ตอน ผู้หญิงขัดดอก
พายุพาผู้หญิงที่พ่อของเธอทิ้งไว้ให้ เป็นผู้หญิงขัดดอกของเขา กลับมาที่ เพ้นท์เฮ้าส์ของเขา และเธอก็เดินตามเขาเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เพราะคนที่ดึงแขนเธอให้เดินตามเข้ามาเขาดูน่ากลัวมากๆ “ ชื่ออะไร ” พอเข้ามาในห้อง พายุก็ปล่อยแขนเธอแล้วหันไปมองหน้าเธอ และถามชื่อเธอออกไป “ นิ นิชาคะ ” คนตัวเล็กตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ ฉันชื่อพายุ จำชื่อฉันไว้ให้ดี เพราะต่อจากนี้เธอคือ ผู้หญิงขัดดอกของฉัน ” เขาพูดกับเธอออกไป “ หมายความว่ายังไงคะ ” นิชา สาวน้อยที่ไม่เข้าใจ ความหมายของคำนี้ เธอเลยถามเขาออกไป “ ก็ผู้หญิงที่ฉันเอาไว้รับใช้ และสนองความต้องการของฉันไง ” พายุอธิบายออกไป เขาดูท่าทางเธอแล้ว ยังคงไร้เดียงสามาก แต่จะจริงเหมือนที่เขาคิดรึป่าวนั่น เขาต้องพิสูจน์ พายุเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้องพาเด็กคนนี้มาที่เพ้นท์เฮ้าส์ ทั้งที่เขาสามารถทำเรื่องยังว่า กับเธอที่ห้องเชือดเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขาจ้างมาก็ได้ แต่เขากลับเลือกพาเธอมาที่นี้ “ หมายความว่า อย่านะ หนูจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณ ” พอพายุพูดแบบนี้ นิชาก็รีบตอบปฏิเสธชายหนุ่มออกไป จะให้เธอมามีอะไรกับเขาได้ยังไง เขากับเธอเพิ่งเคยเจอกัน อีกอย่างเธอก็จะเก็บสิ่งนี้ไว้ให้กับคนที่เธอรัก “ อย่าเรื่องมาก ฉันไม่ใช่คนใจดีอะไร จะทำหรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำก็ให้พ่อของเธอหาเงินมาใช้ฉันในวันพรุ่งนี้ หรือไม่ฉันก็แค่ส่งมันไปตาย เพราะคนที่มันไม่มีเงินมาใช้หนี้ฉันจุดจบคือตายเท่านั้น ” พายุพูดออกไป วันนี้เขาทำงานมาทั้งวัน เขารู้สึกเหนื่อยมากและเขาก็อยากที่จะระบาย ความเหนื่อยล้านี้ใส่ใครสักคน ปกติถ้าเขาทำงานเสร็จ เขาจะหาที่ระบายด้วยการที่ ลูกน้องของเขาหาผู้หญิงมาให้ ไม่ว่าจะเป็น นางแบบ ดารา เซเล็ป หรือใครก็ได้ที่ยอมขึ้นเตียงกับเขา แต่วันนี้ในเมื่อพ่อของเธอให้เธอมาทำหน้าที่นี้ มันก็ต้องเป็นเธอ “ ไม่นะ อย่าทำอะไรพ่อหนูนะ “ นิชารีบพูดออกไป และดูเหมือนตอนนี้เธอคงจะไม่มีทางเลือกมากมาย ” ถอด “ พายุที่เห็นท่าทางของเธอเหมือนแมวที่หวาดกลัว เขาจึงสั่งเธอออกไป ” ไม่ “ นิชาที่ได้ยินเขาสั่งมาแบบนั้น เธอรีบปฏิเสธออกไปทันที และรีบใช้มือกอดตัวเองเอาไว้ ” นิชา ถ้าเธอยังทำให้ฉันเสียอารมณ์อีกนิดเดียว ฉันจะส่งเธอกลับแล้วเอาตัวพ่อเธอมาแทน “ พายุพูดเสียงต่ำแล้วจ้องมองคนตรงหน้า ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่เขาสั่งให้ทำอะไรแล้วไม่ทำตามคำสั่งเขา เธอเป็นคนแรก ” ไม่นะ คุณพายุ ยอมฉันยอมแล้ว ” นิชารีบเข้ามาจับที่มือหนาของเขาแล้วส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนเขาออกไป เพื่อไม่ให้พายุทำอะไร พ่อของเธอ “ ถอด ” เขาพูดขึ้นมาอีกครั้ง และตอนนี้คนตัวเล็กก็เริ่มถอดเสื้อยืดของเธอออก “ ถอดให้หมด ” เขากดเสียงต่ำบอกกับเธออีกครั้ง เพราะเด็กตรงหน้าถอดเพียงแค่เสื้อยืดเท่านั่น พายุเลยออกค่ำสั่งไปและยืนมองเธออย่างใจเย็น แค่เพียงเธอถอดเสื้อยืดออก เขาเห็นเพียงเนินอกที่แทบทะลักออกมาจากเสื้อชั้นในของเธอ ก็ทำให้เขาอยากเห็นของจริง มันจะใหญ่หรือเพียงแค่เธอดันทรง นิชาที่ต้องทำตามคำสั่งเขา เธอก็ต้องยอมถอดออกทีละชิ้น เธอไม่เคยจะต้องมาถอดเสื้อผ้าเปลือยกายให้ใครดูเลยสักครั้ง นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน เธอได้แต่คิดในใจ แต่เธอก็ต้องยอมทำ นิชาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดที่หน้าอกของเธอแต่มันก็ไม่มิด ส่วนอีกมือเธอเอามาปิดที่ส่วนล่างของเธอทันที “ เอามือออก ” พายุสั่งเธออีกครั้ง เพราะถึงเธอจะถอดออกหมดแล้วแต่เธอก็ยังไม่ยอมให้เขาเห็นของสวยตรงหน้า เธอใช้มือน้อยๆปิดไว้ แต่มันก็ไม่มิดนะ “ คุณ อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนูยังเด็กอยู่เลยคุณไม่กลัวติดคุกเหรอ ” นิชาพูดออกไป เพราะเธอมีอายุที่อยู่ในวัยยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย “ เธออายุเท่าไร ” พายุที่ได้ยินแบบนั้นก็ถามเธอออกไป เพราะ คนตรงหน้าเขา ใบหน้ายังเด็กอยู่มาก แต่รูปร่าง สัดส่วนของเธอไม่น่าเด็กแล้วนะ “ 17 ค่ะ ” นิชาตอบออกไป เพราะถ้าเธอตอบว่า 18 เธอคงไม่รอดแน่ “ยังเรียนมัธยม ” พายุถามออกไป เพราะถ้าเธออายุ 17 ปีจริงๆก็คงเรียนอยู่ “ ค่ะ หนูเรียนอยู่ม.6 ” นิชาตอบออกไป “ อืม งั้นเดินมานี้ ” พอเขาได้รู้อายุของเธอ เขาก็เลยต้องพับความคิดที่จะเอาเธอเอาไว้ก่อน เพราะเขาไม่ชอบมีอะไรกับเด็กน้อย แต่ในเมื่อเธอเป็น ผู้หญิงขัดดอกของเขา เธอก็ต้องทำอย่างอื่นเพื่อให้เขาได้ระบายอารมณ์ในครั้งนี้ นิชาที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น เธอเองก็ไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปหาเขา แต่เธอโดนสายตาคมดุของเขามองมา ทำให้เธอต้องเดินเข้าไปหาเขา ว้ายยย…… พอนิชาเดินเขาไปหาเขา พายุก็ใช้จังหวะที่เธอกล้าๆกลัวๆอุ้มช้อนเธอขึ้นมา นิชาเลยร้องออกไป และรีบเอาแขนเล็กคล้องคอเขาไว้เพื่อไม่ให้เธอตก นั่นเลยทำให้พายุ เห็นเต้าอกอวบของเธอได้เต็มตา พายุเลยพาเธอเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนห้องนอนของเขา ระหว่างที่เขาอุ้มเธอนิชาก็ได้ร้องถามเขาออกไป ” คุณ จะพาหนูไปไหน “ เธอถามเขา ” เช็กของ “ พายุตอบออกไป และพาเธอเดินเข้ามาจนกระทั่งเตียงนอนของเขา เขาเลยโยนเธอลงบนเตียง ที่ไม่เคยมีใครได้เข้ามานอน นอกจากเขา ” ตั้งขาขึ้น “ พายุที่โยนคนตัวเล็กลงบนเตียงแล้วเขาก็สั่งเธอออกไป นิชาที่โดนสายตาคมจ้องอยู่ เธอก็ค่อยๆทำตามเขา พอนิชา ตั้งขาขึ้นทั้งสองข้างแล้ว พายุก็ได้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูสดตรงหน้า ที่มันปิดสนิทอยู่ เขามองมันด้วยตาป่าว ก็ทำให้รู้ว่า เธอยังไม่เคยผ่านชายใดมา พายุไม่รอช้า ใช้มือหนาข้างหนึ่งจับขาเธอ และมืออีกข้างหนึ่งส่งนิ้วร้ายเข้ามาในร่องสวาทนี้ทันที อ๊ะ โอ๊ยยยย!!! นิชาร้องออกไป เพราะอยู่ๆก็โดนเขาเอานิ้วแทงเข้ามาในร่องสวาทของเธอจนสุดนิ้วของเขา และเขาก็งอนิ้วเขาทำให้เธอเจ็บ พายุที่เช็กของแล้ว เขาสัมผัสได้ว่า นิชายังซิงจริงๆ เขาก็พอใจ และชักนิ้วออกมาจากร่องของเธอและยืนมองหน้าเธอที่ตอนนี้มีน้ำตาไหลลงมา น่าจะเพราะความเจ็บที่เขาง้อนิ้วเช็กของ “ ไปอาบน้ำ ” ตอนแรกเขากะว่าต่อให้เธอจะยังไม่เคย เขาก็จะให้เธอช่วยเขาใช้อย่างอื่นเพื่อได้ระบาย แต่พอเขาเห็นใบหน้าสวยตอนนี้ที่มีน้ำตา มันทำให้เขาชะงักไป เขาเลยให้เธอไปอาบน้ำแทน นิชาที่ค่อยๆพยุงตัวเองลุกนั่งพอได้ยินเขาพูดแบบนั้นเธอก็มองซ้ายมองขวาหาห้องน้ำทันที และก็คงจะเป็นห้องนั่นเธอเลยลงจากเตียงแล้วรีบเข้าไปในห้องน้ำทันที พายุที่เห็นคนตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว เขาก็เดินลงมาที่ชั้นล่างทันที และต่อสายหา กวิน ลูกน้องของเขาให้หาผู้หญิงมาให้เขาที่คาสิโน และพายุก็ปล่อยนิชาไว้ที่เพ้นท์เฮ้าส์ของเขา แล้วขับรถออกไปที่คาสิโนทันที พอมาถึงเขาก็เดินเข้าไปที่ห้องเชือด และมีกวินยื่นรอผู้เป็นนายอยู่ “ เธอรออยู่ในห้องแล้วครับ ” กวินที่ได้รับคำสั่งจากคนเป็นนายเขาก็รีบจัดการหานางแบบมาทันที ถึงในความคิดเขา จะมีคำถามว่า ทำไมนายเขาพาเด็กน้อยคนนั่นกลับไปด้วยแล้ว นายเขายังต้องการอีกเหรอ แต่เขาก็ไม่สามารถถามคนเป็นนายได้ เพราะเขาคือลูกน้องมีหน้าที่แค่ทำตามคำสั่ง “ ให้ไอชาน ซื้อข้าวไปให้นิชาที่เพ้นท์เฮ้าส์กูด้วย และก็ให้คนเฝ้าไว้ให้ดี ” ชาน คือ ลูกน้องมือซ้ายของเขา เขาก็ไม่รู้ทำไมต้องมีความห่วงยัยเด็กนั่นด้วย แต่เอาเถอะ ถือว่า ลองเลี้ยงลูกแมวดู “ นิชา ” กวินทวนชื่อออกไป เพราะเขาไม่รู้ว่าคือใคร “ ลูกสาววันรบ ” พายุตอบเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องเชือดทันที ปล่อยให้กวินยืนทำหน้า งง อยู่อย่างนั่น แต่เพียงไม่นาน กวินก็รีบโทรไปบอก ชาน ตามคำสั่งของคนเป็นนาย นิชาที่เธอหายเข้าไปในห้องน้ำเป็นเวลาชั่วโมงกว่า เธอก็ต้องออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำสีดำที่แขวนอยู่ในห้องน้ำ ก็คงจะเป็นของเจ้าของที่นี้แหละ เธอเลยยืมใส่ออกมาจากห้องน้ำก่อน เพื่อที่จะลงมาเอาเสื้อผ้าของตัวเองที่อยู่ชั้นล่าง ว้าย!!! พอหญิงสาวเดินลงมาที่ชั้นล่างเธอก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ เธอเลยตกใจและร้องออกไป และผู้ชายคนนั่นก็มองมาที่เธอ “ คุณนิชารึป่าวครับ ” ชานถามออกไป และมองสำรวจหน้าตาของผู้หญิงคนนี้ คนที่นายเขาพาเธอมาที่เพ้นท์เฮ้าส์ของตัวเอง “ ค่ะ ” นิชาตอบออกไปและกำมือแน่น ภายในหัวเธอ คิดว่าผู้ชายคนนี้คือใคร รู้จักเธอได้ยังไง แล้วเขาเข้ามาทำไม คุณพายุไปไหน อย่าบอกนะว่า เขาไม่ยอมทำอะไรเธอแต่เขาจะให้คนอื่นมาทำเธอแทน ตอนนี้ใบหน้าสวยของนิชาเริ่มมีสีหน้าหวาดกลัว ชานเลยต้องรีบแนะนำตัวเองออกไป “ ผมชื่อ ชานครับ เป็นลูกน้องมือซ้ายของคุณพายุ นายให้ผมซื้อข้าวมาให้คุณครับ ” ชานรีบอธิบายออกไป พอเขาพูดจบใบหน้าของคนตรงหน้าก็ดีขึ้นทันที “ ขอบคุณนะคะ แล้วคุณพายุ เอ่อ… ” เธออยากจะถามว่า เขาไปไหนแต่ก็ไม่กล้า “ นายไปคาสิโนครับ เชิญคุณตามสบาย ” ชานบอกกับเธอเพราะเขาคิดว่า เธอน่าจะถามว่า นายไปไหน เขาเลยตอบออกไป และขอตัวกลับเลย พอออกมาจากห้องของนาย เขาก็จัดการกำชับลูกน้องทุกคนที่อยู่ที่นี้ให้ดูแล ผู้หญิงของนายให้ดี ตามคำสั่งของพายุทั้งหมด“ อ้า… คุณพายุ ” เสียงหวานร้องครางออกมาเมื่อโดนพายุงับเข้าที่เต้าอกสวยของเธอ ทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างกับเด็กน้อยดูดนมแม่ก็ไม่ปาน ชายหนุ่มดูดดื่มยังจุกสีหวานทั้งสองข้างไปมา และไม่ลืมที่จะแลบบลิ้นมาเลียวนที่ยอดจุกสีหวานนี้ด้วย ยิ่งเขารัวลิ้นยังยอดจุกสีหวาน หญิงสาวก็ยิ่งครางออกมาให้เขาได้ยิน และยิ่งเสียงหวานครางออกมาเท่าไหร่ พายุก็ยิ่งชอบใจมากไปกว่าเดิม แผล๊บแผล๊บแผล๊บ!!! ” อ่า… อ้า เสียวค่ะ เสียว “ นิชาที่เสียวซ่านมากขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ไม่รู้จะทำยังไง เธอเลยกำเเขนแกร่งของเขาไว้แน่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ พายุดูดเต้าอกทั้งสองข้างของเด็กน้อยของเขา จนตอนนี้ทั้งสองเต้าเปียกชุ่มไปกับน้ำลายของเขา และเมื่อพอใจแล้ว พายุก็ลงมานั่งที่กลางหว่างขาของเด็กน้อยของตัวเอง “ คุณพายุจะทำอะไรคะ ” นิชาที่เห็นเขาเคลื่อนตัวมานั่งที่ตรงนี้ เธอก็รีบถามเขาทันที เพราะเธอกลัวว่าพายุจะทำอะไรแบบนั้น เธอไม่อยากให้เขาใช้ลิ้นสัมผัสกับตรงนั้นของเธอ เพราะว่า เขาอายุมากกว่าเธอ มันเลยไม่ดี เธอรู้สึกแบบนั้น“ ฉันอยากชิมน้ำหวานของเธอก่อน ” พายุพูดกับเธอออกมา แล้วเขาก็จัดการถอดชุดที่เธอสวมใส่ออกให้พ้นทาง
พายุพูดกับเธอ เพราะเขาเต็มใจที่จะให้ ของสิ่งนี้กับเขา “ เเต่ว่า มันมากเกินไป หนูรับไว้ไม่ได้ ” เธอบอกกับเขาเพราะว่า รถที่เขาจะให้เธอ คันนี้ มันมีราคาเเพง แต่มันก็มากเกินไปมากกว่าเด็กที่อายุเท่าเธอจะมี “ รับไว้ ถือสะว่า มันเป็นของขวัญจากฉันแล้วกัน “ เขายังคงยืนยันในสิ่งที่เขาเต็มใจจะให้เธอจริงๆ ” ค่ะ งั้นก็ได้ค่ะ “ หญิงสาวที่ไม่เคยปฏิเสธอะไรเขาได้เลย เธอก็ต้องรับสิ่งของจากเขามา แต่เเล้วนิชาที่อยากจะขอบคุณเขา เธอก็เลยหันมาสวมกอดเขา พายุเองก็เอามือหนาของตัวเองลูบผมของเธอเบาๆ นิชาเองที่ละกอดจากเขา เธอก็ลุกออกจากโซฟาเเล้วมานั่งบนตักเขา พายุปล่อยให้เด็กน้อยได้ทำตามความต้องการของตัวเอง เขาปล่อยให้เธอทำตามใจ นิชาที่นั่งตักเขาเรียบร้อยเเล้ว เธอก็เริ่มไล่ปลดกระดุมเสื้อราคาเเละที่เขาสวมใส่อยู่ออกทีละเม็ดๆจนกระทั้งหมด เสร็จเเล้วคนบนตักเขาก็ถอดเสื้อที่เขาใส่ออกจนร่างกายของเขาเปลือยท่อนบน คนตัวเล็กเข้าไปประกบจูบเขาทันที อื้มมม… ปากบางเข้าไปจูบเขาทันที โดยที่หญิงสาวเป็นคนเริ่มที่จะทำเเบบนี้ให้เขาอย่างเต็มใจ พายุเองก็เปิดปากรับจูบจากคนตัวเล็กบนตักของเขา ชายหนุ่มเเละเด็กน้อยจูบปากสลับเเลก
หลังจากที่พายุมอบช่อดอกไม้ให้กับเด็กน้อยของตัวเองแล้ว เขากับเธอก็นั่งทานอาหารในมือนี้ด้วยกัน โดยพายุได้สั่งอาหารที่เด็กน้อยของตนเองชอบมาให้กับเธอเเล้ว “ อร่อยมั้ย ” ชายหนุ่มถามเด็กน้อยของตัวเอง แล้วใช้มือตัดเนื้อสเต็กในจานของเขาเป็นชิ้นแล้วเอามาวางในจานของเธอ “ ขอบคุณค่ะ ” เสียงหวานก็พูดกับเขาแล้วส่งยิ้มหวานให้เขา แล้วเธอก็ตักเนื้อที่เขาหั่นให้ตักกินไปเรื่อยๆ ทั้งสองนั่งกินอาหารในมือนี้ด้วยกันจนอิ่ม พนักงานก็เข้ามาเก็บจานอาหารทันที พายุก็หันมาพูดกับหญิงสาว“ ไปดูวิว ข้างบนกันมั้ย ” เขาถามเด็กน้อยของตัวเอง แล้วมองหน้าเธอ“ ชั้นบนสุดเหรอคะ ” เสียงหวานถามชายหนุ่มออกมาทันที“ อืม ไปเถอะ ฉันจะพาไปดูวิวข้างบน แล้วฉันก็มีอะไรอยากมอบให้เธอด้วย ” พายุพูดบอกกับเธอ เพราะว่าเขามีเซอร์ไพร์ให้กับเด็กน้อยของเขาไว้ด้วย“ โอเคค่ะ ” แล้วหญิงสาวก็ตกลงกับเขา พายุเลยยิ้มกว้างให้กับเธอ ทั้งสองเลยพากันขึ้นไปยังชั้นบน ชั้นที่พายุได้ให้คนจองไว้ให้เธอและเขาชั้นบนสุด ทั้งคู่ขึ้นลิฟต์มายังชั้นบนสุด ที่เป็นห้องสวีทหรู ของโรงแรมที่นี้ ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาภายในห้องนี้ พายุก้าวเดินนำเด็กน้อยของตัวเองเข้ามาภ
ชานเป็นคนขับรถมารับนิชาตามคำสั่งของผู้เป็นนายที่ห้างสรรพสินค้าที่เธอเเละเพื่อนมาทานไอติมด้วยกัน ชานจอดรอนิชาอยู่ที่ลานจอดรถของห้าง หลังจากที่เธอเเยกย้ายกับเพื่อนทั้งสองคนของเธอ เธอก็เดินมาที่ลานจอดรถที่มีรถของเขาจอดอยู่ ทันทีที่หญิงสาวเห็น เธอก็เดินมุ่งตรงมายังรถคันนี้ทันที “ เชิญครับ คุณนิชา ” ชานที่เห็นหญิงสาวของผู้เป็นนาย เขาก็เปิดประตูรถให้กับเธอทันที “ ขอบคุณค่ะ ” นิชายิ้มให้ชานเเล้วเดินขึ้นรถมา แล้วชานก็ทำหน้าที่ขับรถพานิชากลับเพ้นท์เฮ้าส์ตามคำสั่งของพายุทันที @เพ้นท์เฮ้าส์ ทันทีที่รถตู้คันหรูขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของเพ้นท์เฮ้าส์ นิชาก็ลงจากรถเเล้วเดินก้าวเข้าไปในเพ้นท์เฮ้าส์ทันที เเต่เเล้วสายตากลมสวยก็หันไปเห็นพายุที่นั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องรับเเขก หญิงสาวเลยเดินเข้าไปที่พายุทันที แล้วเสียงหวานก็พูดขึ้นมา “ คุณพายุสวัสดีค่ะ ” เด็กน้อยยกมือไหว้เขาเเล้วยิ้มหวานให้เขาทันที พายุที่วันนี้เขาไม่ได้ไปไหน เพราะตั้งใจจะพาเด็กน้อยของเขาไปฉลองที่เธอเรียนจบมอปลาย เขาเลยไม่ได้ไปที่คาสิโนหรือไปดูงานที่ไหน จะเรียกได้ว่า เขาเคลียร์งานเพื่อเด็กน้อยของเขาก็ว่าได้ “ มาเเล้วเหรอ ”
พายุคุยงานกับเพื่อนของเขาอยู่สักพักใหญ่ ทั้งสามคนก็คุยงานกันเสร็จ คราวน์เลยหันมาถามเพื่อนทั้งสองคนของเขา “ ไปดื่มต่อที่ผับของกูมั้ย “ คราวน์ถามเพื่อนทั้งสองคนของตัวเองออกมา แต่เขาก็พอจะรู้ในคำตอบของเพื่อนแต่ละคนแล้ว ว่าใครจะตอบยังไง และเสียงหนาของไซราสก็ตอบคราวน์ออกมา “ กูไป ” เสียงหนาของคราวน์ตอบ “กูไม่ว่าง นิชาต้องนอน ” “เสียงนี้เป็นเสียงราบเรียบของพายุที่ตอบเพื่อนของเขาแล้วเขาก็หันมาพูดกับนิชา ” อยากกลับเพ้นท์เฮ้าส์รึยัง “ เสียงทุ้มราบเรียบพูดกับเด็กน้อบของเขาโดยที่เขาก็ไม่ได้หันไปสนใจเพื่อนทั้งสองคนของเขาของเขาอีก จนคราวน์ต้องพูดขึ้นมา “ งั้นพวกกูกลับก่อน ” เสียงหนาพูดกับพายุอีกครั้งและครั้งนี้พายุก็ตอบเพื่อนของเขากลับมา “ อืม “ ” เออ กูกลับล่ะ เด็กน้อยของไอพายุ ฉันกลับก่อนนะ “ เสียงหวานใสพูดและยกมือไหว้ทั้งสองคน หลังจากที่คราวน์กับไซราสออกไปแล้ว พายุก็หันมาถามนิชาอีกครั้ง ” กลับเลยมั้ย ทำงานเสร็จแล้ว “ เขาถามเธอ “ ค่ะ ถ้าคุณพายุเสร็จแล้ว เรากลับกันเลยก็ได้ ” เสียงหวานใสตอบเขา และทั้งสองก็ลุกขึ้นจากโซฟาและพากันออกจากห้องทำงานของพายุไป เพื่อที่จะกลั
@คาสิโน “ ใส่เสื้อคลุมไว้ ” ทันทีที่รถตู้คันหรูขับเข้ามาจอดที่ทางเข้าสำหรับผู้บริหาร พายุก็ได้หยิบเสื้อคลุมของเขาให้กับเธอทันที “ ขอบคุณค่ะ ” นิชารับเสื้อคลุมจากเขามาสวมใส่ทับชุดนักเรียนของเธอทันที โดยที่รู้ดีว่า สถานที่แบบนี้ถ้าใครมาเห็นเธออยู่ในชุดนักเรียนแล้วมันจะดูไม่ดี พอนิชาใส่เสื้อคลุมเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินลงจากรถพร้อมกับพายุเข้าไปภายในคาสิโนแห่งนี้ “ อยากกินอะไร ” พอเข้ามาถึงในห้องทำงาน พายุก็เอ่ยถามเด็กน้อยของตัวเองออกมาทันที “ อืม ข้าวหมูทอดก็ได้ค่ะ ” เสียงหวานตอบเขาออกไป “ อืม ไปสั่งข้าวหมูทอดกับขนมและน้ำมาให้นิชา “ เสียงทุ้มหนาบอกกับนิชาในตอนแรก แล้วเขาก็หันไปสั่งชานให้ไปสั่งข้าวให้นิชา ” ครับ “ ชานรับคำเจ้านายของตัวเอง เเล้วเขาก็ไปจัดการสั่งข้าวตามที่นายสั่ง “ ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ ” กวินเองก็ขอตัวเช่นกัน “ นิชา มานั่งนี้ ” หลังจากที่ลูกน้องของเขาทั้งสองคนออกไปแล้ว พายุก็เอ่ยเรียกเด็กน้อยของเขา “ ค่ะ ” นิชาเดินเข้ามาใกล้พายุอย่างว่าง่าย พอเธอเดินมาหยุดที่ตรงหน้าเขาแล้ว พายุก็เอ่ยถามเธอออกมา “ อยากอาบน้ำรึป่าว ” เสียงหนาเอ่ยถามออกมา