บทที่19

"พีช"

"เรียกเป็นเพื่อน"

"หรือจะให้เรียกเป็นแฟน?"

"..."

"ที่รัก"

"นี่ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ"

"หึ"

"ไปขับรถเล่นกันมั้ยหรืออยากนอนพัก"

"อยากไป แต่ก็อยากนอน"

"ต้องแยกผ้าใส่เครื่องซักผ้าด้วยแหละ"

"อืม เอาไปปั่นที่ร้านข้างๆ ตรงนี้มั้ย"

"จะได้ไปหากาแฟกินด้วย"

"ไปสิ เอาผ้ากายไปปั่นด้วยกันสิ"

เมื่อเช้าเราสองคนพากันไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะและแวะกินโจ๊กร้านประจำของเขาจนอิ่ม แต่ก็ยังซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋กับมากินกันที่ห้องอีก เลยทำให้ฉันแปลงร่างเป็นแม่หมูนอนอืดอยู่บนโซฟาอย่างตอนนี้ มีเขานั่งที่พื้นพิงหลังกับโซฟาอยู่ใกล้ๆ ฉันเริ่มชินกับการมีเขานอนเล่นเกมส์อยู่ข้างๆ ซะแล้วสิ 

พอเราสองคนตกลงกันเรียบร้อย ฉันก็ปลีกตัวมาแยกผ้าใส่ถุงซัก ส่วนเขาก็ลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาแยกผ้าเพื่อเอาไปซักพร้อมกัน อันที่จริงที่ห้องฉันก็มีเครื่องซักผ้านะ แต่เห็นคนไปใช้บริการร้านนี้เยอะเลยอยากจะลองไปใช้บ้าง เดินลงมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงร้านเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าขนาดใหญ่ เขาเลือกเครื่องใกล้กัน พอฉันใส่น้ำยาซักผ้าและเทน้ำยาปรับผ้านุ่มเสร็จก็หันไปทำแบบเดียวกันเททุกอย่างลงไปในเครื่องของเขา มีเวลาไปนั่งกินกาแฟกันชั่วโมงครึ่งเราเลยเลือกร้านเปิดใหม่ที่อยู่ถัดไปไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร

"รับอะไรดีครับ"

"ลาเต้เย็นหวานน้อยหนึ่งค่ะ"

"กับอเมริกาโน่เย็นหนึ่ง"

"อเมริกาโน่รับเป็นคั่วอ่อน คั่วกลาง หรือคั่วเข้มดีครับ"

"อืม คะ..."

"คั่วอ่อน"

"ทั้งหมดหนึ่งร้อยยี่สิบบาทครับ"

"สะ..."

"แสกนจ่ายครับ" 

"นี่บัตรสะสมแต้มครับ สิบแก้วฟรีหนึ่งแก้ว"

"ขะ..."

"อืม ขอบคุณ"

เพราะอากาศร้อนมากผมเลยชวนเธอขับรถมาแทนการเดิน พอจอดรถเสร็จก็รีบตามเข้ามาในร้านทันเห็นเธอกำลังยืนยิ้มหวานสั่งกาแฟอยู่ แต่ที่ทำให้ผมหัวร้อนก็เพราะเจ้าของร้านที่ทำหน้าที่รับออเดอร์ด้วยยืนยิ้มส่งสายตาเยิ้มมองมาที่เธอ ผมเลยเดินเข้าไปเอาแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามแน่นๆ พาดโอบไว้ที่ไหล่เล็ก ส่วนมือข้างที่ว่างก็ล้วงกระเป๋ากางเกงมองหน้าผู้ชายฝั่งตรงข้ามจนอีกฝ่ายหลบสายตาไป แต่ก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปหยิกแก้มนุ่มให้หายหมันไส้สักหน่อย ยิ้มเก่งดีนัก! 

"ทำไมชอบแย่งพีชพูด"

"ช้า มัวแต่ยืนยิ้มอยู่นั่น"

"เอ้า"

"ยิ้มจนจะถึงหูอยู่แล้วววว"

"อื้อ...เจ็บนะ"

เราเลือกนั่งโต๊ะด้านในหลบผู้คนพลุกพล่านติดกระจกมองเห็นวิวสวนดูร่มรื่น ถึงร้านจะสวยบรรยากาศดีแต่มาครั้งเดียวก็พอ เพราะผมไม่ค่อยชอบเจ้าของร้านเท่าไหร่

เวลาเธอเผลอหันมองรอบๆ ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ดูสวยสบายตาผมมาก เลยขอแอบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้ ก่อนจะชวนเธอถ่ายรูปเล่นรอฆ่าเวลาโดยที่ผมรับบทเป็นตากล้องและส่งให้เธอไว้อัพลงโซเชียลแบบที่เพื่อนของผมชอบทำ ซึ่งรูปที่ได้แทบไม่ต้องแต่งอะไรมากแค่ปรับแสงนิดหน่อยเพราะลูกพีชของผมสวยมีออร่าอยู่แล้ว ขนาดใส่แค่เสื้อกล้ามกับกางเกงเอวสูงธรรมดาคนยังมองกันทั้งร้านเลย ผมได้แต่ยกยิ้มอย่างภูมิใจที่มีว่าที่แฟนสวยมากขนาดนี้ ถึงแม้จะรู้สึกหงุดหงิดหัวใจกับสายตาพวกผู้ชายที่แอบมองมาก็ตาม

"ขอโทษนะครับ"

"..."

"อะ เอ่อ ลูกค้าสะดวกเช็คอินและช่วยรีวิวร้านให้หน่อยได้มั้ยครับ"

"สะ..."

"ได้ครับ ขอชื่อเพจ"

"BistroCoffee ครับ"

ไอ้เจ้าของร้านนี่วุ่นวายไม่เลิก แต่ก็เอาเถอะ ถึงผมจะไม่ค่อยชอบหน้าแต่พอดีว่าผมใจดีจะรีวิวให้สักหน่อยแล้วกันถือว่าแชร์ร้านกาแฟดีดีให้คนอื่นๆ ได้มาลอง ผมเลือกรูปเป็นแก้วกาแฟของเราสองคนเข้าไปโพสต์รีวิวทางหน้าเพจอย่างจริงใจ พร้อมกับให้เรทติ้งไปห้าดาวเห็นแก่กาแฟหอมหอมเมล็ดพันธ์ุพรีเมี่ยม

"ไหน ขอรูปให้พีชรีวิวบ้างซิ"

"ไม่ต้องหรอก กายให้ห้าดาวเผื่อพีชแล้ว"

"..."

เรื่องอะไรผมจะให้เธอใช้แอคเคาน์ส่วนตัวเข้าไปโพสต์ ไหนจะเจ้าของร้านไหนจะหนุ่มๆ คนอื่นอีก เดี๋ยวก็ได้พากันเข้าไปส่องโปรไฟล์ ดีไม่ดีจะทักแชทส่วนตัวมาหาเธอกันด้วย ผมต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลมซะตอนนี้เพราะไม่อยากมีคู่แข่งเพิ่มให้เหนื่อย

เราใช้เวลาอยู่ที่นี่จนใกล้เวลาไปรับผ้าที่ปั่นไว้ ผมก็พาเธอกลับ ช่วยกันหยิบผ้าตากผ้าหอมหอมกลิ่นเดียวกันจนเสร็จเรียบร้อย เล่นเอาเกือบหมดวันเหมือนกันนะ แต่เป็นหนึ่งวันที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันใช้เวลาด้วยกันอย่างคุ้มค่าสุดๆ

"ทำไร"

"เปลี่ยนหลอดไฟ"

"ทำไมไม่บอก ลงมาเดี๋ยวทำให้"

"อยากทำเองอะ"

"ขากางเกงก็กว้าง กายเห็นไปถึงไหนๆ ละ"

"นี่!"

นี่แหละครับลูกพีช อยากทำอะไรด้วยตัวเองไม่อยากพึ่งพาคนอื่นมากเกินไป จนผมแกล้งทำสายตากะลิ้มกะเหลี่ยมองขาขาวๆ ใส่เธอ ให้รีบลงมาจากบันไดสามขั้น เพราะว่าเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะตกลงมาเจ็บตัวและขึ้นไปเปลี่ยนหลอดไฟให้แทนมีเธอคอยจับบันไดให้ ทำผมนึกสนุกคิดถึงฉากพระเอกนางเอกที่เคยดูในละคร แกล้งเป็นเซตอนลงบันไดขั้นสุดท้ายจนได้เข้าไปรวบเธอมากอดไว้และก้มลงไปหอมแก้มนุ่มๆ ได้พอดิบพอดี

ฟอด

"กาย! แกล้งถูกมั้ย"

"ไม่แกล้ง เซจริง พีชก็เห็น"

"ไว้ใจไม่เคยได้เลยนะ"

"เดี๋ยวจะเก็บเงินให้หมดตัวเลย คอยดู"

"กี่บาท"

"อะไร"

"ค่าหอมแก้มไง เดี๋ยวโอนให้"

"หนึ่งพัน"

26/10/67 16:49 บช X-6789 เงินเข้า 10,000.00 คงเหลือ 525,014.41บ.

"อะ โอนเผื่อไว้แล้วนะ"

"..."

​