ตอนที่ 6 บังเอิญ

เวลาต่อมา ~~

“น้องใบชามาแล้วค่ะ “กระต่ายสาวนั่งดริ้งที่พาพนักงานใหม่เข้าไปแต่งตัวเมื่อหลายนาที ก่อนเดินนวดนาดออกมาพร้อมกับหญิงสาวในชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีดำอย่างเซ็กซี่ พลันให้หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินขนาด แทบล้นทะลักนอกผ้ารวมถึงรองเท้าส้นเข็มสูงกว่าห้านิ้ว ยังเพิ่มทรวดทรงองเอวให้ผอมดูดีสง่าผ่าเผย เธอรวบผมยาวขึ้นทรงหางม้า ใบหน้างามตามธรรมชาติถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ แม้ไม่ต้องแต่งสีเข้มจัด ความสวยสง่าบนใบหน้าจิ้มลิ้มเฉพาะบุคคลของใบชาก็เอาอยู่ อนึ่งว่าเธอคือเจ้าหญิงแห่งโลกนิยายหลุดจากเล่มหนังสือ สู่โลกอันกว้างใหญ่ไพรสาณฑ์แห่งนี้

“ว้าววชาสวยแล้วก็เซ็กซี่มาก ๆ เลย “นุชเบิกตามองเพื่อนสาวอย่างตะลึงลานในความสวยงาม เธอไม่ค่อยได้เห็นใบชาแต่งตัวเช่นนี้บ่อยนัก ส่วนมากที่คุ้นชินก็จะเป็นลุคสไตล์ลูกคุณหนูเรียบร้อยซะมากกว่า

“ไม่ขนาดนั้นหรอกนุช”

“ขนาดนั้นเลยแหละจ้ะใบชา พี่ว่าตอนไม่แต่งสวยมากแล้วนะ ยิ่งแต่งแบบนี้ยิ่งสวยขึ้นไปอีก”

“ถูกต้องที่สุดค่ะเจ๊เมย์ “กระต่ายเห็นด้วย พลางยกนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเป็นสัญญาลักษณ์ถูกต้องด้วยใบหน้าทะเล้น

คำชมของสามสาวทำเอาใบชาเคาะเขิน หน้าแดงระเรื่อแทบไปต่อไม่ถูก “ขอบคุณทุกคนค่ะ”

“โอเคจ้ะ ใบชาเดี๋ยวเจ๊จะพาขึ้นไปห้องวีไอพีนะ พอดีวันนี้แพรสาวสวยประจำร้านลาหยุด พี่เลยจะให้ใบชาไปชงเหล้ารับแขกวีไอพีแทน พวกเขาเป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันกับคุณเทวินด้วยนะ ”

“ชาคนเดียวเหรอคะ? “เธอรู้สึกกลัวและประหม่าไม่น้อยหากไปเพียงคนเดียว อีกอย่างวันนี้ก็เป็นวันแรกเกรงว่าจะทำอะไรไม่ถูกต้องแล้วจะเสียงานเปล่า ๆ

“มีฉันด้วยไม่ต้องห่วง “กระต่ายยกมือตอบ เธอเองก็รุ่นราวคราวเดียวกันกับใบชาจึงสนิทสนมกันเร็วหน่อย

“อ่อค่ะ”

“พอใบชาไปถึงก็ยกมือไหว้สวย ๆ ยิ้มสวย ๆ ส่วนวิธีชงเหล้าก็ง่ายมาก แค่นำน้ำแข็งเหล้าต่าง ๆ ผสมให้เข้ากันหรือไม่ก็นั่งเทเหล้าให้ลูกค้าเฉย ๆ”

“ค่ะ”

“กระต่ายช่วยดูด้วยนะ แล้วก็ให้ใบชานั่งกับคุณกรนะปลอดภัยกว่า พึ่งเริ่มงานเจ๊ไปอยากเสียคนสวย ๆ อย่างใบชาไป “เจ๊ใหญ่เดินเข้ามากระซิบกระซาบเตี๊ยมกับกระต่าย ราวกับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากให้เด็กใหม่อยู่กับใครบางคน

“รับทราบค่ะเจ๊ “ กระต่ายตอบรับอย่างเข้าใจ ก่อนจะหันไปเอ่ยถามใบชา “ ใบชาพร้อมยัง?”

“จ๊ะ “สีหน้าของใบชาแลดูวิตกกังวลเป็นพิเศษ รวมถึงฝ่ามือที่เย็นเฉียบด้วยความตื่นเต้น หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวแรงไม่เป็นส่ำ คงเป็นเพราะครั้งแรกจึงรู้สึกประหม่าและไม่คุ้นชิน

“นุชกลับไปก่อนก็ได้นะ ชาไม่รู้ว่าจะได้กลับกี่โมง”

“แต่ว่ากลับคนเดียวอันตรายนะชา”

“ไม่ต้องเป็นห่วงใบชาหรอกจ้ะ เดี๋ยวเจ๊ไปส่งเอง แล้วใบชาก็ไม่ต้องปฏิเสธนะ ถือว่าเป็นน้ำใจจากเจ๊”

“ขอบคุณนะคะเจ๊ “เจ๊ใหญ่คลี่ยิ้มบาง ๆ ส่งให้เป็นการน้อมรับคำขอบคุณ

“งั้นนุชไปก่อนนะชา ดูแลตัวเองให้ดีด้วยล่ะ”

“จ้าเพื่อนรักขอบคุณที่มาส่งชานะ “นุชพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะเอี่ยวหลังเดินจากไป

“ปะชา “กระต่ายเอ่ยชวน เธอจึงเดินตามเจ๊ใหญ่ออกจากห้องแต่งตัวทันที

“..”เมื่อเดินเข้ามาในโซนวีไอพี พลอยทำให้ใบชามือไม้สั่นหนักกว่าเดิม เนื่องจากชายฉกรรจ์ชุดดำร่างใหญ่หลายสิบคนที่ยืนเฝ้ารอบ ๆ บริเวณต่างเอาแต่จ้องมองมาที่เธอตาเป็นมัน ราวกับร่างกายของเธอเป็นเนื้ออันโอซะที่น่าโปรดปรานสำหรับฝูงหมาป่า จนต้องก้มหน้าหลบสายตาหื่นกรามเหล่านั้น ทำเอาหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบอยู่หลายครั้ง

“ไม่ต้องตื่นเต้นนะชา ทำใจให้สบายครั้งแรกก็อย่างเนี่ยแหละ “กระต่ายตบบ่าเล็กเบา ๆ เพื่อปลอบใจเมื่อสังเกตเห็นความตื่นตระหนกของหญิงสาวข้างกาย

“จ้ะ “ใบชาตอบรับเสียงเบาด้วยรอยยิ้มขม ๆ

“..”

“สุดท้ายก็เหลือกูกับมึงว่ะไอ้แพท ไอ้เหี้ยพวกนั่นแม่งก็มีเมียกันหมดล่ะ “กร เอ่ยขึ้นเสียงเรียบแววทอดถอนใจ ก่อนจะกระดกวอลก้าเข้าปากอึกใหญ่ เพราะตอนนี้มีเพียงเขากับแพทริคเท่านั้นที่ยังโสดสนิท ส่วนเพื่อน ๆ ก็ดันมีลูกมีเมียเกือบหมด และวันนี้แต่ละคนก็ไม่มีใครว่างมานั่งดื่มด้วยกันสักคน

“หรือมึงอยากมี? “แพททริคเลิกคิ้วถามพลางยิ้มเยาะ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์ ด้วยท่านั่งไขว่ห้างพาดท่อนแขนแกร่งกับขอบโซฟาตัวยาว

“เหอะ! กูไม่เอามาเป็นภาระอย่างที่มึงเคยว่าหรอกว่ะ กูแค่รู้สึกแปลก ๆ เฉย ๆ”

แกร๊ก ~~

ระหว่างบทสนทนาบานประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับเจ๊ใหญ่ของผับ และ หญิงสาวรูปร่างเพรียวสองคน “เจ๊พาเด็กมาบริการเหมือนเดิมแล้วค่ะ คุณกร คุณแพททริค”

“…”ขณะเดียวกันสายตาสีฟ้าคมกริบพลันปะทะเข้ากับนัยน์ตาคู่หนึ่งที่คุ้นหน้าค่าตา ซึ่งเธอก็ดูตกใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะรีบก้มหน้างุด เขาจดจำเธอในภาพลักษณ์สาวออฟฟิศผู้ใสซื่อแทบไม่ได้ ยามที่เธอกลายร่างเป็นผู้หญิงกลางคืนแบบนี้

“เด็กใหม่? “กรเลิกคิ้วถาม พลางกระตุกยิ้มมุมปากพึงพอใจในความสวยมีออร่าของใบชา

“..”ใบชาเอาแต่ก้มหน้าเนื้อตัวสั่นเทา ด้วยอาการหวั่นวิตก และ กระวนกระวายใจ อนึ่งว่านั่งอยู่บนกองเพลิงขนาดใหญ่ก็ไม่ปาน เม็ดเหงื่อไหลผุดขึ้นซึมไปทั่วแผ่นหลังเล็ก ทั้งที่ภายในห้องมีอายความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ เธอแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีซะเหลือเกิน มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่า..? ที่ต้องมาเจอประธานบริษัท SUN ซึ่งเธอต้องทำงานกับเขา แล้วแบบนี้เธอจะวางตัวอย่างไรเมื่อเจอกันที่ทำงาน

“ใช่ค่ะคุณกรเพิ่งมาสมัครวันนี้ เจ๊เลยอยากให้เธอทดลองงานก่อน “ หลังจากตอบคำถาม เจ๊ใหญ่จึงหันไปส่งสัญญาณให้กระต่ายตามที่ตกลงเมื่อหลายนาทีก่อน กระต่ายจึงพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินหวังเข้าไปปรนนิบัติแพททริคทว่า…….

“หยุด! “เสียงทรงอำนาจสั่งให้กระต่ายหยุด เธอเลยต้องหยุดชะงัก ใบหน้างามของเธอเผือดสีลงอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งเจ้าของประโยคก็เอาแต่จ้องหญิงสาวอีกคนด้านหลังเจ๊ใหญ่ นัยน์ตาสีฟ้านั้นนิ่งเฉยจนไม่สามารถคาดเดาได้ ขณะมุมปากหนาแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน คล้ายกำลังครุ่นคิดแผนการบางอย่างอยู่ภายในใจ

“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณแพททริค? “เจ๊ใหญ่เอ่ยถามเสียงอ่อน

“นั่นดิมึงมีอะไร น้องคนนั้นกูจ้องแล้วนะ มึงอย่าคิดแย่งกู”

“แต่กูจะแย่งมึงจะทำไม? “แพททริคเลิกคิ้วถาม ใบหน้าอันหล่อเหลาสไตล์หนุ่มอังกฤษยังคงนิ่งเฉยจนน่าหมั่นไส้ ซึ่งทำเอาใบชาที่ถูกกล่าวถึงใจกระตุกวูบอย่างกะทันหัน

“ไอ้แพท!”

“พวกมึงออกไป!”

“เออ! ก็ได้…กูยอมมึงก็ได้ แต่ครั้งหน้ากูไม่ยอมแล้วนะโว้ย! “กร เอ่ยปากดักคอขึ้นในประโยคท้ายด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นตามคำของเพื่อนรัก เพราะต่างก็รู้นิสัยซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี อีกอย่างพวกเขาจะไม่ผิดใจกันเพราะเรื่องแย่งผู้หญิง เนื่องจากเป็นเหตุผลที่ไร้สาระ

“เจ๊พาเด็กของเจ๊ออกไปสิวะ! ไม่ได้ยินที่กูสั่งหรือไง! “คำสั่งของเขาแฝงไว้ด้วยบารมีน่าเกรงขามเฉกผู้มีอำนาจเหนือกว่า จนทั้งสามสาวต่างสะดุ้งเฮือกตกใจไปตาม ๆ กัน

“ค่ะ…ค่ะ…ชาดูแลคุณแพททริคให้อย่างดีเลยนะ” เจ๊ใหญ่ตอบเสียงติด ๆ ขัด ๆ ด้วยความหวาดกลัว

“ตะ..แต่ชา “ใบหน้างามพลันส่ายไปมาพันละวันอ้อนวอนขอความเห็นใจ แววตาคู่งามสั่นระริกอย่างหวาดระแวง เธอไม่อยากอยู่กับผู้ชายน่ากลัวคนนี้สองต่อสอง

“ไม่เป็นไรหรอกชา หน้าที่ของเราแค่ชงเหล้าเท่านั้น”

“จะยืนคุยกันอีกนานไหมออกไป!! “น้ำเสียงเจ้าของคำสั่งดูอันตรายกว่าเมื่อครู่

“ค่ะ ไปเดี๋ยวนี้แล้วค่ะไปกระต่าย…เจ๊ไปก่อนนะใบชา”

“เจ๊! “ใบชาเอ่ยเรียกตามหลังคนทั้งสอง ด้วยความร้อนใจดุจไฟลน

“หันหน้ามา! “แพททริคพลางขมวดคิ้วอย่างรำคาญ เมื่อเธอเอาแต่ทำตัวใสซื่อ ราวกับกำลังเล่นตัวให้ตัวเองดูน่าสนใจ ขณะเดียวกันใบชาจึงหันกลับมาตามคำสั่ง ซึ่งใบหน้างามยังคงก้มต่ำหลบสายตา

“เดินมานั่งข้างฉัน”

“ค่ะ “สองเท้าค่อย ๆ ก้าวเข้าหาประธานหนุ่มด้วยท่าทางทางหวาดระแวงระวังดั่งเสือดาวตื่นภัย รวมถึงหัวใจยังคงเต้นระรัวเร็วไม่เป็นจังหวะ

พรึบ !

“ว้ายย! “ใบชากรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อถูกมือใหญ่กระชากลงมานั่งบนตักแกร่งโดยที่ยังตั้งตัวไม่ทัน พลันให้สายตาคู่งามพลันสบเข้ากับนัยน์ตาสีฟ้าสาดแววลุ่มลึกจนคาดเดาอารมณ์ไม่ออกอีกครั้ง เธอจึงเผลอรอบกลืนน้ำลายคงคออึกใหญ่ด้วยอาการตื่นเต้น

“บังเอิญจริงไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ คงต้องการเงินสินะถึงได้เข้ามาเร่ขายตัวเป็นงานเสริมแบบนี้”

ประโยคดูถูกเหยียดหยามของชายหนุ่มชั่งน่าเกลียดนักทำเอาคิ้วบางย่นเข้าหากันอย่างไม่พอใจทันที ทว่าเขากับคาดเดาถูกว่าเธอต้องการเงิน แต่อย่างไรก็ไม่มีสิทธิ์พูดดูหมิ่นศักดิ์ศรีกันเช่นนี้

“ห้าล้านเป็นไงพอไหมหรือมากกว่านั้น?”

“ชาไม่ได้มาขายตัวนะ! ชามีหน้าที่แค่ชงเหล้า “ริมฝีปากบางสั่นระริกเอ่ยขึ้นปฏิเสธ หัวใจดวงน้อยยังสั่นระรัวแรงไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ เห็นท่าทางใสซื่อของเธอเมื่อหลายวันก่อนแล้วอยากจะอ้วก..คงแสดงละครสินะ ผู้หญิงอย่างพวกเธอก็ต้องการเงินกันทั้งนั้นแหละ..พูดให้ตัวเองดูดีไปวัน ๆ น่าสมเพช”

“คุณมันนิสัยไม่ดีพูดถึงผู้หญิงอย่างนี้ได้ยังไงกัน! “ใบชาตอกกลับด้วยน้ำเสียงโกรธจัด แววตาคู่งามจ้องใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของชายหนุ่มตาเขม็ง

“ทำไม? พูดความจริงแล้วรับไม่ได้?”

เพียะ!

ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงตบของหญิงสาวบนตักพลันให้เห็นรอยแดงระเรื่อเริ่มผุดขึ้นบนแก้มสาก ปลายลิ้นร้อนพลางดันกับกระพุ้งแก้มด้วยความรู้สึกชาเท่านั้น แต่ไม่ถึงกับเจ็บ

สงสารก็แต่เธอจะรู้หรือไม่ว่าการกระทำเมื่อครู่ กำลังสร้างอารมณ์เดือดดาลให้ชายหนุ่มแสดงความอำมหิตที่อยู่ส่วนลึกพุ่งกระจายขึ้นสูง จนไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเธอจะโดนอะไรจากเขา

“ทุเรศ!!!” ใบชาตะคอกเสียงด่า ขณะพยายามดันตัวลุกขึ้นแต่ก็ไม่เป็นผล เนื่องจากถูกมือใหญ่ทั้งสองข้างรั้งตัวไว้แน่นหนา “โอ๊ย!จะ..เจ็บ…ปล่อยนะ! ปล่อย!” ไม่หนำช้ำเขายังบีบต้นแขนเรียวเล็กแรงกว่าเดิม จนอาการปวดร้าวแทรกซึมอยู่ในความรู้สึกตลอดเวลา

พรึบ !

ตุบ !

“โอ๊ยยย ! “แพททริคผลุนผลันลุกขึ้นซ้อนตัวใบชาในท่าเจ้าสาว ก่อนจะโยนร่างเธอลอยสูงริ้วกระแทกลงบนโซฟาตัวยาวอีกฝั่ง จนใบหน้างามบิดเบ้ด้วยความจุก โดยไม่หวั่นเกรงว่าเธอจะเป็นอันตรายหรือไม่…แต่ก็ยังดีที่ความกว้างของโซฟานั้นกว้างกว่าร่างของเธอนัก

แววตาคมกริบฉายแววโหดเหี้ยมมากกว่าเดิม ทั่วทั้งร่างแผ่กระจายด้วยรังสีอันตรายจนไม่สามารถควบคุมได้ “เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าตบฉัน…เพราะฉะนั้นก็เตรียมตัวรับผลกรรมของตัวเธอเองเลยละกัน “น้ำเสียงเย็นเยียบในถ้อยคำ พอที่จะทำให้คนฟังแข็งไปทั้งตัวได้ไม่ยาก