เนลล์ตกใจมาก เธอไม่เคยคิดมากแบบนั้น ทว่าเพียงแค่สันนิฐานว่าการมีโอกาสได้กลับไปพบกับครอบครัวทางสายเลือดอีกครั้งคงเป็นเรื่องที่ดีหลังจากฟังความคิดเห็นของกิดเดียน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตระกูลการ์เร็ตต์เป็นสถานที่ที่อันตรายและไม่ควรก้าวเท้าเข้าไปง่าย ๆ ยิ่งไปกว่านั้น การตามหาเด็กเจอจะไม่ใช่เรื่องดีในทันที เธอคิดถึงสเตฟานี่ขึ้นมาอีกครั้งเธอได้ยินว่าสเตฟานี่ได้รับการดูแลราวกับเป็นตัวแทนของเด็กคนนั้นที่หายไป ในอดีตที่ผ่านมาคุณผู้หญิงการ์เร็ตต์รับเธอมาเป็นบุตรบุญธรรมช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา พวกการ์เร็ตต์ปฏิบัติกับเธอราวกับเธอเป็นคนของเขา และเลี้ยงดูเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านใหญ่ป่วย ครอบครัวคงไม่คิดที่จะตามหาเด็กคนนั้นถ้าเด็กคนนั้นถูกตามหาจนเจอและพากลับมาจริง ๆ แล้วสเตฟานี่จะอยู่ในสถานะอะไร?คนอย่างสเตฟานี่ต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอนในขณะที่เธอกำลังครุ่นคิด เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงกิดเดียนจับตามองการครุ่นคิดอย่างต่อเนื่องของเธอและการถอนหายใจเขาหัวเราะออกมาเบา ๆ ลูบศีรษะของเธอและปลอบให้เธอรู้สึกดีขึ้น “ผ่อนคลายนะครับ ถ้าผมมีเบาะแสอะไรผมจะแจ้งใ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาก็ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว‘การนำทางของคนไร้ค่า’ ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี มันอาจจะเป็นเพียงเว็บซีรี่ย์ แต่มันทำเกิดกระแสในอินเตอร์เน็ต ในไม่ช้าซีรี่ส์ก็เริ่มได้รับความสนใจจากผู้ชมเป็นวงกว้างในฐานะนักแสดงนำ เนลล์และจอร์จยุ่งกับการเดินทางไปโปรโมตโดยทั่ว กิดเดียนเห็นว่าเธอยุ่งมากแค่ไหนและกังวลว่าเธอจะเหนื่อยล้า ดังนั้นเขาจึงผู้ช่วยของเนลล์จัดการดูแลงานประชาสัมพันธ์ที่อันนิง อินเตอร์เนชั่นเนล แทนชั่วคราวเนลล์ยอมรับกับข้อตกลงนี้ เธอไม่ใช่ผู้หญิงแกร่ง และเธอมีเพียงแค่สมองและสองมือ เธอไม่สามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้พร้อมกันครั้งสุดท้ายแล้ว เธอไม่ชอบการแสดง และการทำงานที่ต้องเผชิญหน้า ขณะที่เธอรู้สึกว่าเธอจะถูกผู้คนจ้องมองเหมือนกับสัตว์หายากบางชนิดหลังจากนั้นไม่นาน เธอค่อย ๆ คุ้นเคยกับงานนี้อย่างช้า ๆ ในความจริง เธอค่อนข้างสนุกกับมันงานเกือบทั้งหมดที่ อันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล และซิงฮุย ตอนนี้ได้รับการจัดการโดยฮันนากิดเดียนไม่ได้ห้ามเธอจากการเข้าสู่ธุรกิจการแสดงอย่างจริงจังในบางครั้ง ยามดึก เขาจะกำชับกับเธอด้วยความอิจฉาขณะที่นอนอยู่บนเตียง
ลูซี่หัวเราะเบา ๆ “งานแบบนี้มักจะกินเวลาหลายชั่วโมงค่ะ คราวหน้าคุณทานอะไรมาก่อนจะดีกว่า เผื่อคุณโดนพวกโดยปาปารัสซี่ถ่ายภาพ แล้วมันจะกลายเป็นข่าวในเชิงลบอีก”ขณะที่เธอพูด เธอก็ชี้ไปที่นักข่าวสองสามคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับกล้องถ่ายรูปเธอทำเสียงฮึดฮัดตอบ ทว่าเธอไม่ได้สนใจพวกเขาหรอก คนมีชื่อเสียงก็ยังคงเป็นมนุษย์ พวกเขารู้สึกเหนื่อย และหิวเป็นเหมือนกัน แล้วอย่างไรถ้าพวกเขาจะกินอะไรบ้างย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่เธอทำงานประชาสัมพันธ์ เธอพบว่าปาปารัสซี่เหล่านี้น่ารำคาญมากแค่ไหน พวกเขาทำให้เรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้จริง ๆ แล้ว ศิลปินบางคนต้องการสร้างข่าวลือให้กับตัวเองเพื่อให้เป็นที่สนใจ อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนมีชื่อเสียงคนไหนปรารถนาจะถูกสาธารณชนมองในแง่ลบ แต่เธอไม่สนใจ สุดท้ายแล้ว สำหรับตอนนี้ การแสดงเป็นเพียงงานอดิเรกของเธอ ตอนนี้เธอชอบมัน ทว่าไม่ได้หมายถึงว่าเธอจะชอบมันในอนาคตด้วย เธอตัดสินใจที่จะก้าวไปทีละก้าวและไม่ได้กำหนดเป้าหมายใด ๆ ให้ตัวเองเป็นพิเศษ ดังนั้นเธอจึงไม่แยแสกับเรื่องดังกล่าวสักเท่าไรเมื่อเธอสังเกตว่าเนลล์เมินเฉยอย่างไร ลูซี่จึงหัวเราะออกมา เธอเข้าใจแล้ว
หญิงชรามองผ่านไปและแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเปิดเผย“ทำไมพวกเธอถึงจับตาดูฉันเหมือนฉันเป็นนักโทษ? ฉันแค่ออกมาถ่ายภาพ”ชายวัยกลางคนไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ขมวดคิ้วกับคำพูดนั้น “ถ้าแม่ต้องการเห็น เชส เรมิงตัน ผมแค่ส่งคนมาพาเขาไปที่โรงแรมก็ได้ ทำไมแม่ต้องออกมาข้างนอกเพื่อดูเขา? แม่แอบถ่ายรูปของเขาเอาไว้ด้วยเหรอ? แม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอับอายมากแค่ไหนที่ท่านผู้หญิงจากตระกูลกริฟฟิน ผู้สูงส่งทำเรื่องแบบนั้น?”หญิงชราโกรธนิดหน่อย“ฉันทำอะไร? ไม่ใช่ว่าฉันทำผิดหฏหมายหรือทำผิดกฎระเบียบ ดังนั้นทำไมจะต้องอาย? นอกจากนี้ จะถือว่าวิ่งไล่ตามไอดอลอยู่หรือถ้าคุณเรียกเขามา? ฉันจะยังถือว่าเป็นแฟนคลับอยู่หรืเปล่า?”เธอหัวเราะอย่างเย็นชา “ลืมไปซะ! ฉันไม่ใส่ใจที่จะเถียงกับแก เพราะแกก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แกก็เหมือนพ่อผู้โง่เขลาของแกทุกอย่างนั่นแหละ ไม่รู้จักวิธีตามเทรนด์กับคนอื่นเขาเลย”ชายวัยกลางคนมีท่าทางหม่นลงเล็กน้อย “ถ้าคุณพ่อพบว่าแม่วิ่งออกไปเพื่อดู เชส เรมิงตัน ก็รอดูว่าเขาจะทำอย่างไร”ท่าทางของหญิงชราเปลี่ยนไป“แล้วอย่างไรถ้าเขาเจอ? เด็กสารเลว ฉันคลอดแกออกมาและเลี้ยงดูแก! แกดูเหมือนจะช่วยคนอื่นแทน
ผู้สูงอายุทั้งสองผิดหวังเป็นที่สุดอย่างไรก็ตาม เพราะชาร์ลสบอกว่าเธอเป็นภรรยาของกิดเดียน เป็นปกติที่พวกเขาไม่สามารถบังคับมันได้อีกต่อไปท่านผู้หญิงถอนหายใจออกมาด้วยความเสียใจ “ผู้หญิงดี ๆ เหมือนเธอคงจะไม่ชอบลี หรือแต่งงานไปแล้ว จากเท่าที่เป็นอยู่ เมื่อไหร่ลีถึงจะแต่งงานและมีหลานชายตัวโตและอ้วนท้วนสมบูรณ์ให้กับฉัน?”ท่าทางของชาร์ลสซึมลงเมื่อได้ยินคำนั้น“คุณแม่ ไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลจนเกินไป ลีเพิ่งจะกลับมาที่กริฟฟินไม่กี่วัน ดังนั้นเราจะทำให้เขาลำบากจนเกินไป ถ้าเขาไม่ได้มีใจเป็นของตัวเอง มันก็ไม่มีประโยชน์ไม่ว่าแม่จะกังวลแค่ไหนก็ตามท่านผู้หญิงเองก็เข้าใจในเหตุผลนี้เช่นกัน แต่เธอไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้หลังจากที่คิดได้ เธอก็ถอนหายใจออกมาในที่สุด และหนุดคิดถึงเรื่องนั้นค่ำคืนนั้นหลังจากที่เนลล์กลับไปแล้ว เธอเล่าให้กิดเดียนฟังเกี่ยวกับหญิงชราที่น่าสนใจที่เธอพบที่ด้านนอกสเตเดี่ยมกิดเดียนไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้ แต่เห็นว่าเธอมีจิตใจดี เขาก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุขกับเธอไปด้วยทันใดนั้นเองก็นึกได้ถึงตอนที่เธอคุยโทรศัพท์กับเจเน็ตระหว่างวัน เนลล์บอกกับกิดเดียนด้วยความตื่นเต้น “คุ
ท่านผู้หญิงกริฟฟินขมวดคิ้วเมื่อได้ฟังคำพูดนั้น“ตอนนี้พวกเขายังไม่ยอมแพ้กับการตามหาอีกหรือ? ทำไมตอนนี้พวกเขายังตามหาอยู่อีก?”ท่านผู้หญิงควินตันโบกมือของเธอ“ลืมมันไปเถอะ ฉันคิดว่าท่านการ์เร็ตต์เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วและไม่อยากจากไปด้วยความเสียใจ”ด้วยเรื่องที่ตึงเครียดเช่นนี้ทำให้ทุกคนเงียบไปชั่วขณะสุดท้ายแล้วเนลล์เป็นผู้ทำลายบรรยากาศนั้นลง“ดูเหมือนว่าอาหารเย็นกำลังจะเสิร์ฟนะคะ คุณย่าคะ ฉันขอเข้าไปดูในครัวก่อนะคะ”ท่านผู้หญิงควินตันพยักหน้ารับเมื่อถึงมื้อกลางวัน ตระกูลการ์เร็ตต์ได้ยินมาว่านายท่านกริฟฟิน และภรรยาของเขากลับมาแล้ว และพาคนอื่น ๆ มาด้วยเช่นกันเป็นปกติที่มันจะไม่สะดวกที่นายท่านใหญ่การ์เร็ตต์จะมาเพราะเขามีสุขภาพไม่ดี ดังนั้นโจเซฟ การ์เร็ตต์ จึงได้นำเด็ก ๆ รุ่นลูกสองสามคนมาทักทาย ในฐานะผู้หญิงคนเดียวจากรุ่นลูก เป็นปกติที่ สเตฟานี่ การ์เร็ตต์ จะมาด้วยเช่นกันนอกจากพวกเขาแล้ว จีน ลีย์ ที่ไม่ค่อยกลับมาที่คฤหาสน์ลีย์ ก็กลับมาเช่นกันทันทีที่เธอเข้าไป เธอก็ดึง สเฟานี่ การ์เร็ตต์ และท่านผู้หญิงกริฟฟินออกมาคุยกันเสียงดังท่านผู้หญิงควินตันให้กำเนินลูกเพียงสองคน อย่างไ
กิดเดียนหน้าบึ้ง “ผมไม่ว่าง” “ไปหลังอาหารค่ำนะคะ คุณยังมีอะไรต้องทำอยู่อีกเหรอ?” คราวนี้กิดเดียนไม่ตอบเธอ และส่งเสียงในลำคออย่างไม่ใส่ใจ เนลล์ทานได้ไม่เยอะนัก เพราะเธออิ่มเร็วมาก เมื่อเธอลุกไปจากโต๊ะ ไม่รู้ว่าเป็นความตั้งใจหรือไม่ แต่สเตฟานี่ยิ้มขณะที่เธอมองมาที่เพรียงหัวหอม บนจานของเธอและพูดขึ้น “คุณเจนนิงส์ คุณลืมกินสิ่งนี้นะ” เนลล์แตะที่ท้องของเธอและยิ้มหวาน “ฉันลืมไปเลย น่าเสียดายที่ตอนนี้ฉันอิ่มแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันคงจะกินมัน” หลังจากนั้นเธอก็ตักเพรียงหัวหอมใส่ลงในจานของกิดเดียน “กิดเดียนคะ ช่วยฉันทานหน่อยได้ไหมคะ? คุณการ์เร็ตต์นำสิ่งนี้กลับมาจากไหหลำเป็นพิเศษ เพราะฉะนั้นอย่าทำให้เสียของ” กิดเดียนพยักหน้า และส่งเสียงตอบรับในลำคอ ท่าทีของสเตฟานี่แข็งกระด้างขึ้นมาในทันที ใบหน้าของจีนซีดเซียว เธออ้าปากของเธอเพื่อจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็ถอยกลับเมื่อท่านผู้หญิงกริฟฟินที่อยู่ข้าง ๆ จ้องมองมาที่เธอ เมื่อเนลล์เห็นสิ่งนี้เธอจึงหันกลับ และจากไปด้วยความพึงพอใจ หลังจากมื้ออาหาร กิดเดียนไปที่ห้องทำงานเพื่อพูดคุยกับนายท่าน และท่านผู้หญิงคุยกับพวกผู้หญิงที่ห้องนั่งเล่น ทัน
“คุณ! สเตฟานี่ การ์เร็ตต์ คุณมันใจร้าย! คุณคิดว่าคุณเพียบพร้อมเพียงเพราะคุณคือ ลูกสาวของตระกูลการ์เร็ตต์เหรอ? คุณก็แค่แอบอ้าง...” “เพี๊ยะ!” เสียงตบดังขึ้นกระทบใบหน้าของจัสตินเพียงชั่วพริบตาเดียว ใบหน้าของสเตฟานี่แดงก่ำด้วยความโกรธเคือง ขณะที่เธอคำรามออกมา “ถ้านายกล้าพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นออกมาอีก เชื่อไหม ฉันจะฆ่านาย! ถ้าพูดจาเหลวไหลแบบนี้!” ใบหน้าของจัสตันหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก ทว่าความเกลียดชังปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา เนลล์ส่ายหัวของเธอ ‘หึ นี่มันเหมือนคำพูดซ้ำซากที่น่าเบื่อของศัตรูที่กำลังถือกำเนิดขึ้น!” เธอรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากที่สุดที่ละครเรื่องนี้จะจบลงอย่างไร ท้ายที่สุดแล้วจัสตินก็จะไม่เหลืออะไรและวิ่งเข้าหาสเตฟานี่โดยไม่มีแม้แต่เงิน มันไม่มีทางที่เขาจะชนะซ้ำร้ายเขารู้ว่าสเตฟานี่เป็นลูกสาวบุญธรรมของพวกการ์เร็ตต์ นี่ต้องเป็นจุดที่เจ็บปวดสำหรับเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตระกูลการ์เร็ตต์ทำเหมือนไม่มีความลับในการพยายามตามหาลูกสาวแท้ ๆ ของพวกเขา อย่างไรก็ตามเขาใช้สงครามประสาท! เขาไม่ได้ถามเพื่อโจมตีใช่ไหม?ตอนนี้เธอได้เผชิญหน้ากับเขาแล้วและเพียงแค่ตบเขาแทนที