2.ผู้หญิงขัดดอก

ตอน ผู้หญิงขัดดอก

พายุพาผู้หญิงที่พ่อของเธอทิ้งไว้ให้ เป็นผู้หญิงขัดดอกของเขา กลับมาที่ เพ้นท์เฮ้าส์ของเขา และเธอก็เดินตามเขาเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เพราะคนที่ดึงแขนเธอให้เดินตามเข้ามาเขาดูน่ากลัวมากๆ

“ ชื่ออะไร ” พอเข้ามาในห้อง พายุก็ปล่อยแขนเธอแล้วหันไปมองหน้าเธอ และถามชื่อเธอออกไป

“ นิ นิชาคะ ” คนตัวเล็กตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“ ฉันชื่อพายุ จำชื่อฉันไว้ให้ดี เพราะต่อจากนี้เธอคือ ผู้หญิงขัดดอกของฉัน ” เขาพูดกับเธอออกไป

“ หมายความว่ายังไงคะ ” นิชา สาวน้อยที่ไม่เข้าใจ ความหมายของคำนี้ เธอเลยถามเขาออกไป

“ ก็ผู้หญิงที่ฉันเอาไว้รับใช้ และสนองความต้องการของฉันไง ”

พายุอธิบายออกไป เขาดูท่าทางเธอแล้ว ยังคงไร้เดียงสามาก แต่จะจริงเหมือนที่เขาคิดรึป่าวนั่น เขาต้องพิสูจน์ พายุเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้องพาเด็กคนนี้มาที่เพ้นท์เฮ้าส์ ทั้งที่เขาสามารถทำเรื่องยังว่า กับเธอที่ห้องเชือดเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขาจ้างมาก็ได้ แต่เขากลับเลือกพาเธอมาที่นี้

“ หมายความว่า อย่านะ หนูจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณ ”

พอพายุพูดแบบนี้ นิชาก็รีบตอบปฏิเสธชายหนุ่มออกไป จะให้เธอมามีอะไรกับเขาได้ยังไง เขากับเธอเพิ่งเคยเจอกัน อีกอย่างเธอก็จะเก็บสิ่งนี้ไว้ให้กับคนที่เธอรัก

“ อย่าเรื่องมาก ฉันไม่ใช่คนใจดีอะไร จะทำหรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำก็ให้พ่อของเธอหาเงินมาใช้ฉันในวันพรุ่งนี้ หรือไม่ฉันก็แค่ส่งมันไปตาย เพราะคนที่มันไม่มีเงินมาใช้หนี้ฉันจุดจบคือตายเท่านั้น ”

พายุพูดออกไป วันนี้เขาทำงานมาทั้งวัน เขารู้สึกเหนื่อยมากและเขาก็อยากที่จะระบาย ความเหนื่อยล้านี้ใส่ใครสักคน ปกติถ้าเขาทำงานเสร็จ เขาจะหาที่ระบายด้วยการที่ ลูกน้องของเขาหาผู้หญิงมาให้ ไม่ว่าจะเป็น นางแบบ ดารา เซเล็ป หรือใครก็ได้ที่ยอมขึ้นเตียงกับเขา แต่วันนี้ในเมื่อพ่อของเธอให้เธอมาทำหน้าที่นี้ มันก็ต้องเป็นเธอ

“ ไม่นะ อย่าทำอะไรพ่อหนูนะ “ นิชารีบพูดออกไป และดูเหมือนตอนนี้เธอคงจะไม่มีทางเลือกมากมาย

” ถอด “ พายุที่เห็นท่าทางของเธอเหมือนแมวที่หวาดกลัว เขาจึงสั่งเธอออกไป

” ไม่ “ นิชาที่ได้ยินเขาสั่งมาแบบนั้น เธอรีบปฏิเสธออกไปทันที และรีบใช้มือกอดตัวเองเอาไว้

” นิชา ถ้าเธอยังทำให้ฉันเสียอารมณ์อีกนิดเดียว ฉันจะส่งเธอกลับแล้วเอาตัวพ่อเธอมาแทน “ พายุพูดเสียงต่ำแล้วจ้องมองคนตรงหน้า ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่เขาสั่งให้ทำอะไรแล้วไม่ทำตามคำสั่งเขา เธอเป็นคนแรก

” ไม่นะ คุณพายุ ยอมฉันยอมแล้ว ” นิชารีบเข้ามาจับที่มือหนาของเขาแล้วส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนเขาออกไป เพื่อไม่ให้พายุทำอะไร พ่อของเธอ

“ ถอด ” เขาพูดขึ้นมาอีกครั้ง และตอนนี้คนตัวเล็กก็เริ่มถอดเสื้อยืดของเธอออก

“ ถอดให้หมด ”

เขากดเสียงต่ำบอกกับเธออีกครั้ง เพราะเด็กตรงหน้าถอดเพียงแค่เสื้อยืดเท่านั่น พายุเลยออกค่ำสั่งไปและยืนมองเธออย่างใจเย็น แค่เพียงเธอถอดเสื้อยืดออก เขาเห็นเพียงเนินอกที่แทบทะลักออกมาจากเสื้อชั้นในของเธอ ก็ทำให้เขาอยากเห็นของจริง มันจะใหญ่หรือเพียงแค่เธอดันทรง

นิชาที่ต้องทำตามคำสั่งเขา เธอก็ต้องยอมถอดออกทีละชิ้น เธอไม่เคยจะต้องมาถอดเสื้อผ้าเปลือยกายให้ใครดูเลยสักครั้ง นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน เธอได้แต่คิดในใจ แต่เธอก็ต้องยอมทำ นิชาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดที่หน้าอกของเธอแต่มันก็ไม่มิด ส่วนอีกมือเธอเอามาปิดที่ส่วนล่างของเธอทันที

“ เอามือออก ”

พายุสั่งเธออีกครั้ง เพราะถึงเธอจะถอดออกหมดแล้วแต่เธอก็ยังไม่ยอมให้เขาเห็นของสวยตรงหน้า เธอใช้มือน้อยๆปิดไว้ แต่มันก็ไม่มิดนะ

“ คุณ อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนูยังเด็กอยู่เลยคุณไม่กลัวติดคุกเหรอ ” นิชาพูดออกไป เพราะเธอมีอายุที่อยู่ในวัยยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย

“ เธออายุเท่าไร ” พายุที่ได้ยินแบบนั้นก็ถามเธอออกไป เพราะ คนตรงหน้าเขา ใบหน้ายังเด็กอยู่มาก แต่รูปร่าง สัดส่วนของเธอไม่น่าเด็กแล้วนะ

“ 17 ค่ะ ” นิชาตอบออกไป เพราะถ้าเธอตอบว่า 18 เธอคงไม่รอดแน่

“ยังเรียนมัธยม ” พายุถามออกไป เพราะถ้าเธออายุ 17 ปีจริงๆก็คงเรียนอยู่

“ ค่ะ หนูเรียนอยู่ม.6 ” นิชาตอบออกไป

“ อืม งั้นเดินมานี้ ”

พอเขาได้รู้อายุของเธอ เขาก็เลยต้องพับความคิดที่จะเอาเธอเอาไว้ก่อน เพราะเขาไม่ชอบมีอะไรกับเด็กน้อย แต่ในเมื่อเธอเป็น ผู้หญิงขัดดอกของเขา เธอก็ต้องทำอย่างอื่นเพื่อให้เขาได้ระบายอารมณ์ในครั้งนี้

นิชาที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น เธอเองก็ไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปหาเขา แต่เธอโดนสายตาคมดุของเขามองมา ทำให้เธอต้องเดินเข้าไปหาเขา

ว้ายยย……

พอนิชาเดินเขาไปหาเขา พายุก็ใช้จังหวะที่เธอกล้าๆกลัวๆอุ้มช้อนเธอขึ้นมา นิชาเลยร้องออกไป และรีบเอาแขนเล็กคล้องคอเขาไว้เพื่อไม่ให้เธอตก นั่นเลยทำให้พายุ เห็นเต้าอกอวบของเธอได้เต็มตา พายุเลยพาเธอเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนห้องนอนของเขา ระหว่างที่เขาอุ้มเธอนิชาก็ได้ร้องถามเขาออกไป

” คุณ จะพาหนูไปไหน “ เธอถามเขา

” เช็กของ “ พายุตอบออกไป และพาเธอเดินเข้ามาจนกระทั่งเตียงนอนของเขา เขาเลยโยนเธอลงบนเตียง ที่ไม่เคยมีใครได้เข้ามานอน นอกจากเขา

” ตั้งขาขึ้น “

พายุที่โยนคนตัวเล็กลงบนเตียงแล้วเขาก็สั่งเธอออกไป นิชาที่โดนสายตาคมจ้องอยู่ เธอก็ค่อยๆทำตามเขา พอนิชา ตั้งขาขึ้นทั้งสองข้างแล้ว พายุก็ได้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูสดตรงหน้า ที่มันปิดสนิทอยู่ เขามองมันด้วยตาป่าว ก็ทำให้รู้ว่า เธอยังไม่เคยผ่านชายใดมา พายุไม่รอช้า ใช้มือหนาข้างหนึ่งจับขาเธอ และมืออีกข้างหนึ่งส่งนิ้วร้ายเข้ามาในร่องสวาทนี้ทันที

อ๊ะ โอ๊ยยยย!!!

นิชาร้องออกไป เพราะอยู่ๆก็โดนเขาเอานิ้วแทงเข้ามาในร่องสวาทของเธอจนสุดนิ้วของเขา และเขาก็งอนิ้วเขาทำให้เธอเจ็บ

พายุที่เช็กของแล้ว เขาสัมผัสได้ว่า นิชายังซิงจริงๆ เขาก็พอใจ และชักนิ้วออกมาจากร่องของเธอและยืนมองหน้าเธอที่ตอนนี้มีน้ำตาไหลลงมา น่าจะเพราะความเจ็บที่เขาง้อนิ้วเช็กของ

“ ไปอาบน้ำ ”

ตอนแรกเขากะว่าต่อให้เธอจะยังไม่เคย เขาก็จะให้เธอช่วยเขาใช้อย่างอื่นเพื่อได้ระบาย แต่พอเขาเห็นใบหน้าสวยตอนนี้ที่มีน้ำตา มันทำให้เขาชะงักไป เขาเลยให้เธอไปอาบน้ำแทน

นิชาที่ค่อยๆพยุงตัวเองลุกนั่งพอได้ยินเขาพูดแบบนั้นเธอก็มองซ้ายมองขวาหาห้องน้ำทันที และก็คงจะเป็นห้องนั่นเธอเลยลงจากเตียงแล้วรีบเข้าไปในห้องน้ำทันที

พายุที่เห็นคนตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว เขาก็เดินลงมาที่ชั้นล่างทันที และต่อสายหา กวิน ลูกน้องของเขาให้หาผู้หญิงมาให้เขาที่คาสิโน และพายุก็ปล่อยนิชาไว้ที่เพ้นท์เฮ้าส์ของเขา แล้วขับรถออกไปที่คาสิโนทันที พอมาถึงเขาก็เดินเข้าไปที่ห้องเชือด และมีกวินยื่นรอผู้เป็นนายอยู่

“ เธอรออยู่ในห้องแล้วครับ ”

กวินที่ได้รับคำสั่งจากคนเป็นนายเขาก็รีบจัดการหานางแบบมาทันที ถึงในความคิดเขา จะมีคำถามว่า ทำไมนายเขาพาเด็กน้อยคนนั่นกลับไปด้วยแล้ว นายเขายังต้องการอีกเหรอ แต่เขาก็ไม่สามารถถามคนเป็นนายได้ เพราะเขาคือลูกน้องมีหน้าที่แค่ทำตามคำสั่ง

“ ให้ไอชาน ซื้อข้าวไปให้นิชาที่เพ้นท์เฮ้าส์กูด้วย และก็ให้คนเฝ้าไว้ให้ดี ” ชาน คือ ลูกน้องมือซ้ายของเขา เขาก็ไม่รู้ทำไมต้องมีความห่วงยัยเด็กนั่นด้วย แต่เอาเถอะ ถือว่า ลองเลี้ยงลูกแมวดู

“ นิชา ” กวินทวนชื่อออกไป เพราะเขาไม่รู้ว่าคือใคร

“ ลูกสาววันรบ ”

พายุตอบเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องเชือดทันที ปล่อยให้กวินยืนทำหน้า งง อยู่อย่างนั่น แต่เพียงไม่นาน กวินก็รีบโทรไปบอก ชาน ตามคำสั่งของคนเป็นนาย

นิชาที่เธอหายเข้าไปในห้องน้ำเป็นเวลาชั่วโมงกว่า เธอก็ต้องออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำสีดำที่แขวนอยู่ในห้องน้ำ ก็คงจะเป็นของเจ้าของที่นี้แหละ เธอเลยยืมใส่ออกมาจากห้องน้ำก่อน เพื่อที่จะลงมาเอาเสื้อผ้าของตัวเองที่อยู่ชั้นล่าง

ว้าย!!!

พอหญิงสาวเดินลงมาที่ชั้นล่างเธอก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ เธอเลยตกใจและร้องออกไป และผู้ชายคนนั่นก็มองมาที่เธอ

“ คุณนิชารึป่าวครับ ” ชานถามออกไป และมองสำรวจหน้าตาของผู้หญิงคนนี้ คนที่นายเขาพาเธอมาที่เพ้นท์เฮ้าส์ของตัวเอง

“ ค่ะ ”

นิชาตอบออกไปและกำมือแน่น ภายในหัวเธอ คิดว่าผู้ชายคนนี้คือใคร รู้จักเธอได้ยังไง แล้วเขาเข้ามาทำไม คุณพายุไปไหน อย่าบอกนะว่า เขาไม่ยอมทำอะไรเธอแต่เขาจะให้คนอื่นมาทำเธอแทน ตอนนี้ใบหน้าสวยของนิชาเริ่มมีสีหน้าหวาดกลัว ชานเลยต้องรีบแนะนำตัวเองออกไป

“ ผมชื่อ ชานครับ เป็นลูกน้องมือซ้ายของคุณพายุ นายให้ผมซื้อข้าวมาให้คุณครับ ” ชานรีบอธิบายออกไป พอเขาพูดจบใบหน้าของคนตรงหน้าก็ดีขึ้นทันที

“ ขอบคุณนะคะ แล้วคุณพายุ เอ่อ… ” เธออยากจะถามว่า เขาไปไหนแต่ก็ไม่กล้า

“ นายไปคาสิโนครับ เชิญคุณตามสบาย ”

ชานบอกกับเธอเพราะเขาคิดว่า เธอน่าจะถามว่า นายไปไหน เขาเลยตอบออกไป และขอตัวกลับเลย พอออกมาจากห้องของนาย เขาก็จัดการกำชับลูกน้องทุกคนที่อยู่ที่นี้ให้ดูแล ผู้หญิงของนายให้ดี ตามคำสั่งของพายุทั้งหมด