บทที่ 173 การปรากฏตัวของเหล่าอันธพาล

เธอยื่นขาซ้ายออก และปล่อยให้มันลอยอยู่เหนือขั้นบันได พ่อบ้านชรายืนอยู่ใต้บันได และจ้องมองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ด้านบน แม้จะตกใจที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้สวมใส่ชุดเดรสสีขาว แล้วใครจะไปสนกัน? ตราบใดที่ผู้หญิงคนนี้ทุกข์ใจ และไม่อยากที่จะสวมใส่มันก็ดีแล้ว ถือว่าเป็นกำไรสำหรับพ่อบ้านชราแล้ว

ผู้หญิงคนนี้ต้องอยู่ในอารมณ์แย่มาก ๆ ในตอนนี้ เธอกำลังจะกระโดดลงมาจากที่นั่นหรือไม่นะ?

กระโดดลงมาสิ! กระโดดลงมาเลย! กระโดดเลย!

ผู้หญิงเลว ๆ นั่น เธอน่าจะตายไปนานแล้ว

ผู้หญิงเลว ๆ คนนั้น ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ต้องพบเจอสิ่งที่โรซาลีนพบเจอมาเมื่อสามปีก่อน โรซาลีนก็จะไม่ตายไปเช่นนี้

ดวงตาของพ่อบ้านชราเคลือบไปด้วยยาพิษ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ผู้หญิงที่อยู่ด้านบนสุดของบันได 'กระโดดลงมาเลย! เร็วเข้า!

เจนเห็นหน้าตาและการจ้องมองที่น่ากลัวของพ่อบ้านชราที่อยู่ด้านล่างของบันได

ริมฝีปากของเธอที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงโดยสไตลิสต์ เจตนาค่อย ๆ คลี่รอยยิ้มออกมา ขาซ้ายของเธอก้าวอย่างมั่นคงกับขั้นบันไดด้านล่าง เธอมองเห็นความผิดหวังในดวงตาของพ่อบ้านชราอย่างชัดเจน

'พ่อบ้านซัมเมอร์ คุณผิดหวังไหมที่ฉันไม่ได้กระโดดลงมาจา