LOGINShare
บทที่ 1495
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1507
"ซีเหมินฟู่กุ้ย คุณคิดมากเกินไปแล้ว สำหรับคำขอของคุณ ข้าบอกคำตอบให้คุณรู้ตอนนี้เลย ฉันปฎิเสธ" กงซุนจื้อเหมิงปฏิเสธตรงๆ"ท่านผู้นำจื้อเหมิง คุณไม่อยากคืนดีกันเหรอ? ไม่ว่าฉันจะพูดยังไง ซีเหมินฟู่กุ้ยก็เป็นปรมาจารย์อาณาจักรเซียนเหมือนกัน คำขอแค่นี้ มันมากเกินไปตรงไหน?" ซีเหมินฟู่กุ้ยกล่าวด้วยความไม่พอใจนั่นไม่มากเกินไปเหรอกงซุนจื้อเหมิงพูดไม่ออกมันไม่ใช่แค่มากเกินไป แต่นี่มันถึงขั้นบีบบังคับกันชัดๆ"ซีเหมินฟู่กุ้ย ถ้าปรมาจารย์อาณาจักรเซียนทุกคนในอาณาจักรดวงดาวเปล่าเป็นเหมือนคุณ และมาที่นิกายของเราเรียกร้องจะเอานางฟ้าทั้งเจ็ดไป เราจะมีนางฟ้าทั้งเจ็ดมากพอให้แจกได้ยังไงก่อน?""นี่คือเงื่อนไขสำหรับเราที่จะคืนดีกัน หากเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้น ฉันคงไม่ได้มาขอนางฟ้าทั้งเจ็ดเหล่านี้ไปโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะ""ถ้ามองในอีกแง่ นางฟ้าทั้งเจ็ดถือเป็นหน้าตาของนิกายแก้วเจ็ดแสงซึ่งมีชื่อเสียงในอาณาจักรดวงดาว คุณคิดว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่คุณจะเอาพวกเธอไปทั้งหมดด้วยประโยคเดียว?""ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ท่านผู้นำจื้อเหมิงก็แค่ประกาศต่อสาธารณชนว่าฉัน ซีเหมินฟู่กุ้ยจ่ายราคาอย่างเหมาะสม แค่นั้นก็จบเรื่องแล้ว""เร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1506
ถ้าไปได้ล่ะก็เธอเองก็ไม่อยากรบกวนผู้อาวุโสสูงสุดเช่นกัน"ซีเหมินฟู่กุ้ย ฉันจะไม่พูดถึงเรื่องการฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณในตัวผู้อาวุโสหง นิกายแก้วเจ็ดแสงจะไม่ถือโทษเอาความก็แล้วกัน แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็หวังว่าคุณจะไม่จมอยู่กับเรื่องนี้ต่อไป เรื่องของผู้อาวุโสหงได้รับการยืนยันจากผู้อาวุโสสูงสุดแล้ว และเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน ฉันรับรองกับคุณได้ว่าในอนาคตเธอจะมีผู้ชายอื่น ดังนั้นคุณจะไม่เสียหน้าในอาณาจักรดวงดาว สำหรับเหตุผลที่เธอไม่มาหาคุณ ฉันเชื่อว่าคุณรู้ดีอยู่แล้ว หยุดกันแค่นี้พอ! อย่าพูดเรื่องนี้อีกในอนาคต คุณคิดอย่างไร?" กงซุนจื้อเหมิงได้พูดวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันในตอนแรกพูดตรงๆ ก็คือ เรื่องทั้งหมดนี้ถูกสร้างขึ้นโดยซีเหมินฟู่กุ้ยถ้าเขาไม่ได้ฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณไว้ในร่างกายของไป๋หลี่เหยียนหง เรื่องวุ่นวายทั้งหมดที่ตามมาทีหลังก็คงไม่เกิดขึ้นหรอก?นิกายแก้วเจ็ดแสงไม่ได้ถือว่าซีเหมินฟู่กุ้ยต้องรับผิดชอบ เพียงเพราะเขาเป็นปรมาจารย์อาณาจักรเซียนหากเป็นราชันย์อมตะหรืออาณาจักรเซียนครึ่งขั้นกงซุนจื้อเหมิงคงจะไม่ยอมแพ้แต่ถ้าซีเหมินฟู่กุ้ยไม่ได้อยู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1505
ในขณะนี้ กงซุนจื้อเหมิงเข้าใจในที่สุดซีเหมินฟู่กุ้ยรู้ว่าเธอไม่สามารถเห็นด้วยกับการกระทำของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะพูดออกมาอย่างเปิดเผยผู้ชายไร้ยางอายคนนี้ฃความเสื่อมเสียของอาณาจักรเซียน"ซีเหมินฟู่กุ้ย ฉันเคารพคุณในฐานะปรมาจารย์อาณาจักรเซียน และเคารพคุณเสมอมาโดยตลอด ตั้งแต่ที่คุณเข้ามาในนิกายแก้วเจ็ดแสง ก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีที่สุด ตอบสนองความต้องการทั้งหมดของคุณ แต่ตอนนี้คุณกลับมาก่อเรื่องวุ่นวายแบบนี้ในนิกายของฉัน นั่นหมายความว่าอะไร? คิดจริงๆ หรือว่านิกายแก้วเจ็ดแสงของฉันจะถูกรังแกได้อย่างง่ายดาย? หรือว่าต้องการให้ฉันเชิญผู้อาวุโสสูงสุดจากการบำเพ็ญเพียร?" กงซุนจื้อเหมิงพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดในตอนนี้กงซุนจื้อเหมิงไม่สุภาพอีกต่อไปเรื่องนี้ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับหน้าตาของนิกายแก้วเจ็ดแสงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงศักดิ์ศรีของผู้อาวุโสคนหนึ่งด้วยแม้ว่าซีเหมินฟู่กุ้ยจะอยู่ในอาณาจักรเซียน แต่ก็ไม่สามารถประมาทได้แม้ว่านิกายแก้วเจ็ดแสงจะแสดงตนว่าเป็นกลางและแสวงหาสันติภาพในอาณาจักรดวงดาวเสมอมาแต่ในฐานะกองกำลังที่ทรงพลังยิ่งที่มีผู้อาวุโสสูงสุดในอาณาจักรเซียนถึงสี่คน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1504
แต่การที่ไป๋หลี่เหยียนหงไม่มาพบตัวเองหมายความว่าอย่างไร?หรือคิดว่ารับไม่ได้ ที่ตัวเองฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณไว้ในตัวเธอ?ฉันซีเหมินฟู่กุ้ย เป็นปรมาจารย์อาณาจักรเซียน ยอมฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณในตัวไป๋หลี่เหยียนหง นั่นเป็นการให้เกียรติแม้แต่อาจารย์ของเธอก็รู้เรื่องนี้แต่ไม่ได้พูดอะไรไป๋หลี่เหยียนหงแค่ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดร ยังจะมีอารมณ์แบบนั้นอีก?การที่ไป๋หลี่เหยียนหงไม่มา ทำให้ซีเหมินฟู่กุ้ยไม่พอใจอย่างมาก"โอ้? ท่านผู้นำจื้อเหมิงหมายความว่าผู้อาวุโสหงไม่ได้สูญเสียความบริสุทธิ์ในร่างกายไปแล้ว? เธอแค่ถูกใครบางคนข่มเหงในโลกจิตวิญญาณมายา?" ซีเหมินฟู่กุ้ยถาม"ความจริงของเรื่องนี้เป็นเช่นนี้จริงๆ" กงซุนจื้อเหมิงตอบ"ทำไมไป๋หลี่หยานหงไม่มาหาฉัน""นายท่านซีเหมิน ฉันบอกไปแล้วว่าผู้อาวุโสหงเพิ่งกลับมาและรู้สึกไม่สบาย""เหรอ? ทำไมฉันถึงไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นล่ะ? ถ้าไป๋หลี่เหยียนหงไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ ก็มาหาฉันแล้วให้ตรวจสอบดู ไม่งั้นคุณคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?" ซีเหมินฟู่กุ้ยพูดด้วยใบหน้าที่เศร้าหมองแม้ว่าสิ่งที่กงซุนจื้อเหมิงพูดจะเป็นความจริงก็ตามเขาจะไม่ยอมรับว่าเป็นความ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1503
หลังจากที่กงซุนจื้อเหมิงและจากไปฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนชี้ไปที่นางฟ้าทั้งเจ็ดเพื่อส่งสัญญาณให้พวกเธอแสดงต่อแต่ทันทีที่พวกเธอเตรียมจะเคลื่อนไหวหลินตงโบกมือเพื่อหยุดเอาไว้และพูดว่า "เอาล่ะ ทุกคนเหนื่อยกันมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องแสดงต่อ กลับไปพักผ่อนเถอะ"หลังจากถูกกงซุนจื้อเหมิงขัดจังหวะอย่างกะทันหัน หลินตงก็สูญเสียความสนใจในการแสดงทั้งหมดไปเขาไม่อยากกินอะไรอีกแล้วนางฟ้าทั้งเจ็ดไม่อยากจากไป ไม่เต็มใจที่จะกลับ พวกเธอยังไม่ได้ดึงดูดความสนใจของหลินตงเลย!พวกเธอยืนอยู่กลางห้องอย่างอึดอัด จะเดินออกไปก็ไม่ใช่ จะอยู่ต่อก็ไม่ดี สุดท้ายจึงหันไปมองฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนฝ่ายปกครองหญิงเข้าใจดีว่านางฟ้าทั้งเจ็ดกำลังคิดอะไรอยู่คนหนุ่มสาวอย่างหลินตงนั้นหุนหันพลันแล่นมากกว่าผู้ชายวัยกลางคนอย่างซีเหมินฟูกุ้ยขอแค่เป็นของที่พวกเขาหมายตาไว้ ก็จะต้องหาวิธีเอามาครองให้ได้และหากหลินตงพานางฟ้าทั้งเจ็ดคนหนึ่งไป เธอในฐานะฝ่ายปกครองก็จะได้รับประโยชน์เช่นกัน"คุณชายหลิน! การแสดงของพวกเธอยังไม่จบ ดังนั้นโปรดให้พวกเธอแสดงต่อไปด้วย! ไม่เช่นนั้นพวกเธอจะโดนต่อว่าเมื่อกลับไป" ฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1502
แล้วทำไมตัวเองที่เป็นผู้นำนิกายถึงไม่รู้ซีเหมินฟู่กุ้ยไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในโซนรับรอง VIP เหรอ กลับมีชายหนุ่มคนหนึ่งย้ายเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่?ทันทีที่กงซุนจื้อเหมิงเดินเข้ามาในห้องรับรอง VIP หลินตงสัมผัสถึงอีกฝ่ายได้ในทันทีและตั้งแต่แวบแรกที่เห็นกงซุนจื้อเหมิงหลินตงก็รู้สึกสั่นสะท้านในใจผู้หญิงคนนี้มีพลังทัดเทียมกับไป๋หลี่เหยียนหงแม้แต่หลินตงก็รู้สึกว่าเธอแข็งแกร่งกว่าไป๋หลี่เหยียนหงอาณาจักรดวงดาวเป็นอารยธรรมระดับสูงอย่างแท้จริง และซ่อนยอดฝีมือเก่งกาจไว้มากมายผู้หญิงคนใดก็ตามที่ปรากฏตัวขึ้น สามารถฆ่าเขาตายได้หมดดูท่าก็ต้องอย่าทำตัวโดดเด่น!การเผชิญหน้าครั้งนี้ทำให้หลินตงกระตือรือร้น ที่จะเติบโตแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วมีผู้หญิงอีกคนอยู่ข้างๆ หลินตงนั่นคือฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนที่คอยรับใช้เขามาตลอดที่เธอมาอยู่ที่นี่ ก็เพราะอยากรู้ให้เร็วที่สุดว่าหลินตงต้องการอะไร จะได้รีบจัดการให้ทันทีในขณะที่เห็นกงซุนจื้อเหมิงเข้ามาฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและโค้งคำนับอย่างนอบน้อมพร้อมกล่าว "คารวะท่านผู้นำนิกาย!"นางฟ้าทั้งเจ็ดก็หยุดแสดงทันทีเช่นก
