เสิ่นหว่านฉือรออยู่พักใหญ่ ๆ ไม่ได้รับการตอบกลับ มองดูภาพวาดที่ยังไม่ได้บูรณะกว่าครึ่งบนโต๊ะ เธอกล่าวด้วยความหงุดหงิด “มีธุระอะไรกันแน่? คุณไม่พูดฉันวางสายแล้วนะ”’โทรผิด’ประโยคนั้นของป๋อจิงโจววนเวียนอยู่ปลายลิ้น ถูกน้ำเสียงที่หงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดของผู้หญิงคนนี้ยั่วโมโห จึงเปลี่ยนความคิด “มารับผม
เหล้าหยดลงมาตามคิ้วและแนวกรามอันแหลมคมของป๋อจิงโจว คุณชายเศรษฐีที่สง่าตลอดเวลาจะมีช่วงที่อับอายเช่นนี้ด้วยเหรอ?มุมปากที่สวยงามแม้มเป็นเส้นโค้งที่คม รอบตัวมีออร่าที่อันตรายโดยที่ไม่มีท่าทางโมโหเสิ่นหว่านฉือกลับไม่เกรงกลัวเลย เงยหน้า เหลือบมองเขาอย่างดูหมิ่น หันหลังจากไป"ซือ" กู้เฉินเย้อดถอนหายใจไ
เสิ่นหว่านฉือเงยหน้าขึ้นอย่างแรง แต่การกระทำของเธอไม่ได้แรงมาก มือของป๋อจิงโจวยังคงเทียวไล้อยู่บนเอวของเธอ แน่นอนว่าทำให้ผู้หญิงอ่อนไหวโดยง่ายเนี่ยอวี้เฉิงยืนอยู่ด้านนอกไม่ไกล สายตาที่สอดส่ายไปบนกระจกที่เปิดเพียงครึ่งเห็นเธอเพียงส่วนบนเขาสวมเสื้อเชิร์ตลำลองด้านล่างเป็นกางเกงขายาว เผยให้เห็นสัดส่วน
“คุณหลบไป” น้ำเสียงของเสิ่นหว่านฉือสั่นเทา คำพูดดูอ่อนแอ “ถ้าคุณทำให้ฉันรำคาญอีก ฉันจะเอาใบสมรสของพวกเราโพสต์ลงโซเชียล ให้คนทั้งโลกรู้ว่าเจี่ยนเว่ยหนิงทำบ้านคนอื่นแตกแยกเป็นเมียน้อย”ป๋อจิงโจวได้ยินคำขู่ของเธอ เพียงแค่ยิ้ม “คนที่พูดเรื่องหย่าก่อนไม่ใช่เธอเหรอ?”“นั่นก็เพราะว่าเธอเข้ามาก่อน”สีหน้าขอ
งานวันเกิดบังเอิญตรงกับสุดสัปดาห์นี้ เสิ่นหว่านฉือตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ หลังจากที่จัดการบิลของเจี่ยนเวยหนิงเสร็จ เธอก็ทำเพียงพักผ่อนสองวันก็ค่อยรับใบงานอีกใบจนใจถ้าเธอไม่มุมานะ อย่างนั้นชีวิตนี้ก็อย่าได้คิดจะชำระเงินสามร้อยล้านหยวนนั่น!ตระกูลป๋อไม่ว่าจะงานวันเกิดใครล้วนต้องจัดอย่างถ่อมตน เชิญเพียงต
ป๋อจิงโจวพาเธอไปที่สตูดิโอภาพ ไม่เพียงแต่งหน้ายังเปลี่ยนชุด เธอเห็นตนเองแต่งหน้าประณีตในกระจก ขมวดคิ้วแสดงถึงความตกใจ “งานเลี้ยงตระกูลจัดขนาดนี้ ดูอลังการไปไหม?”ก็แค่สองตระกูลมากินข้าว สองปีก่อนก็ไม่เห็นคนสวมชุดทางการอย่างนี้ เธอนึกถึงตนเองที่สวมชุดอย่างนี้ออกไป ทั้งสองตระกูลต้องจ้องตามเธออย่างแน่น
ในห้องรับแขก เจียนเวยหนิงเห็นป๋อจิงโจวมาพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นในขณะเดียวกัน ดวงตาที่ถลึงตาโตอย่างนั้นเธอเคยคิดว่าคืนนี้เสิ่นหว่านฉืออาจจะมา ในเมื่อเป็นวันเกิดของเจียงหย่าจู๋ แต่คิดว่าป๋อจิงโจวคงไม่เปิดเผยสถานะของเสิ่นหว่านฉือที่เป็นคุณนายป๋อ อย่างนั้นคงไม่อนุญาตให้เธอปรากฏตัวอย่างแน่นอนแต่นึกไม่ถึง
สายตาที่พูดเหล่านั้น ในเมื่อเจี่ยนเวยหนิงไม่ยอมรับก็คงไม่ได้ ชุดของเสิ่นหว่านฉือดูมีสง่ามากกว่าเดิมเธอก็หน้าตาสวยสง่า ผิวยังขาว มาในชุดผ้าซาตินสีดำที่ขับให้เด่น ทั้งตัวคนก็ยิ่งผ่องเป็นยองใย“เชอะ” เสิ่นหว่านฉือขมวดคิ้ว น้ำเสียงเบามาก มีเพียงป๋อจิงโจวที่อยู่ข้างกายของเธอได้ยิน “อะไร?”“ใส่ชุดเหมือนก