LOGINShare
เจ้าสาวไม่ไร้รัก 1
Last Updated:
2025-03-18 07:00:39ณ บ้านไม้สองชั้นแบบภาคกลางทั่วไปใต้ถุนโล่ง เสาไม้สักทองขนาดใหญ่หลายสิบต้น บ่งบอกฐานะของผู้เป็นเจ้าของบ้านได้เป็นอย่างดี ตัวบ้านตั้งอยู่บนเนื้อที่สองไร่เศษ บริเวณบ้านถูกล้อมรอบด้วยรั้วไม้เตี้ยๆสีน้ำตาลเข้ม ภายในรั้วมีทั้งแปลงดอกไม้ พืชผักสวนครัว และไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ทั้งที่มีผลรับประทานได้ และไม่ได้หลายชนิด หลังบ้านไกลออกไปสุดลูกหูลูกตาเกือบสองร้อยไร่นั้นคือ แปลงไร่นาสวนผสมที่เจ้าของบ้านได้นำแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม่มาใช้ และปรับเปลี่ยนให้เข้ากันกับสภาพพื้นที่และเศรษฐกิจที่ตนอาศัยอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าของบ้านภาคภูมิใจเป็นที่สุด
สนามหญ้าหน้าบ้านที่เคยมองดูกว้างขวางนักหนา วันนี้กลับแคบลงถนัดตา เมื่อผู้คนต่างทยอยมาร่วมแสดงความยินดีกับ ‘ย่าพร’ ในงานเปิดตัว ‘บ้านนาเปี่ยมรัก’ ซึ่งเป็นโฮมสเตย์สำหรับคนที่ต้องการพักผ่อนในบรรยากาศท้องทุ่งไร่นา และสัมผัสการทำเกษตรแบบพื้นบ้าน โดยมีหลานสาวสุดที่รักเป็นคนริเริ่มความคิด และลงทุนลงแรงจัดการทุกอย่าง ผสมกับการใช้ความรู้ทางการเกษตรของย่า และใช้วิชาการในการจัดการธุรกิจตามที่หลานสาวได้ร่ำเรียนมา
ผู้เป็นย่าที่รักหลา
Related chapters
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 2
พิมพ์รพีพรเดินไปตามทางเล็กๆมุ่งสู่กระท่อมหลังสุดท้าย ‘บ้านนาเปี่ยมรัก’ มีกระท่อมไว้รับรองนักท่องเที่ยวอยู่สิบหลัง มีทั้งแบบหลังใหญ่สำหรับมาเป็นหมู่คณะ หลังขนาดกลางสำหรับครอบครัว และหลังเล็กซึ่งเป็นหลังสุดท้ายสำหรับพักสองคนสองข้างทางที่เดินผ่านเป็นรั้วไม้ไผ่มีพืชผักไม้เลื้อยทั้งตำลึง มะระขี้นก อัญชัน และกระถินขึ้นแซมกันอยู่ตลอดทาง ทั้งยังมีต้นมะพร้าวน้ำหอมเตี้ยที่ออกผลดกทุกต้นขึ้นเรียงรายไปจนสุดทางให้ร่มเงา หญิงสาวแอบยิ้มไปกับบรรยากาศรอบกาย พิมพ์รพีพรภูมิใจกับวันนี้เป็นที่สุด วันที่เธอได้ใช้วิชาความรู้ที่เล่าเรียนมาให้เป็นประโยชน์ กิจการที่เธอก่อตั้งเองมากับมือกำลังจะเริ่มต้น“พี่พิมพ์” หญิงสาวหันหลังกลับตามเสียงเรียกทันที ผมยาวที่ถูกรวบไว้เป็นหางม้าสะบัดเล็กน้อย“คือกระถินจะไปช่วยพี่แตงเสิร์ฟน้ำจ้ะ เห็นว่าท่านนายอำเภอกำลังจะมาถึง พี่พิมพ์นุ่งผ้าถุงเองได้ไหม” กระถินเด็กสาววัยสิบแปดเป็นลูกของคนงานเก่าแก่ของย่าพร รีบวิ่งตามมาทันทีที่เห็นพิมพ์รพีพรเดินออกมาจากบริเวณงาน เพราะได้นัดแนะกันไว้ว่าตนเองจะต้องมาช่วยนุ่งผ้าถุงให้หญิงสาว“อืม...ไม่เป
Last Updated : 2025-03-18นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 3
พอสบโอกาสจึงปลีกตัวออกมาจากบริเวณพิธีเปิดงาน ชายหนุ่มเดินดูรอบๆบ้าน ก็อดที่จะนึกชื่นชมอยู่ในใจไม่ได้ว่าเป็นการจัดงานเปิดตัวสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจมาก เขาเดินดูแปลงผักสวนครัว อุปกรณ์การทำเกษตรแบบพื้นบ้านสมัยก่อน ที่จัดมุมไว้ให้เรียนรู้และสัมผัสได้จริง ยิ่งเดินห่างเวทีออกมา เสียงดังจากเครื่องเสียงที่นายอำเภอกำลังกล่าวเปิดงานอยู่ ก็กลายเป็นเสียงแว่วๆมาแต่ไกล บรรยากาศลมพัดเย็นที่โชยมาจากทุ่งนาสีเขียว ดึงให้ปลัดเมฆาเดินไปตามทางที่ร่มรื่นกระท่อมหลากหลายขนาดที่ปลูกเรียงรายกันอยู่ใกล้กับแปลงนาข้าว ดูน่าสนใจไม่น้อย ตัวกระท่อมทำจากไม้ไผ่และมุงหลังคาด้วยหญ้าคา แต่ละหลังมีระเบียงด้านหลังยื่นเข้าไปในคลองน้ำใส ส่วนด้านหน้าเป็นทางเดินเล็กๆที่ทอดเข้าสู่กระท่อมแต่ละหลัง ซึ่งปลูกห่างกันพอสมควรปลัดเมฆาเดินไปตามทางเรื่อยๆ ด้านหน้าของกระท่อมแต่ละหลังถูกตกแต่งด้วยอุปกรณ์การเกษตรที่แตกต่างกัน บางหลังมีล้อเกวียนขนาดใหญ่โชว์อยู่หน้ากระท่อม บางหลังมีคันไถอันใหญ่ หรือหลังสุดท้ายชายทุ่งตรงโน้นมีกองฟางอยู่หน้ากระท่อมด้วย ชายหนุ่มเปิดประตูกระท่อมหลังใหญ่หลังแรก แล้วเดินเข้าไปสำรวจด้านใน เครื่
Last Updated : 2025-03-19นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 4
พิมพ์รพีพรถอยห่างจากร่างคนตัวโต แต่ถอยไม่ถึงสองก้าวผ้าถุงเจ้ากรรมที่เหน็บเอวไว้กลับหลุดลงไปกองที่พื้น“กรี๊ด! อย่ามองนะ”“ไม่ทันแล้วคุณ”“ไอ้ปลัดลามก”หญิงสาวตกใจรีบก้มลงจับชายผ้าถุงรวบขึ้นมาไว้ที่เอว ปากก็ต่อว่าคนที่มองขาเรียวขาวของเธอแบบไม่วางตา และคนมองก็รู้สึกขัดใจยิ่งนัก เมื่อกำลังจะมองเลยขึ้นไปแต่หญิงสาวกลับดึงผ้าถุงขึ้นมาปิดบังสิ่งที่น่ามองเสียก่อนอืม...เป็นเอามากปลัดเมฆา “คิดว่าผมอยากดูนักหรือไง ไม่เห็นจะน่าดูสักนิด สำคัญตัวเองผิดไปแล้วคุณ”พิมพ์รพีพรอยากจะกรีดร้องดังๆ กับคำพูดของชายหนุ่ม ชายหนุ่มที่ปากไม่ตรงกับใจ“ไอ้ปลัดบ้า ออกไปเดี๋ยวนี้นะ”ปลัดเมฆาส่ายหน้ายิ้มๆ“ยิ้มอะไร”พิมพ์รพีพรรู้สึกว่าความโกรธมันแล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ“ขำเจ้าของบ้านนาเปี่ยมรัก แต่ดันใส่ผ้าถุงไม่เป็น ผู้หญิงบ้านนาภาษาอะไร”“ฉันจะใส่เป็นหรือไม่เป็นมันก็เรื่องของฉัน หรือคุณใส่ผ้าถุงเป็น อ๋อ! คงแอบเอาทั้งกระโปรงทั้งผ้าถุงมาใส่บ่อยล่ะสิ ฉันลืมไปว่าคุณเป็นประเภทไม่ใช่แมนเต็มตัว”“พิมพ์รพีพร”น้ำ
Last Updated : 2025-03-19นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 5
“อ๊า!” เสียงครางดังขึ้นทันทีเมื่อปากบางเป็นอิสระ ปลัดเมฆารั้งเสื้อตัวนอกกับเสื้อชั้นในขึ้น เขาก้มลงดูดดึงที่ปลายยอดของอกอวบอย่างรวดเร็ว ลิ้นสากไล้วนอย่างชำนาญ จากเต้าหนึ่งป่ายปัดลิ้นตวัดวนไปอีกด้านหนึ่ง พิมพ์รพีพรสูญเสียการควบคุมตัวเอง มือบางกดศีรษะทุยแรงขึ้นเพื่อให้ใบหน้าของชายหนุ่มแนบกับอกอวบยิ่งขึ้นมือใหญ่ซุกซนสอดหายเข้าไปใต้ผ้าถุงด้านหลัง เคล้นคลึงเบาๆที่สะโพกเต่งตึงและเพิ่มความแรงขึ้น ก่อนจะคืบคลานมาด้านหน้า ซับในตัวจิ๋วถูกดึงรั้งลงมาอยู่ที่โคนขาทั้งสองข้าง โดยที่เจ้าของหมดแรงดิ้นรนขัดขืน เพราะลำพังทรวงอกอิ่มที่ถูกดูดดึงจากปากหนาเอาแต่ใจอยู่ตอนนี้ เธอก็ไม่สามารถจะต้านทานอารมณ์หวามที่ก่อตัวขึ้นได้เลย“อย่า...” เสียงห้ามแผ่วเบาดังขึ้น เมื่อความสาวกลางกายถูกรุกรานด้วยนิ้วเรียวใหญ่ ซึ่งทำหน้าที่กดแทรกช้าๆเข้าไปสำรวจภายใน ที่ไม่เคยมีผู้ใดล่วงล้ำมาก่อนสองขาเรียวที่ถูกจับแยกในท่าที่คร่อมร่างใหญ่อยู่ ทำให้ชายหนุ่มสัมผัสทุกซอกหลืบกลางกายสาวได้อย่างเต็มที่ ร่าง
Last Updated : 2025-03-20นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 6
ประตูห้องปิดลงแล้ว พิมพ์รพีพรดิ้นขลุกขลักลงจากตักของคนตัวโต มือบางสั่นเทาเมื่อรีบจัดเสื้อผ้าของตนให้เข้าที่เข้าทาง ปลัดเมฆามองท่าทางหญิงสาวอย่างสำนึกผิด“ผมขอโทษ” เสียงทุ้มดังขึ้นเบาๆ พิมพ์รพีพรเงยหน้าขึ้นหลังจากแน่ใจว่าตัวเองอยู่ในสภาพเรียบร้อยแล้ว“ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือหรอกปลัดเมฆ ในเมื่อเยื่อพรหมจรรย์ของฉันมันยังอยู่เหมือนเดิม เก็บคำขอโทษของคุณไว้เถอะ” พิมพ์รพีพรพูดจบก็เชิดหน้าขึ้นไม่ยอมสบตาคู่กรณี ปลัดเมฆาขมวดคิ้วมองหน้าคนพูดอย่างนึกไม่ถึง“คุณไม่ต้องเก็บเรื่องที่ย่าพูดเมื่อกี้มาคิดมากหรอกนะ เดี๋ยวฉันจะหาทางออกเรื่องนี้เอง” พิมพ์รพีพรหันหลังให้ชายหนุ่มทันทีที่พูดจบ หญิงสาวถอนหายใจยาวก่อนจะเปิดประตู แล้วก้าวออกจากห้องไปด้วยขาเรียวที่สั่นเทา แต่พยายามเก็บอาการไว้อย่างที่สุดอืม...ชักอยากจะจัดการทำลายไอ้เยื่อพรหมจรรย์ของคุณแล้วล่ะสิ อยากรู้จังว่าถึงตอนนั้นคุณจะพูดว่ายังไงพิมพ์รพีพร“พี่พิมพ์”กระถินยืนรอพิมพ์รพีพรอยู่หน้ากระท่อมตามคำสั่งของย่าพร“กระถิน!” หญิงสาวตกใจเล็กน้อย เพราะนึกว่าทุกคนน่าจะไปรวมตัวอยู่ที
Last Updated : 2025-03-20นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 7
เสียงพูดคุยและหัวเราะเสียงดังมาจากบนเรือนใหญ่ ทำให้พิมพ์รพีพรต้องขมวดคิ้วผูกโบ สถานการณ์แบบนี้ ไม่น่าจะมีเสียงหัวเราะได้นี่นา หญิงสาวยืนครุ่นคิดอยู่ที่บันไดทางขึ้นหน้าเรือนหลังใหญ่ รอบๆบริเวณบ้านแขกเหรื่อเริ่มบางตา นายอำเภอและแขกผู้ใหญ่กลับไปหมดแล้ว แต่ก็ยังมีหลงเหลืออยู่บ้าง โดยเฉพาะชาวบ้านละแวกใกล้เคียงที่ต้องการรู้เรื่องของหลานสาวย่าพรกับปลัดหนุ่มแค่คิดว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในพิธีเปิดงานเพราะอะไร หญิงสาวก็รู้สึกวูบไหว และโกรธปลัดเมฆาเป็นเท่าทวีคูณ แล้วก็นึกเกลียดตัวเองที่ใจง่ายยอมให้เขาสัมผัสลึกซึ้งโดยไม่ขัดขืน คิดมาถึงตรงนี้พิมพ์รพีพรก็สะบัดศีรษะไล่ความคิดต่างๆออกไป“มันจบไปแล้ว มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นอีก ใจเย็นๆพิมพ์รพีพร” หญิงสาวพึมพำบอกตัวเองทั้งๆที่หัวใจเต้นตูมตาม วิ่งมาตั้งไกลยังคิดหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้เลย“เอาล่ะ...ขึ้นไปบนเรือนก่อน เดี๋ยวค่อยแก้ปัญหาไปทีละเปลาะแล้วกัน” พิมพ์รพีพรถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะค่อยๆก้าวขึ้นบันไดไปทีละขั้น“ยายพิมพ์ มานั่งข้างๆย่ามาลูก” ย่าพรที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกตัวโปรดอยู่บริเวณชานเรือนกว้าง เอ่ยเรียกห
Last Updated : 2025-03-21นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 8
“พิมพ์ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่คะแม่ พิมพ์ก็แค่...แค่...” แค่อะไรดีล่ะทำไมคิดหาคำแก้ตัวไม่ได้เลย“พิมพ์...ในห้องหับมิดชิดอย่างนั้น ไม่มีใครรู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้น มีแค่ลูกกับปลัดเมฆเท่านั้นที่รู้ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่ภาพที่ทุกคนได้เห็นมันไม่สามารถคิดเป็นอย่างอื่นได้จริงๆ ถึงแม้แม่จะเชื่อใจลูกสาวคนนี้ของแม่ เพราะแม่เลี้ยงลูกมาเองกับมือ แม่รู้ว่าลูกไม่มีทางทำให้แม่ผิดหวัง แต่คนอื่นเขาไม่รู้จักพิมพ์นะลูก เขาก็ตีความกันไปตามภาพที่เห็น พ่อกับแม่ และย่าพรตัดสินใจแล้ว พิมพ์จะต้องแต่งงานกับปลัดเมฆโดยเร็วที่สุด ซึ่งเรื่องนี้ย่าได้ประกาศต่อหน้าท่านนายอำเภอ และแขกผู้มีเกียรติไปแล้ว ทุกคนรับรู้กันหมดแล้วนะลูก” พิมพ์รพีพรเงยหน้าสบตามารดา“ไม่นะคะ!”“ผมยินดีรับผิดชอบทุกอย่างครับ” คู่กรณีก้าวขึ้นมาบนเรือนใหญ่ ทันได้ยินที่คุณนายเฟื่องฟ้าเอ่ยกับบุตรสาวพอดี คำปฏิเสธของหญิงสาวและสีหน้าไม่พอใจอย่างรุนแรงนั้น มันทำให้เขาอยากเอาชนะขึ้นมาทันที ปลัดเมฆายกมือไหว้ครอบครัวของพิมพ์รพีพร แล้วนั่งลงข้างแม่นภา พิมพ์รพีพรมองหน้าสบตาปลัดเมฆาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ“ไม่ค่ะ พิมพ์ไม่แต
Last Updated : 2025-03-21นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 9
“พี่พีทไปเล่นกับน้องแพทกับคุณแม่ข้างล่างก่อนนะครับ คุณพ่อขอคุยกับอาพิมพ์แป๊บหนึ่งนะลูก” เด็กชายตัวน้อยพยักศีรษะหงึกๆ แล้วหันหลังวิ่งไปทางบันได“ช้าๆลูก ตาพีทช้าๆ...เดี๋ยวตกบันไดหัวร้างข้างแตกกันพอดี” ย่าพรเอ่ยขึ้น แล้วรีบเดินตามหลังเหลน เพื่อจูงมือพาเดินลงบันไดพีรพลละสายตาจากบุตรชายและย่าพร ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วมองสบตาน้องสาวคนเดียวที่ยืนหน้างอง้ำ มองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“พิมพ์” พีรพลเรียกชื่อน้องสาว พร้อมทั้งใช้มือใหญ่จับบ่าบอบบางสองข้างของพิมพ์รพีพร หญิงสาวเงยหน้าสบตาพี่ชายตนเอง“พิมพ์ต้องแต่งงานกับอีตาปลัดนั่นจริงๆเหรอพี่พี” น้ำเสียงสั่นเครือของน้องสาว ทำให้พี่ชายอย่างพีรพลต้องถอนหายใจ“บางทีคนเราก็ไม่สามารถทำอะไรตามใจตัวเองได้ทุกอย่างนะพิมพ์ เราต้องรู้จักยอมรับเงื่อนไขของสังคม และอีกอย่าง...ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันเริ่มต้นจากตัวเราเองทั้งนั้น พิมพ์ว่าไหม” น้ำเสียงอ่อนโยนและแววตาห่วงใยที่พิมพ์รพีพรรับรู้ได้ ทำให้หญิงสาวพยักศีรษะหงึกๆ หากแต่ใบหน้างามที่บูดบึ้งทำให้พี่ชายอดที่จะใช้มือยีเส้นผมนุ่มของน้องสาวเบาๆไม่ได้“ทำไมคราวน
Last Updated : 2025-03-22
Latest chapter
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 17
มือเล็กค่อนข้างสั่นเล็กน้อยขณะที่หยิบสิ่งของที่ต้องการออกจากกระเป๋า เธอเลือกใช้อันที่แกะออกจากซองแล้ว แต่พอหยิบอกมาดูก็เกิดอาการงง แล้วเขาใส่กันยังไง พลิกไปพลิกมาขยี้ขยำจนถุงยางอนามัยคลายตัวออกมา นั่นแหละใบหน้านวลถึงยิ้มออกมาได้เออ...อย่างนี้หน่อย ถึงพอจะคิดออกว่าใส่ยังไงน่านน้ำมองสิ่งของที่ถืออยู่ในมือสลับกับกลางกายของคนที่นอนนิ่งอยู่ หญิงสาวเลือกที่จะหลับตาก่อนจะยื่นมือออกไปเปิดผ้าขนหนู เพื่อเปิดเผยบางสิ่งที่เร้นลับเหลือเกินในความคิดของตัวเอง เกิดมาไม่เคยเจอไม่เคยเห็นมันจะเป็นยังไงหนอ ตาที่ปิดอยู่ค่อยๆหรี่ขึ้นมองช้าๆ“อุ๊ย!” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัว เมื่อขณะที่กำลังจะชักมือกลับพร้อมกับลืมตาขึ้นทีละน้อยนั้น มือใหญ่ก็กำข้อมือเล็กของเธอไว้หมับ“ขอกอดหน่อย” อยู่ดีๆภูชิตก็ตวัดวงแขนเกี่ยวเอาร่า
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 16
หญิงสาวใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กรองน้ำจากก๊อกน้ำอุ่นที่อ่างล้างหน้า ขณะที่ขยำและพลิกผ้าไปมาเพื่อให้เปียกทั่วทั้งผืน สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องสีดำเล็กๆวางอยู่ในกระจาดเล็กรวมกับของใช้จำพวกแชมพูครีมอาบน้ำในขวดเล็กๆ น่านน้ำโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ เห็นคนตัวโตยังนอนหลับอยู่ที่โซฟาจึงตัดสินใจวางผ้าผืนเล็กลงในอ่างล้างหน้า แล้วหยิบกล่องเล็กนั้นขึ้นพลิกไปพลิกมา ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามันคือกล่องถุงยางอนามัย แต่ที่อยากรู้คือมันใช้ยังไง“อยากรู้ก็ต้องเปิดดูสิ” เมื่อบอกตัวเองดังนั้น น่านน้ำจึงจัดแจงแกะพลาสติกที่หุ้มกล่องอยู่ออก แล้วเอากล่องมาจ่อที่จมูก“ไม่มีกลิ่นแฮะ!” มือเล็กเปิดฝากล่องออกแล้วเทของที่อยู่ในกล่องออกมาเทบนเคาเตอร์“ตั้งสามอันแน่ะ เขาใส่กันทีเดียวสามอันเลยเหรอ” คนอยากรู้อยากเห็นจับของที่อยู่ในซองพลิกไปพลิกมาสำรวจทีละอัน ก่อนจะตัดสินใจฉีกซองแล้วจีบมือจับบางสิ่งบางอย่างออกจากซอง บางส
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 15
“ไปสิ คุณก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกันนะ” ขายาวก้าวนำก่อน ขาเล็กจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินตาม หัวใจเต้นโครมคราม สมองกำลังคิดไตร่ตรองว่าสิ่งที่ตัดสินใจถูกแล้วหรือนี่เรากำลังจะเต็มใจสูญเสียพรหมจรรย์ทิ้งไว้ที่นี่เหรอ เอาจริงใช่ไหม ถอยตอนนี้ทันไหม เอายังไงดีในขณะที่สมองทำงานอย่างหนัก น่านน้ำไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าประตูถูกปิดลงแล้ว และเธอก็ถูกจูงมานั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง ภูชิตปล่อยมือบางแล้วเอนตัวลงนอนทันที ปล่อยหญิงสาวที่นั่งหลับตาปี๋รอคอยอย่างคาดหวัง เมื่อรอจนนานแล้วยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกาย ตากลมโตจึงเปิดขึ้น แล้วหันไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้ม น่านน้ำไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือโล่งใจดี หญิงสาวหันรีหันขวาง ความเงียบรอบกายและอากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ทำให้คนที่นอนน้อยตัดสินใจเดินตรงไปที่โซฟาตัวใหญ่ ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแล้วเอนตัวลงนอน ไม่ถึงห้านาทีน่านน้ำก็เข้าสู่ห้วงนิทรา หลับสนิททันที&nbs
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 14
จริงจัง?“ผมหมายความว่ามันดูสมเหตุสมผลที่จะเอาคุณไปอ้าง” น่านน้ำถอนหายใจแรง ใจเต้นกับคำว่าจริงจังนี่สินะพรหมลิขิต เราต่างก็จริงจังต่อกัน“ก็ได้ค่ะคุณภูชิต น้ำถือว่ายังอยู่ในเนื้องาน” จะให้ตอบตกลงใบหน้ายิ้มแป้นก็กระไรอยู่ เป็นผู้หญิงมันต้องมีชั้นเชิง น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างราบเรียบ“ไหน...เรียกใหม่ซิ”“ค่ะ...คุณภูขา” คนถูกเรียกกลั้นยิ้มไว้ภายใต้หน้าตานิ่งเฉย คนที่เอ่ยเรียกใจเต้นโครมคราม เมื่อคิดว่าสิ่งที่หวังใกล้ความจริงไปทุกขณะ“ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าคุณภูชิตจะมีคู่หมั้นแล้ว” กำนันช้างผู้
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 13
น่านน้ำมองตามแผ่นหลังกว้างหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับประตูห้องน้ำที่ปิดตามมา ประโยคที่เธอได้ยินก่อนที่ประตูห้องน้ำจะปิดสนิท ทำให้หญิงสาวรีบกระโจนลงจากเตียงกว้างทันที“ถ้าจะอาบน้ำพร้อมผมก็ตามเข้ามาได้เลยนะ ประตูไม่ได้ล็อก”ขาเรียวเล็กรีบพาเจ้าของร่างออกจากห้องกว้างทันที ภูชิตยื่นหน้าออกมาจากห้องน้ำ ทันเห็นหลังไวๆออกจากห้องไป เขาส่ายศีรษะพร้อมกับยิ้มกับตัวเอง“คนอะไรเนื้อนุ่มเนียนน่าฟัดไปทั้งตัว หึๆ”เมื่อคืนกว่าน่านน้ำจะข่มตานอนได้ก็ย่างเข้าสู่วันใหม่แล้ว เธอนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง คิดทบทวนเรื่องราวตอนหัวค่ำ ทั้งๆที่แอบปลื้มเจ้านายหนุ่ม แต่ทำไมเมื่อเขารุกประชิดร่าง เธอกลับรู้สึกหวาดกลัว อย่างนี้อาจจะทำให้สิ่งที่เธอหวังไม่สำเร็จ เอาล่ะ...ต่อนี้ไปเธอต้อง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 12
“เอ่อ...น้ำยอมแล้วค่ะ คุณภูชิตลุกขึ้นก่อนนะคะ” เสียงหวานอ้อมแอ้มบอกอย่างยอมจำนน คนที่ได้สัมผัสความนุ่มนิ่มถอนหายใจยาว เขายังไม่อยากลุก กลิ่นกายสาวหอมอ่อนๆทำให้ใจเต้นแรง และรู้สึกดีอย่างประหลาด“ลุกสิคะ” คิ้วเข้มเลิกสูง ไม่เข้าใจว่าเธอจะทำอะไร น่านน้ำเหมือนจะเดาใจออกว่าชายหนุ่มสงสัย“ก็เดี๋ยวน้ำจะถอดชุดออกให้คุณภูชิตตรวจดูไง คุณภูชิตไม่ต้องลำบากมาถอดให้น้ำหรอกน่า” พูดอย่างใจกล้าแต่หัวใจแทบจะวายอยู่แล้ว ภูชิตยิ้มราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวพูด แต่ก็ยอมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอยู่ข้างร่างบาง รอดูว่าคนใจกล้าจะถอดเสื้อผ้าให้เขาตรวจสอบจริงๆไหมน่านน้ำยันกายลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แววตาไม่มั่นใจฉายชัด หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดลึกแล้วผ่อนออกช้าๆ อย่างยากลำบาก มือเล็กค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเม็ดแรก ภูชิตมองตามใจเต้นรัว เขาเคยเห็นมาแล้ว และรู้ดีว่าภายใต้เสื้อผ้าที่บดบังร่างกายนี้อยู่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 11
“ทำอะไรอยู่นะ” ภูชิตพูดเบาๆ เดินไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องของคนที่ทำให้เขาหมดอารมณ์ไปต่อกับสาวสวยไฟแรงหุ่นอวบอั๋น มือใหญ่ยกค้าง ชายหนุ่มกำลังชั่งใจว่าจะเคาะประตูดีไหม แต่เนื่องจากสมองยังคิดหาเรื่องราวจะคุยกับคนในห้องไม่ได้ ภูชิตจึงตัดสินใจลดมือลงหันหลังกลับ ไปเปิดประตูห้องของตนแทนเสียงเปิดปิดประตูห้องไม่ได้ทำให้คนที่ยืนอยู่ระเบียงกว้างตกใจ เพราะน่านน้ำไม่ได้ยิน เธอยังคงดื่มด่ำอยู่กับภาพบรรยากาศตรงหน้า ภูชิตจัดการถอดเสื้อผ้าโยนลงตะกร้าเตรียมตัวอาบน้ำทันที ร่างแกร่งกำยำเปลือยเปล่ากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ หากแต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหันหลังเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะมุมห้อง“ว่าไงสิน” เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์และเสียงทุ้มที่ได้ยินตามมาทีหลัง ทำให้คนที่แอบย่องเข้าห้องนอนอื่นสะดุ้งสุดตัว“คุณภูชิตกลับมาแล้ว เอาไงล่ะทีนี้” น่านน้ำเหลียวซ้ายแลขวา ชะโง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 10
“สวัสดีค่ะคุณศศิพิมล” น่านน้ำยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร หากแต่คนที่ต้องรับไหว้กลับชักสีหน้าไม่พอใจเท่าไร“สวัสดีค่ะคุณน่านน้ำ” ร่างสมส่วนอวบอัดเดินเข้าใกล้ภูชิต มือเรียวจับจองคล้องแขนล่ำอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ริมฝีปากสีสดแสนเซ็กซี่แย้มยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ภูชิตก้มลงมองแขนเรียวที่คล้องแขนตัวเอง แล้วสบตาเจ้าของมือเรียว ใบหน้านิ่งขรึมไม่ได้บ่งบอกความรู้สึกใดๆออกมา เขาหันไปสบตาน่านน้ำอยู่ครู่เดียวก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงาน พร้อมกับร่างเย้ายวนที่พยายามเบียดกระแซะร่างของเขาจนแทบจะสิงกันอยู่แล้วเมื่อประตูห้องทำงานปิดลงหลังจากที่สองคนนั้นออกไปแล้ว น่านน้ำก้มลงมองหน้าอกตัวเอง มือเล็กกอดอกจับสองเต้าตัวเองแล้วถอนหายใจ“จะสู้เขาไหวไหมน่านน้ำ ซะบะละฮึ่มขนาดนั้น” น่านน้ำทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง และเริ่มคิดเป็นจริงเป็นจังว่า หากต้องเพิ่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 9
“พอทานได้ไหมครับ” คำถามจากภูชิต ทำให้น่านน้ำตื่นจากภวังค์ เพิ่งรู้ตัวว่าสายตาของตัวเองจ้องมองอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม หญิงสาวยิ้มแก้เก้อ เพราะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเดินมานั่งอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร“เอ่อ...ได้ค่ะ” ตอบแล้วก็ยิ้มกว้าง ก่อนจะก้มลงรับประทานอาหารตรงหน้าอย่างจริงจัง เพราะหิวหรือเพราะเขินอายที่แอบมองแล้วถูกจับได้ก็ไม่รู้“นายคะ วันนี้ของหวานมีลอดช่องน้ำกะทิ กับบัวลอยไข่หวาน นายจะรับอะไรดีคะ” ภูชิตกับน่านน้ำเงยหน้ามองหญิงสาวในชุดผ้าถุงและเสื้อยืดสีขาวรัดรูปเน้นทรวดทรง ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างโต๊ะอาหารที่ทั้งสองนั่งทานอยู่ ภูชิตพ่นลมหายใจออกเบาๆ นั่นเป็นสิ่งที่น่านน้ำสังเกตเห็นแวบเดียวเท่านั้น“คุณน้ำทานอะไรดีครับ” ภูชิตไม่ตอบคำถามของหญิงสาวที่ยืนยิ้มส่งสายตาวิบวับให้ตนเอง แต่กลับหันมาถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าแทน
