EP.09 นวลนาง - น่ากินที่สุด

ทว่าคำสั่งนั้นทำให้หล่อนต้องอ้าออกด้วยความเต็มใจ ดวงตาหวานฉ่ำของเด็กสาวที่ไม่เคยมองผู้ชายคนใดพิเศษ แต่ตอนนี้พ่อกำนันพิเศษเหลือเกิน นางรับรู้ว่าหล่อนไร้ยางอาย ทว่าเป็นความไร้ยางอายที่ฉาบไปด้วยความสุข และพ่อกำนันที่ยืนอยู่ไม่ห่างแต่กำลังปลดเสื้อผ้าออกจากตัวทีละชิ้นทีละชิ้นก็ทำให้หล่อนต้องเมินหน้าหนี

หล่อนไม่กล้ามองความแข็งขืนกึ่งกลางกายเขา หล่อนไม่รู้หรอกว่ามันใหญ่โตแค่ไหน รู้แต่ว่าสัมผัสที่ต้นขานั้น ... มันใหญ่มาก

แม้ด้านนอกจะมืดมิด ทว่าในห้องนอนของกำนันอัฐกลับสว่างไสว จนนางเห็นทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวได้ชัด แต่ตอนนี้พ่อกำนันกำลังก้าวเข้ามา ฝ่ามือใหญ่จับกระชับที่ต้นขาของหล่อน พ่อกำนันเข้ามานั่งกลางหว่างขาและก้มหน้าจ้องมอง ‘ตรงนั้น’

“สวยมาก แดงแจ๋ น่ากินที่สุด”

แค่คำพูดเบาๆ นั้นก็สร้างความสั่นไหวให้หล่อนมาก แต่ลมปากที่พัดผ่านกลับยิ่งทำให้หล่อนสะท้าน บอกตัวเองอย่างน่าละอายว่าหล่อนอยากเด้งดอกไม้ใส่ปากพ่อกำนันเหลือเกิน เพราะเขาบอกว่าอยากกิน แต่หล่อนยังไม่ทันได้แอ่น ลิ้นร้อนๆ นั้นก็ตวัดเลีย

“อุ้ย! พ่อกำนัน!”

นางผวากระดกหัวมองก่อนจะชะงั