บทที่ 964

“เขาสมควรตาย! เขาสมควรตาย!”

ในระหว่างที่พูด เจมส์คลานไปหาลุคและตบหน้าเขาด้วยความโกรธสองครั้งติด ๆ

หลังจากที่เขาตบสั่งสอนแล้วเขาก็อ้อนวอน

“หัวหน้าผู้ฝึกสอน หัวหน้าผู้ฝึกสอน เขาสมควรตาย! ทุบตีเขาให้ตาย!”

“ตระกูลเซอร์เรย์จะไม่มีการโต้แย้งใด ๆ กับเรื่องนี้…”

“ไม่ ไม่ ไม่… เซอร์เรย์ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะโต้แย้ง จากนี้ไปตระกุลเซอร์เรย์เป็นเพียงบริวารที่ต่ำต้อยของคุณ เราจะเห่าก็ต่อเมื่อคุณอนุญาต เราจะกัดก็ต่อเมื่อคุณบอกเราว่าใคร!”

ฮาร์วีย์ยกยิ้มจาง ๆ และมองไปที่เจมส์

“แกมีค่าพอจะทำแบบนั้นงั้นเหรอ?”

“หรืออะไรทำให้แกคิดว่าแกสามารถเป็นลูกน้องของฉันได้?”

เจมส์ส่งยิ้มเศร้า ๆ สีหน้าของเขาว่างเปล่า

เขารู้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้ล้อเล่น เซอร์เรย์ไม่มีอะไรคู่ควร

หัวหน้าผู้ฝึกสอนมีอำนาจมาก

ทั้งด้านความมั่งคั่ง เจ้าชายยอร์กร่ำรวยระดับประเทศ

แล้วแบบนี้เซอร์เรย์มีค่าอะไรอีก?

เจมส์คิดเสมอว่าด้วยการสนับสนุนของตระกูลลีโอจากฮ่องกง เขาสามารถต่อกรกับเจ้าชายยอร์กได้

แต่เขาได้รู้แล้วว่าแม้การสนับสนุนจากตระกูลลีโอจากฮ่องกง

พวกเขาก็ไม่ได้มีความหมายอะไรต่อหน้าหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนนี้!

จู่ ๆ เจมส์ก็คร่ำครวญออกมาเ