บทที่ 969 โดยบังเอิญ

"ในเมื่อจีนเป็นคนหยิบมันขึ้นมา เราควรจะไปเอามันกลับมาจากเธอ ฌอนขอร้องล่ะอย่าไปทะเลาะกับคนอื่นเลย สุดท้ายแล้วเธออาจจะเป็นคนดีก็ได้ ในตอนนี้เธออาจจะรอให้เราไปเอาจี้หยกนั้นกลับคืนมาก็ได้”

ใบหน้าของฌอนเริ่มหม่นหมอง “ผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนดีได้เลย เธอคงอยากจะเก็บจี้นั้นเอาไว้ใช้เอง ถ้าหากเธอต้องการที่จะเอาคืนกับเจ้าของจริง ๆ เธอคงจะส่งต่อให้กับเจ้าของที่นี่ แล้วทำไมเธอถึงเก็บมันออกไปอย่างเงียบ ๆ แบบนี้"

เคธี่ขมวดคิ้ว จากนั้นเธอก็ถอนหายใจออกมา

“คุณอย่าพูดแบบนั้นเลย ตระกูลลีย์ เป็นตระกูลอันทรงเกียรติที่มีอำนาจมากมาย คุณลีย์คงจะไม่ทำอะไรแบบนั้น ถ้าหากเธอปฏิเสธที่จะคืนจี้นั้นให้กับเรา เราก็สามารถซื้อมันคืนมาจากเธอได้สิ่งนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่”

ฌอนไม่ได้พูดอะไรต่ออีกหลังจากที่ฟังเคธี่พูดจบ

ผ่านไปครู่หนึ่งคุณดอนเนลลี่ก็กลับมา

เมื่อเขาเข้ามาในห้อง เขาก็แสดงรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขา “เป็นยังไงบ้าง? คุณเจอร่องรอยอะไรบ้างหรือเปล่า?”

เคธี่ยิ้มออกมา “ใช่ค่ะ เราพบร่องรอยบางอย่างแล้ว แต่เราอาจจะต้องขอความช่วยเหลือจากคุณเพื่อติดต่อกับใครคนหนึ่ง”

คุณดอนเนลลี่เลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ “อ้าว คุณเจอม