บทที่ 410 เขารักเธอ

ด้วยความกังวล เขาจึงดึงมือของเธอออกจากเตาย่างและเปิดขวดน้ำแร่อย่างรวดเร็ว เพื่อดับตรงจุดที่โดน

ของเหลวเย็น ๆ บรรเทาความเจ็บปวดของเธอขณะที่เนลล์พูดเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร มันไม่ได้โดนจริง ๆ ฉันเพียงแค่สัมผัสมันเบา ๆ ไม่ได้เจ็บแล้ว”

กิดเดียนแสดงสีหน้าอย่างเคร่งเครียด เขามองดูมือของเธออย่างระมัดระวัง ถึงแม้ว่าจะไม่มีแผลพุพอง แต่ก็มีรอยสีแดง ดูเหมือนไม่ร้ายแรงแต่คงเจ็บ

เขารู้สึกหงุดหงิดทันที เขาจึงดึงเธอไปนั่งบนเก้าอี้ให้ห่างจากเตามากที่สุดแล้วพูดว่า “อย่าเข้าไปใกล้ที่นั่นอีก ถ้าคุณอยากกิน ผมจะให้ไซมอนทำให้คุณ”

ไซมอนถึงจะดูขี้เล่นและเขาไม่ได้ชำนาญอะไรมากนัก แต่ทักษะการย่างบาร์บีคิวของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนเสนอให้ทำบาร์บีคิวในคืนนี้

เนลล์ดึงมือและแซวด้วยรอยยิ้ม “ทำไมคุณถึงกังวลล่ะ? ฉันไม่เป็นอะไร"

กิดเดียนยังคงไม่มีความสุข

ปากของเนลล์กระตุก “โอเค ฉันจะทำผิดพลาดบ้างไม่ได้เหรอ? อย่าเรียกหาโจเอล พวกเขากำลังสนุกอยู่ อย่าไปขัดจังหวะพวกเขา”

กิดเดียนมองไปทางโจเอล แน่นอนว่าโจเอลกับไซมอนกำลังเล่นตลกกับคนอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาจะอายุ 20 ปี แต่พวกเขาก็เล่นเหมือนเด็ก ๆ โดยไม่คำนึงถึง