로그인공유
บทที่ 529
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 530
รถหรูสองคันออกจากซอยมู่หรงฉิงเกอและศิษย์พี่ทั้งสองของเธอนั่งอยู่ในรถคันหน้า มู่หรงฉิงเกอนั่งอยู่ข้างหน้า เวินหรูอวี้และตงฟางเยว่นั่งอยู่ข้างหลังส่วนผู้อาวุโสคุนหลุนสองคนนั่งอยู่ในรถคันหลังคนขับรถทั้งสองคันถูกย้ายจากบริษัทของตระกูลมู่หรงชั่วคราวนิกายซ่อนเร้นไม่ใช่สวรรค์ที่ตัดขาดจากโลกภายนอก พวกเขายังเรียนรู้ของสมัยใหม่และบางครั้งก็ถูกอาจารย์พาออกมาฝึกฝนดังนั้นสำหรับรถยนต์และเครื่องบินของทางโลกเหล่านี้ พวกเขาจึงไม่รู้สึกแปลกเพราะเคยเห็นมานานแล้ว"ศิษย์น้อง! คุณมองทะลุหลินตงคนนั้นได้ไหม?" เวินหรูอวี้ศิษย์พี่ใหญ่อดไม่ได้ที่จะถามเขารู้ว่าผู้อาวุโสที่สามมีเทคนิคลับในการสังเกตอะไรบางอย่างที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้ในฐานะลูกศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสที่สาม ศิษย์น้องต้องทำเป็นแน่ แต่ไม่รู้ว่าเรียนรู้มากแค่ไหนแล้วในฐานะลูกศิษย์สายตรงของหยางเฉินจื่อเจ้าสำนักคุนหลุน ศิษย์พี่ใหญ่คุนหลุนและคุนหลุนก็เป็นนิกายซ่อนเร้นโบราณที่มีความเข้มแข็งแข็งแกร่งตั้งแต่ต้นจนจบเวินหรูอวี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในรุ่นเยาวชนเขามีความมั่นใจและรู้สึกว่าตัวเองมีความสามารถนี้แต่หลังจากอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 531
"ฉันไม่อยากออกไปคนเดียว!""พวกเพื่อนสนิทของคุณล่ะ?""พวกเธอมีแฟนอยู่ด้วยกันหมด! ฉันไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอ!""ไม่งั้น... ผมออกไปเดินเล่นเป็นเพื่อนคุณ?""ดีเลย! ดีเลย!" ยุนซีพูดอย่างมีความสุข"คุณจะใส่ชุดนี้ไปเหรอ?""งั้นคุณเข้ามานั่งก่อน ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เดี๋ยวลงมา"ยุนซีพูดจบก็รีบหันหลังกลับและขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเห็นได้ชัดว่าช่วงนี้เธอเก็บกดมากแค่ไหนครั้งที่แล้วหลินตงรับโทรศัพท์และจากไปอย่างกะทันหัน ก็ไม่ได้มาเกือบอาทิตย์หนึ่งแล้วแม้ว่าพวกเขาจะคุยกันทุกวัน แต่จะดีใจเหมือนได้เห็นคนเป็น ๆ ได้ยังไงและกวนเหม่ยหลิงแม่ของเธอก็บ่นต่อหน้าเธอเกือบทุกวันถามนู่นถามนี่!!!ทำเอาเธอก็รำคาญเล็กน้อยเธอไม่อยากรบกวนงานของหลินตงหลินตงเข้าไปในห้องโถงและรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นยุนซีขึ้นไปชั้นบนผิดบาป!!!ผิดบาป!!!หลินตงคิดในใจอย่างเงียบ ๆแต่หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกว่าไม่ถูก!ฉันไม่ใช่พระสักหน่อยทำไมถึงผิดบาป?หลินตงฝืนระงับอาการสั่นของหัวใจ คิดว่าต้องหาเวลาทดสอบปฏิกิริยาของยุนซีทางอ้อมหน่อยแล้ว?อดทนไว้ทุกวันก็ไม่ใช่ทางออกอีกไม่นานก็จะอายุยี่สิบสองปีแล้วเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 532
"มีอะไรเหรอ? ฉันใส่ชุดนี้ไม่สวยเหรอ?"ยุนซีเดินไปหาหลินตง เห็นหลินตงจ้องมองเธออย่างไม่ลดละ ถามด้วยอาการหน้าแดงเล็กน้อย!!"สวย! สวย!" หลินตงพูดอย่างรวดเร็ว"จริงเหรอ???"ยุนซีพูดพลางหมุนต่อหน้าหลินตงสองรอบ กระโปรงสั้นก็แกว่งไปมาเล็กน้อย ทำให้หัวใจของหลินตงสั่นไหว"สวยจริง ๆ! ไปกันเถอะ! ช่วงนี้คุณไม่ได้ออกไปข้างนอกเลยเหรอ?""อืม! ไม่ได้ออกไปหลายวันแล้ว"ทั้งสองขับรถไปที่ย่านใจกลางเมือง"พวกเราหาที่ทานข้าวกันก่อนเถอะ!" หลินตงกล่าว"ได้เลย!!!""แถวนี้มีของอร่อยที่ไหนบ้าง คุณน่าจะคุ้นเคยดีใช่ไหม?""มีอาหารร้านหนึ่งอร่อยมาก เมื่อก่อนฉันกับเพื่อนเคยไปที่นั่นบ่อย ๆ""งั้นคุณบอกทาง!!!""เดินไปข้างหน้าก่อน แล้วเลี้ยวซ้ายที่ทางแยกที่สอง"หลินตงขับตามที่ยุนซีบอก มาถึงประตูร้านอาหารที่ตกแต่งอย่างหรูหราหลังจากจอดรถแล้วทั้งสองก็เข้าไปในร้านอาหารด้วยกัน"สวัสดีค่ะ! ไม่ทราบว่ากี่ท่านคะ?"พอเดินเข้าไป พนักงานก็เดินเข้ามาถาม"สองคน!!! มีห้องส่วนตัวไหม?" หลินตงถาม"ขอโทษค่ะ! คุณผู้ชาย! ห้องส่วนตัวเต็มแล้ว ห้องรวมได้ไหมคะ?""งั้นก็ได้!!!"พนักงานพาทั้งสองไปหาที่นั่งริมหน้าต่างยุนซีส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 533
รู้สึกถึงความอบอุ่นและนุ่มนวลบนริมฝีปาก สมองหลินตงหยุดทำงานไปชั่วขณะ!แต่เขาก็ตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว เดิมทีวันนี้ก็อดทนมามากพอแล้ว ตอนนี้ยุนซียังกล้าที่จะทำแบบนี้อีกนี่ไม่ใช่การจุดไฟเผาตัวเองเหรอ?หลินตงในขณะนี้สูญเสียการควบคุมเขาเหยียดมือออกและกอดร่างกายที่อ่อนโยนของยุนซีเตียงของยุนซีค่อนข้างสูง ตอนนี้เธอคุกเข่าอยู่บนเตียงก็พอดีกับความสูงของหลินตงเมื่อกี้จูบหลินตงด้วยอารมณ์ชั่ววูบตอนแรกคิดว่าจะจูบแล้วก็จากไป แต่ไม่คิดว่าจะถูกหลินตงกอดไว้ ตอนนี้เธอก็ตื่นเต้นเล็กน้อยและไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี!ปล่อยให้หลินตงกอดเธอไว้อยู่อย่างนี้ ทั้งสองก็สัมผัสกับความรู้สึกของการจูบอย่างเงียบ ๆหลังจากผ่านไปหลายสิบวินาที ยุนซีก็รู้สึกตัวขึ้นมา ผลัก หลินตงออกไปด้วยกำลังทั้งหมด จากนั้นจึงกระโดดลงจากเตียงด้วยเท้าเปล่าแล้ววิ่งหนีไปวิ่งพลางพูดว่า "หลิน... หลินตง! ฉัน... ฉันลงไปก่อนนะ! ไม่งั้นอีกเดี๋ยวแม่ฉันจะขึ้นมาแล้ว"หลินตงมองดูยุนซีวิ่งหนีไป และยังคงสัมผัสกับกลิ่นหอมหวานจากปากของยุนซีเมื่อกี้นี้หลังจากกลับมามีสติแล้วก็ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวพอเดินถึงหน้าบันได กวนเหม่ยหลิงก็เรียกจากด้า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 534
เมื่อกี้หลินตงเหมือนจะพูดว่าแก้ไขปัญหาเรียบร้อยแล้ว?นี่... เป็นไปได้เหรอ?ทั้งสองไม่เชื่อนิดหน่อย!ตระกูลกู่กับตระกูลจางไม่เหมือนกันนั่นคือมหาเศรษฐีชั้นนำของจิงตูอย่างแท้จริงชายชราตระกูลกู่เป็นบุคคลระดับสูงอย่างแท้จริงของต้าเซี่ย"เอ่อ... เอ่อ หลินตง! คุณบอกว่าบริษัทลงทุนตงไหลของพวกคุณมีความขัดแย้งกับกู่ซื่อกรุ๊ป ตอนนี้แก้ไขปัญหาเรียร้อยแล้วเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงถามด้วยอาการปากแห้ง"ใช่ครับ! แก้ไขเรียบร้อยแล้ว! บริษัทลงทุนตงไหลของเราเป็นการพัฒนาตามปกติและการแข่งขันที่ดี แต่ตระกูลกู่ใช้วิธีการที่สกปรกอื่น ความชั่วร้ายไม่สามารถเอาชนะความยุติธรรมได้ตลอดไป ดังนั้นตระกูลกู่จึงได้ขอโทษบริษัทลงทุนตงไหลของเราแล้ว!" หลินตงกล่าวคำพูดของหลินตงทำให้กวนเหม่ยหลิงตกใจและพูดไม่ออกเป็นเวลานาน!กู่ซื่อกรุ๊ปมีชื่อเสียงโด่งดังในแวดวงจิงตู พวกเขาจะขอโทษเหรอ?ความชั่วร้ายไม่สามารถเอาชนะความยุติธรรมได้ตลอดไปเหรอ?ไร้สาระสิ้นดีในยุคสมัยนี้ ใครก็ตามที่มีสายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นและมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งคือลูกพี่มีความเป็นไปได้ทางเดียวเท่านั้นที่อยากให้ตระกูลกู่ขอโทษ!นั่นคือการเจอกองกำลังที่แข็งแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 535
จนทานข้าวเสร็จ ยุนซีไม่ได้พูดอะไรเลย ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทานข้าวทำให้กวนเหม่ยหลิงหงุดหงิดเล็กน้อย!!!สาวน้อยคนนี้เป็นอะไรไป???ทั้ง ๆ ที่คราวก่อนได้ตกลงกันไว้แล้ว!!!หลังจากคุยกันได้สักพัก หลินตงรู้สึกว่าเวลาพอสมควรแล้ว และกำลังจะเตรียมตัวกลับ"หลินตง! คุณกับหยุนซีก็คบกันมาหลายปีแล้ว วิ่งไปกลับทุกวันก็ลำบากมาก ต่อไปก็มาอยู่ที่นี่เลยดีกว่า!" กวนเหม่ยหลิงกล่าว"ห๊า???"หลินตงไม่ได้สติสักพัก รู้สึกว่าสมองสับสนเล็กน้อย"ทำไม? คุณไม่เต็มใจเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงขมวดคิ้ว"ไม่... ไม่ใช่!!!" หลินตงปฏิเสธอย่างรวดเร็วเรื่องแบบนี้เขาไม่เต็มใจได้ยังไง!หลินตงหันไปมองยุนซีเห็นเธอนั่งอยู่บนโซฟา ก้มหัวต่ำ กระสับกระส่ายเล็กน้อยนี่มันเรื่องอะไรกัน???ยุนซีไม่คัดค้านเหรอ???นี่นี่คือยอมเหรอ???หลินตงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยหรือว่าสองแม่ลูกปรึกษากันแล้ว?ยุนซีเงยหน้าขึ้นมองหลินตงอย่างเงียบ ๆ ในระหว่างนั้นเขาจ้องมองตัวเองตลอดเวลา ทันใด้นั้นใบหน้ารู้สึกเหมือนไฟไหม้ ทนบรรยากาศแบบนี้ไม่ได้จริง ๆ รีบลุกขึ้นและพูดว่า "ฉัน... ฉัน... ฉันขึ้นไปนอนก่อน"พูดจบก็รีบขึ้นไปชั้นบนในขณะนี้ใบหน้าของยุนซ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 536
เดิมทีหลินตงอยากเคาะประตูคิดไปคิดมาแล้วก็ช่างมันเถอะยุนซีเป็นผู้หญิงขี้อาย จะกล้าเปิดประตูได้ยังไงเข้าไปเลยดีกว่าหลินตงค่อย ๆ วางมือบนที่จับประตูและออกแรงกดเล็กน้อย"คลิก!!!"ประตูห้องเปิดตามเสียงข้างในมืดสนิทหลินตงเดินเข้าไปในห้องปิดประตูด้วยหลังมือและล็อคในห้องมืดจนมองอะไรไม่เห็นหลินตงปล่อยพลังจิตวิญญาณออกมาเล็กน้อยและมาที่หน้าต่างห้องของยุนซีแหวกม่านแล้วดึงเปิดออกด้วยความช่วยเหลือของแสงจันทร์จาง ๆหลินตงนั่งอยู่ขอบเตียงยุนซีดูเหมือนจะนอนหลับสนิทแต่หลินตงสังเกตเห็นว่าขนตาที่สวยงามของเธอสั่นเล็กน้อยหลินตงตลกนิดหน่อยผู้หญิงคนนี้กำลังแกล้งหลับแต่ลองคิดอีกทีก็ใช่ สถานการณ์แบบนี้ ยุนซีหลับได้ก็แปลกหลินตงโน้มตัวลง ห่างจากใบหน้าที่สวยงามของยุนซีเพียงไม่กี่เซนติเมตร ริมฝีปากสีแดงชาด ดวงตาโตที่สวยงามคู่หนึ่งปิดแน่น ขนตาสั่นเล็กน้อย เขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันร้อนแรงของยุนซีหลินตงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป จึงจูบริมฝีปากสีแดงชาดของยุนซี โจมตีเมืองอย่างรวดเร็วและลิ้มรสความหวานนี้อย่างละเอียดแสงจันทร์นอกหน้าต่างก็ดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งต่อไปไม่ควรเห็นและซ่อนเข้าไป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 537
หลังจากที่หลินตงจัดการเรื่องของซ่งซือหมินเสร็จแล้ว เขาก็ขับรถกลับไปที่บ้านยุนซีเดิมทีวางแผนจะกลับไปที่มณฑลเจียงหนานในวันนี้ แต่แผนการได้เปลี่ยนแปลงเมื่อคืนเพิ่งทำเรื่องแบบนั้นกับยุนซี ไม่สามารถกินแล้วปัดตูดไปได้!!!อยู่กับยุนซีสักสองสามวันค่อยกลับไปดีกว่า!!!กลับมาถึงบ้านยุนซี เขาออกไปก็สายแล้ว แถมยังยุ่งอยู่ที่บ้านซ่งซือหมินอีกตั้งนาน ตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้วหลังจากเข้าไปในบ้าน ยุนซียังไม่ลุกจากที่นอน หลินตงก็เริ่มเข้าไปในห้องครัวเพื่อทำอาหารการทำอาหารสำหรับหลินตงที่ทำอะไรเป็นเองมาตั้งแต่เด็กไม่มีอะไรยากเลย ในไม่ช้าอาหารแสนอร่อยโต๊ะหนึ่งก็ทำเสร็จแล้วหลินตงขึ้นไปชั้นบนเพื่อเตรียมเรียกยุนซีมาทานข้าว เข้าไปในห้องของยุนซี แม่สาวน้อยยังคงหลับสนิทอยู่ นั่งอยู่ข้างเตียงยุนซี มองยุนซีที่กำลังหลับสนิทหลินตงก็ทนไม่ไหวอีกแล้วค่อย ๆ แอบขึ้นไปนอน..."อืม??? หลินตง! คุณกลับมาแล้วเหรอ? ง่วงจังเลย! ขอฉันนอนต่ออีกหน่อยได้ไหม!" ยุนซีเหล่ตาไปที่หลินตงแล้วพึมพำ"คุณนอนเถอะ! คุณนอนเถอะ!" หลินตงปลอบใจหลังจากผ่านไปนาน...หลินตงและยุนซีก็กำลังทานข้าวอยู่ที่โต๊ะแล้วยุนซีก้มหน้าทานข้าวใบ
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1415
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1414
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
