LOGINShare
บทที่ 1271
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1274
“พวกเขาสองแม่ลูกร่วมมือกันยังไม่ใช่คู่มือของซ่งปี้อวิ๋น แต่ยังคิดจะให้น้องสาวเจ้าเข้าบ้าน นี่คิดจะให้คนทั้งสามถูกซ่งปี้อวิ๋นตีไปด้วยกันหมดงั้นรึ?”เฉินเซียงและไป๋จื่อได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจินแล้วก็อดขำไม่ได้ พวกนางก็คิดว่าน่าขันเกินไปแล้วเหมือนกัน!“บ่าวคิดว่านางไล่ซ่งปี้อวิ๋นไปไม่ได้จึงคิดจะดึงน้องสาวข้าไปเป็นหนังหน้าไฟเจ้าค่ะ”“ซ่งปี้อวิ๋นไม่ยอมไปก็เพราะยังมีความรู้สึกให้เสิ่นหวยอัน ถ้าเสิ่นหวยอันมีหญิงอื่น นางคงจะหมดใจไปเอง”ชิงเถิงคิดไปคิดมาก็มีเพียงความเป็นไปได้นี้ แต่ถึงขั้นใช้วิธีนี้มาผลักไสไล่ส่งคนแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าซ่งปี้อวิ๋นจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร?“ชิงเถิง หลังจากนี้เจ้าคิดจะทำอย่างไร?”ชิงเถิงอึ้งไปแล้วว่า “บ่าวอยากอัดอนุหลี่สักยก แก้แค้นแทนท่านแม่เจ้าค่ะ!”ซ่งรั่วเจินยิ้มบาง “อัดระบายโทสะสักยกก็สมควรแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ยากจะข่มโทสะนี้ลงไปได้จริงๆ แต่อัดสักยกเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุแต่ไม่ใช่สาเหตุ”“เจ้ากลับไปแล้วก็ดูหน่อยว่าอนุหลี่ไปหรือยัง ถ้าไปแล้วก็ให้คนไปแจ้งความ”“ก่อนหน้านี้เสิ่นหวยอันและซ่งปี้อวิ๋นอาละวาดจนเรื่องไปถึงทางการ บัดนี้ยังเหลือโทษโบยอีกสามสิบ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1273
วันรุ่งขึ้น ตอนที่ซ่งรั่วเจินตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเมื่อยเอวปวดหลังไปหมดฉู่จวินถิงพูดจาเชื่อถือไม่ได้เลยสักนิด เวลาอยู่ด้วยกันปกติก็อ่อนโยนต่อนางปานนั้น นางพูดอย่างไรก็ได้อย่างนั้น แต่ยามอยู่บนเตียงกลับไม่ค่อยจะเชื่อฟังแล้วนางไม่รู้เหมือนกันว่าชายผู้นี้ทุกวันยุ่งขนาดนั้น แล้วไปเอาเรี่ยวแรงเช่นนั้นมาจากไหน“เดิมทียังคิดอยู่เลยว่าช่วงนี้เขาทำงานหนัก อยากต้มยาบำรุงให้เขาสักหน่อย ตอนนี้เห็นทีคงไม่ต้องบำรุงแล้ว คนที่จำเป็นต้องบำรุงคือข้าต่างหาก!”สีหน้าซ่งรั่วเจินฉายแววอ่อนใจ ในหัวกลับนึกถึงคำพูดที่ฉู่จวินถิงบอกนางเมื่อคืนนี้เขาก็กลับมาเกิดใหม่เหมือนกันเขาในชาติที่แล้วต้องทุ่มเทความคิดเพื่อราชวงศ์ สุดท้ายนับว่าได้ทำหน้าที่โดยสมบูรณ์ แต่กลับไม่ได้แต่งงานเลยชั่วชีวิตหลังกลับมาเกิดก็ได้พบนาง พบว่านางแตกต่างจากชาติก่อนโดยสิ้นเชิง ถอนหมั้นในวันวิวาห์ สถานการณ์ของหลินจือเยว่และฉินซวงซวงก็แตกต่างจากชาติก่อนจากหน้าเป็นหลังมือขณะที่ซ่งรั่วเจินได้ยินเรื่องนี้ก็ตกใจเป็นอย่างยิ่ง กระทั่งรู้สึกว่าฉู่จวินถิงกำลังหลอกนางอยู่ใช่หรือไม่จากนั้นได้ยินฉู่จวินถิงเล่าเรื่องราวจากชาติก่อนหลายเรื่อง นา
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1272
แต่ได้ยินว่ามีเด็กสาวชนบทคนหนึ่งนอนร่วมเตียงกับเขาหลังจากที่เขาเมาสุรา หลังจากนั้นก็เข้าไปอยู่ในบ้านสกุลเจียงนอกจากนี้ก็ไม่มีรายละเอียดมากไปกว่านี้แล้วเป็นเด็กสาวจากชนบทเหมือนกัน คิดดูแล้วคงเป็นถงซูตรงหน้านี่เอง แต่ถงซูในนิยายต้นฉบับไม่ใช่ผู้มีพระคุณของเจียงเย่นางสามารถวางกับดักระหว่างเส้นทางขากลับของเจียงเย่ราวกับมีมุมมองพระเจ้าก็ไม่ปาน ถ้าไม่ได้กลับชาติมาเกิด นางจะคาดการณ์ได้แม่นยำขนาดนี้ได้อย่างไร?ฉู่จวินถิงเห็นซ่งรั่วเจินพลันตกอยู่ในความเงียบเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ก็อดพูดขึ้นไม่ได้ “เป็นไรไป? มีอะไรไม่ปกติงั้นรึ?”“วันนี้ได้เจอแม่นางคนหนึ่ง น่าสนใจทีเดียวเพคะ”ซ่งรั่วเจินเป็นฝ่ายดึงมือฉู่จวินถิง มือของชายหนุ่มทั้งกว้างและอบอุ่น กระดูกนิ้วเรียวยาวชวนมอง นางเห็นทีไรก็อดจะชื่นชมไม่ได้ทุกที“ขึ้นรถม้าไปแล้ว หม่อมฉันค่อยเล่าให้ท่านฟังอย่างละเอียดอีกที”บนรถม้า หลังจากที่ฉู่จวินถิงรับฟังการวิเคราะห์ของซ่งรั่วเจินแล้ว ดวงตาก็ฉายแววเหนือความคาดหมาย“กลับชาติมาเกิด?”นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินคำนี้จากปากรั่วเจิน ตัวเขาเองก็กลับมาเกิดใหม่เช่นกัน แต่ไม่เคยคิดเลยว่ารั่วเจินจะไม่แ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1271
แม้ชั่วขณะนี้พวกกู้ชิงเหยี่ยนสองสามีภรรยาและสามีภรรยาสกุลเจียงจะดื่มชากันอยู่ แต่หัวใจกลับเขม็งเกลียวขึ้นมาแล้วเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ด้านหนึ่งในใจรู้สึกละอาย ด้านหนึ่งก็ไม่รู้ความคิดของลูกสาวตัวเอง ตอนนี้เด็กทั้งสองล้วนออกไปแล้ว พวกเขาสบตากัน ในใจค่อนข้างกังวลต่อผลลัพธ์สุดท้ายซ่งรั่วเจินนั่งกินผลไม้กับกู้ฮวนเอ๋อร์อยู่ข้างๆ แต่กินไปกินมา...ก็พบว่าสายตาญาติผู้ใหญ่ทั้งสี่มองมาที่นางเป็นตาเดียว“ลุงใหญ่ พวกท่านอยากพูดอะไรก็พูดมาตรงๆ เถอะเจ้าค่ะ”ซ่งรั่วเจินสบกับดวงตาสี่คู่ตรงหน้า ดวงตาคู่งามฉายแววอ่อนใจ“เจินเอ๋อร์ เจ้าลองทำนายว่าเด็กสองคนนี้จะได้ครองคู่กันหรือเปล่าได้หรือไม่?” กู้ชิงเหยี่ยนถามอย่างกระอักกระอ่วนเขารู้สึกว่าแทนที่จะถามฟ้าถามดิน จุดธูปไหว้พระ ล้วนสู้ถามหลานสาวตนเองไม่ได้สองสามีภรรยาสกุลเจียงก็รีบพยักหน้าเช่นกัน พวกเขารู้สึกละอายใจ แต่ก็หวังจริงๆ ว่าเจาย่วนจะแต่งเข้าบ้านพวกตนในใจเจียงเย่มีเจาย่วน เรื่องนี้พวกเขารู้ดีที่สุดแล้ว หากต้องแยกจากกันทั้งอย่างนี้ เจียงเย่จะต้องเสียใจมากเป็นแน่ แต่ตอนนี้คนผิดคือพวกเขาจึงไม่สะดวกจะบังคับฝืนใจซ่งรั่วเจินหลุดหัวเราะออกมา “
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1270
“เจาย่วน เจ้าอยากพูดอันใดก็พูดออกมาเถอะ ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องกังวล”“เรื่องนี้เป็นข้าจัดการไม่ดี ติดกับถูกหลอกและทำให้เจ้าเดือดร้อน ข้ารับประกันว่าภายภาคหน้าจะไม่มีวันเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีกเป็นอันขาด อีกทั้งยังหวังว่าไม่ว่าภายภาคหน้าเจ้ามีความคิดเช่นไร ล้วนสามารถบอกข้าได้”สุ้มเสียงฝ่ายชายนุ่มนวล ท่าทียามปฏิบัติต่อนางของเขามักทำให้นางรู้สึกจิตใจสงบโดยไม่รู้ตัว“อันที่จริงเจ้าไม่ได้ทำผิดต่อข้า เป็นข้าทำผิดต่อเจ้า”กู้เจาย่วนพูดออกมาแล้วก็ตาแดงโดยไม่รู้ตัว “เจ้าไม่เคยหวั่นไหว แต่ข้ากลับคิดแต่งงานกับคนอื่นเพราะสาเหตุนี้”เจียงเย่อึ้งงันอยู่กับที่ “อะไรนะ?”กู้เจาย่วนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดก่อนหน้านี้ออกมา รวมถึงเรื่องอยากแต่งงานกับฉวีเซิน ต้องขอบคุณญาติผู้พี่ช่วยเอาไว้ นางถึงรอดชีวิตมาได้ ได้ฟังเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว เจียงเย่เหม่อลอยอยู่นาน“ไม่ว่าเจ้าตัดสินใจอย่างไร ข้าล้วนยอมรับทั้งหมด”กู้เจาย่วนยืนนิ่งงันอยู่ที่เดิม นางไม่อยากหาข้ออ้างให้ตนเอง ต่อให้ญาติผู้พี่พูดว่านั่นเป็นวิธีการของฉวีเซิน นางจะรู้สึกราวกับโดนของก็มิปาน แต่ไม่ยอมรับไม่ได้...ในช่วงนี้ต
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1269
“สหายเจียง เรื่องนี้สืบได้ไม่ยาก ไม่สู้ให้ท่านไปสืบให้ชัดเจนก่อน”กู้ชิงเหยี่ยนเข้าใจดีมากว่าเรื่องนี้สืบได้ไม่ยาก ขอเพียงไปตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุอย่างละเอียดก็พอ ถงซูเป็นเพียงแม่นางคนหนึ่ง หนำซ้ำคนชนบทยังอยู่รวมกัน จะต้องมีเบาะแสหลงเหลืออยู่แน่ขอเพียงใส่ใจสักหน่อย จะต้องสืบออกมาจนกระจ่างชัดเจนได้เขาในฐานะบิดาของเจาย่วน ย่อมมีคนคิดว่าไม่เหมาะสมต่อการไปสืบใต้เท้าเจียงพยักหน้า หันมองถงซูด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง ต่อให้ไม่ตรวจสอบ เขาก็รู้ความจริงอยู่ภายในใจพวกเขาล้วนประเมินแม่นางจากชนบทคนนี้ต่ำเกินไปแล้ว ทีแรกคิดว่านางใสซื่อไร้เดียงสา กลับคิดไม่ถึงเลยว่าทั้งหมดล้วนเป็นการเสแสร้ง!“ข้าจะสืบเรื่องนี้ให้กระจ่าง หากทั้งหมดเป็นเรื่องเท็จ แม่นางถง เจ้าน่าจะรู้ผลที่ตามมา”ถงซูตกตะลึงพรึงเพริด เรื่องที่นางทำก่อนหน้านี้นับว่าระมัดระวังมาก แต่นางก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะเหลือหลักฐานไว้หรือไม่หากถูกพบเข้า ด้วยวิธีการของสกุลเจียง นางไม่มีวิธีรับมือเลยแม้แต่น้อยไม่ใช่หรือ?“ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา น่ากลัวว่าไม่อาจถามอันใดจากปากนางได้ เอาตัวออกไปก่อนเถอะ”เจียงฮูหยินโบกมือ ไม่เหลียวมองถงซู
You may also like
ชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล539.6K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.4K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ30.5K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ55.5K viewsองค์หญิงบรรณาการผู้ถูกลืมเลือน
moonlight -mini2.3K viewsในวันที่ใจของข้าถ่องแท้
28พิจิกาเฉิน108 viewsเจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย
จันทร์ส่องแสง507 viewsหมอเกอเทวดาน้อย
หยางม่งเหยา133 views
