บทที่ 0047

เสิ่นหว่านฉือรออยู่พักใหญ่ ๆ ไม่ได้รับการตอบกลับ มองดูภาพวาดที่ยังไม่ได้บูรณะกว่าครึ่งบนโต๊ะ เธอกล่าวด้วยความหงุดหงิด “มีธุระอะไรกันแน่? คุณไม่พูดฉันวางสายแล้วนะ”

’โทรผิด’ประโยคนั้นของป๋อจิงโจววนเวียนอยู่ปลายลิ้น ถูกน้ำเสียงที่หงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดของผู้หญิงคนนี้ยั่วโมโห จึงเปลี่ยนความคิด “มารับผม