“ตอนเย็นผัวจะไปรับนะ แต่งตัวสวยๆไว้รอนะ เมียรักของพี่” เสียงหัวเราะอย่างพอใจของนางนภากับกำนันเสือไม่ได้เข้าหูของพิมพ์รพีพร เพราะคำว่าเมียรักมันดังก้องจนพิมพ์รพีพรอดที่จะเผลอยิ้มไม่ได้
“อิ่มหรือยังล่ะหนูพิมพ์” กำนันเสือเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าลูกสะใภ้เหม่อนานไปแล้ว
“เอ่อ...อิ่มแล้วค่ะพ่อเสือ” หญิงสาวส่งยิ้มอายๆให้ผู้สูงวัยกว่าทั้งสอง แล้วขอตัวไปทำงานที่บ้านนาเปี่ยมรัก
“พี่พิมพ์ แต่งงานไปแล้วเป็นไงบ้างอะ” กระถินเอ่ยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ก็ดี” พิมพ์รพีพรกำลังเดินตรวจงานตามแปลงผักต่างๆ ที่ปลูกแบบใช้ทฤษฎีการเกษตรพื้นบ้าน หญิงสาวก้มลงถอนหญ้าที่เกิดแซมในแปลงเป็นบางครั้ง
“ดียังไงล่ะพี่พิมพ์ กระถินถามแม่ว่าแต่งงานแล้วมันดียังไง แม่ก็บอกว่าไว้แต่งไปก็จะรู้เอง” กระถินยังเดินตามพิมพ์รพีพรต้อยๆ
“ก็อย่างที่ป้าสมใจบอกแหละ ไว้แต่งงานไปกระถินก็จะรู้เอง” เด็กสาวทำหน้าผิดหวัง
“แล้วเวลานอนด้วยกัน ต้องกอดกันไหมพี่พิมพ์” พิมพ์รพีพรรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบ
“ถามอะไรน่าเกลียดกระถิน เราเป็นสาวเป็นแส้ อย่าไปเที่ยวถามอย่างนี้ก
“คุณภูขา น้ำทรมานจัง อย่าแกล้งกันแบบนี้สิคะ” เมื่อความเสียวแปลบปลาบก่อตัวอยู่ในความรู้สึก และยังคงวนเวียนอยู่เช่นนั้นราวกับหาทางออกไม่ได้ เพราะคนตัวใหญ่ไม่ใส่ใจที่จะส่งเธอให้ถึงที่สุดของเวิ้งฟ้าเสียที ภูชิตยังคงซุกไซ้อกอวบ ทำตัวเป็นแมลงน่ารักตัวผู้ ฝากฝังรอยรักไว้บนร่างภรรยาตัวเล็ก“อ๊ะ! คุณภูขา ช่วยน้ำด้วย อื้อ...” น่านน้ำแอ่นหยัดสะโพกขึ้น มือเล็กกดลงที่สะโพกแน่นตึงของสามี บังคับให้เขาเข้ามาในร่างกายตัวเองให้ลึกล้ำกว่านี้“ก็น้ำบอกว่าเหนื่อย เร่งเร็วเดี๋ยวก็หาว่าผมแกล้งอีก”“โอย...คุณภูขา น้ำ...น้ำ...” น่านน้ำครางแผ่วขาดห้วง จังหวะรักช้าเนิบแต่หนักแน่น ทำให้ทุกครั้งที่ลำรักแกร่งแทรกลึกสุดทางในร่องรักหวานฉ่ำ กายสาวจึงต้องสั่นสะท้านทุกครั้ง ภูชิตชะโงกหน้าอยู่เหนือร่างภรรยา เขายิ้มร้ายกาจ“คุณภูแกล้งน้ำ อ๊า! เร็วกว่านี้นะคะ อื้อ...น้ำทำเองก็ได้” เมื่อรู้ว่าถูกแกล้ง และเรียกร้องเท่าไรสามีก็ไม้ยอมเร่งจังหวะรักดั่งใจเสียที ร่างเล็กจึงออกแรงทั้งหมดพลิกร่างคนขี้แกล้งให้อยู่ใต้ร่างตน สมใจคนตัวโตเขาล่ะ“เอาเลยครับที่รัก ผมยอมพลีกายให้น้ำเชย
“เรายังไม่ได้ราตรีสวัสดิ์กันเลยนะครับ”“เราราตรีสวัสดิ์กันมาทั้งวันแล้วค่ะ” ไอรักรู้ว่าสามีหมายถึงอะไร ก็มันทั้งวันจริงๆนะ เขาขยันทำเรื่องหื่นๆเกินไปแล้ว“ไม่เอาๆ ไม่นับรวมกันสิครับ มันคนละเวลา” ไอรักขยับกายพลิกร่างหันหลังให้สามี ไม่อยากคุยกับมนุษย์หื่นแล้ว“หนูไอครับ” ธีร์ภาณุกระแซะร่างเบียดภรรยา กระโปรงชุดนอนถูกรั้งขึ้นไปกองที่เอวคอด ซับในตัวจิ๋วถูกดึงออกจากร่างงามอย่างรวดเร็ว แล้วจัดการสะบัดกางเกงนอนตัวเดียวออกจากร่างใหญ่ของตน“อ๊าย! พี่ธีร์” ไอรักตีมือใหญ่ของสามีสุดแรง ธีร์ภาณุไม่สะทกสะท้าน ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปตามลำคอระหงด้านหลัง ลำกายแกร่งเสียดสีอยู่ที่สะโพกหนั่นแน่น“ถ้าไม่ได้ราตรีสวัสดิ์ ไม่หลับแน่ๆ อืมมม”“พะ...พี่ธีร์ อ๊ะ! คะ...คนอะไร หน้ามึนที่สุด” คนถูกต่อว่าว่าหน้ามึนรุกเร็วรุกหนัก ธีร์ภาณุจับร่างภรรยาพลิกให้นอนหงายทับร่างของตนเอง สองมือใหญ่กอบกุมทรวงอกอวบได้ถนัดถนี่ เคล้นคลึงบีบเฟ้นเท่าที่พอใจ แล้วค่อยๆเลื่อนมือลงไปยังกลางกายสาว จับต้นขาขาวแยกกว้าง เสยสะโพกส่งความแข็งแกร่งเสียดสีกับกลีบดอกไม้งาม“อ๊า! พี่ธีร์” ไอร
“ก็บอกว่าจะนอนกอดเฉยๆไง นอนได้แล้วครับ” ปลัดเมฆาเอื้อมมือปิดสวิตซ์ไฟ กอดกระชับร่างบางแนบอก จุมพิตหนักๆที่หน้าผากมน เขาไม่ทำอะไรมากกว่านั้นตามสัญญาที่ให้กับภรรยา ความอุ่นจากเรือนร่างกำยำแผ่ซ่านมายังร่างเล็กในอ้อมกอด ความละมุนหวานอบอวลอยู่รอบกายจนพิมพ์รพีพรรู้สึกอบอุ่นถึงหัวใจ“พี่รักพิมพ์นะครับ” เสียงทุ้มเอื้อนเอ่ยเบาๆ พิมพ์รพีพรยิ้มอยู่กับอกกว้างของสามี หญิงสาวขยับตัวบดเบียดหาความอบอุ่นจากร่างใหญ่“พิมพ์ก็รักพี่เมฆค่ะ” มือซุกซนของพิมพ์รพีพรลูบไล้แผ่นอกกำยำ หญิงสาวผงกศีรษะขึ้นจุมพิตปลายคางสากของสามีเบาๆ“ราตรีสวัสดิ์นะคะ” เธอไม่ได้โกรธอะไรสามีมากมายนักหรอก แต่รู้สึกระอาใจกับความหื่นของสามีมากกว่า เขาทำให้เธอเสพติดความรู้สึกดีๆจากตัวเขา จนไม่เคยที่จะปฏิเสธความต้องการของเขาได้สักครั้ง แต่คืนนี้ปลัดเมฆาทำตัวเป็นสามีที่ดี ทำตามข้อตกลงไม่รบกวนเธอ คนตัวใหญ่เลยดูน่ารักในสายตาภรรยาตัวเล็กขึ้นมาทันทียุบหนอ ยุบหนอ ยุบหนอก็อะไรๆมันร่ำร้องอยากจะพองใจจะขาดอยู่แล้ว แล้วมันก็ไม่ค่อยเชื่อฟังคำสั่งของเขาเอาเสียเลย ปลัดเมฆาโก่งสะโพกออกจากร่างภรรยา ป้องกันไ
“พี่เมฆ! คอเป็นอะไรคะ ดูสิแดงเป็นจ้ำตั้งหลายจุด หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด โอ้โห! โดนอะไรกัดหรือแพ้อะไรหรือเปล่าคะ” ปลัดเมฆาแทบจะสำลักอาหารที่เพิ่งตักเข้าปาก ก็ไอ้ที่น่านน้ำกำลังสงสัยนั่นแหละคือสาเหตุการงอนของภรรยา ภูชิตมองตามนิ้วเล็กของภรรยาที่ชี้ไปยังลำคอหนาของปลัดเมฆา แล้วยิ้มอย่างรู้ทัน“เอ่อ...โดนแมลงกัดน่ะครับ” ปลัดเมฆาอ้อมแอ้มตอบ ด้วยความหวาดกลัวต่อรังสีอำมหิตของภรรยาที่นั่งเคียงข้างกัน“แมลงอะไรคะ กัดเฉพาะที่คอ” น่านน้ำเอียงคอสงสัยหนัก พิมพ์รพีพรแทบจะมุดลงใต้โต๊ะ เพราะทั้งภูชิต ธีร์ภาณุ และไอรักมองมายิ้มๆ ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนพอจะเดาได้ว่าเกิดจากเธอแน่ๆ แต่ยายน่านน้ำ ยายเพื่อนโก๊ะ...แกจะทักทำไม“แมลงน่ารักครับคุณน้ำ” ปลัดเมฆาบอกยิ้มๆ น่านน้ำงงเข้าไปใหญ่“แมลงน่ารัก!? แมลงอะไรคะ ไม่เห็นจะเ
“อ๊าย...พี่ธีร์” ไอรักร้องเสียงหลง ความรุ่มร้อนแข็งแกร่งถูไถไปกับกลีบดอกไม้งาม และยังบดบี้เกสรกลางกายสาว ทำเอาเธอขนลุกเกรียว แขนเล็กต้องค้ำยันไปด้านหลัง ผ้าขนหนูหลุดจากมือ อกอวบแอ่นขึ้นอัตโนมัติเพราะต้องทรงตัวรับน้ำหนักสามีที่จู่โจมโดยไม่ทันระวังตัว เปิดโอกาสให้ใบหน้าหล่อเหลาของสามีซุกซบลงดูดดึงอกนุ่มหยุ่นทันที ลิ้นสากตวัดรัวเร่งบนเม็ดลูกกวาดสีสวย อีกด้านถูกบีบบี้คีบดึงด้วนสัมผัสเร้าอารมณ์“อ๊า...พี่ธีร์หยุดก่อนค่ะ อื๊อ!...พี่ธีร์” เสียงห้ามปรามของคนแรงน้อยหรือจะสู้การรุกเร้าของคนแรงเยอะกว่าได้ ที่สุดแล้วไอรักก็ยกแขนทั้งสองขึ้นมาโอบร่างสามีเพื่อทรงตัวแทน เพราะคนตัวโตเริ่มรุกแรงรุกเร็วเป็นจริงเป็นจังกลิ่นหอมอบอวลอยู่ทั่วห้อง ไม่ได้หอมเท่าร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดสักนิด ธีร์ภาณุซุกไซ้ใบหน้าไปตามร่างขาวเนียนหอมกรุ่น คนตัวโตย่อตัวลงนั่งคุกเข่า ใบหน้าหล่อเข้มอยู่ตรงกลางกายสาวพอดี สะโพกสวยนั่งอยู่ขอบเตียงหมิ่นเหม่ ขาเรียวถูกจับแยกกว้าง ธีร์ภาณุใช้สองมือประคองยกต้นขาอวบขาวทั้งสองข้างไว้ ปลายเท้าของไอรักจึงลอยสูงอยู่กลางอากาศ ส่งผลให้กลีบกุหลาบงามสีสดฉ่ำเยิ้มเบ่งบานอยู่ตรงหน้า
“อ๊ะ! พี่เมฆ!” แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปต่อต้าน ก็ในเมื่อร่างสอดติดตรึงค้างคากันอยู่ คนที่กำลังเหนือกว่าจึงเริ่มขยับโยก พร้อมกับก้มหน้าลงนัวเนียกับอกอวบอย่างเอาแต่ใจ“พิมพ์จ๋า พี่รักพิมพ์ รักๆๆ” คำบอกรักมาพร้อมกับจังหวะกระแทกรุนแรงตามอารมณ์ร้อน พิมพ์รพีพรกอดเกี่ยวร่างสามีแน่น“อื้อ...พะ...พี่เมฆ พิมพ์...มะ...ไม่ไหวแล้วนะ อื้อ” เสียงหวานครางประท้วงกระท่อนกระแท่น เพราะแรงรุกจากสามีทำให้ภรรยาตัวเล็กสั่นคลอนไปทั้งร่าง พิมพ์รพีพรถูกส่งไปยังวิมานแสงดาวพรายพร่างครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สามีจอมหื่นกลับบรรเลงเพลงรักต่อเนื่องไม่ยอมหยุด ทุกครั้งที่ถึงที่สุดของความสุขสม เธอเลือกวิธีขบเม้มลำคอหนาเพื่อเก็บเสียงกรีดร้องไว้ แต่หากหญิงสาวฉุกคิดได้สักนิด เธอจะรู้ว่าไม่น่าเลือกวิธีเก็บเสียงแบบนี้เลย เพราะมันกลายเป็นหลักฐานความภูมิใจสำหรับสามีตัวใหญ่ แต่เป็นหลักฐานที่น่าเขินอายสำหรับภรรยาตัวเล็ก“เสร็จหรือยังคะพี่ธีร์”“เสร็จแล้วครับ” คนตัวสูงเดินยิ้มกว้างออกมาจากห้องน้ำ ภรรยาสาวของเขาอยากใช้บริการสปาอบสมุนไพรของรีสอร์ต คนเป็นสามีจึงต้องตามใจ ทั้งสองเดินออกจากห้องไปยัง