Share
บทที่ 1026 นักพฤกษศาสตร์
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1027 นางฟ้ามีอยู่จริง
ฌอนไม่ได้ไปกับพวกเขา เพราะว่าเขาต้องกลับไปทำงานที่ห้องแล็บแต่ว่าเนลล์ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะเหตุผลเดียวที่ทำให้เธอมาที่คือการได้ใช้เวลากับเคธี่เท่านั้นคนขับรถในรอบนี้เป็นคนขับรถของคฤหาสน์ ไม่ใช่เครเมอร์ ที่เป็นคนขับรถให้พวกเขาเมื่อวันก่อนเมื่อพวกเขากำลังเดินทางไปในเมือง เคธี่ดูตื่นเต้นมาก หลังจากที่เธอได้แนะนำอนุสาวรีย์ให้แก่พวกเขาแล้ว เธอก็เริ่มเล่าให้เนลล์ฟังถึงกิจวัตรประจำวันของเธอเนลล์บอกได้เลยว่าแม่ของเธอดูมีความสุขมากเลยทีเดียวเธอมีความสุข เพราะในที่สุดเธอก็ยอมรับเนลล์ ให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอหรือเปล่า? หรือเธอแค่นึกถึงเรื่องราวในอดีตเท่านั้น?ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เนลล์ก็รู้สึกได้ว่าทุกอุปสรรคระหว่างพวกเธอทั้งสองคนได้ค่อย ๆ หายไปเธอรู้สึกราวกับว่าเธอได้กลับไปอยู่ที่จินซองอีกครั้งช่วงบ่ายแก่ ๆ พวกเขาเริ่มรู้สึกเหนื่อยจากการเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ แล้ว และเนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวันด้วย พวกเขาจึงเลือกรับประทานอาหาร ที่ร้านอาหารที่ใหญ่ที่สุดในเมืองร้านอาหารตั้งอยู่ในโรงแรม ทั้งตัวอาคารถูกฉาบไว้ด้วยสีขาว เมื่อพวกเขาเดินเข้าไป พนักงานในร้านอาหารก็จำเคธี่ได
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1028 พี่สาวคนสวย
เมื่อเห็นแบบนี้ เนลล์จึงไม่ได้พยายามเร่งหาคำตอบอีกต่อไปกลุ่มของพวกเขาเดินผ่านทางเดินยาว ก่อนจะเข้าไปในห้องโถงของแท่นบูชา พวกเขาได้เห็นรูปปั้นสูงของนางฟ้าที่ตั้งตะหง่านอยู่ข้างหน้าของพวกเขารูปปั้นสีทองวาววับนั้นสูงแค่เพียงไม่กี่เมตร และเมื่อแสงแดดได้สาดส่องเข้ามาประทะ รูปปั้นนั้นก็สะท้อนแสงจ้ามาสู่สายตาของผู้ชม จนทำให้พวกเขาแสบตากันเลยทีเดียวลิซซี่ที่กำลังยืนอยู่ข้างใต้รูปปั้น ได้เงยหน้าขึ้นมองดูรูปปั้นตรงหน้าของเธอ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ “ว้าว เธอไม่ได้สูงมากหนิ?”เนลล์หัวเราะออกมา “นี่คือนางฟ้าแสนสวยที่ลูกอยากเจอนักหนาไงคะ หากลูกมีความปรารถนาใด ก็ขอพรจากเธอได้เลยนะจ๊ะ”ลิซซี่พยักหน้า เธอหลับตาและวางมือไว้บนหน้าตักขณะที่เริ่มอธิษฐานเคธี่ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ก็ทำแบบนั้นเช่นเดียวกัน แต่เนลล์และกิดเดียนไม่ได้เป็นคนเคร่งศาสนา แทนที่พวกเขาจะแสดงความเคารพต่อนางฟ้า พวกเขากลับมองไปรอบ ๆ ด้วยความอยากรู้จู่ ๆ วีมอนด์น้อยน้อยก็พูดขึ้นมาว่า“ดูสิแม่! นั้นพี่สาวคนสวย!”ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขาก็ยกนิ้วขึ้นชี้ไปข้างหน้าเนลล์มองตามทิศทางของนิ้วเขาไปสายตาของเธอจึงไปหยุดอยู่ที่ภาพวาดบนฝ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1029 ความรู้สึกแปลก ๆ
อีกอย่างเนลล์ก็กำลังตั้งครรภ์อยู่ด้วยเธอควรจะต้องนึกถึงเธอให้เยอะ ๆ เข้าไว้เมื่อคิดได้แบบนั้นเคธี่จึงพยักหน้าตกลง“เอาล่ะ กลับไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ แล้วเราค่อยมาคิดกันอีกทีว่าจะไปดูการแสดงกันอยู่ไหม หลังจากที่ทานอาหารเย็นเสร็จ”"แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน"เมื่อตกลงกันได้แล้ว พวกเขาก็นั่งรถกลับมาที่คฤหาสน์เมื่อพวกเขากลับมาถึงคฤหาสน์ พวกเขาก็ได้รู้ว่าฌอนกลับมาจากห้องทดลองได้สักพักแล้วในเวลานี้เขากำลังอยู่ในห้องกระจกหลังบ้าน เพื่อดูแลต้นลูกปัดสีทองอยู่หลังจากที่รู้ว่าพวกเขากลับมากันแล้ว ฌอนก็เดินออกมาจากด้านหลังของบ้าน และถามว่า “วันนี้คุณไปที่ไหนมาบ้าง?”เคธี่จึงเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับสถานที่ที่พวกเขาไปกันมาในวันนี้ฌอนตกใจมาก เมื่อรู้ว่าพวกเขาไปที่วังนางฟ้า“พวกคุณทุกคนไปที่วังนางฟ้ากันมาเหรอ?”เคธี่หัวเราะออกมา “ใช่ค่ะ เราอยากรู้เรื่องนี้ เราก็เลยไปดูให้เห็นกับตาตัวเอง”ฌอนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “ที่นั้นมันมีอะไรดี? พวกเขากำลังใช้มันเป็นเครื่องมือในการหาเงิน ผมค่อนข้างเชื่อในตัวเองมากกว่า เรื่องแบบนั้น”เนลล์ก็หัวเราะออกมาเช่นกัน “ฉันเห็นด้วยกับคุณลุ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1030 การแสดงที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ไม่นานนัก กิดเดียนก็กลับมาพร้อมกับน้ำในมือหนึ่งแก้วเขาถือแก้วนั้นไว้ พลางยกมันให้เนลล์ดื่มเนลล์เกียจคร้านเกินกว่าจะยกมือขึ้นมาถือแก้วน้ำเอง เธอจึงจิบน้ำจากแก้วไปสองสามจิบให้พอชุ่มคอ ก่อนจะผลักมือเขาออกไปเขาวางแก้วลงบนโต๊ะข้าง ๆ พลางหยิบเสื้อแจ็คเก็ตขึ้นมา“ข้างนอกอากาศเริ่มหนาวแล้ว ใส่แจ็กเก็ตตัวนี้ก่อนนะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา”เนลล์พยักหน้าและหยิบเสื้อมาอย่างว่าง่าย จากนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มออก แล้วลุกขึ้นจากเตียง"คุณหิวรึยัง? อาหารเย็นใกล้จะเสร็จแล้ว เราลงไปกินข้าวกันไหม?”"ก็ได้ค่ะ"พวกเขาทั้งสองคนเดินจับมือกันเดินลงบันไดไปในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง ลิซซี่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ดูการ์ตูนเรื่องโปรดของเธออยู่ส่วนวีมอนด์น้อยกำลังส่งเสียงดัง ขณะที่เขาพยายามต่อตัวต่ออยู่ข้าง ๆเมื่อเห็นพวกเขาลงมา เขาก็รีบวางของเล่นลงทันที ก่อนจะวิ่งไปหาเนลล์กับกิดเดียน“แม่ครับ พ่อครับ”กิดเดียนเร็วกว่าเขาไปก้าวหนึ่ง เขาจึงยกวีมอนด์น้อยขึ้นมา เมื่อเขาวิ่งมาได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น“ต้องให้พ่อบอกลูกอีกกี่ครั้ง? ว่าอย่ากระโจนใส่แม่แบบนี้ เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่นะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าลูกกระโดดใส่เธอ แล้วเธอ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1031 การเผชิญหน้าในโรงละคร
เนลล์อยู่ในวงการบันเทิงมาหลายปี และเธอก็เก่งในเรื่องของการประเมินการแสดงทุก ๆ ประเภทดังนั้นเธอจึงจับจุดได้แม้ว่าการแสดงเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น ท้ายที่สุดมันก็เป็นการแสดงที่จัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบหลายปีไม่ใช่แค่นักแสดงที่มีทักษะสูงเท่านั้น แต่การตกแต่งเวทีและอุปกรณ์ประกอบฉากทั้งหมดก็ทำได้ดีมากทีเดียวบางสิ่งที่ดูคล้ายหินก้อนใหญ่ตกลงมาจากฟากฟ้า และนักแสดงที่อยู่ด้านข้างต่างก็ตกใจเมื่อพวกเขาได้เห็นมันครั้งแรก แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มอยากรู้อยากเห็น ประกอบกับเสียงดนตรีที่ยังคงดังขึ้นอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ พวกเขาล้อมรอบหินราวกับมนุษย์ถ้ำในสมัยโบราณไม่นานหลังจากนั้น บรรยากาศกลับเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ฟ้าแลบก่อนที่ลมพายุฝนจะโหมกระหน่ำลงมาผู้คนตื่นตระหนกและมองหากำบังหลบฝนในขณะที่ม่านบนเวทีฉายให้เห็นพายุทอร์นาโดที่ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นนักแสดงบางคนถูกพายุทอร์นาโดพัดปลิวไป ทรายสีเหลืองลอยขึ้นปกคลุมท้องฟ้า จนมองเห็นภาพตรงหน้าไม่ชัดเจน เมื่อทุกคนกำลังฝ่าฟันกับสภาวะที่ไม่เอื้ออำนวย ทันใดนั้นเสียง “ปัง” ก็ดังขึ้นจากหินก้อนใหญ่ที่ตั้งอยู่ราวกับยักษ์ที่ค่อย ๆ แตก ออก เมื่อหินแตกออก บรร
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1032 รถเสีย
เคธี่และฌอนโดยสารรถคันหน้า ในขณะที่เนลล์ กิดเดียนและลูก ๆ ทั้งสองคนอยู่ในรถคันหลังก่อนหน้านี้รถที่อยู่ด้านหน้าที่เนลล์เห็นเป็นรถของ เคธี่และกิดเดียนแต่ในตอนนี้รถที่จอดอยู่ด้านหน้าไม่น่าจะเป็นรถของพวกเขาแล้วนั่นใคร?เนลล์รู้สึกสงสัย เพราะรถทั้งสองคันนั้นมีความคล้ายคลึงกันมากยกเว้นหมายเลขทะเบียนรถเธอไม่แน่ใจว่าพวกเขาคลาดเคลื่อนกันตอนไหน และเธอคิดว่ารถที่หยุดอยู่ตรงหน้าเป็นรถของเคธี่และฌอนจนกระทั่งรถของพวกเขาแล่นผ่านรถคนนั้นจากด้านข้าง จู่ ๆ ลิซซี่ก็ตะโกนขึ้นด้วยความประหลาดใจ“นั่นคือคุณลุง มันเป็นคุณลุงที่ดูดีคนนั้น”เนลล์อึ้งไปครู่หนึ่ง ในขณะที่เธอหันกลับมามองและได้เห็นชายที่พวกเขาพบในโรงละครก่อนหน้านี้ เธอแปลกใจเล็กน้อยเมื่อชายคนนั้นดูเหมือนจะได้ยินเสียงตะโกนของลิซซี่ เขาจึงหันไปหาพวกเขาทว่าขณะที่เนลล์และคนอื่น ๆ นั่งอยู่ในรถ กระจกรถมีสีทึบเมื่อมองจากด้านนอก ดังนั้นจึงมองเห็นได้จากในรถเท่านั้น ในขณะที่ด้านนอกไม่สามารถมองเข้าไปในรถได้ และนั่นคือสาเหตุที่ชายคนนั้นไม่เห็นชัดเจนว่าใครที่เป็นคนตะโกนขึ้นมาจากในรถลิซซี่รีบตะโกนว่า “หยุดรถก่อนค่ะ! หยุดรถก่อน!"คนขับรถหันมอง
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1033 เกิดความสงสัย
อย่างไรก็ตาม นอกจากเกรกอรีและวิกกี้แล้ว ก็ยังไม่มีใครเคยเห็นเขามาก่อนหากพวกเขามีโอกาสได้เผชิญหน้ากับเจฟฟ์ ฟลินเดอร์ พวกเขาอาจจะไม่รู้จักกันด้วยซ้ำไป คำถามที่หายไปปรากฏขึ้นอีกครั้งเมื่อเนลล์ครุ่นคิดเกี่ยวกับมันเธอถามด้วยความสงสัย “คุณ…ฟลินเดอร์ คุณมาเที่ยวคนเดียวเช่นนี้ คุณไม่ต้องทำงานเหรอคะ?”เจฟเฟอร์สัน ฟลินเดอร์ยิ้ม “ผมเดินทางท่องเที่ยวและทำงานในเวลาเดียวกัน อ้อ ผมลืมแนะนำตัวเองว่าผมเป็นช่างภาพ ผมได้ยินมาว่าทะเลทรายที่นี่มหัศจรรย์ ผมจึงอยากมาที่นี่เพื่อถ่ายรูปสถานที่แห่งนั้น แต่ผมมักจะยุ่งอยู่เสมอและต้องรอจนถึงวันหยุดจึงมีเวลามาที่นี่ได้ในที่สุด ผมจะให้คุณทุกคนได้ดูภาพที่ผมถ่ายเอาไว้”เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วยื่นให้พวกเขาดู ในขณะที่เขาพูดเนลล์หยิบมันขึ้นมาดูแท้จริงแล้วมีภาพถ่ายที่สวยงามนับไม่ถ้วนและเป็นทิวทัศน์และวัฒนธรรมของสถานที่แห่งนี้มีภาพทะเลทรายสองสามภาพในตอนกลางคืน เธอสามารถเห็นได้ว่า องค์ประกอบและสีของภาพนั้นกลมกลืนกันได้ดีเนลล์ยิ้มและพูดว่า “สวยจัง”ลิซซี่พยักหน้า “มันช่างเป็นภาพที่สวยงามอะไรเช่นนี้ ฉันชอบมัน"“ถ้าเธอชอบ ฉันจะพิมพ์เป็นโปสการ์ดและมอบให้กับเธ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1034 ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ตรงนี้
“เนลล์ไม่ต้องกลัว ผมอยู่นี่แล้ว”กิดเดียนเอื้อมมือไปโอบกอดเธอ เขาลูบหลังเธอเบา ๆ ในขณะที่เขาปลอบโยนเธอ“บอกผมมาว่ามีอะไรเกิดขึ้น?”เนลล์ไม่ได้พูดอะไร เธอยังคงกอดเอวเขาแน่น ในขณะที่เธอซบหน้าลงบนหน้าอกของเขาในเวลานี้เคธี่และฌอนยังคงหลับสนิทเนื่องจากยังเช้าเกินไปเมื่อกิดเดียนสัมผัสได้ว่ามือที่สั่นเทาค่อย ๆ คลายลง เขาจึงจับไหล่ของเธอแล้วผลักเธอออกเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปที่ใบหน้าของเนลล์อย่างจริงจังกิดเดียนมองเห็นผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ามีผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ขอบตาของเธอแดงเล็กน้อยและใบหน้าของเธอก็ซีดขาวผิดปกติเขาขมวดคิ้วในทันใดกิดเดียนก้มหน้าลงและสังเกตุเห็นว่าเนลล์ไม่ได้สวมรองเท้าอยู่บ้านลงมา เท้าเล็ก ๆ ของเธอนั้นซีดกว่าพื้นสีขาวด้วยซ้ำใบหน้าของเขามืดมนลง “ทำไมไม่ใส่รองเท้าลงมา? ไม่หนาวเหรอ?”ในขณะที่เขาพูด เขาก็อุ้มเธอขึ้นก่อนที่เธอจะได้ตอบคำถามของเขา เนลล์ไม่ได้ขยับเขยื้อน เธอนั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาและปล่อยให้เขาอุ้มเธอเมื่อทั้งสองเข้ามาในห้องแล้ว กิดเดียนก็วางเนลล์ลงบนเตียงแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว เขาเช็ดเท้าให้เธออย่างระมัดระวัง ในขณะที่เขานั่งลงตรงหน้าเธอ เขาเงยหน
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
