Share
บทที่ 825 ขโมยซุป
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 826 วางยาพิษ
ยูเลียน่าอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะเมื่อได้ยินเช่นนั้นน้ำหนักภายในอกของเธอก็ค่อย ๆ ถูกยกออกเธอถือชามซุปเห็ดหูหนูขาวและเม็ดบัวด้วยรอยยิ้ม “วิกกี้ โทมัสรู้ไหม?”จินนี่พูดอย่างภาคภูมิใจว่า “แอนเดรียโกรธมากจนใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีเขียว ไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ เธอจะต้องกลับไปรายงานเจ้านายของเธออย่างแน่นอน”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ยูเลียนาก็อารมณ์ดีมากขึ้นอย่างไรก็ตาม เมื่อเธอนึกถึงบุคลิกที่เย็นชาของวิกกี้ ใบหน้าของยูเลียนาก็มืดมนลงแต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะเป็นคนที่สนใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้หรือไม่วิกกี้คงจะไม่สนใจ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอหลงรักเกรกอรีอย่างเห็นได้ชัดเจน ยูเลียนาก็คงจะไม่สามารถบอกได้ว่า เธอมีอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์อยู่ในตัวเธอหรือไม่เมื่อคิดเช่นนั้น ยูเลียนาก็พ่นลมหายใจออกมาหึ!เธอชอบเกรกอรีแล้วยังไง?สองคนนั้นไม่ได้คบกันด้วยซ้ำไม่ใช่เหรอ?ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้คบกันอย่างเป็นทางการ ยูเลียนาก็ยังคงพอที่จะมีโอกาส แต่ถ้าหากว่าวิกกี้และเกรกอรีไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน แล้วทำไมพวกเขาถึงไม่ทำให้มันเป็นทางการไปเลยล่ะ?แต่เขากลับสร้างภูเขาจอมปลวก โดยใช้ยูเลียนาเป็นเครื่องมือเพื่อพิ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 827 การสืบสวน
เกรกอรีรับกลับไปที่คฤหาสน์อย่างรวดเร็ว เขากลับมาถึงภายในครึ่งชั่วโมงหลังจากที่ได้รับข่าวภายในห้องปฐมพยาบาล หมอได้เสร็จสิ้นขั้นตอนการตรวจเช็คหน้าท้องของเธอและเธอก็ได้พ้นขีดอันตรายแล้วหลังจากตรวจสอบอย่างละเอียด ผลลัพธ์ของชนิดของพิษก็ออกมาผลที่ออกมาทำให้ทุกคนประหลาดใจวิกกี้ก็อยู่ที่นั่นเมื่อหมอบอกผล เธออยู่บนรถเข็นของเธอเธอไม่ใส่ใจในการมองเกรกอรีเลย ทั้งสองคนไม่แม้แต่จะสบตากัน ในขณะที่พวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อรอผลจากนั้นพวกเขาก็ได้เห็นท่าทางที่ไม่สงบของหมอเดินออกมาจากห้องปฐมพยาบาลหมอพูดด้วยเสียงต่ำ “ผลที่ออกมาสรุปได้ว่าสารพิษนั้นเป็นสารหนู”อะไรนะ?สารหนู?ทุกคนตกตะลึงทั้งเกรกอรีและวิกกี้ต่างก็ขมวดคิ้วหมอกวาดตามองไปที่จินนี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แล้วถามว่า “คุณลินช์ได้ทานซุปเห็ดหูหนูขาวและเม็ดบัวไปหรือเปล่า?”จินนี่ชะงัก จากนั้นเธอก็พยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉันนำมันมาจากห้องครัวเพื่อให้เธอทาน ทำไมเหรอคะ?"จากนั้นหมอก็รายงานผลต่ออย่างเคร่งขรึม“มีสารพิษอยู่ในชามซุป และนี่คือผลของสารพิษในซุปเห็ดหูหนูขาวจากกระเพาะอาหารของเธอ คุณลองดูเอกสารนี้”จินนี่ยังคงไม่ฟื้นคืนสติ ในขณะที่เกรกอร
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 828 บังเอิญ
จินนี่พูดอย่างระมัดระวัง “อย่าพูดแบบนั้นเลยค่ะคุณลินช์ นายน้อยเองก็เป็นห่วงเป็นใยคุณเหมือนกัน เมื่อเขาได้ยินว่าคุณถูกวางยาพิษ เขาก็สั่งให้มีการสอบสวนทุกคนภายในคฤหาสน์อย่างเด็ดขาดทันที!”เป็นครั้งแรกที่เจนนี่ไม่ได้ยินคำตอบจากเธอยูเลียนารู้ดีว่ามันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเธอจริง ๆ เพราะที่จริงแล้ว เป้าหมายคือวิกกี้เธอก็เป็นเหมือนดังคนที่ได้รับกระสุนแทน โดยการขโมยซุปของผู้หญิงคนนั้นถ้าหากว่าเกรกอรีห่วงใยเธอจริง ๆ ทำไมเขาถึงไม่อยู่ที่นี่เมื่อเธอตื่นขึ้นมา?ในความเป็นจริง นอกจากจินนี่แล้ว ไม่มีตัวตนของคนอื่นอยู่ในภายห้องเลย ไม่มีแม้แต่พ่อบ้านออสบอร์นมันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ตอนนี้ยูเลียนารู้สึกว่า ห้องนี้มันกว้างและว่างเปล่าเกินไป เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ที่เธอรู้สึกว่าห้องของเธอนั้นแคบเกินไปทุกอย่างดูว่างเปล่าจนทำให้เธอรู้สึกแย่ลงอย่างไรก็ตามเธอยังคงที่จะพยายามปิดบังความเศร้าโศกของเธอเอาไว้ยูเลียนาหันหน้าไปมองจินนี่และพูดว่า “ฉันไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ฉันรู้สึกหิว ช่วยหาอะไรให้ฉันกินหน่อย”จินนี่พยักหน้าทันที “ค่ะ แต่ว่าคุณลินช์”เนื่องจากย
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 829 ไม่อยากติดค้าง
ดังนั้นวิกกี้จะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่รักษาชีวิตของเธอและตามแก้แค้น?ดวงตาของเธอเย็นลงเมื่อคิดเช่นนั้นราวกับว่าเกรกอรีสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่มืดมนรอบ ๆ ตัวเธอ ดวงตาของเขาหรี่ลง เขาพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอแก้แค้น และฆ่าคนเหล่านั้นเอง”คราวนี้วิกกี้ไม่ปฏิเสธ"ขอบคุณนะ"เธอรู้ดีภูมิหลังของเขานั้นแข็งแกร่งมากเธอรู้ดีว่า ถ้าหากว่าเธอจัดการมันด้วยตัวเอง ความเสี่ยงที่เธอจะได้รับนั้นจะสูงมาก และโอกาสในการประสบความสำเร็จนั้นก็น้อยมากเช่นกันโอกาสในความสำเร็จจะสูงกว่าเมื่อเธอมีเขาเขาฉลาดและมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง ตราบใดที่เธอยังอยู่กับเขา เธอก็เปรียบเสมือนส่วนหนึ่งของเครือข่ายของเขา และเธอก็จะมีอิทธิพลมากขึ้นเช่นกันทั้งสองเดินตรงไปที่ห้องของวิกกี้ภายในอาคารเสริมจากนั้นเกรกอรีก็คลายเก้าอี้รถเข็น และหันไปหาแอนเดรีย “เธอไปพักผ่อนเถอะ ฉันมีเรื่องต้องคุยกับวิกกี้”แอนเดรียสุขใจเมื่อเธอได้เห็นเช่นนั้น ดังนั้นเธอจึงยิ้มรับและรีบออกไปทันทีวิกกี้รู้ดีว่าแอนเดรียกำลังเข้าใจสถานการณ์ระหว่างเธอกับเกรกอรีผิด พวกเขากำลังจะคุยเรื่องธุรกิจกันอย่างจริงจัง แต่เธอคงจะคิดว่าพวกเขา
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 830 เชื่อเขาเท่านั้น
จากนั้นวิกกี้ก็พูดต่อว่า “ไม่ใช่เพราะว่าฉันห่วงใยนาย แต่เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเราในตอนนี้ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีที่นายยินดีที่จะช่วยฉันตรวจสอบคนเหล่านั้น แต่ฉันก็ไม่ต้องการที่จะเป็นหนี้บุญคุณนาย และฉันก็ไม่สามารถเป็นได้ เข้าใจไหม?"สิ่งที่เธอพูดคือความจริง มันคือความคิดที่แท้จริงของเธออย่างไรก็ตาม เกรกอรีหัวเราะเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น“ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณฉันเหรอ? วิกกี้ เธอเป็นหนี้ฉันไปแล้ว อะไรทำให้เธอบอกว่าเธอไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณฉันอีก”วิกกี้ตกใจมากเธอสูดหายใจเข้าและพูดว่า “เอาล่ะ เกรกอรี ฉันยอมรับว่าเรื่องนี้สำคัญมาก แต่มันก็อันตรายมากเช่นกัน และฉันก็ไม่มีใครที่จะไว้ใจได้นอกจากนาย สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตมันไม่สำคัญไม่ว่าอะไรจะถูกหรืออะไรจะผิด แต่ที่ฉันรู้ก็คือ ในทุก ๆครั้งที่ฉันตกอยู่ในอันตราย มีเพียงนายเท่านั้นที่ไม่ทิ้งฉันไว้ตามลำพัง ดังนั้นเพื่อเป็นการตอบแทน ฉันก็จะหนุนหลังให้นายเช่นกัน นายสัญญาได้ไหมว่านายจะปกป้องฉันให้ปลอดภัย และกลับมาโดยสวัสดิภาพ นายจะต้องจัดการคนเหล่านั้นและไม่ทำให้ฉันผิดหวังได้ไหม?“ผ่านมาสี่ปีแล้ว แต่อีกครั้งที่ผู้หญิงคนนี้มองเขาด้วยสายตาที่จ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 831 ไปจากคฤหาสน์
รอยยิ้มประชดประชันปรากฏขึ้นบนมุมปากของวิกกี้ ถึงแม้ว่าเธอจะกำลังหัวเราะอยู่ แต่น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ“เกรกอรี นายไม่เคยจะเชื่อใจฉันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว นายกล่าวหาว่าฉันเป็นฆาตกร ทั้ง ๆ ที่เห็นได้ชัดว่าฉันไม่ได้เป็นคนทำ แล้วทำไมนายถึงยังกล้าพูดถึงเรื่องความยุติธรรมได้อย่างหน้าซื่อใจคดแบบนี้?”“ฉันรู้ว่าตราบใดที่ฉันยังอยู่ที่นี่ ฉันจะกลายเป็นก้างขว้างคอของนายและยูเลียนาที่จะได้อยู่ด้วยกัน ก็ได้ ฉันจะเป็นคนไปเอง แต่เกรกอรี อย่าลืมว่านายติดหนี้บุญคุณฉันไว้อยู่ และนายจะต้องติดหนี้บุญคุณฉันไปทั้งชีวิต! จากนี้ไป ต่อให้ไม่มีที่ไป ฉันก็จะไม่กลับมาหานายอีก ชาตินี้ทั้งชาติเราจะไม่มีวันได้พบกันอีก!”หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็เห็นแววตาของเกรกอรีสั่นสะท้านอย่างรุนแรงจากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา“อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลยในชาตินี้ สุดยอดไปเลยวิกกี้ จำสิ่งที่เธอพูดเอาไว้ให้ดี ในเมื่อเธอต้องการจะไป ก็รีบไปให้พ้นจากสายตาของฉันซะ! และมันจะเป็นการดีที่สุดถ้าเธอจะไม่กลับมาที่นี่อีก ออกไป!”ในขณะที่เขาพูดจบ เขายกมือขึ้นปัดขาตั้งดอกไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ กับเขาล้มลง ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมามองเลยแ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 832 หลอกล่อให้พวกเขาออกมา
เมื่อเห็นแบบนี้แอนเดรียก็ยิ้มออกมาอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก“มันได้รับการพิสูจน์แล้วหนิคะว่า เป็นคนอื่นที่วางยาพิษในซุปนั่น คุณจะดื่มมันเข้าไปไหม? เห็น ๆ กันอยู่ว่ามีคนวางแผนที่จะทำร้ายคุณ แต่ทำไมนายน้อยถึงคิดว่าเป็นคุณที่วางยาพิษเพื่อทำร้ายยูเลียนา?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิกกี้ก็ถูหน้าผากของเธอเองราวกับว่าเธอกำลังปวดหัวอยู่เธอพูดอย่างใจเย็นว่า “บางที… เขาอาจจะกำลังสับสน และไม่แม้แต่จะเชื่อในหลักฐานที่วางอยู่ต่อหน้าของเขาเลยด้วยซ้ำ เขาเลือกที่จะเชื่อคำพูดของยูเลียนาแทน แล้วฉันจะไปทำอะไรได้?เธอพูดพลางถอนหายใจออกมา“ฉันไม่ควรจะไปคาดหวังอะไรกับเขาตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม? จากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่ฉันตกลงไปในน้ำ ฉันควรจะรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันไม่ได้สำคัญอะไรเลย เขาแค่เกลียดฉัน และเขาจะมีความสุขมากเวลาที่ได้เห็นฉันเดือดร้อน”“แล้วความจริงที่ว่ามันจะไปสำคัญได้ยังไง? เพราะสำหรับเขา การได้ทำให้ฉันเจ็บปวดคือสิ่งสำคัญที่สุดแล้ว”พอพูดจบเธอก็ยิ้มออกมาด้วยความเศร้าสร้อย“ฉันไม่อยากจะยึดติดกับเขาอีกต่อไปแล้ว แอนเดรียถ้าฉันไปจากที่นี่แล้ว ดูแลตัวเองให้ดีนะ ยูเลียนาเกลียดฉัน และเธอก็อยู่เคียงข้างฉ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 833 สถานการณ์ที่ซับซ้อน
ศพถูกกู้ขึ้นมาจากแม่น้ำเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่ค่อยซับซ้อนเท่าไรนักมีแม่น้ำสายหนึ่งที่ยาวมากอยู่ข้าง ๆ เมือง โดยปกติแล้วผู้คนจำนวนมากในเมืองนี้จะหาเลี้ยงชีพด้วยการหาปลาจากแม่น้ำสายนี้พวกเขามักจะทอดแหทิ้งไว้ในตอนเช้า และเก็บแหในตอนเย็นวันนี้พวกเขามาช้าเพราะเหตุผลอะไรบางอย่าง ดังนั้นพวกเขาจึงมาเก็บแหช้ากว่าปกติไปสองชั่วโมงเดิมทีพวกเขาคิดว่าวันนี้อาจจะต้องกลับบ้านมือเปล่า เพราะว่าปลาอาจจะว่ายหนีหลังจากที่ได้กินเหยื่อไปแล้วแต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อพวกเขาไปดึงแหขึ้นมาและพบว่ามันหนักมากทุกคนต่างพากันดีใจยกใหญ่ และคิดว่าจะได้ลาภลอยแล้วในวันนี้แต่เมื่อพยายามดึงแหขึ้นมามากเท่าไร พวกเขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในแหไม่มีปลา แต่เป็นมือมนุษย์ที่โผล่ขึ้นมามาจากน้ำแทนทุกคนตกใจมากจึงพากันรีบแจ้งตำรวจ ขณะเดียวกันก็มีกลุ่มคนร่วมมือกันดึงแหนั้นขึ้นมาไม่นานนักตำรวจก็มาถึงจุดเกิดเหตุหลังจากตรวจสอบแล้ว ก็พบว่าผู้ตายเป็นเด็กหญิงอายุประมาณสิบแปดปี สาเหตุการตายก็คือขาดอากาศหายใจเนื่องจากการจมน้ำ ไม่มีใครรู้จักเธอ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนในพื้นที่เมื่อตำรวจ
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
