บทที่ 73 เชื่อฟังฉันเถอะ อยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนนั้น

“นี่ค่ะ อโลร่า”

อโลร่าตกใจไปชั่วขณะ เมื่อเธอมองไปที่กองเงินสดบนโต๊ะ ในหัวของเธอนั้นว่างเปล่าไปสักพัก ก่อนที่เธอจะเริ่มพูด “เธอได้สิ่งนี้มาจากไหน?”

คำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในใจของเธอคือ ‘ใครจ้างงานหรือจัดตารางงานให้เจน?’

เจนไม่ได้คิดอะไรมาก เธอบอกกับอโลร่าว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง หลังจากที่เธอได้ยินเช่นนั้นคิ้วของอโลร่าก็ขมวดเข้าหากันแน่นในทันที

"นั่นก็คือเขา?" เธอมองไปที่เจน “เจนฉันไม่ได้บอกเธอหรอกหรอ ว่าอย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้นมากเกินไป?”

“เขาให้เงินฉันค่ะ”

‘เขาให้เงินฉัน’ ถ้าคนไม่รู้จักเธอ หรือสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้พวกเขาคงคิดว่าเจนเป็นพวกผู้หญิงขุดทอง

ในช่วงเวลาสั้น ๆ อโลร่าก็ถึงกับพูดไม่ออก

เจนยืนอยู่ที่มุมห้องราวกับว่าเธอไม่มีตัวตน อย่างไรก็ตามอโลร่ารู้ดีว่าเด็กหญิงที่ทำตัวไม่มีตัวตนนี้นั้นเธอช่างดื้อรั้นมาก

“เจนมาที่นี่” อโลร่ามองไปที่เจน เธอรู้สึกว่าควรให้คำแนะนำแก่เจนบ้าง เธอวางมือลงบนไหล่ของเจนแล้วดึงเจนเข้ามา

“ฟังฉันนะ อย่าติดต่อกับผู้ชายคนนั้นอีก แม้ว่าฉันจะไม่ได้มีประสบการณ์ชีวิตมากนัก แต่ฉันก็เคยเห็นผู้ชายหลากหลายประเภทใน อีสต์ เอ็มเพอเรอร์”

“เจนโปรดสัญญา