บทที่ 441

หนิงซินถงยิ้ม "ก็ใช่ งั้นให้ฉันเป็นคนดูแลมันเถอะ"

"เธอตัวขาวขนาดนี้ งั้นฉันจะเรียกเธอว่าเสี่ยวไป๋แล้วกัน! เสี่ยวไป๋เธอไม่ต้องเป็นห่วง มีพี่สาวอยู่ จะไม่ทำให้เธอหิวแน่นอน!"

"อี๊..."

หูเยว่ซีท่าทางหมดอาลัยตายอยาก

ผู้หญิงชั้นต่ำ เชอะ!

หนิงหงถูเดินมาจากอีกด้านหนึ่งของทางเดินและถามด้วยความประหลาดใจ "ไปเอาลูกหมามาจากไหน?"

ตาแก่ชั้นต่ำ เอ้ย!

พวกแกพอได้แล้ว!

หลังจากที่ทั้งสามทานข้าวเสร็จแล้ว พวกเขาก็เข้าไปในห้องโถงใหญ่

ปกติแล้วหนิงหงถูเป็นคนถ่อมตัว แต่ในฐานะเจ้าพ่อในวงการสะสม มีคนรู้จักเขามากมาย ต่างพากันมาทักทาย

"คุณหนิงมาด้วยตนเอง หรือว่าในการประมูลวันนี้ มีสินค้าอะไรที่ทำให้สะเทือนโลก?"

ปกตินักสะสมรายใหญ่จะจ้างคนมาประมูลแทน น้อยมากที่จะมาเอง

ข้อดีของสิ่งนี้คือคนอื่นจะไม่รู้ว่าใครคือผู้ซื้อที่แท้จริง โดยยังคงรักษาความรู้สึกลึกลับในขณะเดียวกันก็รับประกันความปลอดภัยของนักสะสมและของสะสมด้วย

"ทุกท่านเข้าใจผิดแล้ว ครั้งนี้ผมมาเป็นเพื่อนคุณลั่ว ไม่ได้ชอบสินค้าชิ้นไหนเป็นพิเศษ"

หนิงหงถูพูดความจริงอย่างไม่ปิดบัง

แต่ยิ่งเขาทำตัวแบบนี้ ทุกคนก็ยิ่งรู้สึกแปลกมากขึ้นเท่านั้น!

ล้อเล่นอะไรก