MasukShare
บทที่ 8 เมียหาย (1)
Terakhir Diperbarui:
2024-11-23 09:43:40ร่างสูงเพรียวที่กำลังวิ่งออกกำลังกายตามแนวริมหาดทำให้คนขับเรือที่ถูกเรียกให้มารับเพื่อไปส่งที่ท่าเรือในช่วงสายของวันนี้ต้องหัวเราะขันตัวเอง
“นังผักมันบอกว่าคุณติณณ์ทำท่าเหมือนคนอกหัก ข้าก็นึกภาพคุณติณณ์เมาหัวราน้ำเสียอีก” นั่นเป็นภาพที่เขาเคยเห็นเมื่อปีก่อน พอได้ยินลูกสาวบอกว่าท่าทางของติณณ์เหมือนคนอกหัก แถมยังชอบนอนดูดาวทั้งคืน เขาจึงคิดไปเองว่าติณณ์คงกลับมามีสภาพนั้นอีก แต่พอมาเห็นด้วยตาตัวเอง มันกลับผิดคาด เพราะสีหน้าและท่าทางของติณณ์ห่างไกลจากภาพที่เขานึกไว้ลิบลับ จนคู่ชีวิตที่เป็นแม่ครัวประจำบ้านพักบนเกาะต้องพูดขัดอย่างขัดใจ “แกเชื่ออะไรนังผักมันล่ะ แกบอกเองไม่ใช่เหรอว่าคุณติณณ์มาทำงาน ฉันก็เห็นเขาทำงานทุกวัน เขามักอยู่ในห้องทำงาน บางทีฉันก็ได้ยินเขาพูดสายกับใครต่อใคร พอตกเย็นเขาก็ออกมาว่ายน้ำ ตีลังกามองท่าไหนมันก็ไม่ใช่อาการคนอกหัก นังผักมันอคติ หาว่าคุณติณณ์ทิ้งเมียมาอยู่เกาะ มันเลยใส่ร้ายเขาว่าอกหักจากแฟนเก่า” “ใครมันจะอกหักซ้ำซากกับคนคนเดียวได้ข้ามปีล่ะวะ” “แกพูดเหมือนรู้อะไร เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ” “เรื่องอะไร?” “อ้าว! เรื่องคุณติณณ์กับคุณคัทลียาไง เขาเลิกกันตั้งแต่เมื่อไรกันแน่ แล้วคราวที่คุณติณณ์มาหมกตัวอยู่ที่นี่เกือบสามเดือน เป็นเพราะเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า” “นั่นแหละ สองคนนี้เลิกกันตั้งแต่ปีก่อนแล้ว ข้าก็งงที่นังผักบอกว่ารอบนี้คุณติณณ์ยังทำท่าเหมือนคนอกหักอยู่” “ไม่มีหรอก เชื่อสายตาฉันได้ เขามาทำงานจริงๆ ส่วนเรื่องอกหัก ถ้าจะมีในคราวหน้า ฉันว่าคงอกหักจากเมียนี่แหละ คนอะไร แต่งงานได้วันเดียวก็หนีมาอยู่บนเกาะ ถ้าฉันเป็นผู้หญิงก็คงไม่ทน” “แก้ตัวแทนคุณติณณ์มาตลอด จู่ๆ ก็แปรพักตร์ไปเข้าข้างเมียเขาเฉยเลยนะ” ชายวัยกลางคนกระเซ้าคู่ชีวิต ส่วนคนถูกกระเซ้าก็ได้แต่ค้อนปะหลับปะเหลือก ถ้าเป็นเรื่องราวระหว่างติณณ์กับคัทลียา นางก็ต้องเข้าข้างติณณ์อยู่แล้ว แต่พอนึกถึงเมียแต่งของเขา นางก็อดที่จะนึกเห็นใจฝ่ายนั้นไม่ได้ ติณณ์มาอยู่บนเกาะฟาตินเข้าวันที่สิบสองแล้ว ไม่อยากบอกเลยว่าในเช้าวันนี้แค่ได้ยินเขาพูดว่าจะกลับกรุงเทพฯ นางก็ดีใจแทนเมียที่ถูกทิ้งของเขาจนเผลอยิ้มกว้างออกมาสปอร์ตคาร์คันสีขาวแล่นผ่านประตูรั้วเข้ามาภายในอาณาบริเวณบ้านสองชั้นหลังใหญ่ ก่อนจะจอดไว้ในโรงจอดรถที่มีรถหรูจอดเรียงกันสี่คัน ชายร่างสูงกวาดสายตามองทั่วทั้งโรงรถ เมื่อเห็นว่ามันเรียบร้อยดี เขาจึงหิ้วเป้ใบใหญ่เดินออกมา
โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง! สุนัขพันธุ์ลาบราดอร์สีน้ำตาลเข้มเห่ากระโชก มันกระโจนเข้าไปใกล้เขา แต่พอเมื่อเห็นว่าเป็นใคร มันก็โถมตัวใส่ด้วยอารามดีใจจนชายหนุ่มถึงกับเซ “เป็นไงโกโก้ ฉันไม่อยู่บ้านหลายวัน แกคิดถึงฉันไหม” ติณณ์ลูบหัวเจ้าสัตว์สี่ขาจนมันสงบลง ก่อนเขาจะผละเข้าไปในบ้าน ดวงหน้าคร้ามคมที่มีหนวดเคราปกคลุมเกลื่อนด้วยรอยยิ้มละไม เขากำลังนึกถึงใครบางคนที่เชื่อมั่นว่าเธอกำลังรอเขาอยู่ เมื่อเข้ายืนอยู่กลางโถงบ้าน บ้านทั้งหลังเงียบกริบ ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้วยหวังจะเห็นเธอคนนั้น หากไร้วี่แววของเธอ เขาจึงถามเด็กรับใช้ที่เดินตรงมาหา “หายไปไหนกันหมด” “ป้านิ่มอยู่ในครัว ลุงแดงตัดหญ้าตรงกำแพงรั้ว น้า...” สาธยายยังไม่หมด เจ้านายก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน “คุณขวัญล่ะ” “คุณขวัญไม่อยู่ค่ะ คุณขวัญกลับบ้าน” “กลับบ้าน? กลับไปบ้านไหน” “หนูไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณขวัญบอกป้านิ่มไว้แค่นี้” “คุณขวัญไปตั้งแต่เมื่อไร แล้วไปยังไง รถยังจอดครบ” เมื่อกี้เขาเห็นรถจอดอยู่ครบทั้งสี่คัน มันเป็นรถของเขา หากคิดว่าถ้าขวัญรดามีธุระปะปังที่ไหน เธอก็คงหยิบกุญแจรถไปใช้เอง “คุณขวัญไปตั้งแต่เมื่อวานค่ะ มีรถมารับคุณขวัญออกไป” “ใครมารับ?” “หนูไม่รู้จักค่ะ” “ไปเรียกป้านิ่มมาซิ” เด็กรับใช้หายไปอึดใจเดียว ร่างท้วมของแม่บ้านก็ปรี่มาหาอย่างทันท่วงที ติณณ์ถามอย่างไม่ให้เสียเวลา เพราะเขากำลังร้อนใจมาก “คุณขวัญไปไหน เธอบอกอะไรป้าไว้บ้าง” “เธอกลับไปพักที่บ้านค่ะ คงเป็นบ้านคุณพ่อคุณแม่ของเธอ” “ป้าเดาเองหรือคุณขวัญบอก” “คุณขวัญมีบ้านกี่หลัง คุณติณณ์น่าจะรู้ดีกว่าป้านะคะ เธอยังมีคุณพ่อคุณแม่ ป้าก็คิดว่าถ้าออกจากบ้านนี้ไป เธอก็คงกลับไปบ้านของคุณพ่อคุณแม่ของเธอค่ะ” ไม่เคยเลยที่ป้านิ่มจะต่อปากต่อคำกับเจ้านาย ครั้งนี้นับเป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้นางกล้าทำ เมื่อเห็นเจ้านายโบกมือไล่ นางก็ฉวยโอกาสนั้นรีบผละออกมา
Bab terbaru
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 74 นกกระจิบแตกรัง (2) (จบ)
เวลาบ่ายสองโมงของวันหยุด เด็กชายวัยเก้าขวบหน้าตาคมคายส่อแววหล่อเหลาเดินเข้ามาในบ้าน หลังจากที่เขาไปช่วยพนักงานเสิร์ฟอาหารอยู่ในร้านอาหารของแม่ซึ่งตั้งอยู่ในแปลงที่ดินข้างบ้านขวัญรดามองลูกชาย เมื่อไม่เห็นว่าลูกสาวกลับมาพร้อมกัน ทั้งที่ตอนขาไป ลูกทั้งสองคนยังเดินจับมือกันอยู่เลย เธอจึงคิดจะถาม...แต่เจ้าตัวก็ฟ้องขึ้นมาเสียก่อน“คุณแม่ครับ ข้าวหอมไม่ยอมกลับบ้านอีกแล้ว”“น้องทำอะไรอยู่คะ แล้วน้องอยู่กับใคร”“น้องขายผักกับอยู่พี่มุกครับ เมื่อกี้น้องถ่ายคลิปลงติ๊กต็อกด้วย ทั้งสองคนทำอะไรกันก็ไม่รู้ น่าเบื่อมาก ต้นรอไม่ไหว คุณแม่ไปตามน้องกลับบ้านหน่อยสิครับ”ดูท่าทางคนเป็นพี่ชายจะไม่สบอารมณ์ในตัวน้องสาวจริงๆ ขวัญรดาจึงต้องคุยต่อเพื่อหาสาเหตุ“ป้าจ๋าอยู่กับน้องใช่ไหมจ๊ะ แม่ว่าเราปล่อยให้น้องอยู่ที่ร้านไปก่อนก็ได้นะ”ป้าจ๋าเป็นพี่เลี้ยงของลูกสาวมาตั้งแต่เจ้าตัวยังเป็นเด็กอ่อน หากมีพี่เลี้ยงคนนี้อยู่ด้วย ขวัญรดาก็วางใจว่ามีคนที่ดูแลลูกสาวแทนตนได้“ป้าจ๋าอยู่ด้วยครับ แต่ต้นไม่ชอบให้น
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 73 นกกระจิบแตกรัง (1)
“พ่อคับ...กินคุกกี้”น้องแต็งค์หรือเด็กชายตนุธิป เด็กชายที่เพิ่งเป่าเค้กวันเกิดครบรอบสองขวบไปเมื่อหลายเดือนก่อน ถือกล่องใส่คุกกี้ช็อกโกแลตมาให้คุณพ่อลูกสามช่วยเปิดฝากล่องให้คุณพ่อลูกสาม?ถูกต้องแล้ว...คุณพ่อที่เคยยืนยันเสียงหนักแน่นว่าเขายังไม่คิดจะมีลูกคนต่อไป ตราบใดที่ลูกคนแรกยังไม่โตพอ อีกทั้งเขาจะต้องได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มอิ่มเสียก่อนหากในความเป็นจริงนั้น แค่เพียงน้องต้นกล้าอายุได้หกเดือน ขวัญรดาก็ตั้งท้องลูกคนที่สองด้วยความยินยอมพร้อมใจกันของทั้งสองคน โดยท้องนี้พวกเขาได้ลูกสาวหน้าตาจิ้มลิ้มมาอุ้มชู พวกเขาตั้งชื่อให้ลูกสาวว่าน้องข้าวหอมหรือเด็กหญิงเขมนิจ ปัจจุบันเด็กหญิงอายุได้แปดขวบแล้ว ซึ่งพ่อกับพี่ชายนั้นหวงแม่หนูมาก“หนูขออนุญาตคุณแม่หรือยังครับ คุกกี้กล่องนี้คุณแม่เก็บไว้ให้พี่ๆ กินด้วยหรือเปล่า”“แต็งค์จะกินคุกกี้แลต”พ่อหนูน้อยยืนยัน เป็นอันรู้กันว่าคุกกี้ช็อกโกแลตเป็นของโปรดของเจ้าตัว อย่าหวังว่าจะยอมแบ่งให้ใคร แถมยังทำท่าทางขัดใจอย่างสุดฤทธิ์เมื่อถูกพ่อพูดจาตะล่อมหวังจะให้เปลี่ยนใจ&
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 72 เธอเป็นของฉัน (2)
หนึ่งเดือนถัดจากนั้น ณ โรงพยาบาลเอกชนชั้นนำที่คุณอิงอรเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แตงโมน้อยก็ได้ฤกษ์ออกมาลืมตาดูโลกคุณแม่มือใหม่เข้าไปนอนรอคลอดอยู่ในห้องพักพิเศษสองวัน ลูกชายคนแรกของเธอถึงคลอดออกมา ทารกน้อยเนื้อตัวอวบอ้วน ภัสสราที่มาเยี่ยมหลานในทันทีเมื่อรู้ข่าวก็บอกอย่างตื่นเต้น“เมื่อกี้ฉันไปดูหลานในห้องเด็ก หลานตัวโตมาก แทบจะตัวโตที่สุดในบรรดาเด็กที่นอนเรียงกัน ทั้งที่ขวัญตัวเล็กนิดเดียว แถมตอนท้องก็ไม่ได้อ้วนขึ้นเลย”“น้ำหนักตัวของขวัญก็ขึ้นนะคะ แต่ขึ้นตามเกณฑ์ของคุณหมอ ขวัญกินอาหารตามที่หมอแนะนำ ขวัญไม่ได้กลัวอ้วนนะ แต่ขวัญคิดถึงแต่ลูก อยากให้ลูกได้รับสารอาหารที่มีประโยชน์และครบถ้วนมากที่สุด”“มันได้ผลจริงๆ นะ เพราะลูกของเธอตัวโตเชียว”“พ่อเขาก็ตัวโต หน้าตาหล่อคมกระเดียดไปทางพ่ออีกนั่นแหละ”คุณจงกลที่อยู่เฝ้าขวัญรดามาทั้งวันพูดแทรกขึ้น เพราะนางพินิจหลานชายอยู่สักพักใหญ่ แล้วจึงได้ข้อสรุปตามนั้น“จริงด้วยสิ ภัสลืมไปเลย”ภัสสราไม่ได้แกล้งน้องเขย แต่เธอลืมไปจริงๆ ว่าหลานชายที่หน้าตาน่
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 71 เธอเป็นของฉัน (1)
“โดนจนได้นะแคท จำเป็นบทเรียนไว้เลยว่าทีหลังอย่าร้ายกับคนที่ไม่ได้ร้ายกับเรา แต่ถ้าใครร้ายมา เราก็ร้ายตอบ อันนี้ไม่ผิดกติกา แถมเรายังหาแนวร่วมได้อีกด้วย”รุ่นใหญ่ในวงการบันเทิง เพราะทำงานมาตั้งแต่เด็ก พูดด้วยอารมณ์ไม่ได้ดังใจขณะดูข่าวของญาติตัวเองทางโทรศัพท์มือถือ คนเป็นน้องสาวที่นั่งลูบท้องโตๆ อยู่ข้างๆ ก็ถอนหายใจ“ขวัญรู้สึกไม่ดีเลย มีทางไหนที่เราพอจะช่วยคุณแคทได้บ้างไหมคะ”ยอมรับว่าพอกำลังจะมีลูก เธอก็รู้สึกอ่อนไหวไปเสียหมด ไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อนเพราะตัวเอง ซึ่งภัสสราก็เข้าใจน้องสาวดี“เราเป็นแค่คนตัวเล็กๆ นะขวัญ เราช่วยใครไม่ได้หรอก ส่วนตัวแคทเองก็มีมูลค่าในวงการบันเทิงมากพอ เดี๋ยวเขาก็ไปต่อได้ เราไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะมันไม่เกี่ยวอะไรกับเรา แคททำตัวของเขาเอง ติณณ์ก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันมากเกินไป เขาแค่ตอบโต้แคทเพื่อปกป้องตัวเองและครอบครัว งานนี้เรียกว่าแคทแพ้ภัยตัวเอง”“แต่ถึงกับถูกปลดออกจากละคร มันก็หนักไปนะ”แม้ไม่เคยอยู่ในจุดนั้น หากขวัญรดาคิดว่าตนพอจะเข้าใจความรู้สึกของคัทรียา มันคงไม่ต่
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 70 ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น
นายชัชชัยเสียชีวิตในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลในสองวันต่อมา ลูกและภรรยาต่างก็เสียใจ แต่ขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจไปด้วย...จบสิ้นกันสักทีในส่วนความรับผิดชอบที่มีต่อเหยื่อและครอบครัวนั้น หน่วยงานที่นายชัชชัยสังกัดอยู่ได้ออกมากล่าวขอโทษและแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง อีกทั้งพร้อมแสดงความรับผิดชอบโดยไม่มีการโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้นภรรยาและลูกทั้งสองคนของนายชัชชัยก็ไม่ทอดทิ้งใคร นอกจากคำขอโทษที่มีต่อทุกคน พวกเขายังคงให้ความช่วยเหลือผ่านหน่วยงานที่ออกหน้ามาดูแลผู้เคราะห์ร้ายแม้แต่ปกรณ์ซึ่งเป็นสามีของผู้หญิงที่นายชัชชัยเคยชุบเลี้ยง เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ ลูกและภรรยาของนายชัชชัยก็ให้ความช่วยเหลือเขาเช่นเดียวกัน ในขณะนี้ปกรณ์ยังคงพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล โดยมีวีรยาคอยดูแลอย่างไม่ยอมห่าง ซึ่งอาการของเขาก็ดีขึ้นเรื่อยๆไม่มีใครอยากเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้...เป็นอย่างที่ลูกชายของนายชัชชัยคาดไว้จริงๆ ไม่มีญาติของนายชัชชัยมาร่วมงานศพของเขาสักคน ในงานคงมีแต่ภรรยาและลูกที่จัดการทุกอย่างให้เสร็จสิ้นอย่างเร่งรีบและรวบรัดเท่านั้นขวัญรดาทำบุญไปให้นายช
ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา บทที่ 69 กงเกวียนกำเกวียน
“ภัสคุยกับติณณ์อยู่ค่ะ ติณณ์ไม่ให้ขวัญดูข่าว บ้านนั้นจะปิดทีวีทั้งวัน ติณณ์จะคอยติดตามข่าวแล้วบอกกับขวัญเอง ส่วนขวัญก็รู้เรื่องแล้ว ขวัญทำใจกับเรื่องนี้ได้ค่ะ”ภัสสราเคยโกรธนายชัชชัยนักหนาที่ตัดรอนขวัญรดา เขาไม่ยอมรับว่าขวัญรดาเป็นลูกสาว นับตั้งแต่ขวัญรดาย้ายมาอยู่กับครอบครัวของเธอ ผู้ชายคนนั้นก็ไม่เคยมาหาและไม่เคยติดต่อน้องสาวอีกเลยทว่าในเวลานี้ ภัสสรากลับนึกขอบคุณโชคชะตาที่พาให้เหตุการณ์ในอดีตเบนไปในเส้นทางนั้น อย่างน้อยมันก็ทำให้ขวัญรดาไม่รู้สึกผูกพันกับพ่อผู้ให้กำเนิด ซึ่งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป น้องสาวของเธอก็จะทำใจยอมรับทุกเรื่องได้ง่ายขึ้น“แตงโม...แตงโมชื่ออะไรดีครับ เดี๋ยวพ่อเอาชื่อมาให้หนูเลือกนะ”เสียงของว่าที่คุณพ่อดังอยู่เหนือศีรษะ คนท้องที่อิงซบอยู่กับอกเขาต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง“คุณติณณ์เอาชื่อมาจากไหนคะ”“เว็บไซต์สำหรับตั้งชื่อลูก มีแต่ชื่อมงคลความหมายดีๆ ทั้งนั้น”“งั้นบอกมาเลยค่ะ ขวัญจะช่วยแตงโมเลือกเอง”“ตนุธิป ตนุนันท์ ตนุพัชร์...สามชื่อน
Anda juga akan menyukai
เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก99.7K Dibacaบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน53.7K Dibacaเด็กเสี่ย NC-25
C91.6K Dibacaท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)46.7K Dibacaกังหันเสน่หา
จิ่วเทียนอี้อี162 Dibacaรวมเรื่องแซ่บ (9) NC20+
Beefy Cat3.0K DibacaSecret Love Of VAMPIRE
จิ่วเทียนอี้อี68 Dibacaพันธะร้ายท่านประธาน
เธียรนรา321 Dibaca
