Home / โรแมนติก / ภรรยานายหัว NC20+ / EP:08 ฉันไม่เคยดี

Share

EP:08 ฉันไม่เคยดี

Author: Naya Solene
last update Last Updated: 2025-04-05 14:32:11

"เฮือก!" เสียงทรงพลังดังขึ้นทำเอาหญิงสาวที่กำลังจะก้าวเดินออกถึงกับยืนนิ่งขาแข็งไปเลย

"นะ นายหัว..."

"กูถามว่าจะพาเมียกูออกไปไหน!!" ชายหนุ่มร่างสูงตวาดขึ้นอีกครั้ง ทำเอาทั้งสองที่กำลังยืนอยู่ใกล้ๆ กันสะดุ้งจนหัวไหล่สั่น

"คะ คือว่า..."

"ฉันก็จะออกไปจากบ้านบ้าๆ นี่ไง"

"เขม! ฉันเคยเตือนเธอไปหลายครั้งแล้วนะ"

"จะเป็นหรือจะตายจะมาสนใจฉันทำไม!"

"กลับเข้าไปในบ้าน"

"ไม่!"

"เขม!"

"คุณมันก็ดีแต่ออกคำสั่งให้คนอื่นทำตาม พอเขาไม่ทำตามก็ใช้เสียงข่มใช้ความน่าเกรงกลัวของตัวเองเพื่อทำให้คนอื่นรู้สึกกลัว คนอย่างคุณมันก็มีดีแค่นี้แหละ"

"....."

"คนอย่างฉันมันไม่เคยมีอะไรดีอยู่แล้วนี่ ฉันมันผิดตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในบ้านหลังนี้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน!"

"เธอออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น กลับเข้าบ้านไป อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำสอง"

"เหอะ!"

"ส่วนมึงกูกลับมาคิดบัญชีทีหลังแน่"

เขมิกาเดินกลับเข้าไปในบ้านก่อนจะรีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อที่จะเข้าห้องของตัวเอง แต่ดันถูกขวางเอาไว้ซะก่อน

"ออกไปนะ!"

"เธอคิดอะไรของเธออยู่ถึงได้จะออกไปจากที่นี่กลางค่ำกลางคืนแบบนี้"

"ก็คิดที่จะหนีออกไปให้พ้นจากผู้ชายอย่างคุณไง!"

"ครั้งนี้เธอทำเกินไปแล้วนะ ถ้าลูกน้องฉันไม่ไปได้ยินแล้วมาบอกป่านนี้เธอจะไปเจออะไรบ้างแล้วก็ไม่รู้"

"สนใจด้วยหรอ ขนาดฉันเป็นอะไรคุณยังไม่คิดที่จะถามเลย ไปห่วงอีหน้าหนาคุณโน่น!"

"นี่มันเรื่องของเรา อย่าพูดถึงคนอื่น"

"....."

"เธอชักจะเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะเขม ที่แม่ของเธอให้เธอมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อที่จะให้ฉันช่วยดัดนิสัยที่ชอบเอาแต่ใจของเธอ ฉันไม่คิดว่าเธอจะดื้อไม่เชื่อฟังอะไรขนาดนี้"

"จบหรือยัง?"

"อะไร?"

"พล่ามจบหรือยัง ถ้าพล่ามจบแล้วจะไปไหนก็ไป"

"เขม!"

"คอยดูฉันจะหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม ถ้าต้องให้ฉันอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตฉันยอมตายเป็นผีดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องมาทนอยู่กับคนแบบนี้"

"เลิกประชดประชันแล้วฟังฉันดีๆ ก่อนได้ไหม"

"หลบ!"

"ไม่หลบ เธอชักจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะเขม ที่ผ่านมาฉันคงจะตามใจเธอมากไปใช่ไหม เธอถึงไม่คิดที่จะกลัวฉันเลย"

"ต่อให้คุณจะฆ่าคนตาย ฉันก็ไม่คิดจะกลัว และก็ไม่กลัวด้วยถ้าคุณจะฆ่าฉัน!"

"....."

ชายหนุ่มผลักหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนก่อนที่ตัวเขาจะเดินตามเข้าไปพร้อมกับปิดประตูล็อคเอาไว้

"เข้ามาทำไม"

"ฉันจะไม่ออกไปจากห้องนี้จนกว่าเราจะคุยกันดีๆ และรู้เรื่อง"

"ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้!"

"ฉันไม่ออก ไหนพูดมาซิว่าฉันไปทำอะไรให้ เธอถึงได้คิดจะหนีครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้"

"เพราะฉันไม่อยากอยู่กับคนอย่างคุณไงพอใจหรือยัง?"

"ไม่ใช่เหตุผล เธอโกรธฉันที่ฉันให้เธอขอโทษเพ็ญ เธอก็เลยประชดฉันด้วยการจะหนีออกไปจากที่นี่ ความคิดเด็กๆ แบบนี้ ยังไม่เลิกใช้อีกหรอ?"

"ฉันโตมากับเมืองนอก และฉันก็ไม่ได้ถูกสอนให้เคารพผู้ใหญ่ที่มันไม่ได้น่าเคารพ ผิดก็ว่าไปตามผิด ไม่ใช่ผิดแล้วบอกว่าถูกเพราะว่าเขาอายุมากกว่า แล้วมองว่าเด็กเป็นคนผิดทั้งที่เด็กไม่ได้ทำอะไรเลย"

"แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็..."

"ฉันไม่เคยหาเรื่องใครก่อน ฉันมาอยู่ที่นี่ฉันรู้จุดที่ฉันยืนดี ถ้าฉันชอบหาเรื่องใครฉันคงหาเรื่องภาไปตั้งนานแล้ว และฉันก็คงหาเรื่องคนงานของคุณไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้ว แค่นี้คุณก็ยังคิดไม่ได้อีกหรอ?"

"เอาล่ะฉันจะให้เพ็ญมาขอโทษเธอ"

"ไม่จำเป็น ไม่ต้องพาผู้หญิงคนนั้นมาฉันเห็นหน้าอีก อยากจะพลอดรักกัน อยากจะทำอะไรกันก็ปล่อยให้ไกลๆ ฉันไม่อยากรับรู้ และฉันก็ไม่อยากเป็นไม้กันหมาให้กับคุณด้วย!"

"โอเคๆ ฉันขอโทษที่เคยพูดแบบนั้นออกไป แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยนะ ฉันไม่ได้คิดที่จะให้เธอมาเป็นไม้กันหมาอะไรเลย ฉันกับเพ็ญเราไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น เพ็ญเป็นหลานของป้าไพรที่เราเจอที่ตลาดวันนั้นไง ฉันรู้จักกับเพ็ญมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว"

"โอเค๊ ฉันรับรู้แล้ว ออกไปสิ"

"ไม่..."

ชายหนุ่มพูดเสียงแผ่วสายตาจากที่เกรี้ยวกราดในตอนแรกก็อ่อนโยนลง

"แล้วคุณจะต้องการอะไรจากฉันอีก?"

"ฉันอยากรู้ ทั้งที่เราไม่เคยเจอกันมาก่อนไม่รู้จักกันมาก่อน ทำไมเธอถึงตั้งท่าจงเกลียดจงชังฉันขนาดนี้"

"แล้วฉันต้องดีใจหรอที่ต้องถูกเรียกกลับมากะทันหันแล้วมารู้ทีหลังว่าฉันจะต้องแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ และฉันก็ไม่มีโอกาสที่จะได้กลับไปใช้ชีวิตสุขสบายของฉันได้อีก คิดว่าฉันจะยังยิ้มลงหรอ คิดว่าฉันจะมีความสุขจริงๆ หรอ ฉันอุตส่าห์หลีกหนีชีวิตที่ถูกบังคับมาตลอดไปได้แล้วแต่ยังถูกเรียกตัวกลับมาเพราะต้องแต่งงานกับคุณ"

"แล้วทำไมเธอถึงไม่ปฏิเสธตั้งแต่แรกล่ะ?"

"ฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกันนะ แต่ครอบครัวของฉันกดดันฉันทุกทาง บีบเค้นฉันจนฉันต้องยอมรับไง"

"ร้องไห้ทำไม"

"คนอย่างคุณน่ะมันไม่รู้หรอกว่าชีวิตที่ต้องเดินอยู่ในกรอบที่พ่อแม่สร้างเอาไว้ให้มันอึดอัดแค่ไหน ต้องเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย ต้องเป็นผู้หญิงที่พูดเพราะ ต้องเป็นเด็กที่เรียนเก่ง ห้ามทำแบบนั้นนะห้ามทำแบบนี้นะ ห้ามๆๆๆๆ ห้ามทุกอย่าง แล้วบอกว่ามันไม่ดีไม่ควรทำ ทั้งที่เรื่องพวกนี้ฉันควรเป็นคนได้เรียนรู้เองไม่ใช่หรอ พอฉันไม่ทำขึ้นมาฉันก็กลายเป็นคนไม่ดี ไม่ว่าจะไปที่ไหนคนก็มักจะมองว่าฉันเป็นพวกไม่เข้าสังคม ในสายตาของใครฉันไม่เคยดีเลย จนกระทั่งฉันตัดสินใจสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่เมืองนอก เวลานั้นฉันรู้สึกเหมือนกับฉันได้ออกจากกรงทองที่พ่อแม่สร้างเอาไว้ให้ ฉันก็ไม่คิดที่จะกลับมาอยู่ในกรงทองอีกเลย ใช่...ฉันไม่ได้กลับมาอยู่ในกรงทอง แต่ฉันกลับมาอยู่ในคุกแทน และฉันก็ไม่มีสิทธิ์ไม่มีโอกาสตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตตัวเองอีกแล้ว"

"ฉันขอโทษ..."

"พอใจหรือยัง อยากจะรู้อะไรอีกไหม?"

"เขม...อย่าร้องไห้สิ ฉันไม่ชินเลยกับการที่เธอร้องไห้แบบนี้ เธอต้องแสบซ่าสิ"

"หึ! จากนี้มันคงไม่มีรอยยิ้มอีกต่อไปแล้วล่ะ"

"ฉันจะทำให้เธอมีรอยยิ้มเอง"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ภรรยานายหัว NC20+   ตอนพิเศษ 5

    สองปีต่อมา ตอนนี้ผมได้ลูกสาวดั่งใจหวังจริงๆ แล้ว แกเป็นน้องเล็กที่สุดในบ้าน ตอนนี้ก็อายุขวบนึง ส่วนพี่ๆ ก็โตขึ้นมากแต่ก็ยังซุกซนเหมือนเดิม ลูกสาวคนเล็กผมตั้งชื่อให้ว่าน้องกอหญ้า แกเป็นเด็กที่น่ารักและไม่ได้ซุกซน นิสัยนิ่งเงียบเหมือนกับแม่ของแกไม่มีผิดเลย ไม่ได้ซุกซนเหมือนกับพวกพี่ๆ แต่ถึงอย่างนั้นพวกพี่ๆ ก็รักและหวงน้องสาวเอามากๆ "มาหาแม่มากอหญ้า" "มีอะไรหรือเปล่า?" "คุณไปดูลูกชายตัวแสบของคุณเถอะ พากันเล่นอะไรอยู่หลังบ้านโน้น" ผมรีบยื่นกอหญ้าให้เขมอุ้ม ก่อนจะรีบเดินไปที่หลังบ้านและก็ได้พบว่าเจ้าลูกชายกำลังใช้ดินสอและเมจิกที่มีขีดเขียนวาดลวดลายบนรถกระบะของผม "ขุนพล! ขุนทัพ!""พ่อ/พ่อ" "หยุดยืนอยู่ตรงนั้นเลย ใครวิ่งหนีพ่อจะตี" พวกแกหยุดในทันที สองคนนี้ซุกซนกันมาก เผลอเป็นไม่ได้ถ้าได้จับปากกาหรือเมจิกอะไรสักอย่างก็จะวาดไปซะทุกที่เลย "พ่อเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามมาวาดรถแบบนี้" "ขอโทษครับ" "พรุ่งนี้ตื่นมาตั้งแต่เช้าล้างรถให้พ่อให้สะอาด และห้ามเอาปากกาเมจิกมาเขียนอีกถ้าพ่อเห็นอีกครั้งพ่อจะตีจริงๆ ด้วย" "ครับพ่อ" ผมก็พูดร่ำไปอย่างนั้นแหละอันที่จริงก็ไม่กล้าตีหรอก ตั้งแต่พวกแกโตมาผ

  • ภรรยานายหัว NC20+   ตอนพิเศษ 4

    หลังจากที่คลอดขุนทัพออกมาที่บ้านก็วุ่นวายมากขึ้นเพราะสองพี่น้องคู่นี้ทั้งดื้อและก็ซนมาก ทำเอาฉันกับภาปวดหัวได้ไม่เว้นแต่ละวัน ตอนแรกฉันคิดว่าฉันจะทำหมันทันทีที่คลอดขุนทัพออกมา แต่คุณไกรเขาอยากจะมีลูกผู้หญิงอีกสักคนฉันก็เลยยังไม่รีบทำหมัน บางทีลูกคนที่สามของเราอาจจะเป็นผู้หญิงก็ได้ แต่ตอนนี้ฉันก็ปล่อยผ่านมาร่วมสองปีได้แล้วล่ะ ขุนพลอายุสามขวบเกือบจะสี่ขวบแล้ว ส่วนขุนทัพก็เพิ่งจะสองขวบหมาดๆ ไม่รู้ว่าสองพี่น้องเขาโตทันๆ กันด้วยหรือเปล่า ที่บ้านก็เลยวุ่นวายเอามากๆ เพราะมีผู้นำอย่างที่ชายน้องชายเลยกล้า ส่วนที่ชายก็มีพ่อเป็นผู้นำอีกที พวกนี้ทำอะไรกันเป็นทอดๆ หลายปีก่อนคุณไกรเขาเคยพูดเอาไว้ว่าอยากให้บ้านของเขามีเด็กตัวเล็กๆ ออกมาวิ่งเล่นสร้างสีสันให้กับบ้านมันจะได้ไม่ต้องเงียบเหงาแบบนี้ ตอนนี้น่าจะสมใจเขาแล้วล่ะ เพราะตอนนี้มีเด็กออกมาวิ่งเล่นจนวุ่นวายตามที่เขาต้องการแล้ว มันวุ่นวายมากจริงๆ นะ ไม่รู้เป็นเพราะเด็กผู้ชายด้วยหรือเปล่า พอโตทันๆ กันก็มักจะพากันวิ่งเล่นซุกซน รื้อข้าวของโน่นนี่ บ้างก็ไปเล่นจนข้าวของของคุณไกรเสียหายไป แต่เขาจะไปว่าอะไรลูกเขาล่ะตามใจกันขนาดนี้ "ขุนพล ขุนทัพ มากินข

  • ภรรยานายหัว NC20+   ตอนพิเศษ 3

    พอท้องเริ่มโตก็แน่นอนว่าฉันทำอะไรลำบากขึ้น ลูกคนนี้ก็ดื้อตั้งแต่อยู่ในท้องเลยไม่ต่างอะไรจากลูกคนแรกเลย และพอฉันท้องใหญ่แบบนี้คนที่ต้องรับหน้าที่ดูแลลูกชายตัวแสบก็คือคุณไกร บางครั้งปู่กับย่าก็จะมารับไปเล่นที่บ้านเหมือนอย่างเคย ถามว่าแต่ละวันฉันเหนื่อยบ้างไหม กับลูกฉันไม่ค่อยเหนื่อยสักเท่าไรเพราะแกไม่ค่อยเข้าใกล้ฉัน จะเหนื่อยกับการที่ต้องแบกท้องใหญ่ๆ มากกว่า บรืน~ เสียงรถกระบะแล่นเข้ามาจอดในบ้าน พร้อมกับได้ยินเสียงของลูกชายตะโกนด้วยความดีใจ เขาจะชอบมากเวลาที่พ่อกลับมาจากทำงาน เพราะคุณไกรเขาจะคอยเป็นเพื่อนเล่น "พ่อ!" "หืม วิ่งมารับเร็วเชียวนะตัวแสบ พ่อเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าวิ่งออกมาเดี๋ยวรถจะเหยียบเอา" "ขุนพลลูก ลงมาก่อนให้พ่อไปอาบน้ำก่อน""ไม่เอา" "พ่อเพิ่งทำงานมาเหนื่อยๆ นะมีแต่เหงื่อเต็มตัวเลย" "ไม่เอา ไปอาบน้ำกับพ่อ" "อะๆ โอเค ไปอาบน้ำด้วยกันก็ได้" พ่อลูกคู่นี้ตามใจกันยิ่งกว่าอะไรดี ทั้งที่ก่อนหน้านี้เหนื่อยแทบตายเพราะลูกชายแสนดื้อ แต่ตอนนี้เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย ฉันปล่อยให้เขาพากันไปอาบน้ำ จนกระทั่งพากันเดินลงมา ซึ่งฉันกับภาก็เตรียมอาหารตอนเย็นเสร็จพอดี "กินข้า

  • ภรรยานายหัว NC20+   ตอนพิเศษ 2

    เขมิกา Talk "สองขีด!" ฉันร้องอุทานออกมาเบาๆ เมื่อคือที่ตรวจครรภ์เข้ามาตรวจในห้องน้ำ ตั้งแต่ที่คลอดลูกฉันกับคุณไกรเรามีอะไรกันแค่สามครั้งเอง และก็มีแค่ครั้งเดียวที่เราไม่ได้ป้องกัน และก็เป็นครั้งล่าสุดด้วย ไม่คิดว่าจะมีลูกคนที่สองได้ง่ายขนาดนี้ เขาจะว่ายังไงนะที่เรากำลังจะมีลูกคนที่สองด้วยกันแบบนี้ แถมเจ้าขุนพลก็เพิ่งจะอายุขวบกว่าๆ เองด้วย รายนั้นก็ทั้งดื้อทั้งซนใช่ย่อยเล่นเอาคุณไกรเหนื่อยจนแทบเป็นลมทุกวัน "แม่!" "ว่าไงตัวแสบ" แกเริ่มพูดได้เป็นประโยคแล้วล่ะนะ "มีอะไรหรือเปล่าทำไมวันนี้ลงมาช้า" "ไม่มีอะไรค่ะ แล้วนี่แต่งตัวจะไปไหนกันคะ""ไปหาปู่กับย่า" "อ๋อ..." ขุนพลแกติดปู่กับย่ามาก ตอนเด็กๆ ปู่กับย่าชอบมารับไปเล่นที่บ้านโน้นด้วยบ่อยๆ ส่วนตากับยายก็แวะมาหาบ้างเป็นครั้งคราวเพราะอยู่ไกล "แล้วนี่คุณจะไปกับลูกด้วยหรอ" ฉันถามคุณไกรเพราะเขาเองก็แต่งตัวหล่อเหมือนกับจะออกไปข้างนอกเหมือนกัน "ครับ จะไปด้วยไหม""มีหรอที่ตัวแสบจะให้ฉันอยู่บ้าน" ไม่ว่าจะออกไปไหนก็ตามจะเอาลูกชายตัวแสบจะชอบให้ฉันตามติดไปด้วยตลอด จนกว่าจะได้เจอปู่กับย่าแกถึงจะยอมให้ฉันกลับได้ แกติดฉันมากเลยล่ะ พอจัดการอะไร

  • ภรรยานายหัว NC20+   ตอนพิเศษ 1

    หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมา นายหัวไกรก็เป็นคนดูแลลูกเองเพราะภรรยายังไม่แข็งแรงดี เขาเป็นคุณพ่อมือใหม่ที่แน่นอนว่าการเลี้ยงเด็กทารกแรกเกิดคนนึงมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเขา แต่เขาก็ยังทำได้ดีทุกอย่าง เอาใจใส่ลูกและภรรยาเป็นอย่างดี ลูกชายคนแรก ได้ชื่อว่า ขุนพล ชื่อนี้เขมิกาเป็นคนตั้งให้ลูกชายเอง เพราะเป็นลูกชายคนแรกนายหัวไกรจึงให้ภรรยาเป็นคนตั้งชื่อให้กับลูกเอง แกเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ไม่ค่อยร้องไห้งอแงสักเท่าไร "เขม..." ชายหนุ่มเรียกภรรยาของตัวเอง เมื่อเห็นเธอเดินออกมาจากห้องที่ต้องอยู่ไฟ "คุณไกร""ออกมาทำไม?""ฉันแค่อยากออกมาสูดอากาศบ้างอยู่แต่ในห้องแบบนั้นมันน่าเหนื่อย""ออกมาแค่แป๊บเดียวก็พอนะ""ค่ะ" นายหัวไกรเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่ออะไรเกี่ยวกับความเชื่อสักเท่าไร แต่เรื่องที่ภรรยาจะต้องอยู่ไฟเขาเชื่อมาก จึงให้คนงานผู้หญิงที่มีความรู้ด้านนี้มาช่วยดูแลสักระยะนึง หมับ!"อะไรคะเนี่ย?""อยากกอดจังเลย" ตั้งแต่ลูกคลอดออกมาทั้งสองก็แทบจะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลย เพราะเขมิกาจะต้องอยู่ไฟจึงไม่ค่อยได้เจอหน้ากับสามีสักเท่าไร เขาเองก็ต้องคอยดูแลลูกที่เพิ่งจะคลอดออกมาได้ไม่กี่อาทิตย์ "ฉัน

  • ภรรยานายหัว NC20+   EP:60 ตอนจบ

    เขมิกา Talk เวลาดำเนินผ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบ้านของเราที่กำลังต่อเติมเสร็จไปได้ด้วยดีเสร็จเรียบร้อยหมดทุกอย่างรวมถึงการตกแต่งด้วย เขาคาดการณ์เอาไว้ว่าอยากจะให้บ้านที่กำลังต่อเติมเสร็จก่อนที่ลูกของเราจะคลอดออกมา และก็เป็นไปตามที่เราคาดเอาไว้จริงๆ ตอนนี้ฉันท้องได้เจ็ดเดือนกว่าแล้ว และลูกของเราก็เป็นลูกผู้ชายด้วยล่ะ ท้องใหญ่ขึ้นมากการเดินเหินก็เลยค่อนข้างจะลำบาก และฉันก็ไม่ได้ไปทำงานที่สวนอีกเลยตั้งแต่ที่รู้ว่าตัวเองท้อง ส่วนเขาก็ไปบ้างเป็นบางครั้งนานๆ จะไปทีนึง "โอ๊ะ!" ฉันร้องอุทานออกมาเมื่อรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวในท้อง ช่วงนี้ลูกดิ้นแรงมากๆ ถีบทีจุกไปยันลิ้นปี่ "เป็นอะไร เจ็บท้องหรอ!?" "ปะ เปล่าค่ะ ลูกดิ้นแรงไปหน่อย""หืม คนเก่งครับ อย่าทำแม่เขาแรงนักสิแม่เจ็บนะ" "สงสัยลูกอยากจะออกมาวิ่งเล่นแย่แล้วนะคะ""ตอนนี้ยังไม่ครบกำหนดรอให้ครบกำหนดก่อนแล้วค่อยออกมานะตัวแสบ" คุณไกรเขาลูบท้องของฉันไปมาเบาๆ จนลูกหยุดดิ้นไป ไม่อยากจะเชื่อเลย แต่ทุกครั้งที่เขาเข้ามาลูบท้องแล้วพูดกับลูก แกจะหยุดถีบท้องฉันทันทีอย่างกับรู้ว่าพ่อของเขาพูดอะไร "อึดอัดหรือเปล่า" "ก็อึดอัดอยู่เหมือนกันค่ะ ท้องใหญ่ขึ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status