บทที่ 137 เป็นเด็กดี อย่ามาเล่นตลกแถวนี้ และ กลับบ้านไป

รถหยุดอยู่หน้าบ้านของตระกูลดันน์

มีรถหรูมากมายจอดอยู่ข้างทางอยู่แล้ว

ขณะนี้ เจนยืนอยู่หน้าประตูเหล็ก เธอไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า

"เธอกลัวไหม?" เสียงของชายคนนั้นพูดอย่างใจเย็น “ถ้าเธอกลัว เราก็แค่กลับบ้าน”

“ไม่!” เธอปฏิเสธข้อเสนอของเขาทันที เธอหายใจเข้าลึก ๆ และกำลังจะเดินผ่านประตูเหล็ก

“เธอจะเข้าไปแบบนี้หรอ?” เสียงทุ้มถาม

เจนสงสัย "อะไร?"

เขาเอื้อมมือออกและยืดหลังของเธอให้ตรง เขาจับคางของเธอแล้วเงยหน้าขึ้น “เจนถ้าเธอกลัว เราก็ไม่ต้องเข้าไปข้างใน ถ้าหากเธอตัดสินใจที่จะเข้าไป อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่เพียง แต่เป็นตัวแทนของตัวเองเมื่อคุณเดินผ่านประตูนี้ในวันนี้

“อย่าลืมในตอนนี้คุณก็เป็นภรรยาของฌอน สจ๊วตด้วยเช่นกัน”

เจนได้ยินคำพูดเย็นชาของชายคนนี้และเห็นท่าทีที่เย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องยากที่จะเห็นชายคนนี้พูดด้วยความระมัดระวังเช่นนี้

“ยืดหลังของคุณให้ตรงและเงยศีรษะขึ้น นี่คือบ้านตระกูลดันน์ เป็นสถานที่ที่คุณเคยอยู่มากว่า 20 ปี คุณไม่ควรกลัวหรือหวาดกลัว คุณไม่ควรหนีไปแบบนี้”

เขาพูดต่อไปว่า “เจน ไม่เพียงแต่โจเซฟ ดันน์เท่านั้น แต่ยังมีภรรยาของเขาและเจสัน ดันน์อยู่ในนั้นด