หลังจากกินข้าวเช้ากันเสร็จ เสี่ยก็พาเธอมาแถวตลาดในเมือง
“ คุณพาฉันมาแถวนี้ทำไมคะ “ พอลงจากรถเธอก็หันไปถามเขาทันทีด้วยความสงสัย ที่เขาพาเธอมาแถวศูนย์การค้าไอที
“ ผมก็พาคุณมาดูโทรศัพท์เครื่องใหม่ไง เครื่องเก่าพังไปแล้วไม่ใช่เหรอ มานี่” พูดจบประโยคเขาก็จูงแขนเด็กของเขาข้ามถนนไปอีกฝั่งนึง
“ สวัสดีค่ะคุณลูกค้า สนใจสินค้าตัวไหนเป็นพิเศษไหมคะ “ พอเข้ามาถึงในร้านพนักงานก็ทักทาย
“ ผมขอดูรุ่นใหม่ล่าสุดรุ่นที่แพงที่สุดครับ “ เสี่ยโอมหันไปสั่งกับพนักงาน เล่นเอาครีมหอมอ้าปากค้าง ตั้งแต่เกิดมาเวลาไปซื้อของ เธอจะขอดูสินค้าที่ราคาถูกที่สุดในร้านตลอดเลยไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะได้มาสัมผัสกับอะไรแบบนี้
“ รุ่นนี้เลยค่ะ กล้องก็สวยคมชัด เล่นสะดวกว่องไวชาร์จเร็วทันใจแน่นอน เป็นรุ่นใหม่ล่าสุดเลย ”เสี่ยโอมพยักหน้าฟังที่พนักงานแนะนำ ก่อนที่เขาจะหันมามองหน้าเด็กเลี้ยงของเขาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
“ ชอบไหมรุ่นนี้ “
“ ไม่รู้ค่ะ มันแพงเกินไปหรือเปล่า ราคาตั้งหลายหมื่น
“ หลายหมื่นแล้วทำไม ดูนี่สิ “ เสี่ยโอบไหล่ครีมหอมเข้ามาชิดตัว ก่อนจะจับมือถือ เครื่องนั้นขึ้นมาเซลฟี่กับน้องไปหลายรูป
“ ผมว่าเอารุ่นนี้สีนี้แหละ เช็คเครื่องติดฟิล์มให้ด้วยนะครับ “ พอถ่ายรูปเสร็จเขาก็หันไปพูดกับพนักงาน
“ แล้วจะมาถามเราตั้งแต่แรกทำไม ”ครีมหอมก็ได้แต่ยืนบ่นอยู่ข้าง ๆ หลังจากซื้อโทรศัพท์แล้วเขาก็พาครีมหอมมาเดินห้างต่อ
“ อ้าวครีม ครีมทางนี้ “เสียงใสที่คุ้นหูดังขึ้น ครีมหอมรีบชะเง้อหน้ามอง ไปตามต้นเสียง
“ นิโล่ “ พอเห็นว่าเจ้าของเสียงคือใคร เธอก็รีบดีดตัวออกจากอ้อมแขนของเสี่ยโอมไปหาเพื่อนทันที
“ แกเป็นยังไงบ้าง ตั้งแต่วันนั้นก็ติดต่อไม่ได้เลย วันต่อมาผู้จัดการก็มาบอกว่าแกลาออก ฉันนึกว่าแกเป็นอะไรไปซะแล้ว ” นิโล่พรั่งพรูความในใจออกมาจนหมด
“ โอ๊ยโทรศัพท์พังเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรหรอก แล้วก็ขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้ติดต่อไป โทรศัพท์มันเปิดไม่ขึ้นเลยจำเบอร์ใครไม่ได้เลย “
“อืม แกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ว่าแต่นี่มากับใคร “ นิโล่หันไปมองชายหนุ่มด้านหลังของเพื่อนที่ใส่แว่นดำ กำลังจ้องมองมายังพวกเธอเช่นกัน ครีมหอมเลิ่กลั่กเล็กน้อยเนื่องจากเสี่ยโอมค่อนข้างลึกลับเลยไม่ค่อยมีใครเคยได้เห็นหน้าเขา มีเพียงแต่คำบอกเล่าบอกต่อกันปานนิทาน นิโล่จะยังไม่รู้ว่าเขาคือเสี่ยโอมก็ไม่แปลก
“ ผม คือ อ “
“ พี่อ้น แฟนฉันเองแหละ “ ครีมหอมรีบตัดบทพูดของเสี่ยโอม เพราะคิดในใจว่า ถ้าเพื่อนรู้ว่าตัวเธอมาเป็นเด็กเสี่ยโอมที่เพื่อนปลื้มนักปลื้มหนา คงจะไม่ดีแน่นอน ครีมหอมทั้งพูดและเงยมองหน้าอศิร ที่กำลังมองเธอกลับมามาอย่างงง ๆ เช่นกัน
“ โห๊ มีแฟนหล่อขนาดนี้เลยเหรอ แอบไปคุยกันตอนไหนวะ ตอนทำงานด้วยกันยังโสดอยู่เลย นี่ถ้าพวกที่ร้านรู้ว่าแกหนีมามีแฟนคงจะกัดหำตายกันหมด “ นิโล่พูดออกมาอย่างตื่นเต้นปนขบขัน
“ ขนาดนั้นเลยหรือ แฟนของผมฮอตขนาดนั้นเลย ”เสี่ยโอมหันมาสนใจในสิ่งที่นิโล่ได้พูด
“ ใช่ค่ะ ตอนที่อยู่ที่ร้านน่ะทั้งพนักงานทั้งลูกค้า เที่ยวขายขนมจีบมันไม่ขาดสายเลยละ คุณโชคดีมากเลยน่ะที่ได้มันไปเป็นแฟนนะ พี่อ้น “
“ นิโล่..” ครีมหอมหันไปกัดฟันพูดกับเพื่อน เพราะเริ่มรู้สึกถึงอายร้อนของคนข้างกาย ถ้ากลับไปมีหวังเธอซวยอีกแน่ ๆ
“ เงียบทำไมเหรอ “นิโล่จึงหันมาถามครีมหอมกลับ
“ นิโล่ที่รัก มาอยู่นี่เอง เขาเสร็จธุระแล้วนะเรากลับกันเถอะ” อยู่ ๆ ก็มีผู้ชายผมทองหน้าตาดีคนหนึ่ง เดินเข้ามากอดคอนิโล่
“ คนนี้คือ? “ ครีมหอมถามกับเพื่อนอย่างสงสัย นิโล่ก็ทำท่าทำทีเขินเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับมา
“ จูโน่น่ะแฟนฉันเอง “
“ โห๊ แกมีแฟนหน้าตาดีขนาดนี้เลยเหรอ น่าอิจฉาจัง ”ครีมหอมพูดคุยกับเพื่อนพร้อมกับยิ้มแย้มแจ่มใส จนนิโล่และแฟนหนุ่มขอตัวกลับไปก่อน
“ ไว้จะโทรหานะแก บ๊ายบาย “
“ คุณจะมองหน้าครีมอีกนานไหมคะ “ เมื่อนิโล่เดินออกไป ครีมหอมก็หันมามองหน้าเสี่ยโอมที่จ้องหน้าเธอตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว
“ เสี่ยโอมคนนี้ไม่หล่อตรงไหน แล้วทำไมต้องโกหกเพื่อนว่าผมชื่ออ้นด้วย “
“ ครีมมีเหตุผลของครีมนะคะ ที่พูดไปแบบนั้นน่ะ “
“ แล้วเหตุผลอะไรล่ะ หรืออายที่ต้องบอกเพื่อนว่าตัวเองมาเป็นเด็กเสี่ยโอม ” เขาพูดออกมาอย่างน้อยใจโดยลืมคิดถึงความรู้สึกของเธอเลย
“ แล้วมีใครอยากมีชีวิตแบบนี้ล่ะคะ“ ครีมหอมพูดทั้งยังทำหน้าเศร้าจนเสียโอมได้สติว่าเขาคงพูดอะไรไม่ถูกต้องออกไป
“ ครีมเดินช้า ๆ หน่อยสิ” เขาจึงได้แต่เดินตามหลังเธอออกมา
แก๊ก เสียงเปิดประตูดัง ร่างบางที่นอนเล่นจนเผลอหลับรีบดีดตัวลุก“ ใครนะ? “ เธอร้องถามไปก็ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเดินออกมาดู “ เสี่ย! ครีมตกใจหมดนึกว่ากลับไปแล้ว“ เธออุทานเมื่อเจอเขายืนอยู่“ เสี่ยแค่ไปหาซื้อของมาน่ะ “ เขาบอกพร้อมยื่นถุงสีดำให้เธอ ครีมหอมรับมาแล้วเปิดดูก็ต้องตาเหลือกโผนในถุงที่เขายื่นให้มีถุงยางอนามัยในนั้นตั้งยี่สิบกว่ากล่อง “ พรุ่งนี้วันอาทิตย์หนูไม่มีเรียนสินะ “ เขาพูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่ ครีมหอมขนลุกซู่ ให้ตายสิเขาเหมือนเสือที่อดเนื้อมาหลายปีเลย เขาจะขย่ำเธอมั้ยเนี้ย“ แต่นี่มันดึกแล้ว เรานอนกันก่อนเถอะนะคะ ครีมง่วงแล้ว “ เธอที่เริ่มกลัวจึงเปลี่ยนเรื่อง เสี่ยโอมเหลือบมองเธอแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้น“ โอ้ย ๆ “ เขาร้องโอดโอยออกมาเหมือนเจ็บปวดมาก ครีมหอมก็รีบคุกเข่าลงมาดูเขา“ เสี่ย เสี่ยเป็นอะไร เจ็บตรงไหนคะ ไปทำอะไรมา ไปหาหมอไหมคะ อ๊า“ หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาเมื่อเขาสอดมือเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของเธอ“ เสี่ย? “ “ ไม่ต้องไปหาหมอหรอก เพราะไม่มีใคร รู้จักร่างกายพี่ดีเท่าหนูอีกแล้ว “ เขาพูดจบก็จับตัวเธอให้มานั่งที่ตักของเขา “ เสี่ย หลอกหนูเหรอ“ เธอกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่า
โรงแรมเสี่ยโอมเดินมาส่งครีมหอมจนถึงหน้าห้องพัก “ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว อาบน้ำแล้วนอนเสียน่ะตัวเล็ก “ มือหนาเอื้อมขึ้นยี้ผมน้องอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินกลับ แต่โดนตัวเล็กจับห้ามไว้“ จะไปง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอคะ “ เขาหันมาพยายามกลั้นยิ้ม“ อืม หนูจะได้รีบพักผ่อนไง หรือว่าครีมอยากจะได้อะไรหรือเปล่า “ ครีมหอมมองคนพูดสีหน้าบูดบึ้ง นี้เขาชินชากับการที่เธอไม่ให้แตะต้องไปแล้วเหรอ“ แล้วเสี่ยจะไปนอนที่ไหน จะทิ้งหนูให้นอนคนเดียวเหรอคะ” เธอพูดกับเขาเสียงออดอ้อน “ ก็พี่เห็นว่าครีมเหนื่อย พี่ก็เลยไม่อยากจะกวนแล้ว “ เขายังคงตีเนียนแกล้งน้องต่อ“ แต่หนูอยากให้กวน “ “ ห๊ะ “ “ ครีมหมายถึง เสี่ยเองก็เหนื่อยเหมือนกัน อย่ากลับเลยนะคะ เดี๋ยวครีมจะยอมให้นอนที่เตียงด้วย “ เธอพยายามพูด พร้อมกับส่งชิกทางสายตาเพื่อบอกเขา คนฟังได้ยินก็เผยยิ้มปนขันออกมา“ แต่ถ้าให้พี่นอนบนเตียงด้วย พี่จะไม่นอนเฉย ๆ นะครับ “ ครีมหอมเผยยิ้มอาย ๆ ให้เขา“ ก็ไม่เป็นไรมั้ง หมั้นไว้แล้วนิ ครีมไม่อยากนอนคนเดียวแล้วค่ะ คืนนี้เสี่ยนอนกับครีมนะคะ “ เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้า นี้เราพูดอะไรออกไป เธอคิดก็นึกอาย แต่จะให
เสี่ยโอมก็รีบคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ“ เสี่ยโอม .” “ พี่รู้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างในอดีตของพี่มันทำให้ครีมเจ็บปวด รวมถึงความเอาแต่ใจอยากได้ครีมในตอนแรกด้วย แต่ตอนนี้พี่รักครีมจริง ๆ น่ะ ครีมยอมให้พี่ชดใช้ให้ครีมได้มั้ย “ คนพูดยกแหวนขึ้นมาต่อหน้าเธอ“ พี่ขอชดใช้ด้วยคำสัญญาว่าจะอยู่รักและดูแลครีมไปตลอดชีวิตของพี่เลย จนกว่าพี่จะตายไปจากโลกนี้ “ “ เสี่ยอย่าพูดเรื่องตายได้มั้ย ครีมเคยจะเสียเสี่ยไปรอบหนึ่งแล้ว ครีมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีก “ “ ถ้าอย่างนั้นครีมคงต้องมาเป็นเมียพี่ มาดูแลพี่แล้วละสิ เพราะถ้ามีครีมอยู่ข้าง ๆ พี่ พี่คงจะอายุยืนยาวเป็นพันเป็นหมื่นปีแน่นอน “ คำพูดที่แสนจะโอเวอร์ของเขาได้ทำให้ครีมหอมยิ้มออกมา เธอมองเขาด้วยความซาบซึ้ง ในสายตาเขาคงเห็นเธอเป็นยาวิเศษเลยสินะ “ ครีม…” เมื่อเห็นว่าน้องเงียบไปนาน เสี่ยโอมจึงเรียกเพื่อสะกิดไม่ให้น้องลืมรับแหวนจากตัวเอง ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็พยักหน้าแล้วยื่นมือข้างซ้ายของเธอออกมาให้เขา เสี่ยโอมจึงบรรจงสวมแหวนเก้ากะรัตที่ทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ลงหมั้นหมายไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เขาลุกขึ้นแล้วสวมกอดเธอด้วยความดีใจ“ เย้!! เพื่อนกูก็มีเมียเป็นต
ครีมหอมเดินชื่นชมดอกไลแลคในมือออกมาจากร้าน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอจะดังรัว ๆ มือเล็กรีบล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก็เห็นว่าป้าชลลี่ส่งข้อความมาหาเธอ [เป็นเรื่องแล้วครีม! ] [มาหาป้าด่วน!][@โลเคชั่น]“ ห๊ะ เกิดอะไรขึ้น “ เธออุทานด้วยความตกใจ แล้วรีบวิ่งไปตามโลเคชั่นที่ชลลี่ส่งมาให้ ด้วยความเป็นห่วง ใครทำอะไรให้ป้าชลลี่ของเธอหรือเปล่า “ แถวนี้เหรอ “ ตากลมหยุดมองที่โทรศัพท์ในมือ เพราะตอนนี้เธอมาถึงที่ตามในโลเคชั่นแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย แถวนี้เป็นชายหาด ไม่ไกลจากที่พักของเธอสักเท่าไหร่นัก แต่เธอพึ่งจะได้สังเกตว่าที่ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไลแลคสีม่วงที่เธอตามหา ซึ่งมันถูกตบแต่งประดับประดาสวยงามเต็มชายหาดไปหมด“ ใครจะขอสาวแต่งงานเนี้ย “ เธอบ่นออกมาเพราะเห็นว่าเขาจัดดอกไม้เหมือนกับอยู่ในงานแต่งเลย เธอเลยลองก้าวขาเดินไปตามทางที่ทั้งสองฟากฝั่งมีดอกไลแลคประดับบนพื้นไปจนสุดทาง ร่างเล็กยืนมาหยุดอยู่ที่ซุ้มดอกไม้ ที่มีผ้าขาวปิดอยู่ เธอมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครจึงถือวิสาสะขยับเข้าไปดมกลิ่นดอกไลแลคสีม่วงที่เธอคิดถึง “ อืม หอมจัง ใครกันนะที่เป็นผู้หญิงผู้โชคดีคนนั้น คนที่ทำแบ
5 เดือนต่อมา “ ทำไมอาทิตย์นี้ถึงไม่มา “ ครีมหอมบ่นพึมพำอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนแล้วจ้องมองไปที่โซฟา เพราะปกติอศิรจะชอบบินมาหาทุก ๆ วันศุกร์แล้วก็ไปรอรับเธออยู่หน้าที่เรียนทุกสัปดาห์ จากนั้นก็จะมานอนเฝ้าเธอที่โซฟาหน้าห้องนอนตลอด แต่วันนี้ก็วันเสาร์แล้ว เขายังไม่โผล่หน้ามาเลย “ หรือว่าจะถอดใจไปแล้วหรือเปล่า “ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า เพราะในใจเธอก็กำลังคิดที่จะใจอ่อนให้เขาแล้ว เนื่องจาก 5 เดือนที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยแตะต้องตัวเธอ แถมยังคอยดูแลเธอไม่ห่าง ไม่ว่าจะไปรับถ่ายแบบที่ไหนเขาก็จะตามไปเฝ้า คอยคุ้มกันเธอจากคนที่ไม่ประสงค์ดี ถ้าไม่อย่างนั้นเส้นทางนางแบบของเธอคงจะไม่ง่ายหรอก อาจจะโดนหลอกไปทำไม่ดีไม่ร้ายแล้วก็ได้“ หรือว่าเราจะเล่นตัวมากเกินไป …ฮือ ไม่น่า พี่เขาอาจจะติดงานก็ได้“ เธอพยายามคิดบวก แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาทิ้งเธอไปแล้วหรือเปล่า ความคิดของเธอตีกันไปมา “ ออกไปข้างนอกดีกว่า จะได้ไม่คิดมาก “ เธอรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ แล้วก็เดินออกไปจากโรงแรม “ อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงกลิ่นดอกไลแลคขึ้นมา “ ครีมหอมเมื่อเดินมาถึงหน้าร้านขายดอกไม้ ก็คิดถึงดอกไม้ที่เสี่ยโอมเคยให้เธอ“ สวัสดีค่ะลูกค้
“ ได้แล้วครับ ทุกคนทำดีมาก เลิกกองได้ “ ผู้กำกับสั่งทุกคนก็กับสู่ภาวะปกติรีบพากันเก็บข้าวของ รวมถึงครีมหอมด้วยเช่นกัน เธอเองก็กำลังรีบจะเดินกลับขึ้นมายังที่พัก “ เดี๋ยวน้องครีม “ ผู้กำกับเดินเข้ามาหาเธอ“ วันนี้น้องสวยมากเลย แถมยังตีบทได้ดี เล่นรอบเดียวผ่าน พี่ว่าอนาคตหนูคงไปได้ไกลแน่เลย “ ครีมหอมจ้องคนตรงหน้าพร้อมกับความรู้สึกแปลก ๆ ทำไมผู้กำกับถึงมองเธอด้วยสายตาแบบนี้ เขามองเหมือนเธอเป็นอาหารของเขาเลย “ เย็นนี้น้องไปกินข้าวกับพี่ได้มั้ยครับ เผื่อว่าอนาคตเราอาจจะได้ร่วมงานกันอีก “ ไม่พูดเฉยเขายื่นมือมาแตะบ่าของเธอ จนครีมหอมสะดุ้ง เธอรู้สึกกลัวจนทำตัวไม่ถูก ดีที่มีมือใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาชิดเธอแล้วปัดมือไอ้ผู้กำกับสุดหื่นนี้ออกให้ เธอรีบหันไปจ้องหน้าเขาในเวลาเดียวกันกับที่อศิรก็เอาเสื้อคลุมของเขามาคลุมใส่ให้เธอ แล้วดึงเธอไปหลบข้างหลัง “ ทำอะไรครับ ผมเห็นหลายรอบแล้วน่ะ “ อศิรที่สังเกตตั้งนานแล้วว่าผู้กำกับคนนี้มองเมียของเขาแปลกไป แถมยังพยายามจะแตะตัวเธอหลายครั้งเวลาเข้าไปแนะนำงาน “ คุณเป็นใครยุ่งอะไรด้วย “ “ ผมเป็นผัวเธอ “ เขาตอบสั้น ๆ ทำให้ไอ้ผู้กำกับที่ตัวเล็กกว่าเขารีบกลืนน้