20ปี ต่อมา เด็กหญิงตัวกลมที่เคยมีน้ำหนักเกินเกณฑ์มาตรฐาน ในตอนนั้น กลายมาเป็น สาวน้อยตัวบางในวันนี้ ใบหน้าขาวใส ยิ้มกว้างออกมา หลังจากที่งานเสร็จลุล่วงเป็นที่เรียบร้อย"หิวค่าาาาา " เสียงตะโกนดังลั่นห้องทำงาน ที่มีเพียงกระจกกั้น ทำให้ป้าๆลุงๆ วิ่งกรู กันเข้าไป"เอวี่ จะทานอะไรคะลูก " บรรดาแม่ทูนหัว ที่ทำงานกับแม่ไวน์มานานหลายสิบปี รักลูกสาวเจ้านายยิ่งกว่าอะไร เด็กหญิงที่เห็นตั้งแต่วันแรก จนเรียนจบรับปริญญา จึงมีแม่ทูนหัว คอยดูแลนับสิบคน"หมูจุ่มค่ะ " คำตอบที่เอ่ยออกมา ทำให้หลายคนที่นั่งกันอยู่ ลุกขึ้นพร้อมกระเป๋า คู่ใจ"ไปค่ะ หมูจุ่ม คอหมูย่าง ส้มตำไทย ไม่เผ็ด "เมนูอาหาร ประจำ ที่แม่ทูนหัวเอ่ยออกมา ทำให้ สาวน้อยรีบคว้ากระเป๋าของตัวเอง ลุกจากเก้าอี้ แล้ววิ่งตามออกมารถเอสยูวีคันใหญ่ ที่ขับมานานหลายปี และรถอีกหลายคัน ขับตามกันออกมาจากตึกออฟฟิศสูง 5ชั้น ที่เป็นร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ดังของแม่ไวน์ ที่ตอนนี้ มีหลากหลายแบรนด์แตกแขนงออกไป ตามกลุ่มลูกค้าโต๊ะพับ5ตัว ต่อเรียงกัน ตามจำนวนคนที่มา อาหารที่โทรมาสั่งล่วงหน้า เตรียมพร้อมอยู่แล้ว หญิงสาวในชุดกระโปรงยีนส์สั้น สวมเสื้อกล้ามสีขาวของแบรน
ผู้เป็นพ่อที่นานๆจะกลับบ้าน ยืนรออยู่ที่หน้าประตูห้องเรียน หลังจากที่ เอวี่กลับไปได้ไม่นาน ใบหน้าเล็กๆของเด็กชาย ยิ้มกว้าง เดินไปกอดพ่อที่มารออรับด้วยความดีใจ"พ่อมารับภู ครับ "คุณครูสาวส่งกระเป๋านักเรียนให้ แล้วเดินไปคุยกับผู้ปกครองท่านอื่น หลังจากที่เห็นว่า ภูฟ้าถูกพ่ออุ้มเดินออกไปแล้ว"พ่อมารับภู ดีใจไหม " เด็กชายพยักหน้า แล้วกอดคอพ่อแน่น เอวี่บอกว่า พ่อของเอวี่ทำงานเลิกเย็น ถึงได้ไม่มารับที่โรงเรียน พ่อของภูฟ้าก็ทำงาน แม่ก็ทำงาน ดังนั้น ภูฟ้าจึงมีพี่เลี้ยง มารับมาส่งแทน"วันนี้พ่อจะมารับพาภู ไปนอนที่คอนโด " พ่อบอกระหว่างที่ส่งลูกชายนั่งบนคาร์ซีท ก่อนจะขับรถคันหรูออกไป"แล้วพรุ่งนี้ จะมาโรงเรียนทันหรอครับ " ผู้เป็นพ่อเคยบอกว่า คอนโดริมแม่น้ำ อยู่ไกลจากโรงเรียนมาก ถ้าไปที่คอนโด ภูจะมาโรงเรียนไม่ทัน"ไม่ต้องมาดีไหม พรุ่งนี้พ่อจะพาภูไปทำธุระหลายอย่าง ภูไปกับพ่อนะ ไม่ต้องมาโรงเรียน " เด็กชายมอง ตุ๊กตาแพนด้าที่อยู่ในมือ แล้วพยักหน้า"ครับ " วันเดียวคงไม่เป็นอะไร บางที เพื่อนไม่สบาย ก็หยุดโรงเรียนหลายวันก็มีหุ่นยนต์ที่อยู่ในกระเป๋าถูกหยิบออกมาเล่นระหว่างที่นั่งบนรถ เด็กหญิง ทานผลไม้ที่
เด็กหญิงผิวขาวขาวจัด รูปร่างอวบอิ่ม เดินเข้ามาในห้องเรียน ชั้นอนุบาล ด้วยรอยยิ้มสดใส ใบหน้าเล็กๆ เครื่องหน้า สวยหวานตั้งแต่เด็กทำให้ใครต่อใครที่ได้เห็น แอบเอ็นดู ไม่ได้ มือขาวอวบ วางกระเป้าเป้ สีชมพูเอาไว้ที่ข้างตัว แล้ว นั่งกอดอก ดูการ์ตูนที่คุณครูเปิดเอาไว้ให้เด็ก ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็น เด็กชาย เดินเข้ามาในห้องเรียน"ภูมาแล้ว "เด็กชายภูฟ้า เดินเข้ามาในห้อง แล้วเก็บกระเป๋าของตัวเอง ก่อนจะนั่งลงข้างๆเพื่อน ""ภู มาแล้ว " เสียงอ่อนโยน เอ่ยออกมา แล้วมองไปที่ หน้าจอทีวี เด็กชายตัวขาวบาง สวมแว่นสายตา ขยับแว่นของตัวเอง แล้วชำเลืองมองคนข้างๆ ที่นั่งเรียนด้วยกันเด็กหญิงเอวี่ ที่เป็นขวัญใจของทุกคนในโรงเรียน สนิทสนมกับเค้า มากกว่าใคร ทุกวัน เอวี่จะมาโรงเรียนก่อนเค้า และ ช่วงเย็นของทุกวัน ผู้เป็นแม่จะมารับกลับบ้านก่อนใคร ต่างกับตัวเค้าเอง ที่มาสาย และกลับช้า กว่าใครในห้อง บางทีบางครั้ง ก็กลับเป็นคนสุดท้าย"การ์ตูนแมวเหมียว ตอนนี้ เอวี่ดูแล้ว ภูดูหรือยัง " เด็กชายส่ายหน้า แล้วมองภาพการ์ตูน ด้วยความสนใจ"พ่อกับแม่ พาเอวี่ไปดูที่โรงหนังมา คราวหน้า เอวี่จะพาภูไปด้วย เอาไหม "เด็กชายส่ายหน้ารัวๆ
เสียงร้องของเด็กหญิง ทำให้คนเป็นพ่อ ตื่นขึ้นมาภายในไม่กี่วินาที ร่างกายแข็งแรง สวมกางเกงขาสั้น เพียงตัวเดียว ลุกขึ้นไปหาลูกสาวที่นอนอยู่บนฟูกเล็กที่อยู่ไม่ห่างกัน"มาแล้วค่ะ พ่อมาแล้ว " เสียงพ่อ ไปก่อนจะถึงตัว แล้วมือหนาก็โอบอุ้มลูกสาวขึ้นมา ก่อนจะประคองกอดเอาไว้ อย่างทะนุถนอม"ร้องทำไมคะ ผ้าอ้อมเปียกก็บอกพ่อสิคะ โอมมานี่ "เสียงหยอกล้อ ของพ่อลูก ทำให้คนเป็นแม่ ที่เดินกลับเข้ามาในห้องนอน ยิ้มออกมาด้วยความ ปลื้มใจ"ตื่น แล้วหรอคะ เอวี่ "เด็กหญิง หยุดร้องไห้ หลังจากที่พ่อมาโอบกอด แล้วก็มองแม่ ที่เดินเข้ามาหาพร้อมกัน แม่ลูกอ่อนที่หาเวลาช่วงที่ลูกหลับ ออกไปทำงานในห้องรับแขก เดินเข้ามา แล้วรับตัวลูกสาวมากอดเอาไว้ ก่อนจะเปลี่ยนผ้าอ้อมให้อย่าง คล่องแคล่ว"ไปทำงานต่อเถอะ เดี๋ยวพ่อดูลูกเอง " แม่ฟูลไทม์ ที่ยังต้องทำงานของตัวเอง สวมสายเดี่ยวตัวเล็ก กับกางเกงนอนตัวสั้นกุด เอนตัวนอนข้างลูก แล้วกล่อมลูกสาวให้นอนอีกครั้ง"พ่อนอนเถอะค่ะ พรุ่งนี้พ่อต้องทำงาน เดี๋ยวแม่จะกล่อมลูกเอง " เธอบอกกับเค้า แล้วก็รับรู้ถึงอ้อมกอดที่เค้า นอนข้างๆเธอ มือหนาโอบตัวเธอเอาไว้ ริมฝีปากสัมผัสที่ข้างหูเบาๆ"ลูกหลับแล้ว
คุณแม่คนสวยยิ้มกว้างออกมาอย่างตื้นตัน เมื่อพยาบาลสาวเดินตรงมาที่เตียงนอนพร้อมกับอุ้มลูกสาวตัวน้อยมาให้คุณแม่อย่างทะนุถนอม เสียงอ่อนหวานของพยาบาลอธิบายวิธีการอุ้มลูกน้อยอย่างช้าๆเพื่อให้คุณแม่ได้โอบอุ้มลูกน้อยเป็นครั้งแรก คุณแม่คนใหม่น้ำตาไหลออกมาอย่างสุดกลั้น เด็กหญิงตัวน้อยของแม่ใบหน้าจิ้มลิ้มผิวบางอ่อนใส หลับตาพริ้มอยู่ในห่อผ้า ปากบางเล็กขยับน้อยๆคล้ายจะบอกคุณแม่ว่าหนูหิวแล้วสำลีซับน้ำอุ่นค่อยๆเช็ดเบาๆที่เต้านมของคุณแม่เพื่อทำความสะอาดเต้านมอวบอิ่มที่มีน้ำนมอยู่ภายใน ทรวงอกขาวผ่องอวบอิ่มเผยออกมาให้ลูกสาวได้ลองลิ้มชิมรสกับน้ำนมของแม่เป็นครั้งแรก ปากบางเล็กดูดดึงหัวนมเบาๆก่อนจะดูดนมแรงๆอย่างหิวโหย ภาพที่ลูกสาวดูดนมของตัวเองทำให้คุณแม่คนใหม่สายตาพร่ามัวเพราะน้ำตาไหลกลบตาไปหมด สายใยบางอย่างผูกรัดร้อยเธอและลูกน้อยเอาไว้อย่างเหนียวแน่นคุณพ่อเปิดประตูเข้ามาอย่างแผ่วเบา เค้ากลัวว่าเสียงดังของเค้าจะทำให้ภาพตรงหน้าเปลี่ยนไป ในมือของเค้าถือโทรศัพท์มือถือตั้งกล้องถ่ายรูปเอาไว้ ภาพตรงหน้าทำให้เกิดความรู้สึกหลายอย่าง ลูกสาวพ่อและเมียของเค้า กำลังดูดนมอย่างมีความสุข เมียที่เพิ่งออกมาจากห้องคลอด
ชายหนุ่มนอนมองภรรยาตัวเองที่เหมือนจะใจลอยผิดปกติ ตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาล ความสงสัยทำให้อดถามอีกครั้งไม่ได้"ไวน์ มีอะไรจะบอกพี่ไหม?"เสียงคนถามเต็มไปด้วยความห่วงใย ทำให้คนท้องน้ำตาคลอขึ้นมา ก่อนจะจับมือเค้าขึ้นมาจูบเบาๆ"วันนี้มีสาวสวยเค้ามาบอกไวน์ว่าชอบพี่"เธอบอกออกไปแล้ว คนฟังตกใจไม่น้อย ก่อนจะขยับตัวเข้าไปกอดเมียตัวเองทันที"ไวน์ว่าไงละ" ชายหนุ่มถามออกไป อย่างรู้สึกไม่ดี"ไวน์รู้ว่าพี่ไม่ชอบเค้าไง เค้าถึงหันมาทางไวน์แทน ไวน์รู้ว่าพี่มีไวน์คนเดียวก็ปวดหัวแย่แล้ว" ท้ายเสียงบอกติดตลกอย่างอารมณ์ดี"ไม่ปวดหัวหรอก เพราะรักไวน์พี่ขอโทษนะคะ ที่ทำให้ไม่สบายใจ"ชายหนุjมบอกออกไป เค้าคิดไม่ถึงเลยว่ารุ่นน้องคนนั้นจะกล้าถึงเพียงนี้ กล้ามาทำให้เมียเค้าขุ่นใจ"ไวน์ไม่ใส่ใจหรอก แต่แอบหึงไม่ได้เท่านั้นเอง"เธอบอกออกไปตามตรง ชายหนุ่มจูบปากเบาๆอย่างออดอ้อน ก่อนจะยิ้มกว้างอย่างดีใจ"พี่อดดีใจไม่ได้ที่ไวน์เข้าใจพี่มาก และยังมีเหตุผลมากๆด้วย"ชายหนุ่มพูดจากใจจริง เค้าคิดว่าถ้าเป็นคนอื่นๆเจอเหตุการณ์แบบนี้คงวีนแตกไปแล้ว แต่เมียเค้ากลับยิ้มรับพร้อมกับสงบใจเพื่อให้กลับมาคุยกันที่บ้านอย่างที่ทำอยู่นี่ ปาก