมเธอจะต้องกลัวว่าคนอื่นจะได้ยินด้วยล่ะ?” หยิง เสี่ยวเซียวกล่าวอย่างไม่สนใจมากเท่าไหร่

ทัง โรลชูวเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า “ก็ได้ งั้นเธอไปละกัน ฉันจะดูต้นทางที่นี่ให้”

หยิง เสี่ยวเซียวพูดไม่ออก

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทั้งคู่ได้ไปแอบฟังซอง อันยี และซ่ง ชิงเฟย

…

ซอง อันยีตามซ่ง ชิงเฟยไปที่บันใด

ในตอนแรก ซ่ง ชิงเฟยมองเธออย่างเงียบ ๆ แววตาของเธอมืดมนและซ่อนเร้น ไม่ปล่อยให้ใครได้เห็นว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ อีกทั้งในขณะเดียวกัน เธอได้แผ่ออร่ากดดันจนทำให้อีกคนหายใจไม่ออก

ด้วยที่อีกฝ่ายไม่พูดอะไร ซอง อันยีจึงไม่กล้าเปิดปากพูดด้วยเช่นกัน และพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อที่จะยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ

หลังจากครู่หนึ่ง ซ่ง ชิงเฟยค่อย ๆ อ้าปากพูดช้า ๆ ว่า “คุณซอง เธอคบกับโมเฟยมานานแค่ไหนแล้ว?”

“เกือบครึ่งปีแล้วค่ะ”

“เธอท้องในตอนที่คบกันไม่ถึงครึ่งปีเนี่ยนะ? มันไม่เร็วไปหน่อยรึ?”

ซอง อันยีหุบริมฝีปากแน่น ขณะที่เธ