บทที่ 217

โจวซือเหย่อาจจะคิดว่าเวิงอี๋เป็นคนว่านอนสอนง่าย แค่ทำอะไรผิดพลาดไปบ้าง แต่เจียงซู่ไม่คิดเช่นนั้น คนเพศเดียวกันย่อมมองทะลุความคิดของกันและกันได้ง่ายที่สุด

ตอนนี้เจียงซู่จะยังไม่ตัดสินว่าโจวซือเหย่ชอบเวิงอี๋หรือไม่ แต่เวิงอี๋ชอบเขานั้นเป็นเรื่องจริงอย่างไม่มีข้อกังขา

เธอไม่รู้ว่าโจวซือเหย่พูดอะไรกับเวิงอี๋ไปบ้างหลังจากนั้น ทำไมเวิงอี๋ถึงยอมมาขอโทษเธอโดยดี

โจวซือเหย่มองด้วยสายตาล้ำลึก “ผมไม่ใช่สินค้าบนชั้นวางของ”

ที่จะปล่อยให้พวกเธอเลือกไปมา

“เวิงอี๋ เธอกลับไปก่อน”

แม้ว่าเวิงอี๋จะไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้เธอก็ทำตามคำสั่งเป็นอย่างดี

โจวซือเหย่กล่าว “ตอนนี้หลักฐานที่คุณอ้างมาทั้งหมด มันใช้ไม่ได้แล้ว”

เจียงซู่: “นั่นก็เป็นเรื่องของสื่อ”

รูปถ่ายเป็นเรื่องจริง ส่วนเรื่องคบชู้?

แล้วใครจะรู้ล่ะ?

โจวซือเหย่ทำหน้าบึ้งตึง “ผมไม่ได้ทรยศคุณ ชีวิตของเรายังเหมือนเดิม เพียงแต่มีเวิงอี๋เพิ่มเข้ามา คุณแค่ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนกพอแล้ว ทำไมต้องดิ้นรนจะหย่าด้วย?”

เจียงซู่ไม่ตอบ แต่ย้อนถาม “แล้วต่อไปคุณจะเลิกติดต่อกับเวิงอี๋ได้ไหมล่ะ?”

โจวซือเหย่เงียบไป และการเงียบของเขากลับชัดเจนกว่าคำพูดเสียอีก

เจียง