บทที่ 2299

เมื่อเถาจื่อเห็นการกระทำของหลิงอวี๋ก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันใด หัวใจของนางเต้นเร็วขึ้นโดยมิรู้ตัว

ควรลงมือหรือไม่นะ?

“เจ้ากังวลมากหรือ?”

จู่ ๆ หลิงอวี๋ก็หันกลับมามองนาง

เถาจื่อจึงเอ่ยออกไปอย่างติด ๆ ขัด ๆ “บ่าว... บ่าวมิรู้ว่าข้างในมีอะไร จึงรู้สึกกังวลเล็กน้อย!”

หลิงอวี๋พยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วเอ่ยขึ้นมาเสียงเบา “ข้าก็กังวลเช่นกัน ห้องปรุงโอสถนี้ทำให้ข้ารู้สึกมิสบายใจนัก…”

คำพูดนี้ของหลิงอวี๋คือคำพูดจากใจ ยิ่งนางเข้าใกล้ก็ยิ่งรู้สึกมิสบายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

ห้องปรุงโอสถนี้แปลกมาก ดูเหมือนว่าจะมีความผันผวนของสนามแม่เหล็กบางอย่าง แต่ดูมิเหมือนความผันผวนของพลังวิญญาณ

เมื่อครู่นางนึกถึงเด็กพิการเหล่านั้นขึ้นมาทันที

พ่อแม่ของพวกเขาเข้าออกเขาวลาหกอยู่บ่อยครั้ง จึงให้กำเนิดเด็กพิการเหล่านี้

สิ่งนี้หากใช้ทักษะการแพทย์อธิบาย ก็คือพัฒนาการแต่กำเนิดของเด็กเหล่านี้ได้รับผลกระทบ จึงทำให้เกิดความพิการ

หากมิใช่เพราะแม่ของพวกเขากินอะไรบางอย่างที่ผิดสำแดงเข้าไป ก็คงได้รับผลกระทบจากแร่ธาตุบางชนิดที่มีรังสี

หรือว่าความผันผวนของสนามแม่เหล็กในห้องปรุงโอสถนี้เกิดจากแร่ที่มีรังสีเหล่านี้?

หลิงอวี๋