공유

บทที่ 248

작가: มู่เหลียนชิง
“พออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนอื่น เธอก็ยิ้มหน้าบาน พออยู่ต่อหน้าฉัน เธอกลับทำหน้าเหมือนคนตาย ตกลงเธอเป็นเมียฉันหรือเมียเขากันแน่?” ฟู่เฉินคว้าข้อมือของหนิงหนานเสว่ไว้แล้วถามออกไปอย่างหมดความอดทน

เจียงเหยียนเชินก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วสะบัดมือเขาออก “ปล่อยเสว่เอ๋อร์นะ คุณมีสิทธิ์อะไรมายืนพูดแบบนี้ตรงนี้!”

“เราเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย!” ฟู่เฉินใช้กฎหมายสมรสขึ้นมาปกป้องสถานะของตัวเองอีกครั้ง

แต่คำพูดนี้ ในห้องนี้มันช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดี

หนิงหนานเสว่มองดูท่าทางที่หน้าหนาไร้ยางอายของเขา แล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ฟู่เฉิน เราหย่ากันเถอะ”

“ที่เธอรีบร้อนจะหย่ากับฉันก็เพื่อเขาใช่ไหม ตอนเรียนมหาวิทยาลัยเธอก็ชอบเขาแล้วใช่ไหม? นังสารเลว! นังสารเลว!” ฟู่เฉินมองหนิงหนานเสว่อย่างเคียดแค้น

ช่วงเวลานี้เขาเองก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ ดังนั้นจึงสืบเรื่องราวในอดีตของคนทั้งสองมาอย่างชัดเจนแล้ว

เขารู้ว่าทั้งสองคนส่งสายตาให้กันตั้งแต่สมัยเรียน และก็รู้ว่าพวกเขาเป็นคนรักเก่ากัน

ตอนนี้ขอแค่เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน ฟู่เฉินก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกสวมเขา

เมื่อเห็นท่าทางโกรธแค้นของเขา หนิงหนานเสว่ก็อดหัวเราะออกมา
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 248

    “พออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนอื่น เธอก็ยิ้มหน้าบาน พออยู่ต่อหน้าฉัน เธอกลับทำหน้าเหมือนคนตาย ตกลงเธอเป็นเมียฉันหรือเมียเขากันแน่?” ฟู่เฉินคว้าข้อมือของหนิงหนานเสว่ไว้แล้วถามออกไปอย่างหมดความอดทนเจียงเหยียนเชินก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วสะบัดมือเขาออก “ปล่อยเสว่เอ๋อร์นะ คุณมีสิทธิ์อะไรมายืนพูดแบบนี้ตรงนี้!”“เราเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย!” ฟู่เฉินใช้กฎหมายสมรสขึ้นมาปกป้องสถานะของตัวเองอีกครั้งแต่คำพูดนี้ ในห้องนี้มันช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดีหนิงหนานเสว่มองดูท่าทางที่หน้าหนาไร้ยางอายของเขา แล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ฟู่เฉิน เราหย่ากันเถอะ”“ที่เธอรีบร้อนจะหย่ากับฉันก็เพื่อเขาใช่ไหม ตอนเรียนมหาวิทยาลัยเธอก็ชอบเขาแล้วใช่ไหม? นังสารเลว! นังสารเลว!” ฟู่เฉินมองหนิงหนานเสว่อย่างเคียดแค้นช่วงเวลานี้เขาเองก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ ดังนั้นจึงสืบเรื่องราวในอดีตของคนทั้งสองมาอย่างชัดเจนแล้วเขารู้ว่าทั้งสองคนส่งสายตาให้กันตั้งแต่สมัยเรียน และก็รู้ว่าพวกเขาเป็นคนรักเก่ากันตอนนี้ขอแค่เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน ฟู่เฉินก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกสวมเขาเมื่อเห็นท่าทางโกรธแค้นของเขา หนิงหนานเสว่ก็อดหัวเราะออกมา

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 247

    “จะไม่เป็นอะไรได้ยังไง เธอเจ็บจนสลบไปเลยนะ”เจียงเหยียนเชินมองเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดใจ“เธออย่าทรมานตัวเองแบบนี้ อย่าทำให้ตัวเองต้องลำบากใจแบบนี้เลย ได้ไหม?”“เสว่เอ๋อร์ เธออยากได้อะไรฉันให้เธอได้ทุกอย่าง ขอร้องล่ะ อย่าทำแบบนี้เลย คนที่เธอทรมานไม่ใช่แค่ตัวเธอเอง แต่ยังมีฉันด้วย ไม่ว่าเธอจะทรมานตัวเองยังไง สุยสุยก็กลับมาไม่ได้แล้ว ถ้าสุยสุยอยู่บนสวรรค์แล้วเห็นเธอเป็นแบบนี้ จะต้องเจ็บปวดใจมากแน่ ๆ”เจียงเหยียนเชินรู้ดีว่า ตอนนี้ในสายตาของหนิงหนานเสว่ไม่มีเขาอยู่เลย แม้กระทั่งมีแนวโน้มที่จะทำร้ายตัวเองอยู่หน่อย ๆ ด้วยซ้ำเธอรู้สึกว่าตัวเองผิดต่อลูกของเธอ ดังนั้นจึงอยากใช้วิธีการแบบนี้เพื่อชดเชยให้กับลูกสาวของตัวเองหลังจากได้ยินเช่นนั้น ในใจของหนิงหนานเสว่ก็ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่ “สุยสุยเป็นเด็กที่ดีที่สุดในโลกใบนี้ เธอเป็นลูกสาวของฉัน แต่ฉันที่เป็นแม่คนนี้ กลับปกป้องเธอไว้ไม่ได้”“เธอเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเธอรักฉันมากขนาดนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ที่สุด ทำไมต้องทำกับเธอแบบนี้? ทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง!”“รุ่นพี่ รู้ไหมคะว่าฉันแค้นมากแค่ไหน?”หน

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 246

    เจียงเหยียนเชินยืนอยู่ข้าง ๆ มองดูท่าทีเศร้าโศกของหนิงหนานเสว่ ชั่วขณะหนึ่งเขาถึงขนาดไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีเขารู้ว่าเด็กคนนี้เป็นปมในใจของหนิงหนานเสว่มาโดยตลอด หรืออาจกล่าวได้ว่า ที่หนิงหนานเสว่ยังมีชีวิตนั่งอยู่ตรงนี้ได้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะเด็กคนนี้ หากไม่มีเด็กคนนี้แล้ว เก้าในสิบส่วนสภาพจิตใจของเธอคงพังทลายไปแล้ว“สุยสุย ก่อนที่ลูกจะจากไป ลูกบอกให้แม่ใช้ชีวิตให้ดี ๆ แม่รับปากลูกแล้ว แต่แม่ขอโทษ แม่ต้องผิดคำพูดแล้ว”“เขาเป็นคนฆ่าลูก เขาเป็นคนวางแผนทำร้ายเรา แต่เขากลับโยนความผิดทั้งหมดมาให้เรา สุยสุย เราจะนิ่งเฉยแบบนี้ต่อไปไม่ได้ แม่จะเงียบอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ สุยสุย แม่ขอโทษ แม่ขอโทษนะลูก”แม้ว่าลูกจะจากไปได้สักพักแล้ว แต่ตอนนี้แค่คิดถึงลูกของตัวเอง หนิงหนานเสว่ก็ยังคงเจ็บปวดราวกับหัวใจถูกมีดกรีดเธอเอาหน้าผากแนบกับป้ายหลุมศพของสุยสุย ไม่พูดอะไรอีก น้ำตาก็ไหลรินลงมาตามหางตาเช่นนี้เมื่อเห็นสภาพของเธอที่แทบจะแตกสลาย ในใจของเจียงเหยียนเชินก็ไม่มีความโกรธหลงเหลืออยู่เลย มีเพียงความสงสารเห็นใจเท่านั้นเขานั่งลงข้าง ๆ หนิงหนานเสว่อย่างเงียบ ๆ จับมือเธอเบา ๆ เขาไม่ได้รบกวนความเศร้าเสียใจขอ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 245

    หนิงหนานเสว่จ้องมองเขาอย่างจริงจังและกล่าวขอบคุณอย่างจริงใจซ่งซือหลี่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าหลังจากที่เขาวางแผนมาอย่างดีเป็นเวลานาน สิ่งที่ได้กลับมาจะเป็นเพียงคำขอบคุณคำเดียวเขาขมวดคิ้วมองหนิงหนานเสว่อย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอคงไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดคิดว่าฉันทำไปเพื่อเธอจริง ๆ หรอกนะ?”“ฉันไม่สนหรอกว่านายจะทำไปเพื่ออะไร ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รู้ความจริง”พูดจบหนิงหนานเสว่ก็ยิ้มให้ซ่งซือหลี่ทันที“ฉันรู้ว่านายก็เหมือนกับฉัน ต่างก็แบกรับความแค้นที่ต้องชำระด้วยเลือดไว้เต็มอก นายทำเพื่อพ่อแม่ ส่วนฉันทำเพื่อลูกสาว จริง ๆ แล้วเราเป็นคนประเภทเดียวกัน ที่สำคัญคือศัตรูของเราก็เป็นคนเดียวกัน”เมื่อพูดถึงตรงนี้ หนิงหนานเสว่ถึงกับเริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมานิด ๆ แล้วเมื่อเห็นท่าทีของเธอ ซ่งซือหลี่ก็รู้สึกทันทีว่าเขาหาคนไม่ผิดจริง ๆ กำลังจะอ้าปากพูด ก็มีคนปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเจียงเหยียนเชินยืนอยู่ตรงกลางระหว่างคนทั้งสอง มองคนนั้นที คนนี้ที ใบหน้าบึ้งตึงน่ากลัวในที่สุด เขาก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยืนบังอยู่หน้าหนิงหนานเสว่ ขมวดคิ้วแน่นจ้องมองซ่งซือหลี่ “ดูเหมือนว่าที่ฉันพูดกับนายไป นายจะทำเป็

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 244

    เธอกำถ้วยกาแฟไว้ในมือแน่น อยากจะบีบให้มันแตกคามือเสียให้ได้ซ่งซือหลี่มองดูไหล่ที่สั่นเทาเล็กน้อยของเธอ ในแววตามีความชื่นชมเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังคงสงบนิ่งได้ขนาดนี้เมื่อได้ยินเรื่องราวของลูกสาวตัวเองเป็นเรื่องที่หาได้ยากยิ่งนัก แสดงให้เห็นว่าสภาพจิตใจของเธอนั้นแข็งแกร่งมากแน่นอน คนแบบนี้ถึงจะคู่ควรที่จะร่วมมือกับเขา ถึงจะสามารถแสดงบทบาทที่สำคัญที่สุดในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดได้“เรื่องที่นายอยากรู้ฉันก็บอกไปหมดแล้ว ตอนนี้ฉันจะพูดเรื่องของฉันได้หรือยัง?”สวีจือหรูกอดอก มองซ่งซือหลี่ด้วยสายตาเย็นชาสำหรับคนคนนี้ ในใจของสวีจือหรูนั้นดูถูกเขา แต่เรื่องบางเรื่องกลับต้องพึ่งพาคนที่เธอไม่เคยเห็นอยู่ในสายตาเลยเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดขึ้นมาตรง ๆ ว่า “ฉันต้องการให้นายยอมรับว่าเป็นหนิงหนานเสว่จ้างนายไปตีสวีจ้าว และจะให้ดีที่สุดก็ต้องยอมรับว่าพวกนายมีความสัมพันธ์คลุมเครือกัน สำหรับนายแล้วนี่ก็น่าจะเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ? ยังไงซะนายก็เกลียดฟู่เฉินมาตลอด ถ้าเขาคิดว่านายสวมเขาให้เขา นี่ไม่ใช่การแก้แค้นที่ดีที่สุดเหรอ?”หนิงหนานเสว่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าสวีจือหรูจะไร้ยางอา

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 243

    ซ่งซือหลี่นั่งไขว่ห้างอยู่ตรงนั้น ในแววตาเต็มไปด้วยความดูถูกและเย้ยหยัน ทั่วทั้งร่างแผ่ไอเย็นเยียบ ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนที่อยู่ต่อหน้าหนิงหนานเสว่เมื่อเห็นท่าทีของเขา สวีจือหรูก็ยิ่งโมโหมากขึ้น“ฉันจ่ายเงินไปแล้วนะ!”“ซ่งซือหลี่ นายนี่มันไม่มีกฎเกณฑ์อะไรเลยจริง ๆ รับเงินไปแล้วไม่ทำงาน ไอ้สารเลว!”พอสวีจือหรูนึกถึงเงินที่ตัวเองจ่ายไปก็รู้สึกเสียดายจนทนไม่ไหวหลังจากได้ยินคำพูดนี้ หนิงหนานเสว่เกือบจะหลุดหัวเราะออกมา ก่อนหน้านี้เธอเคยคิดมาตลอดว่าสวีจือหรูเป็นคนมีสมองอยู่บ้าง แต่ไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะเป็นคนโง่เง่าขนาดนี้ ถึงกับกล้าพูดจารุนแรงเช่นนี้ต่อหน้าซ่งซือหลี่ น่าขำจริง ๆเมื่อมองดูสวีจือหรูที่กำลังคลุ้มคลั่งอยู่ตรงหน้า ซ่งซือหลี่ก็เอ่ยขึ้นมาตรง ๆ ว่า “งานที่ฉันทำมันก็เป็นงานสกปรกอยู่แล้ว แต่เธอกลับดูบริสุทธิ์ผุดผ่องเสียเหลือเกิน เธอลองบอกมาสิว่าถ้าฟู่เฉินมาเห็นเธอในสภาพนี้ ได้รู้ธาตุแท้ของเธอ เขาจะทำกับเธอยังไง? เขาจะยังคงรักและทะนุถนอมเธอแบบนี้อยู่ไหม?”คำพูดประโยคเดียว ทำให้สวีจือหรูสงบลงได้สำเร็จ ตอนนี้ฟู่เฉินคือจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวและเป็นคนเดียวที่เธอแคร์ เธอจะท

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status