วันเวลาที่ใกล้สิ้นสุดการเดินทาง

เรื่องในคืนนั้นที่ผ่านมาผ่านมาแล้วเกือบสองเดือนกว่า อันนาที่สอบเทอมสุดท้ายจนเสร็จเรียบร้อยก็รอฟังผลว่าเธอจะสอบสำเร็จหรือติดตัวไหนบ้าง ความสัมพันธ์ของอันนากับมาร์คัสมันกลับมาเย็นชาดูเหมือนไร้หัวใจ

ในทุกคืนอันนาแยกห้องนอนกับมาร์คัสนับจากวันที่ลาริสากลับมาและแสดงตัวว่าเป็นรักแรกของมาเทส ลลิสาพยายามปรากฏตัวทุกที่ที่มาคัดไปแม้อันนาจะไม่ได้ตามไปด้วยเธอก็พอรู้ว่าตอนนี้มาร์คัสกำลังพยายามเว้นช่องว่างระหว่างเธอและเขา

"คืนนี้เธอนอนก่อนเลยนะไม่ต้องรอฉันแล้วก็กลับไปนอนที่ห้องของเธอได้ฉันอยากนอนคนเดียว" น้ำเสียงทุ้มต่ำเย็นชาถูกพ่นออกมาจากปากหนา มาร์คัสที่พยายามตีตัวออกห่างอันนาเขาอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองให้มากขึ้นเพื่อเคลียร์หัวใจของตัวเอง

"ค่ะ" อันนาตอบกลับเสียงเรียบ

หลังจากเสร็จภารกิจบนเตียงมาร์คัสก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาใส่เธอ และไล่ให้เธอกลับมานอนที่ห้องและมันเป็นอย่างนี้เสมอมาตลอดสองเดือนกว่า ๆ

หัวใจของอันนาเจ็บปวดเกินทนเธอหลับไปพร้อมกับคราบน้ำตาในทุกคืนและเธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ของของเธอเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงหรือรั้งเขาเอาไว้

"อดทนสิอันนา อีกแค่ห้าเดือนสุดท้ายแค่ ห้าเดือนสุดท้ายเท่านั้นอันนานับวันรอคอยที่จะจากมาร์คัสไป

อันนาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยหัวใจที่บอบช้ำ แต่ความเจ็บปวดจากคำพูดของมาร์คัสและการกระทำที่เย็นชาเหมือนน้ำแข็งเข้าไปทุกวันคำพูดห้วนๆและหยาบกระด้าง

ชีวิตของอันนาก็ยังคงดำเนินไปในวิถีทางของเธอผลการเรียนมหาวิทยาลัยของเธอสอบผ่านและรับปริญญาตรีเรียบร้อยทั้งเพื่อนทุกคนต่างพากันดีใจ แต่อันนาไม่เห็นแม้แต่เงาผู้เป็นพ่อที่จะมาแสดงความยินดี

ในขณะนี้ก็ผ่านมาแล้วเป็นเดือนที่สิบเอ็ดอีกแค่เดือนเดียวอันนาจะต้องเซ็นใบหย่าให้กลับมาร์คัดต่างคนคืนชีวิตให้กันและกัน

แกฉันดีใจมากเลยในที่สุดพวกเราก็ทำได้แล้วสมหญิงที่ใส่ชุดครุยหน้าจัดเต็มเพราะเพิ่งจะถ่ายรูปรับปริญญาเสร็จก็ดีใจจนเนื้อเต้นกันทุกคน.

ฉันก็ดีใจเหมือนกันนะแกพี่เต้เขาบอกว่าจะเรียนต่อปริญญาโทพร้อมฉันเขารอฉันเลยนะแผนของพลอยคือเรียนต่อป. โทกับแฟนหนุ่มที่แพลนว่าจะไปเรียนที่ออสเตรเลียด้วยกัน

"แล้วแกล่ะ" สมหญิงหันมาถามอันนา ที่ยืนโดดเดี่ยวไม่มีแม้แต่คำอวยพรจากใครทั้งนั้นอันนาไม่เคยบอกมาร์คัสเรื่องที่เธอเรียนจบและมาร์คัสก็ได้ละเลยความรู้สึกของอันนามาตลอดสิบเอ็ดเดือน

"ฉันก็คิดว่าจะไปเรียนต่อแต่ว่าจะไปดูไบนะฉันอยากไปเห็นทะเลทรายที่มันแห้งแล้งแต่มันก็แฝงไปด้วยมนต์เสน่ห์ที่สวยงาม

อันนาที่วางแผนเงียบ ๆ คนเดียวมาสักพักเพราะเหลืออีกแค่เดือนเดียวเธอจะต้องจาก มาคัสไปหากเธออยู่ที่เมืองไทยมันก็คงจะเห็นเรื่องราวมากมายระหว่างมาร์คัสและเธอวนเวียนไม่จบสิ้นเธอจึงเลือกที่จะจากไปไกลแสนไกล

"แหมแอบวางแผนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ยะแล้วแกบอกสามีแกหรือยัง ว่าเขาอนุญาตหรือเปล่า" สมหญิงแซวอยากให้บรรยากาศดีขึ้นแต่กลายเป็นบรรยากาศกับแย่ลง

"ยายสมหญิงแกพูดอะไรเนี่ยปากไม่มีหูรูดเลย"พลอยหันมาเอ็ดสมหญิง

"ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะอันนา" สมหญิงจับมืออันนาแล้วขอโทษขอโพยเพื่อนรักเพราะเห็นใบหน้าที่เจื่อนลง

ไม่เป็นไรหรอกอันนาฝืนยิ้มตลอด 11 เดือนมานี้มาคัสและอันนาทำภารกิจบนเตียงเพราะหน้าที่เท่านั้น มาทักไม่ถูกไม่มีคำขอบคุณใดๆและไม่มีคำพูดเลย

ขณะที่ 3 สาวกำลังพูดคุยกันอย่างออกรถออกใช่คริสผู้ชายที่พบเจออันนาครั้งเดียวในบาร์วันนั้นกลายเป็นเพื่อนที่รู้ใจของอันนาในวันนี้ทุกคืนคริสต์มักจะทักข้อความส่งสติ๊กเกอร์บอกฝันดีอันนา

แม้รู้ว่าอันนาจะแต่งงานแล้วแต่เขาก็สืบรู้มาว่าอันนาแต่งงานกับมาร์คัสเพราะว่าเงินชดใช้หนี้ให้กลับมาเท่านั้นคริสไม่เคยรังเกียจอันนาเลยเพราะอันนาเป็นผู้หญิงที่หัวใจสวยงามกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยพบเจอมา

"อันนาครับพี่เอาดอกไม้มาให้" คริสที่แทนตัวเองว่าพี่อย่างอบอุ่น

"ขอบคุณนะคะพี่คริส"คริสตั้งใจนำดอกไม้เพื่อมาเลี้ยงฉลองวันเรียนจบให้กับอันนา

"แหมพี่คริส แล้วพวกหนูสองคนล่ะคะ ไม่มีอะไรให้บ้างหรอ" สมหญิงที่หันมาทำท่าทีออดอ้อนเสียงสองเสียงสามใส่คริส

มีสิครับอันนี้ตุ๊กตาหมีตุ๊กตาหมีสีชมพูถูกจัดเตรียมเอาไว้กับช่อดอกไม้ที่เล็กกว่าของอันนาประมาณสองเท่า

"ไม่แฟร์เลยดูซิเนี่ยของยัยอันนาใหญ่กว่าพวกเราสองเท่าเลยอ่ะ"พลอยแกล้งพูดแบบติดตลก

แต่เหมือนว่าของขวัญของอันนาจะยังไม่หมดแค่นั้นเมื่อมีดอกไม้เงินช่อโตเดินทางมาพร้อมกับบอดี้การ์ดของคริส

"oh my god นี่มันอะไรกันคะเนี่ย"

เมื่อชอบดอกไม้เงินชอบโตมูลค่าหนึ่งล้านบาทคริสเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับอันนานี่เป็นของขวัญที่เขาตั้งใจจะมอบให้กับผู้หญิงที่เขาชอบ

"พี่คริสคะ มันมากเกินไป" อันนาส่ายหัวปฏิเสธไปมาไม่คิดว่าคริสจะจริงจังขนาดนี้และนั่นก็เป็นปึกเงินสิบปึก ที่ถูกประดับประดาและปักตกแต่งด้วยดอกไม้จนดูสวยหรู

"ไม่มีอะไรมากไปสำหรับอันนาหรอกรับไว้เถอะน่า พี่ไม่ทวงคืนทีหลังหรอก" คริสพูดแบบติดตลกเพื่อไม่ให้อันนาเครียดหรือรู้สึกเกรงใจเขา

"ยัยแอนนาแกไม่รับฉันรับนะนั่นล้านนึงเลยนะ"สมหญิงทำเสียงกรี๊ดกร๊าด

"อันนี้พี่เตรียมให้สำหรับเราสองคน"

ปรากฏเป็นช่อเงินช่อเล็กปึกละ 100,000 บาท คนละ 1 ปึกในช่อดอกไม้อีกช่อนึงที่ถูกเตรียมไว้

"กรี๊ด ...นี่พวกหนูตั้งตัวได้เลยนะพี่เป็นทุนให้พวกหนูไปเรียนต่อเลยอ่ะ" พลอยที่เห็นเงิน 100,000 บาทก็ดีใจแทบจะร้องไห้ที่ได้อานิสงส์จากเพื่อนรัก

"ขอบคุณนะคะพี่คริส" อันนาหันมายิ้มเธอรู้สึกว่าคลิสช่างดีกับเธอและเข้าใจเธอในหลายเรื่องวันนี้คริสอาสาพาทุกคนไปเลี้ยงฉลองที่ร้านอาหารหรูในกิจการครอบครัวของเขาใจกลางทองหล่อ

ทุกคนเปลี่ยนเสื้อผ้าไปกินเหล้าเลี้ยงฉลองกันเต็มที่ทั้ง 3 สาวสนุกสุดเหวี่ยงนี่ก็เป็นครั้งที่ 2 ในรอบ 11 เดือนที่อันนาเข้าผับดื่มเหล้าอย่างเมามายและก็ไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์ส่วนมาร์คัสก็ไม่ได้กลับมาที่คฤหาสน์เช่นกัน

เขาเย็นชากับอันนาจนสุดขั้วหัวใจสาเหตุเพียงเพราะอดีตคนรักเก่าอย่างลลิสาแม่เลี้ยงเดี่ยว ยังคงวนเวียนเข้ามาในชีวิตเขาอยากจะรู้ว่าหากเขากลับมาคบกับลลิสาอีกครั้งมันจะทำให้หัวใจของเขาลืมอันนาหรือเปล่า

มาร์คัสจึงเลือกที่เปิดใจกลับมาทดลองอยู่กับ ลลิสานี่เป็นอาทิตย์แรกที่เขาเปิดโอกาสให้ลลิสาเข้ามาในฐานะคนคุยอีกครั้ง....