ท่านประธานร้อนเร่า บทที่ 10

‘รู้ว่าเป็นวันหยุด แต่ไม่คิดว่าพี่จะว่างมารับไปกินข้าว’ ลลิตายิ้มหวานให้เขา มองด้านข้างของคนขับยิ่งหล่อ

‘เธอส่งข้อความกับหน้าบวม ๆ ของเธอมาทุกวัน อ้อนให้พี่เลี้ยงข้าวไม่ใช่เหรอ’

ใช่ เธอส่งข้อความไปหาเขาทุกวัน ขอให้เขาเลี้ยงข้าว พาไปดูหนัง แต่พยายามมาเดือนหนึ่งแล้ว คิดว่าเขาคงไม่ใจอ่อน ใครจะคิดว่าวันนี้เขาจะใจอ่อน

‘ก็ใช่ไง ไม่คิดว่าพี่จะใจอ่อน’

‘ไม่ดีเหรอ’ ภาคีหันมาถามตอนที่รถจอดติดไฟแดงอยู่กลางแยกหน้าห้างสรรพสินค้า

สิบสองปีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน และสิบเอ็ดปีของการจากลา สุดท้ายก็เป็นเธอที่กลับมาหาเขา ไม่ว่าตอนไหน เมื่อไร เขาก็มีอิทธิพลกับเธอเสมอ

“แกรักเขามากเลยเหรอ” ศศิตาเอ่ยถาม

“ไม่รู้สิ” ลลิตาเองก็ไม่แน่ใจว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ ระหว่างเขากับเธอเรียกว่า ‘ความรัก’ ไหมนะ

“ฉันไม่เคยเห็นแกสนใจใคร ตอนเลิกกับเขาก็เอาแต่เรียน ตอนเรียนจบก็เอาแต่ทำงาน” ศศิตาเห็นทุกช่วงเวลาของเพื่อน เหมือนจะเปิดใจกับคนใหม่ แต่สุดท้ายลลิตาก็บอกเลิกอีกฝ่ายทั้งที่คบกันเพียงไม่กี่เดือน ความสัมพันธ์ครั้งใหม่ที่ดูจะจริงจังขึ้นอีกขั้นเมื่อไร ลลิตาจะบอกเลิกกับอีกฝ่ายทันที

“ฉันกลัวจะเสียใ