LOGINShare
บทที่ 2371
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2692
เผยอวี้เห็นว่าจงเจิ้งคุนยอมเจรจาเงื่อนไขแล้ว จึงเอ่ยไปอย่างไร้ความปรานี “ง่ายมาก พวกเจ้าก็ลงจากภูเขา แล้วข้าจะปล่อยจงเจิ้งหลิน ข้าจะให้เขานำยาแก้พิษลงไปให้!”จงเจิ้งคุนยังมิทันได้พูดอะไร เสิ่นฮ่าวก็ตะโกนว่า “พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเจ้าจะให้ยาแก้พิษที่แท้จริงกับพวกเรา?”“หากพวกเจ้าหลอกลวง ผสมสิ่งที่เลวร้ายลงไปในยาแก้พิษอีกจะว่าอย่างไรเล่า?”เผยอวี้ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกไป “เสิ่นฮ่าว อย่าใช้น้ำใจของคนต่ำมาประเมินวิญญูชน ท่านคิดว่าข้าจะเหมือนท่านที่มีแต่ความคิดสกปรกมุ่งร้ายผู้อื่นรึ?”“อีกอย่าง ตอนนี้ท่านหาได้มีแต้มต่อใดมาต่อรองกับข้าไม่ หากข้าต้องการให้ท่านตาย จะเป็นตอนนี้ก็ย่อมได้!”เสิ่นฮ่าวถูกขัดจนพูดมิออกจงเจิ้งคุนครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นมา “เผยอวี้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า หวังว่าเจ้าจะรักษาคำพูดนะ!”“เสิ่นฮ่าว พวกเราถอย!”เมื่อจงเจิ้งคุนพูดจบ เขาก็หันหลังนำคนของตระกูลของตนเตรียมตัวลงจากภูเขาฮูหยินเฉียวกับมู่หรงฮุยและบรรดาหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นเหลือบมองเผยอวี้ จากนั้นก็มิรีรอ รีบนำคนของตนจากไปพวกเขารู้ว่าแม่ทัพอายุน้อยที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มิใช่คนที่ควรจะมีเรื่องด้วยเห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2691
คำพูดของเผยอวี้ทำเอาจงเจิ้งคุนกับเสิ่นฮ่าวตกตะลึงทั้งสองต่างก็นึกถึงมหาปราชญ์ขึ้นมาทันที มหาปราชญ์ถูกเซียวหลินเทียนโปรยยาพิษที่หลิงอวี๋ทำขึ้นพิเศษใส่ตัว ผลก็คือมหาปราชญ์มิสามารถปรุงยาแก้พิษได้เมื่อเห็นว่ามหาปราชญ์ถูกพิษจนใกล้ตาย เซียวหลินเทียนจึงให้ยาแก้พิษกับมหาปราชญ์ เพื่อที่จะช่วยหลิงอวี๋ออกมาส่วนสวินเย่ กลับวางกู่ซากศพลงในยาแก้พิษ ทำให้มหาปราชญ์กลายเป็นราชากู่ซากศพจากนั้นมหาปราชญ์ก็ถูกแส้เพลิงแดงของหลงหมิงแผดเผาไปอีกจนทั้งร่างเขาระเบิดไป และทหารที่สัมผัสกับเลือดเนื้อของมหาปราชญ์ก็ล้วนกลายเป็นกู่ซากศพทั้งหมด“หึ ๆ นึกออกแล้วกระมัง?”เผยอวี้ยิ้มออกมาอย่างดูแคลน “จงเจิ้งคุน เสิ่นฮ่าว ข้าป้องกันพวกท่านทั้งสองคนไว้ก่อนแล้ว!”“ดังนั้น ในขณะที่สัมผัสกันตอนขุดลอกเส้นทางน้ำ ข้าลอบวางยาพิษที่ฮองเฮาของเราทำขึ้นพิเศษไว้บนตัวของพวกท่านทั้งสองคนแล้ว!”“หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราในวันนี้ พวกท่านก็จะกลายเป็นราชากู่ซากศพคนใหม่!”ทันทีที่เสิ่นฮ่าวได้ยินดังนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปสองวันมานี้ พวกเขาร่วมมือขุดลอกเส้นทางน้ำ สัมผัสกับพวกเผยอวี้ไปมิน้อยหากเผยอวี้คิดจะวางยาใส่โดยที่พวกเขามิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2690
เผยอวี้ที่ทำให้หลิงหว่านคิดถึง ขณะนั้นกำลังร่วมมือกับพวกฉินซานและบรรดาคนที่พวกตระกูลใหญ่ส่งมา พยายามขุดลอกเส้นทางน้ำกันอย่างสุดกำลังตามวิธีการของหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน พวกเขาพบแม่น้ำหงส์ฟ้าสายนั้นแล้ว หลังจากขุดไปได้สองวัน น้ำที่ท่วมอยู่ที่เชิงเขาก็ถูกนำพาไปที่แม่น้ำหงส์ฟ้าเมื่อเห็นว่าน้ำที่ท่วมค่อย ๆ ไหลไปสู่ทางน้ำอย่างช้า ๆ ทุกคนก็ล้วนโล่งใจ คราวนี้กลับบ้านได้แล้วพวกเผยอวี้ยังมิทันได้ยิ้มกว้าง ก็เห็นจงเจิ้งคุนหัวเราะเย็นชา แล้วตะโกนว่า“เผยอวี้ พวกเจ้าเป็นทหารของฉินตะวันตก แต่กลับเข้ามาเป็นสายลับในแดนเทพของข้า ยังมิวางอาวุธลงอีก ยอมจำนนแต่โดยดีเสีย!”สิ้นเสียงตะโกนของจงเจิ้งคุน พวกคนที่ตระกูลใหญ่ส่งมาเหล่านั้นก็พากันชักกระบี่ออกมา แล้วล้อมพวกเผยอวี้ไว้เผยอวี้ตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วยิ้มออกมา “หัวหน้าตระกูลจงเจิ้ง พอหมดประโยชน์แล้วก็จะถีบหัวส่งกันหรือ?”“หากไม่มีพวกเราช่วยท่านขุดลอกเส้นทางน้ำ น้ำที่ท่วมอยู่จะลดลงเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร!”“เมื่อพวกท่านผ่านพ้นภัยพิบัติได้ก็ลืมคุณงามความดีของพวกเราเสียแล้ว เนรคุณเห็น ๆ!”จงเจิ้งคุนจึงเอ่ยอย่างดูแคลนว่า “กับพวกสายลับเช่นพวกเจ้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2689
เซียวหลินเทียนเห็นท่าทางที่ราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจของหลิงอวี๋ เขาก็อดมิได้ที่จะยิ้มออกมาเขายื่นมือไปดึงหลิงอวี๋เข้ามาในอ้อมแขน พร้อมหัวเราะเบา ๆ แล้วเอ่ย “ไม่มีศัตรูหรอก!” “ข้าดึงเจ้าไว้ เพราะอยากจูบเจ้าก็เท่านั้น…”ระหว่างที่เคลื่อนพล เนื่องจากข้อกำจัดเรื่องสภาพแวดล้อม เซียวหลินเทียนจึงไม่มีโอกาสได้ใช้เวลากับหลิงอวี๋ตามลำพังเลยโอกาสที่ได้อยู่กับหลิงอวี๋ตามลำพังอย่างยากลำบากเช่นนี้ เซียวหลินเทียนจะปล่อยไปได้อย่างไรกัน! เขาพูดแล้วประทับจูบลงไปอย่างลึกซึ้งการกระทำนี้ เซียวหลินเทียนอยากทำมาตั้งแต่เห็นท่าทางซุกซนของหลิงอวี๋ที่หมู่บ้านตระกูลเหมิงแล้วริมฝีปากของเขาสัมผัสกับริมฝีปากบนของหลิงอวี๋ แล้วแปรเปลี่ยนเป็นบดขยี้อย่างหิวกระหายหลิงอวี๋ตะลึงไปเล็กน้อย นางยื่นมือไปโอบรอบคอเขาไว้และจูบกลับอย่างร้อนแรงนางเข้าใจความรู้สึกของเซียวหลินเทียน ถึงอย่างไรเขาก็เป็นบุรุษทั่วไป การเร่งเดินทางเช่นนี้ นางกับเขาไม่มีโอกาสใกล้ชิดกันเลยริมฝีปากและลิ้นของทั้งสองเกี่ยวกระหวัดเข้าหากัน ยิ่งจูบก็ยิ่งร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆแล้วจู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็ปล่อยหลิงอวี๋ ทั้งยังหอบหาย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2688
เซียวหลินเทียนยิ้มออกมาอย่างเก้อเขินแล้วเอ่ยไปว่า “ถูกลูกดอกอาบยาพิษมาสองอัน ข้าใช้ยาที่เจ้าให้ไว้แก้พิษไปแล้ว มิเป็นกระไรแล้ว!”หลิงอวี๋ยังคงมีท่าทีมิสบายใจและตรวจสอบเซียวหลินเทียนตั้งแต่หัวจรดเท้าสุดท้ายนางจึงได้เอ่ยออกมาอย่างมิพอใจว่า “เหมิงหลิงหลิงผู้นั้นก็โชคดีที่เหมิงซินให้นางกินโจ๊กที่นางวางกู่ใจเดียวกันไปแล้ว!”“มิฉะนั้น ข้าจะชิงไปให้หมูกิน ให้นางรักใคร่กลมเกลียวกับหมูไปตลอดชีวิตเสียเถิด!”เซียวหลินเทียนหัวเราะ แล้วยื่นมือไปโอบเอวหลิงอวี๋เอาไว้ พลางเอ่ยหยอกล้อ“หมูจะมีชีวิตยาวนานถึงเพียงนั้นเชียวหรือ? มิกี่ปีมันก็ตายเสียแล้ว เช่นนั้นกู่ของนางจะมิเสียเปล่าหรือ!”หลิงอวี๋กลอกตา แล้วเอ่ยเจ้าเล่ห์ “เช่นนั้นก็ป้อนให้เต่า แต่เหมิงหลิงหลิงก็มิได้มีชีวิตยืนยาวเท่าเต่าเช่นกัน หากนางตายเร็วเล่า จะมิเป็นการทำร้ายเต่าตัวนั้นหรือ!”เซียวหลินเทียนอดมิได้ที่จะบีบจมูกหลิงอวี๋ และหัวเราะดังลั่น “เหตุใดเจ้าจึงน่ารักเช่นนี้นะ...ช่างเถิด อย่าไปคิดมากถึงเพียงนั้นเลย พวกเรารีบกลับกันเถิด!”ทั้งสองคนจูงมือกัน กระโดดอยู่สองสามครั้ง แล้วหายไปในแสงยามราตรีเหมิงซินมองแผ่นหลังของทั้งสองคนไกลออก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2687
ภาพนี้มิเพียงแต่จะทำให้หลิงอวี๋เห็นแล้วหวาดกลัวจนใจสั่นเท่านั้น เซียวหลิงเทียนเองก็เป็นเช่นกันแต่ครั้งนี้ หลิงอวี๋มิได้คิดจะห้าม เซียวหลินเทียนเองก็นิ่งเงียบเช่นกันบางที นี่อาจจะเป็นบทสรุปที่ดีที่สุดของเหมิงหลิงหลิงก็ได้กระมัง!นางมองทุกสิ่งว่าไร้ค่า มิแยแสความรักลึกซึ้งของเหมิงซิน มิชอบเหมิงซิน ทั้งยังใส่ร้ายเหมิงซินกับสตรีผู้บริสุทธิ์เหล่านั้นอีก เพื่อนางแล้ว คาดว่าเหมิงซินเองก็ลำบากใจจนมิอาจใช้ชีวิตอย่างปกติได้เช่นกันตอนนี้เหมิงหลิงหลิงยังจะมีเจตนาฆ่าต่อเหมิงซินอีก เหมิงซินมิได้สังหารนางในที่เกิดเหตุนี้ แล้วทำเพียงแค่ให้นางกินโจ๊กที่นางวางกู่ใจเดียวกันไว้เองเช่นนี้เหมิงซินก็หลงเหลือความเมตตาต่อนางไว้แล้วเมื่อเห็นว่าเหมิงหลิงหลิงกินโจ๊กเสร็จแล้ว เหมิงซินก็ยกมือขึ้นกดไปตรงขมับของนาง จากนั้นเหมิงหลิงหลิงก็สลบไปเหมิงซินอุ้มเหมิงหลิงหลิงไว้ แล้วนำตัวนางไปวางไว้บนเก้าอี้อีกด้านหนึ่งหลิงอวี๋ยังมิได้ลงมือ นางอยากดูว่าเหมิงซินจะปฏิบัติต่อเซียวหลินเทียนอย่างไรแล้วก็เห็นเพียงเหมิงซินเดินไปที่ข้างกายของเซียวหลินเทียนอย่างช้า ๆ แล้วมองเซียวหลินเทียนตั้งแต่หัวจรดเท้าเซียวหลิน
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน13.6K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว29.3K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น18.3K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ27.2K viewsแม่ครัวแห่งยุคกับระบบร้านค้า
ฮาจิฮาจิ7.1K viewsสองพี่น้องหลังเขาวั้งซานกู่
ประตูฟ้ายั่งยืน152 viewsยามใบไผ่ต้องสายลม (ภาควัยเยาว์)
อู๋หมิง - นางแมวแห่งเสียนหลอ88 viewsขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
จันทร์ส่องแสง1.4K views
