บทที่ 748

ลิเลียนหงุดหงิดมากที่ได้ยินฮาร์วีย์พูด เธอมองไปที่เขาแล้วพูดด้วยอารมณ์ว่า “ฉันไม่ได้เพิ่งบอกไปเหรอไง!”

“พี่ชายของฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเยตส์และเป็นผู้บัญชาการลำดับสามแห่งเซาท์ไลท์!”

“แกจะบอกว่าผู้บัญชาการลำดับสามแห่งเซาท์ไลท์จะมาส่งบัตรเชิญให้แกเป็นการส่วนตัวเหรอ?”

“ใช่ครับ” ฮาร์วีย์ตอบออกมาอย่างเฉยเมย “ตอนแรกผมปฏิเสธ แต่เพราะแมนดี้อยากไป ผมจะให้เขามาส่งบัตรเชิญร่วมงาน”

ลิเลียนและไซม่อนต่างตกอยู่ในอารมณ์โกรธ

พวกเขาเคยเห็นผู้คนชอบคุยโอ้อวด แต่ไม่เคยถึงขนาดนี้

มันเป็นเพียงการโกหกของฮาร์วีย์แต่ดูเหมือนกับความจริงมาก

ลิเลียนไม่มีอารมณ์จะโกรธไปมากกว่านี้ แต่เธอเหลือบมองแมนดี้และพูดว่า “แมนดี้ ในฐานะแม่ แม่ขอเกลี้ยกล่อมลูกอีกครั้ง คนโกหกแบบนี้พูดอะไรดูใหญ่โตได้เท่านั้นแต่ไม่ได้ทำอะไรจริง ๆ ลูกน่าจะไล่เขาออกไปตั้งนานแล้ว!”

ไซม่อนก็เดินหลีกหนีออกไป เขาถูกกำหนดให้มีชีวิตที่น่าสังเวชเพราะต้องเข้าไปพัวพันกับลูกเขยที่ไร้ประโยชน์แบบนี้

แมนดี้ยังคงโกรธอยู่

มีเพียงซีนเธียร์ที่มีท่าทีนิ่งสงบ เธอรู้ตัวตนของพี่เขยของเธอ ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเขาพูดความจริง

ลุงของเธอซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาอันดับสามแ