Home / โรแมนติก / นางเช่า / EP 1/1 นางเช่าแสบสะเด็ด

Share

EP 1/1 นางเช่าแสบสะเด็ด

last update Last Updated: 2024-12-12 15:11:59

[1]

นางเช่าแสบสะเด็ด

_______________________

ปี พ.ศ. 2567 ปัจจุบัน

ผ้าซาตินผืนบางที่ปกติใช้คลุมเตียง ถูกดึงมาพันร่างอรชรที่เปลือยเปล่า ทรายทอง เลิศทินกร มักทำเช่นนี้เสมอจนกลายเป็นนิสัย การร่วมรักอย่างหักโหมสูบเรี่ยวแรงของเธอไปเกือบหมด มิเหลือแม้แต่จะลุกไปหาเสื้อผ้าอาภรณ์มาสวม นาฬิกาบนผนังบอกเวลาใกล้ตีห้าเต็มที และน่าดีใจนักที่เวลานอนของเธอกำลังจะมาเยือน

ติ๊ง!

เสียงข้อความดังขึ้นที่สมาร์ตโฟนซึ่งวางอยู่ข้างหมอน หญิงสาวเหลือบตามอง มันเป็นข้อความจากแอปฯ ธนาคาร แจ้งว่ามีเงินโอนเข้ามา เธอขยับไปนั่งที่ปลายเตียง เหน็บปมผ้าซาตินให้แน่นในร่องอกอวบอิ่ม เขาอยู่ตรงหน้าเธอ กำลังโอนเงินค่าเช่ามาให้ ค่าเช่า...ในสิ่งที่เขาเพิ่งตักตวงจากร่างกายของเธอนี่อย่างไร

“คืนนี้สามรอบ ฉันจ่ายสามหมื่น แต่วันมะรืนฉันต้องไปพบลูกค้าที่พัทยา เธอต้องไปกับฉันด้วย นั่นค่าตัวของเธอ”

ทรายทองหยิบสมาร์ตโฟนมาพิจารณาอย่างเพลียๆ ทว่าพอเห็นตัวเลขในข้อความชัดๆ ก็ต้องมุ่นคิ้ว “คุณจ่ายเกินมาห้าหมื่นค่ะ”

“นั่นค่าเสื้อผ้า หรืออะไรก็ได้ที่จะทำให้เธอดูดีมีราคามากกว่าเมียเช่าฝรั่งที่มีออกเกลื่อน ทำตัวให้เหมือนคู่ควง เพราะเธอต้องพบลูกค้ากับฉันด้วย”

อังเดร อัชวิน สาธยายสิ่งที่ต้องการให้ทรายทองฟัง เขากับหล่อนไม่ใช่คู่รักหรือว่าคู่ควง ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไปในเชิงธุรกิจ ที่ต้องจ่ายเงินครบเมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการ

หญิงสาวยักไหล่ไม่ยี่หระ เสยผมอันยุ่งเหยิงไปข้างหลังเมื่อมันไหลมาระรานพวงแก้มสวย

“คุณจะให้ทรายหลีกหนีสิ่งที่ทรายเป็นมันคงเป็นไปได้ยากหน่อยนะ เพราะความจริงทรายมันก็เป็นแค่นางเช่า เมียเช่า หรือไม่ก็...อีตัวดีๆ นี่เอง” โต้ตอบคนที่ยืนค้ำหัวอยู่ วงหน้าหล่อเหลาราวกับลูกครึ่งของเขา ทำให้เธอต้องมาติดแหง็กอยู่กับเขาที่นี่

“ก็ถ้าเธอยอมมาอยู่ในความดูแลของฉัน เธอก็ไม่ต้องใช้คำนั้นเรียกตัวเอง”

“โอ...ไม่ละค่ะ ทรายชอบที่มันเป็นแบบนี้ โอเค...เสร็จแล้วนี่ คุณกลับไปได้แล้ว ทรายจะนอน” บอกแล้วโบกมือไล่สามีทางพฤตินัย

อังเดรหน้าม้าน ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าโบกมือไล่เขาหรอก มีแต่ยัยตัวร้ายที่ชื่อทรายทองนี่แหละ

“พอได้เงินก็ไล่เลยนะ”

“พอคุณกินอิ่มก็พร้อมจะไปเหมือนกันละน่า”

เธอเถียง ทำปากยื่นจมูกย่นใส่คนที่ยืนอยู่จนชายหนุ่มเผลออมยิ้มด้วยเอ็นดู

“ช่างประชด”

“เปล่าประชด แค่พูดความจริงค่ะ แค่นี้ใช่ไหม ไปซะทีเถอะน่า ทรายเมาค้างด้วย ง่วงจะตายอยู่แล้ว” เธอเร่งเร้า ไม่ชอบใจในสิ่งที่เป็นอยู่ เขาจะอ้อยอิ่งให้มันได้อะไรขึ้นมา อย่างไรเสียก็ต้องไปอยู่ดี

“อย่ามาไล่ฉันนะ ลุกมานี่เลย” สั่งแล้วดึงคนที่กำลังจะนอนขึ้นมากอด

“โอย...คุณเอื้อ! ทรายเหนื่อยนะ!” หญิงสาวโวยวาย แทบจะกลายเป็นผักเฉาๆ ในอ้อมแขนแสนอุ่นของคนตัวโต

“รู้แล้วน่า จูบลาฉันหน่อยเป็นไร”

“ไม่จูบ จ่ายเงินแล้วก็จบ”

“เขี้ยวชะมัด แถมๆ หน่อยเถอะแม่คุณ”

“ไม่...คุณเอื้อปล่อยทราย ทรายปวดหัว ทรายง่วง อื้อออ...”

เสียงค้านของทรายทองถูกปิดกั้นด้วยริมฝีปากของอังเดร เขาจูบนางเช่าแสนเสน่หาด้วยความรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนไม่ใช่อิ่มที่รสจูบ ได้จูบหล่อนทีไรมันอิ่มไปถึงหัวใจทุกที

“ฮึ่ม! คนขี้โกง เมื่อคืนยังไม่พอหรือไง” ว่าเขาดังๆ แล้วดึงสาบเสื้อสูทของเขาเพื่อพยุงกาย อังเดรเห็นท่าไม่ดีก็ค่อยๆ หย่อนแม่ตัวร้ายลงกับผิวเตียง

“ฉันต่างหากที่ต้องถามคำนั้น เธอจะดื่มอะไรนักหนา เพลาๆ ลงซะบ้างเถอะ ชอบดื่มซะจริงเหล้าเนี่ย”

“เรื่องของทราย คุณเอื้ออย่ามายุ่งนะ ชอบบงการชีวิตคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

“ก็ตั้งแต่มีเธอเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตฉันนั่นแหละ หึๆๆ”

ทรายทองหัวใจเต้นแรง มันเต้นผิดจังหวะไปเล็กน้อยตอนได้ฟังถ้อยวาจาที่เหมือนตัดพ้อต่อว่าของเขา

“อย่ามากล่าวหากันนะ ทรายเปล่ายุ่มย่าม คุณเอื้อนั่นแหละ”

“ฉันทำไม”

“ก็คุณ...โธ่เอ๊ย ไปๆ ซะทีเถอะ หมดมุกแล้ว ไม่มีอะไรจะด่าแล้วย่ะ”

อังเดรคลี่ยิ้มขบขัน สบายใจเสมอยามได้อยู่ใกล้ทรายทอง มันเป็นอย่างนี้มาหนึ่งปีแล้ว หนึ่งปีที่เขาจ่ายเงินให้หล่อนเป็นค่าเช่าที่โรมรันหล่อนบนเตียง เขาไม่ได้ซื้อบ้านนี้ให้หล่อนหรอกนะ หล่อนจัดการผ่อนมันเดือนละหลายสตางค์ ทั้งที่เขาสามารถซื้อให้เป็นสิบหลังยังได้ หล่อนควรกอบโกยจากเขาให้สมกับที่เขากอบโกยจากหล่อน แต่มันก็ไม่ใช่อย่างนั้น ทรายทองทำให้เขาสนใจในตัวหล่อน หลายๆ อย่างทำให้หล่อนไม่ใช่เมียเช่าแสนน่าเบื่อที่มีค่าเพียงเวลาอยู่บนเตียง เขารู้ว่าหล่อนไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว และสิ่งนั้นก็สะกิดหัวใจอยู่เนืองๆ ได้แต่เฝ้าระวัง มิให้หล่อนเกินเลยกับใครมากกว่าที่เขารู้

“ไปแน่ๆ จะเช้าแล้ว แต่ขอร้องสักอย่างเถอะ อย่าไปทำงานอีกได้ไหม ฉันขอ” อังเดรวอนขอนางเช่าของตัวเอง ทรายทองส่ายหน้า

“การมีคู่นอนแค่หนึ่งมันไม่สนุกนี่คะคุณเอื้อขา...”

ชายหนุ่มส่ายหน้าน้อยๆ รู้ดีว่าหล่อนกำลังประชดมากกว่าจะเอ่ยจริงจัง

“อยากได้อะไรบอกฉันสิ ก็รู้ๆ ว่าไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับคนอื่น”

“ก็พยายามหักห้ามใจแล้วนะคะ ทุกวันนี้ก็แค่ไปนั่งกินข้าว ไปดูหนังฟังเพลงแล้วก็ดื่มกับลูกค้าเท่านั้น ยังไม่ได้ขึ้นเตียง”

“แต่คนพวกนั้นก็คงได้กอด ได้จูบ ได้...”

“แหม...คุณเอื้อก็ พวกเขาจ่ายเงินนะคะ ให้ล้วงให้ควักบ้างเถอะค่า แฟร์ๆ” จีบปากจีบคอเอ่ยแล้วกลั้นขำเมื่อเห็นสีหน้าของคนที่ยืนค้ำหัวอยู่ สีหน้าเขาเหมือนโดนทุบด้วยค้อนปอนด์ก็มิปาน

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นางเช่า   บทส่งท้าย

    บทส่งท้าย___________ทรายทองนั่งป้อนข้าวสองแฝด ในตอนที่อังเดรเดินลงบันไดมา นิคยืนอยู่ไม่ไกล รอรับคำสั่งเจ้านายอย่างเอลฟ์ตัวยักษ์ผู้ภักดีอยู่เช่นเดิม ผิดก็แต่ช่วงนี้ เอลฟ์ตัวยักษ์มักเปลี่ยนฝ่ายย้ายข้างมาภักดีต่อคุณหนูตัวแสบแสนซนอยู่บ่อยๆ แน่ละ สองแฝดน่ารักและน่าเอ็นดูเหลือเกิน“โอย...สายๆๆ สายแล้วที่รัก” เขาบ่นขณะเดินรีบๆ มาหาภรรยากับลูก ก้มลงหอมแก้มสองแฝดแรงๆ ลูกน้อยที่หน้าเหมือนเขาอย่างกับแกะ ก่อนจะหันมาจุมพิตภรรยาที่ข้างขมับ“รีบก็ไปสิคะ เดี๋ยวรถติดนะคุณเอื้อ”อังเดรพยักหน้า ก็อยากจะไปละนะแต่ว่า...“อะไรคะ” ถามสามีเพราะเขาก้มลงมาใกล้เธอแล้วแบมือขออะไรสักอย่าง“ก็ตังค์ไปทำงานไง”ทรายทองทำหน้ายุ่ง “ให้แล้ว วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเหมือนทุกวันไงคะ” บอกเหมือนรำคาญ ก็แหม...สามีที่รักทำเหมือนจำวันสำคัญวันนี้ไม่ได้นี่นา“แต่มันไม่พอนี่ที่รัก” ก้มลงมากระซิบอีก อายเจ้านิคเกินจะกล่าวยามต้องแบมือขอเงินภรรยา“โอ๊ยคุณเอื้อ จะเอาอะไรนักหนาคะ อาหารการกินทรายก็สั่งเลขาจัดให้แล้ว แทบไม่ต้องซื้ออะไรเลยนะ แถมที่ให้ไปก็ตั้งเยอะ” บ่นอย่างงอนๆ“สองร้อยเนี่ยนะที่รัก!” อังเดรร้องออกมาอย่างสุดจะทน ได้ยินเสีย

  • นางเช่า   EP 20/3 กรงขังผีเสื้อ

    คนถูกทักสะดุ้งโหยงรีบซ่อนถุงยางอนามัยกับเข็มไว้ข้างหลัง สองตามองไปที่หน้าประตูห้องน้ำ ปรายรุ้งโผล่แค่ส่วนหน้ากับไหล่ขาวๆ ออกมานิดหน่อยแต่ช่างยั่วคนมองสิ้นดี“อ่า...ก็...หะ...หา หากรรไกรตัดเล็บไง”“หรือคะ...ฉันถูหลังไม่ถึง มาถูให้หน่อยสิ” คนสวยมียั่ว คนถูกยั่วหูผึ่ง “อ๊ะๆ หยิบถุงยางมาด้วยสิคะที่รัก”“จ้า...ไม่ลืมจ้าไม่ลืม หึๆๆ” บอกว่าไม่ลืมแต่น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เหลือร้าย ทว่าปรายรุ้งไม่ทันได้สังเกต เพราะเพียงแค่ชลกรถอดเสื้อผ้าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวก็ลืมไปแล้วว่าการถูหลังมันคืออะไร_____________สองเดือนต่อมางานเลี้ยงครบรอบการแต่งงานของทรายทอง ถูกจัดขึ้นที่คฤหาสน์อัชวินอย่างเป็นกันเองที่สุด ทว่าแขกที่มาร่วมงานก็ยังต้องแต่งตัวสวยแบบว่าผูกเนกไทใส่สูท ทั้งสหายและญาติๆ ของครอบครัวอัชวินและครอบครัววัฒนากูร ต่างถูกเชิญมางานเลี้ยงอย่างอบอุ่น งานเลี้ยงแบบที่มีการเปิดฟลอร์เต้นรำจึงดูหรูหราอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทุกคนในงานต่างมีรอยยิ้มพร่างพราย ซุ้มอาหารและเครื่องดื่มถูกจัดไว้อย่างสวยงามและพรั่งพร้อมอย่างที่สุด สองแฝดของทรายทองถูกพาเข้านอนตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม ทั้งสองหลับสนิทรา

  • นางเช่า   EP 20/2 กรงขังผีเสื้อ

    “เป็นอะไรไปคะ แค่จะมีน้องต้องงอนพ่อแม่ด้วยเหรอ ไม่ใช่เด็กสามขวบนะคะ” ทรายทองติงสามี ไม่ได้เอ่ยอย่างตำหนิมากมาย แค่อยากให้เขาเข้าใจว่าทุกสิ่งมันเกิดขึ้นได้เสมอ คนเราไม่สามารถบงการทุกอย่างได้หรอกคนถูกติงถอนหายใจอีกครั้ง สองตาทอดมองออกไปยังชายหาด สองแขนโอบเอวภรรยาไว้แน่น“ก็ห่วงนี่นา แม่ไม่ใช่สาวรุ่นแล้วนะ อีกไม่กี่ปีก็ห้าสิบแล้ว มันอันตราย ฉันเคืองพ่อด้วย อะไรจะฟิตขนาดนั้น”“โธ่คุณเอื้อ พวกเขาก็เหมือนคู่แต่งงานใหม่ดีๆ นี่เอง อย่าไปงอนพวกเขามากเลย ชีวิตคนเรามันสั้นนะคะ ให้พวกเขาได้อยู่ดูแลกันไปอย่างมีความสุขเถอะ อีกอย่างน่ะ มีเด็กเยอะๆ ครอบครัวจะได้อบอุ่นไม่ใช่หรือคะ”“มีปัญหาตั้งมากกับการมีลูกในตอนอายุเยอะแล้ว” เขายังท้วงติงไม่เลิก“งั้นคุณก็ช่วยพ่อคุณดูแลแม่สิคะ เราอาจต้องมีหมอประจำบ้านที่เป็นหมอสูติก็คราวนี้แหละ ยิ่งอายุเยอะยิ่งอันตราย แต่ถ้าเรารู้วิธีดูแลแก้ไข มันก็ไม่น่าห่วงไม่ใช่หรือคะ แม่คุณไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ มันเป็นความผิดพลาดเหมือนกัน แต่มันเป็นความผิดที่งดงามเหลือเกินคุณเอื้อ มันเป็นเรื่องดี แทนที่จะงอนพวกเขา ทรายว่ามาเอาใจช่วยพวกเขาดีกว่านะคะ”อังเดรกอดภรรยาแน่นขึ้นไปอีก ทรา

  • นางเช่า   EP 20/1 กรงขังผีเสื้อ

    [20]กรงขังผีเสื้อ_________“พี่ทราย...พี่คะ!”ทรายทองสะดุ้งโหยง กะพริบตาปริบๆ รู้สึกถึงมืออุ่นของน้องสาวที่จับมือตนอยู่“เอ่อ...ขอโทษที มันแค่คิดอะไรเพลินๆ น่ะ” ตอบออกไปแล้วเหลือบมองสามีแวบหนึ่ง อังเดรเดินเข้ามาหาเธอ วางมือบนไหล่บางอย่างต้องการให้กำลังใจปรายรุ้งยิ้มให้พี่สาว “บอกหนูหน่อย ทำไมพี่ไปอยู่กับคนอื่น ทำไมไม่อยู่กับหนูคะ แล้วทำไมแม่ต้องบอกว่าพี่ตายแล้ว”“เรื่องมันยาวน่ะปราย แต่ว่า มันไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่สองผัวเมียที่มีลูกไม่ได้ มาเจอพี่ เห็นพี่แล้วคงนึกเอ็นดูเลยขอไปเลี้ยง พ่อแม่เอง ก็คงอยากให้ลูกมีความเป็นอยู่ที่ดีละมั้ง ก็แค่นั่นแหละ”“หรือคะ ดีจัง...แม่เคยเล่าว่าตอนหนูเด็กๆ บ้านเราจนมากๆ เพิ่งพอมีใช้บ้างตอนที่พ่อมีเรือเป็นของตัวเอง แล้วพี่ละคะ พี่เป็นยังไงบ้าง”“ก็สบายดี คนฐานะดีย่อมเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งได้ดีอย่างใจพวกเขา เสียก็แต่พวกท่านอายุสั้นไปหน่อย”ปรายรุ้งพยักหน้าเข้าใจ แต่ก็ยังมีอีกหลายข้อที่ยังไม่ได้บทสรุป“แล้วทำไมพี่ไม่มาหาเราบ้าง”“เพราะว่า เอ่อ...เรื่องมันยาวไงปราย คร้านจะเล่า เอาไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน” ทรายทองปฏิเสธ เงยหน้ามองสามีก็เห็นเขามองลงมาอย่

  • นางเช่า   EP 19/4 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    สองสาวต่างกอดกันแล้วร่ำไห้ ทรายทองรู้สึกเหมือนว่าความลับที่แบกมานานได้ถูกทำลายให้สูญสลายไป ด้วยคำถามเพียงไม่กี่คำของน้องสาว ส่วนปรายรุ้งนั้นสุดแสนจะดีใจ ดีใจยิ่งกว่าถูกบอกรักจากชลกรเสียอีก“พี่ทราย พี่รู้ไหมว่าหนูดีใจแค่ไหน...ฮึกๆ ในที่สุดพี่ก็เป็นพี่สาวหนูจริงๆ ฮึกๆ”“อือ...แกอย่าร้องสิ ร้องทำไม เลยทำให้ฉันร้องด้วย” ว่าพลางปาดน้ำตาป้อยๆ รอยยิ้มแห่งความยินดีปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง สองบุรุษที่ยืนดูอยู่ อดยิ้มออกมาไม่ได้ทั้งอังเดรและชลกรต่างรู้ว่าสองสตรีรักกันมากแค่ไหน มันเป็นเรื่องดีที่ทั้งคู่กลายมาเป็นพี่น้องกันจริงๆ แต่ลึกๆ แล้วอังเดรยังข้องใจ เหตุใดทรายทองถึงไม่บอกเรื่องนี้ให้ปรายรุ้งรู้ตั้งแต่แรกปรายรุ้งผละจากการกอดพี่สาว“พี่ปิดบังหนูทำไม ทำไมไม่บอกล่ะ”“มัน...ไม่มีจังหวะน่ะ” ทรายทองแก้ต่างไปเรื่อย เธอกลัวต่างหาก กลัวความจริง ไม่อยากให้ปรายรุ้งต้องเจ็บปวดไปกับตัวเอง“ทำไมละคะ ทำไมพี่ถึงไม่อยู่กับหนู ไม่อยู่กับพ่อแม่ ทำไม”ปรายรุ้งถามรัวๆ นั่งถามพี่สาวจริงจัง ไม่หวั่นแม้ว่าใต้เข่าของตัวเองจะเป็นเม็ดทราย หยดน้ำตาบนใบหน้ายังมีอยู่ แต่หญิงสาวไม่สนใจจะเช็ดมันแล้วนัยน์ตาของตาทรายทองไ

  • นางเช่า   EP 19/3 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    “ฉันจะใส่”“ไม่เอา อายเขา เอารองเท้าคุณคืนไปนะตาบ้า ฮ่าๆๆ” เธอหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่ มองเท้าเขาแล้วขำแรง เหมือนเอารองเท้าเด็กมาสวมให้ช้างอะไรอย่างนั้น“ใส่เถอะน่า ถ้าฉันใส่แล้วเธอหัวเราะ ฉันจะใส่มันให้เธอดูทุกวันเลย”“โอ๊ย...คุณโช...แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว...” บอกเขาแล้วเกาะแขนประจบ เอาแก้มถูๆ ต้นแขนเขาเหมือนอย่างที่เคยเห็นทรายทองทำกับอังเดร“ก็อยากให้รักมากๆ นี่นา เอาละ เราจะไปซื้อรองเท้าหรือว่าจะขึ้นไปหาพี่สาวเธอก่อนดี”“ไปซื้อรองเท้าค่า อย่าไปห่วงพี่ทรายเลย สามีนางมาค่ะ เราเข้าไปก็เป็นส่วนเกิน”“ดีจริง...เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่า...หึๆ”“อย่านะคุณโช ไม่ต้องเลย” บอกเขาอย่างนั้นแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สุดท้ายก็โดนชลกรลากแขนไปขึ้นรถ และไม่ได้กลับมาที่โรงพยาบาลอีก แม้ว่าจะถึงเวลาที่ทรายทองต้องกลับบ้านก็ตาม___________หลายเดือนต่อมากลิ่นน้ำทะเลเค็มๆ ลอยมาปะทะประสาทรับกลิ่นของทรายทองอย่างจัง ทว่านั่นไม่ทำให้คุณแม่มือใหม่สนใจมันได้เท่ามะม่วงเปรี้ยวในตะกร้าที่แม่ค้าหิ้วมาขาย ลูกชายฝาแฝดของเธอตอนนี้อายุได้สิบเดือนแล้ว และกำลังนั่งเล่นกองทรายอยู่กับบิดาของแกและนิค น้ำทะเลตอนบ่ายคล้อยเริ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status