แชร์

บทที่ 1980

ผู้เขียน: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”

เขารู้จักจี้เยว่ สายตามองไปที่หน้าอกของนาง ก็เห็นคราบน้ำลายเต็มไปหมดจริง ๆ นางยังหลบอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเขา ที่มุมปากก็ยังมีเศษขนมติดอยู่

พอมองขึ้นไปบนโต๊ะ ขนมที่วางไว้เมื่อเช้าก็หายไปแล้วจริง ๆ

เจ้าเด็กโง่คนนี้หลบอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเขาเพื่อแอบกินขนม! มุมปากของจ้านจ้านกระตุก

จี้เยว่ดูสีหน้าคนไม่ออก ยังไม่รู้ตัวว่าทำให้องค์ชายน้อยโกรธแล้ว ยังคงจ้องมองดวงตาแดง ๆ ของเขาอย่างสงสัย

“ท่านพี่ ท่านร้องไห้ทำไมหรือ? กินขนมสักคำก็จะไม่ร้องไห้แล้วนะ ขนมที่นี่อร่อยมาก เยว่เอ๋อร์ไม่เคยกินขนมที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย”

เจ้าแมวน้อยตะกละกินจนท้องกลม ก็พูดเยอะขึ้นแล้ว

“ข้าไม่ได้ร้องไห้”

จ้านจ้านกล่าวอย่างดุดัน

“ถ้ากล้าพูดว่าข้าร้องไห้อีก ข้าจะต่อยเจ้า!”

จี้เยว่ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง มองไปที่กำปั้นของจ้านจ้าน แล้วก็เบะปาก ดวงตาที่ดูโตเป็นพิเศษคู่นั้นก็เอ่อคลอไปด้วยน้ำตาในทันที

“ฮือ ๆ ๆ ...” นางถูกขู่จนร้องไห้

จ้านจ้านตกตะลึง เขากลัวผู้หญิงร้องไห้ที่สุด จึงรีบเอามือปิดปากของจี้เยว่ แก้มของเด็กหญิงทั้งกลมทั้งนุ่ม แถมยังเด้งอีกด้วย

เขาก็เผลอใช้แรงหยิกไปทีหนึ่งโดยไม่รู้ตั
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2146

    สิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดคือจ้านจ้านเป็นโอรสแห่งสวรรค์ เป็นผู้ที่ถูกเลือก มอบต้าฉีให้เขาถือว่ามีความชอบธรรมแต่ลูกในท้องนางคนนี้ ไม่รู้ว่าพรสวรรค์ในภายหน้าจะเป็นเช่นไร เกิดหลังคลอดออกมาไม่ใช่คนฉลาดหลักแหลม แล้วมอบบ้านเมืองให้เขาดูแล จะไม่ลำบากประชาชนหรอกหรือเมื่อคิดได้ดังนั้น กู้หว่านเยว่ลูบท้อง เอ่ยกับเหยาเสวี่ย“ท่านแม่ สิ่งที่ท่านพูดข้าจำไว้หมดแล้ว ข้าจะตรึกตรองให้ดีรอให้จิ่งสิงกลับมา ข้าจะหารือกับเขา”เหยาเสวี่ยพยักหน้า ใบหน้าเผยความยินดี“เจ้าไม่คิดว่าแม่จู้จี้ก็พอแล้ว”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า นางรู้ดีว่าสิ่งที่เหยาเสวี่ยพูดกับนางล้วนเป็นสิ่งที่ออกมาจากใจจริงเมื่อดื่มน้ำแกงไก่ทีละคำจนหมด เหยาเสวี่ยก็ไม่อยู่ทีนี่รบกวนการพักผ่อนของกู้หว่านเยว่ เพียงสอบถามว่าจะออกเดินทางเมื่อใด ก็ยกถ้วยออกไปแล้วรอให้ซูจิ่งสิงกลับมา กู้หว่านเยว่บอกเรื่องนี้แก่เขา“สิ่งที่เสด็จแม่เตือนนั้นถูกต้องแล้ว”นึกไม่ถึง ซูจิ่งสิงใจเย็นอย่างมาก“ในเมื่อจ้านจ้านฉลาดขนาดนี้ น้องสาวของเขาก็ต้องไม่ด้อยไปกว่ากัน วางใจเถอะ”กู้หว่านเยว่จนใจ “ท่านรู้ได้อย่างไรว่าต้องเป็นน้องสาวจ้านจ้านเป็นเด็กไม่รู้ประสา เ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2145

    เหยาเสวี่ยนั่งลงข้างกายกู้หว่านเยว่ เบื้องหน้าปรากฏภาพในอดีต ใบหน้าอ่อนโยน“เมื่อก่อนตอนข้าตั้งครรภ์ ท่านยายของเจ้าก็เป็นท่านแม่ของแม่ ก็ตุ๋นน้ำแกงไก่ให้แม่เช่นกันภายในมีเคล็ดลับเฉพาะ ตอนนี้แม่เรียนมาแล้ว จึงมาตุ๋นให้เจ้ากิน”ในดวงตาเหยาเสวี่ยเต็มไปด้วยความคะนึงหา นึกถึงเรื่องบางอย่างจึงจับมือกู้หว่านเยว่“ครั้งที่แล้วเจ้าบอกแม่ว่าหลังจัดการเรื่องทางนี้เสร็จแล้ว จะกลับไปต้าฉีสักครั้งบัดนี้เจ้าเพิ่งตรวจพบว่าตั้งครรภ์ ยังจะกลับอีกหรือไม่?”สิ่งที่เหยาเสวี่ยคิดคือ ป่าซิงโต้วกว้างใหญ่เกินไป หากต้องไปมาระหว่างสองแคว้น ยากที่จะไม่เหนื่อยกายเหนื่อยใจ กู้หว่านเยว่เพิ่งจะตั้งครรภ์ อายุครรภ์เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น เป็นช่วงที่ตัวอ่อนยังไม่แข็งแรงหากไม่มีธุระสำคัญ ไม่ต้องออกไปข้างนอกจะดีกว่า ตั้งใจบำรุงครรภ์อยู่ในบ้าน รอให้ตัวอ่อนแข็งแรงแล้วค่อยกลับต้าฉีก็ไม่สายแต่เหยาเสวี่ยก็รู้ดีว่าลูกสาวมีความคิดเป็นของตัวเอง เรื่องเหล่านี้บังคับกู้หว่านเยว่ไม่ได้ต้องหารือกับกู้หว่านเยว่ก่อน เพื่อดูว่านางมีความต้องการอย่างไรกู้หว่านเยว่มองเห็นสีหน้ากังวลของเหยาเสวี่ยชัดเจน นางเข้าใจว่าเสด็จแม่กั

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2144

    เรามองราษฎรตงโจวทุกคนอย่างเท่าเทียม สำนักศึกษาเมืองลู่แห่งนี้ไม่ใช่กรงขังพวกเจ้าข้าคัดเลือกผู้มีปราชญ์สิบกว่าคน มาสั่งสอนพวกเจ้าทุกวันภายในสำนักศึกษา มีเสบียงอาหารให้ไม่ขาด หากยังมีสิ่งใดขาดเหลือ ให้ไปแจ้งที่ผู้อำนวยการรอให้ทุกคนจบการศึกษา สามารถช่วยข้าแบ่งเบาภาระในราชสำนักยุคแห่งความวุ่นวายเพิ่งจบลง สิ่งที่ประชาชนต้องการคือชีวิตที่สงบสุข ทุกคนอย่าทำให้ข้าผิดหวัง”กู้หว่านเยว่กล่าวอย่างจริงใจมากแต่เดิมนางก็ไม่ประสงค์ร้ายต่อนักเรียนเหล่นี้ ที่ให้พวกเขาอยู่ในสำนักศึกษา หนึ่งเพื่อคะคานอำนาจราชสกุลเบื้องหลังพวกเขาสอง เพื่อเปลี่ยนแปลงความคิดของพวกเขาผ่านสำนักศึกษา ภายหน้าให้พวกเขาได้ทำงานรับใช้ตงโจว“เมื่อวานทำให้ทุกคนขวัญผวาแล้ว ขอเพียงพวกเจ้าไม่หลอกลวงข้า ข้าย่อมพูดคุยด้วยง่าย”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง “แต่หากใครเข้ามาในสำนักศึกษาแล้ว ยังทำตัวอวดฉลาด อย่าหาว่าข้าโหดเหี้ยม”คนที่อยู่ด้านล่างไม่กล้าส่งเสียง ดวงตาสั่นไหว เมื่อวานมีนักเรียนที่สวมรอยถูกจับตัวยี่สิบกว่าคน คนทั่วทั้งสำนักศึกษารู้ดีกู้หว่านเยว่จัดการพวกเขาอย่างไร ทุกคนก็รู้ดีอย่างมากสุดสองเดือน ไม่ หนึ่งเดือน เหล่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2143

    “หา?” กู้หว่านเยว่กะพริบตาปริบ ๆ ในใจพลันกระตุกเป่ยหมิงโยวหลานและหนานโย่วที่มาขอกินข้าวเช้าสีหน้าแตกต่างคนแรกมองซูจิ่งสิง ในสายตาราวกับมีตะปูคนหลังทำหน้ายิ้มแย้ม เอ่ยอย่างมีไหวพริบ “เทพธิดาเป็นวิชาแพทย์ จะไปเชิญหมอทำไม รีบตรวจดูชีพจรของท่านเถอะ”จ้านจ้านทำหน้าอดรนทนไม่ไหว สองมือเท้าคาง “ท่านอาหนานพูดถูก ท่านแม่ ท่านรีบตรวจชีพจรเร็ว!”เขาจะมีน้องสาวแล้ว ดีใจจังเลย!“หว่านเยว่” สายตาซูจิ่งสิงสั่นระริก จ้องกู้หว่านเยว่เขม็ง สายตาเจือความคาดหวังท่ามกลางสายตาของทุกคน กู้หว่านเยว่กระแอม ปลายนิ้วสีขาวนวลแตะอยู่บนเส้นชีพจรซูจิ่งสิงกำหมัดเล็กน้อยกู้หว่านเยว่เองก็ประหม่า“ท่านแม่ ข้าจะมีน้องสาวแล้วหรือ?” จ้านจ้านทนไม่ไหว เอ่ยปากสอบถามก่อนกู้หว่านเยว่ยกมือตัวเองออก ผ่อนลมหายใจออกมา ปล่อยให้จิตใจตัวเองสงบลงสักครู่ ต่อมาจึงมองพวกเขา“ข้าตั้งครรภ์แล้ว อายุครรภ์ประมาณหนึ่งเดือนกว่า”หากนับจากเวลา น่าจะพอดีกับครั้งที่อยู่ในป่าซิงโต้วจ้านจ้านดีใจจนหมุนวน “ดีจังเลย ในที่สุดข้าก็มีน้องสาวแล้ว ดีจังเลย ดีจังเลย ท่านแม่”มุมปากกู้หว่านเยว่กระตุก มองซูจิ่งสิงน่าเสียดายที่ซูจิ่งสิงก็

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2142

    “ฆ่าให้หมด” นางกล่าวแม่ทัพเสอได้รับคำสั่งที่แน่ชัด ชะงักไปอย่างรุนแรง ต่อมาจึงรีบพาคนถอยออกไปกู้หว่านเยว่มาถึงข้างเตียง จ้านจ้านนอนหลับสนิทแล้ว นางยื่นมือไปลูบใบหน้าของจ้านจ้าน“ท่านแม่” เด็กที่เล็กขนาดนี้ยามปกติฉลาดหลักแหลม เมื่อใดที่นอนหลับ ความระมัดระวังจะลดลงขณะกึ่งหลับกึ่งตื่น เมื่อเห็นว่าเป็นกู้หว่านเยว่ จึงสะลึมสะลือนอนหลับต่อไปกู้หว่านเยว่หัวเราะ “เด็กใจร้าย”ลูกชายนอนหลับแล้ว นางไม่อยากรบกวน ดึงผ้าห่มมาห่มให้เขาอย่างดีจึงหันหลังออกจากห้องซูจิ่งสิงยังรอนางอยู่ที่ห้อง เมื่อเห็นนางกลับมา จึงผสมน้ำที่เพิ่งเดือดในกา ลงไปในกะละมังให้ได้น้ำในอุณหภูมิที่เหมาะกับการล้างเท้า แล้วยกมาให้“เหนื่อยมาทั้งวัน แช่เท้าแล้วรีบเข้านอนเถอะ”กู้หว่านเยว่พยักหน้าอย่างลวก ๆ นางเหนื่อยมากจริงๆ จึงหลับตาแล้วนั่งอยู่ขอบเตียง ปล่อยให้ซูจิ่งสิงช่วยนางถอดรองเท้าและถุงเท้า นำเท้าทั้งคู่วางลงในน้ำอุ่น“สบายจังเลย” กู้หว่านเยว่กล่าวพวกผู้ติดตามนอกห้องที่เห็นซูจิ่งสิงล้างเท้าให้กู้หว่านเยว่ เห็นเป็นเรื่องปกตินานแล้วพวกเขารับใช้ท่านอ๋อง ภาพทำนองนี้ แทบจะมีให้ได้เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันพระส

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2141

    ในที่สุดจวงเยียนก็รู้จักกลัวแล้ว ดิ้นรนไม่ยอมให้ลากตัวออกไป“ข้าไม่กลับสกุลจวง ข้าไม่กลับไป ปล่อยข้านะ!”ชิงเยี่ยนตำหนิ “อยู่เฉย ๆ สกุลจวงของพวกเจ้าบังอาจหลอกลวงตงโจว ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมา ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วหรือ?”จวงเยียนส่ายหน้าไม่หยุด “เรื่องนี้ล้วนเป็นความผิดของสกุลจวง ไม่เกี่ยวกับข้า หากจะเอาผิดก็ต้องเอาผิดพวกเขา เพียงเพราะข้าแซ่จวงอย่างนั้นหรือ ข้าเองก็ถูกบังคับนะ!”นางไม่พอใจมาก ชิงเยี่ยนเองก็เอ่ยอย่างโมโห “พวกนักเรียนหลายคนที่ชกต่อยกัน แต่เดิมก็ไม่รู้จักกัน และไม่รู้จักเจ้าเจ้าใช้วิชาเสน่ห์ ทำให้พวกเขาตีกันเพราะเจ้า ยังทำให้รัฐทายาทโจวบาดเจ็บสาหัส เรื่องนี้คงเกี่ยวข้องกับเจ้าแล้วนะ”จวงเยียนยิ่งไม่พอใจ “ข้าใช้วิชาเสน่ห์ก็จริง แล้วอย่างไรล่ะ? ไม่มีควันก็ไม่มีไฟ หากพวกเขาไม่เห็นแก่ความงามของข้า จะตีกันได้อย่างไร?”ชิงเยี่ยนนึกไม่ถึงว่าจวงเยียนอายุยังน้อย แต่กลับพูดจาจัดจ้าน เขาโกรธจนกระทืบเท้า ไร้เหตุผล ช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!เดิมทีระหว่างรัฐทายาทพวกนั้นไม่มีเรื่องบาดหมางกัน และไม่รู้จักจวงเยียน แต่เพราะวิชาเสน่ห์ที่สมควรตายของนาง ชกต่อยกันใหญ่โต กระทั่งยังมีคนบาดเจ็บสา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status