การต่อสู้กลางอากาศจบลงในพริบตาหลินตงใช้ดาบครั้งแรก เพื่อหยุดหลี่เทียนและพรรคพวกทั้งสามของเขาจากการลอบสังหารเซี่ยอวิ๋นชวนกับครอบครัวจากนั้นต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีแบบกะทันหันของชายชุดดำสองคน เขาก็ตอบโต้ด้วยหมัด เพื่อหยุดร่างหนึ่งและดาบเพื่อหยุดร่างอีกร่างหนึ่งผลการต่อสู้ของเขานั้นยอดเยี่ยมมากควรรู้ว่าคนทั้งห้านี้ ไม่ใช่ใครๆ ก็จัดการพวกเขาได้นี่คือปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นถึงห้าคนแม้แต่องค์จักรพรรดิก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส จากการโจมตีร่วมกันของพวกเขาทุกคนตกตะลึงกับความสามารถของหลินตงแข็งแกร่งเกินไป!!!แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!!!ผู้คนนับไม่ถ้วนจ้องมองร่างบนท้องฟ้าหัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นสิ่งที่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ไม่สามารถทำได้ชายหนุ่มคนนี้ทำได้ขณะนี้เองศรัทธาที่แหลกสลายของคนรุ่นใหม่ทั่วกาแล็กซีทางช้างเผือก กำลังได้รับการฟื้นฟูเมื่อเทียบกับองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนพวกเขายิ่งบูชารูปร่าง ที่ส่องแสงจ้าในท้องฟ้าท้ายที่สุด เซี่ยอวิ๋นชวนก็เป็นตำนานมาโดยตลอดครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเขาด้วยตาของตนเอง ก็ถูกซุ่มโจมตีและได้รับบาดเจ็บสาหัสถ้าไม่ใช่เ
คนสวมชุดดำอีกสามคนเข้าล้อมรอบทันที"หยวนจื้อ! ใจเย็นๆ ไว้!" หยวนหลินกล่าว"ฉันใจเย็นไม่ได้! ฉันจะฆ่ามัน ฉันจะจับมันกิน" หยวนจื้อกัดฟันแล้วกล่าวมีความโกรธอย่างมากในเสียงนั้น"หากตัวตนของนายถูกเปิดเผยและมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น นายรู้ไหมว่าคุณจะต้องเผชิญการลงโทษแบบใดในเผ่า นายแน่ใจเหรอว่าต้องการทำแบบนี้?""ฉันไม่สนใจ!!! ฉันต้องฆ่ามัน อย่ากังวลเรื่องฉัน" หยวนจื้อโกรธจัดมากอยู่แล้วความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส บดบังความคิดจิตใจของเขาไม่ใช่แค่ความเจ็บปวดทางกายเท่านั้นหน้ำซ้ำยังเป็นความเจ็บปวดที่เผาไหม้ในจิตวิญญาณความเจ็บปวดประเภทนี้เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่อาจทนได้ และคงหมดสติไปแล้วคนสวมชุดดำอีกสามคนก็รู้สึกสับสนในใจเช่นกันตามทฤษฎี แม้ว่าแขนของหยวนจื้อจะถูกตัดออก เขาก็จะสูญเสียประสิทธิภาพการต่อสู้ส่วนใหญ่ไปชั่วคราวแต่เผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขา มีความสามารถในการฟื้นฟูที่แข็งแกร่งตราบใดที่ร่างกายยังมีพลังงานเพียงพอ แขนก็สามารถงอกใหม่ได้อย่างรวดเร็วอย่างเลวร้ายที่สุด เขาอาจจะอ่อนแอเป็นเวลาสองสามวันก็ไม่ควรทำให้เขาตกอยู่ในสภาวะบ้าคลั่งเช่นนี้แต่ตอนนี้หยวนจื้อ ค่อนข้างผิดปกติอย่
ท้องฟ้าตกอยู่ในความเงียบงันไม่มีใครพูดอะไร ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปที่การปรับสภาพของตัวเองตอนนี้เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว พูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันอยู่แล้วมีทางเลือกสองทางคือ ต้องฆ่าหรือไม่ก็ถูกฆ่าพูดตามตรง เมื่อเผชิญหน้ากับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คน หลินตงรู้สึกเครียดมากแม้ว่าเมื่อครู่เขาจะสู้กับห้าคนเพียงลำพัง และตัดแขนของหนึ่งในนั้นได้แต่มีเพียงสองคนเท่านั้น ที่ต่อสู้กับเขาจริงๆหากคนห้าคนร่วมมือกันจริงๆ ผลลัพธ์ก็ยากที่จะบอกได้แต่ตอนนี้ เขาต้องสู้กับสี่คนจริงๆ แล้วคนที่สามารถไปถึงระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายดายยิ่งไปกว่านั้น จิตวิญญาณที่เคยไร้เทียมทานของเขา เมื่อเผชิญหน้ากับคนพวกนี้กลับใช้ได้อย่างจำกัดแค่สามารถยับยั้งพวกมันได้ชั่วขณะ ก่อนที่จะถูกสลัดหลุดออกไปอย่างไรก็ตาม จากชายชุดดำที่เขาตัดแขนทิ้งไป ดูเหมือนว่าหลินตงจะค้นพบบางอย่างหากเขาต้องการเอาชนะคู่ต่อสู้เหล่านี้เขาจะต้องพึ่งดาบกำราบมารดาบเล่มนี้ดูเหมือนว่า จะมีพลังที่สามารถสยบเผ่ามังกรเก้าหัวไม่อย่างนั้น แค่ฟันแขนขาดไปเพียงข้างเดียว คนชุดดำ
การกระทำของเขาทำให้เซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยว ที่กำลังเฝ้าดูอย่างตึงเครียดอยู่ด้านล่างรู้สึกงุนงงไปหมดทุกคนรู้ว่าข้อได้เปรียบของหลินตง คือดาบยาวสีแดงในมือของเขาดาบเล่มนี้ถูกโยนออกไปแล้วเขาจะสู้ต่อไปได้อย่างไร?สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาไม่สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของหลินตงได้อย่างชัดเจน รู้เพียงว่าการต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งแล้วหยวนหลินและคนอื่นๆ ยังเห็นหลินตงขว้างดาบของเขาด้วย และหัวใจของพวกเขาก็ดีใจทันทีเมื่อสูญเสียอาวุธนี้ไป ซึ่งเป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่หลินตงจะใช้อะไรในในการต่อสู้กับพวกเขา?เด็กคนนี้โง่หรือเปล่า?ดาบกำราบมารไปถึงชายชุดดำคนหนึ่งเป็นคนแรกเผชิญหน้ากับดาบยาวสีแดงนี้แม้แต่ชายชุดดำก็ไม่กล้าประมาทด้วยระยะที่ใกล้ขนาดนี้ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความคมของดาบที่ส่องประกายอย่างสว่างไสว ทำให้ผิวใต้ชุดคลุมสีดำของเขาเจ็บปวดเล็กน้อยนี่เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน ซึ่งสามารถตัดเกล็ดแข็งของเผ่ามังกรเก้าหัวได้อย่างง่ายดายในขณะที่เขาเคลื่อนไหว ชายในชุดคลุมสีดำก็หลบไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ดาบกำราบมารพุ่งผ่านไปขณะที่เขากำลังคิดว่าตัวเองหนีจากอันตรายได้และกำลังจะห
แม้ว่าหลินตงจะใช้พลังจิตวิญญาณ เพื่อควบคุมดาบกำราบมาร และตัดนิ้วของชายชุดคลุมดำคนหนึ่งโดยไม่ให้ตั้งตัวได้ นั่นทำให้ฝ่ายตรงข้ามกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไม่หยุดแต่เขาก็ยังไม่สามารถวางใจได้ในตอนนี้ ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายใกล้เข้ามาแล้วชายชุดดำที่เหลือสองคนพร้อมกับหลี่เทียน โจมตีหลินตงเข้ามาในเวลาเดียวกันไม่มีการคุกคามจากดาบกำราบมารอีกต่อไปทั้งสามคนพึ่งพาการป้องกันที่แข็งแกร่งของเผ่ามังกรเก้าหัว และต่อสู้แบบประชิดตัวกับหลินตงพวกเขาต้องการที่จะฉีกหลินตงเป็นชิ้นๆ เพื่อระบายความแค้นในใจของตัวเองในขณะนี้ มันสายเกินไปสำหรับหลินตงที่จะดึงดาบกำราบมารกลับมาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้าโดยตรงโชคดีที่เขาได้ยกระดับความแข็งแกร่งของร่างกายไปถึงปรมาจารย์มหาจักรวาลขั้นสิบ ร่างกายของเขาแข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าของเผ่ามังกรเก้าหัวนอกจากนี้ยังมีฝ่ามือถล่มฟ้า ที่สามารถเจาะทะลุการป้องกันของศัตรูและทำให้ได้รับบาดเจ็บภายในทันทีหลินตงไม่กลัวการต่อสู้ระยะประชิดกับคู่ต่อสู้ในไม่ช้า ทั้งสองฝ่ายก็เข้าสู่การต่อสู้"ปังๆๆๆ......."เสียงปะทะกันนับไม่ถ้วนดังขึ้นตามคำกล่าวที่ว่า จำนวนมากก
บริเวณที่นิ้วของคนในชุดดำถูกตัดขาด ดูเหมือนจะมีพลังบางอย่างมาเกาะที่แผล ทำให้ไม่สามารถงอกนิ้วขึ้นมาใหม่ได้ทั้งสองฝ่ายได้หยุดการต่อสู้ชั่วคราวหลินตงยืนอยู่ในอากาศ โดยถือดาบกำราบมารอย่างไรก็ตาม เขาไม่สงบนิ่งและไร้กังวลเหมือนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนอีกต่อไปเลือดหยดหนึ่งไหลซึมจากมุมปากของเขาเสื้อผ้าของเขาขาดรุ่งริ่งเขาถูกหยวนหลินและคนอื่นๆ ข่วนด้วยกรงเล็บที่แหลมคม เผยให้เห็นผิวหนังด้านในแม้แต่บนผิวหนังก็มีคราบเลือดมากมาย บางรอยก็ซึมลึกเข้าไปในกล้ามเนื้อ ดูน่ากลัวมากอย่างไรก็ตาม สำหรับหลินตง สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงบาดแผลผิวเผินเท่านั้น และไม่ทำอันตรายต่ออวัยวะสำคัญนอกจากความเจ็บปวดแล้ว มันไม่มีผลกระทบต่อประสิทธิภาพการต่อสู้มากนักในที่สุด เขาจึงสามารถต้านทานการโจมตีของหยวนหลินกับหลี่เทียนได้สำเร็จ และใช้ฝ่ามือถล่มฟ้าจนได้รับความเสียหายหลินตงมองดูบาดแผลบนร่างกายของเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ห้าคนในคราวเดียวนั้นฝืนเกินไปนี่เป็นผลของการใช้พลังจิตวิญญาณเป็นเครื่องมือในการเล่นไม่ซื่อ เพื่อจัดการกับศัตรูคนหนึ่งก่อน จากนั้นจึงทำร้ายคนอื่นโดยไม่คาดคิดไ
การต่อสู้บนท้องฟ้าได้หยุดลงชั่วคราว!รูปลักษณ์ที่ดูยุ่งเหยิงของหลินตงก็ปรากฏอยู่ในสายตาของทุกคนเช่นกัน"นายท่านหลินได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?""นายท่านหลิน อดทนไว้!!!""นายท่านหลิน ฉันมียารักษาอยู่ที่นี่!""ฉันก็มีเหมือนกัน!!!"เสียงต่างๆ ดังขึ้นทีละเสียงจากผู้คนบนหอคอยทองคำเย่ชิงหวู่มองไปที่บาดแผลบนร่างกายของหลินตง หัวใจของเธอเจ็บปวดเล็กน้อยเธอติดตามหลินตงมาเป็นเวลานาน แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาได้รับบาดเจ็บแต่ศัตรูคือตัวตนที่เทียบเท่ากับองค์จักรพรรดิถึงห้าพระองค์เว้นแต่ว่าจะไปถึงระดับอาณาจักรนิรันดรอย่างแท้จริงแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีใครสามารถอ้างชัยชนะได้อย่างง่ายดายเซี่ยมู่ก็เห็นเช่นกันน้ำตาคลอเบ้าในดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่งหลินตงได้รับบาดเจ็บเช่นนี้ จากเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ก็เพราะเพื่อช่วยครอบครัวของเธอเซี่ยอวิ๋นชวนกับเซี่ยจิ่วโหยวมีสายตาที่เฉียบคมกว่าคนอื่นๆ มากแม้ว่าอาการบาดเจ็บของหลินตงจะดูร้ายแรงเมื่อมองเผินๆแต่ในความเป็นจริง เขาไม่ได้รับบาดแผลร้ายแรงใดๆ เลยเขายังคงมีพละกำลังที่จะต่อสู้นอกจากนี้ เหล่าผู้รอดชีวิตจากเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ยกเว้นหล
หลี่เทียนลังเลเขาไม่กล้าเอาทุกสิ่งในอาณาจักรสวรรค์ไปเสี่ยงรอจนกว่ากองกำลังเสริมจากเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึงก่อน แล้วค่อยว่ากัน!"หลินตง! เร็วๆ นี้ แกจะต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำไปในวันนี้ ฉันหวังว่าแกจะไม่เสียใจในภายหลัง เซี่ยอวิ๋นชวน แม้ว่าแกจะรอดพ้นจากภัยพิบัติมาได้ในวันนี้ แต่ก็อย่าดีใจจนเกินไป เราจะกลับมาอีกครั้ง"หลังจากพูดจบ หลี่เทียนก็หันหลังกลับและจากไปหยวนหลินและคนอื่นๆ มองหลินตงอย่างครุ่นคิด จากนั้นก็หันหลังกลับและจากไปรอจนกว่าหลี่เทียนและคนอื่นๆ จะจากไปในที่สุดรัศมีของหลินตงก็อ่อนลงเอามือซ้ายปิดหน้าอกและไออย่างรุนแรงหลายครั้ง"แค่กๆ!!"บ้าเอ๊ย ไอ้พวกนี้ไม่ยั้งมือกันเลยจริงๆถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายของเขาถูกระบบยกระดับให้แข็งแกร่งถึงขนาดนี้วันนี้คงจบลงด้วยหายนะสำหรับเขาเสียงโห่ร้องดังลั่นมาจากหอคอยทองคำดวงดาวจักรพรรดิ"นายท่านหลินไร้เทียมทาน!!!""นายท่านหลินเป็นผู้ยิ่งใหญ่!!!”"จากนี้ไป นายท่านหลินคือต้นแบบของฉัน"องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนและจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ว่า ตอนนี้มันอันตรายแค่ไหนถ้าไม่ใช
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน