แชร์

บทที่ 2372

ผู้เขียน: กานเฟย
เรือจอดเทียบท่าอย่างรวดเร็ว เหล่าคุณหนูคุณชายทั้งหลายเมื่อก้าวขึ้นบนฝั่ง ต่างก็กุลีกุจอแย่งกันไปยังรถม้าที่มารอรับ รอมิไหวที่จะกลับบ้าน

“ต่อไปข้าจะมิมาสระเก้ามังกรนี่อีกแล้ว น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

หลิวซานกล่าวด้วยท่าทางราวกับเพิ่งรอดชีวิตจากหายนะ นางมิแม้แต่จะร่ำลาผู้ใดและเดินจากไปทันที

“หลิวซาน ข้าขอตัดขาดความเป็นสหายกับเจ้า!”

เหยาเซียงซึ่งโดยสารรถม้าของตระกูลหลิวมา เมื่อเห็นหลิวซานทิ้งตนเองไปเช่นนั้น ก็เดือดดาลจนตวาดไล่หลัง

เจียงหมิงอี้และคนอื่น ๆ มองรอยขีดข่วนยุ่บยั่บบนใบหน้าของทั้งสองที่เกิดจากการทะเลาะวิวาทกัน เมื่อนึกถึงพฤติกรรมเห็นแก่ตัวของพวกนางยามเผชิญภัย ทุกคนต่างก็ทำเป็นมองมิเห็น

หยางซู หลงอิงและคนอื่น ๆ เข้าไปล้อมรอบเซียวหลินเทียน

“นายท่านอู่ ข้าได้นำคนรับใช้มาด้วย ให้พวกเขาช่วยท่านค้นหาเถิด!”

หลงอิงกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำ “พวกท่านต้องตามหาเพ่ยเพ่ยและสิงอวี๋ให้ได้!”

เซียวหลินเทียนปฏิเสธ กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “น้ำใจของพวกเจ้าข้าขอรับไว้ แต่สวีฮุ่ยได้ไปแจ้งให้เจ้าแห่งทิศใต้ทราบแล้ว จะมีคนมาช่วยพวกเรา พวกเจ้ากลับไปก่อนเถิด!”

หยางซูกล่าวอย่างเดือดดาลแทนว่า “นายท่านอู
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2386

    เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเย่หรงเป็นคนมิดี องค์หญิงหานเยวี่ยจึงตะโกนออกไป “พวกเจ้ามีพยาน หงหนิงเองก็มีพยานเช่นกัน!”“ฟังดูก่อนว่าพยานของนางจะพูดว่าอย่างไรมิดีกว่าหรือ!”“หลิวซาน มานี่สิ!”เมื่อหลิวซานได้ยินดังนั้นจึงเดินออกมาองค์หญิงหานเยวี่ยก็เอ่ยออกไป “เจ้าเล่าเหตุการณ์เมื่อวานมา!”ในตอนครึ่งแรกหลิวซานพูดเช่นเดียวกันกับเย่หรง จนกระทั่งถึงตอนที่หลิงอวี๋จับเชือกไว้ หลิวซานก็พูดต่างออกไป“หม่อมฉันอยู่ด้านบนมองเห็นได้อย่างชัดเจน สิงอวี๋ถือกริชอยู่ในมือ และนางจะฉวยโอกาสชุลมุนนั้นสังหารหงหนิงเพคะ!”“หงหนิงดิ้นจนหลุดจากนาง รู้สึกกลัวก็เลยคว้าเชือกไว้ ท่านหญิงฉางเล่อจึงได้คว้ามิได้แล้วพลัดตกทะเลสาบ และถูกสัตว์ประหลาดเอาตัวไปเพคะ!”“เป็นสิงอวี๋ต่างหากที่คิดจะสังหารหงหนิง ตอนนั้นเย่หรงกำลังช่วยสิงอวี๋อยู่ เขาคงจะเห็นว่าแผนการร้ายของตนล้มเหลว จึงได้ใส่ร้ายหงหนิงว่าคิดปองร้ายท่านหญิงเพคะ!”องค์หญิงหานเยวี่ยมองไปทางชายาเจ้าแห่งทิศใต้และโม่เจี๋ยอย่างมั่นใจ แล้วเอ่ยออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม “ท่านพี่สะใภ้ โม่เจี๋ย ตอนนี้ก็คงจะกระจ่างชัดแล้วกระมัง!”“มิใช่ว่าข้ามิยอมส่งตัวหงหนิงให้ ข้าก็แค่เป็นห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2385

    ตั๋วเงินปลิวว่อน โปรยปรายลงตรงหน้าองค์หญิงหานเยวี่ย สองใบถึงกับปลิวไปติดบนใบหน้าของนางองค์หญิงหานเยวี่ยโกรธจนตัวสั่น พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้กำลังใช้เงินมาหยามเกียรติตนงั้นรึ?“ท่านพี่สะใภ้ ท่านทำอะไรของท่าน?”“ข้าหานเยวี่ยเป็นคนขาดแคลนเงินทองหรือไร? ท่านช่วยพูดจาด้วยเหตุผลหน่อยได้หรือไม่?”พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้เจ็บปวดรวดร้าวใจกับการตายของหลงเพ่ยเพ่ยจนแทบคลั่งอยู่แล้ว ครั้นได้ยินองค์หญิงหานเยวี่ยกล่าวหาว่าตนไร้เหตุผล ก็ถึงกับถ่มน้ำลายลงตรงปลายเท้าขององค์หญิงหานเยวี่ย“หานเยวี่ย ท่านเองก็เป็นแม่คน ลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดูบ้าง หากลูกชายของท่านต้องประสบเคราะห์กรรมเช่นเดียวกับเพ่ยเพ่ย ท่านยังจะมีหน้ามานั่งพูดเหตุผลอย่างใจเย็นได้อีกรึ?”พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้ที่ปกติแล้วทั้งอ่อนโยนงามพร้อม ทั้งสุภาพอ่อนหวาน ครั้งนี้คงเป็นเพราะโกรธจนขาดสติไปแล้ว จึงได้หลุดคำหยาบคายแบบชาวตลาดออกมานางตัวสั่นเทิ้มด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ชี้หน้าองค์หญิงหานเยวี่ยแล้วตวาดถามเสียงดังว่า “หม่อมฉันขอถามท่านหน่อยเถิด ระหว่างเพ่ยเพ่ยกับนางสารเลวหยางหงหนิงนั่น ใครกันแน่ที่เป็นญาติของท่าน?”“เพ่ยเพ่ยผู้บริสุทธิ์ต้องม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2384

    “ท่านแม่ ให้ลูกจัดการเองเจ้าค่ะ!”เมื่อโม่เจี๋ยได้ยินว่าพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้คิดจะพังประตูเข้าไป จึงรีบห้ามปราม“ท่านแม่ พวกเราจะใช้วิธีละมุนละม่อมก่อน หากองค์หญิงหานเยวี่ยยอมส่งตัวหยางหงหนิงออกมา ไมตรีระหว่างสองตระกูลของเราก็ยังคงเดิม!”โม่เจี๋ยมิต้องการให้ผู้ใดนำเรื่องนี้ไปเป็นข้อครหาได้นางจึงเรียกสาวใช้ส่วนตัว “เสียเอ๋อร์ เจ้าไปเรียกที่ประตู ให้องค์หญิงหานเยวี่ยออกมาพบ!”เสียเอ๋อร์จึงเดินตรงไปเคาะประตูเรียกทว่าเคาะอยู่หลายครั้ง กลับไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ จากด้านในแม่ทัพเส้าพี่ชายคนรองของพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้เป็นคนเลือดร้อน เขามีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ใบหน้าสี่เหลี่ยม คิ้วเข้มดุจหมึกเมื่อเห็นว่าเสียเอ๋อร์เรียกแล้วประตูยังมิเปิด ใบหน้าเขาพลันเคร่งขรึมลง ก่อนจะเดินไปดึงนางออก“พวกเราก็ทำตามธรรมเนียมแล้ว ในเมื่อพวกเขามิยอมเปิด ก็อย่าหาว่าข้าไร้เหตุผลก็แล้วกัน!”กล่าวจบ แม่ทัพเส้าก็ถอยหลังไปสองสามก้าว ก่อนจะพุ่งตัวไปข้างหน้า แล้วใช้กำลังภายในทั้งหมดที่มี กระแทกเท้าเข้าใส่ประตูทองแดงอย่างแรงประตูทองแดงหนักอึ้งมิอาจทนรับการกระแทกอันรุนแรงถึงเพียงนั้นได้ ส่งเสียงดังแล้วล้มครืนลงมา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2383

    “จวนเจ้าแห่งทิศใต้คิดจะทำการใดกัน?”ฝูงชนที่ถูกเบียดเสียดไปอยู่ข้างทางต่างกระซิบกระซาบวิพากษ์วิจารณ์“คิดการใหญ่หมายชิงบัลลังก์หรือ? ดูแล้วมิน่าใช่!”“ใช่แล้ว หากคิดกบฏจริงควรบุกไปยังวังหลวงมิใช่หรือ? ดูจากท่าทีแล้ว ก็มิน่าจะใช่ไปจวนเจ้าแห่งทะเลด้วย!”ชาวบ้านในเมืองหลวงแดนเทพต่างยำเกรงอิทธิพลของจวนเจ้าแห่งทะเล และรู้ดีถึงเรื่องที่เจ้าแห่งทะเลคอยกดข่มเจ้าแห่งทิศใต้มาโดยตลอด เมื่อเห็นความเคลื่อนไหวใหญ่โตของจวนเจ้าแห่งทิศใต้เช่นนี้ จึงอดมิได้ที่จะคาดเดาไปต่าง ๆ นานาโม่เจี๋ยเตรียมรับมือกับสถานการณ์นี้ไว้แล้ว นางได้สั่งให้สาวใช้และบ่าวไพร่ฝีปากกล้าสองสามคนปะปนเข้าไปในฝูงชน“พวกเจ้ามิรู้ จวนเจ้าแห่งทิศใต้มิได้คิดกบฏ แต่กำลังจะไปทวงความเป็นธรรมให้แก่ท่านหญิงฉางเล่อ!”บรรดาสาวใช้และบ่าวไพร่ที่แฝงตัวอยู่ในฝูงชนต่างทำทีเป็นผู้รู้เห็นเหตุการณ์ เล่าเรื่องราวเมื่อวานให้ทุกคนฟังว่า ท่านหญิงฉางเล่อพาหยางหงหนิงและคนอื่น ๆ ไปล่องเรือชมทะเลสาบ แต่แล้วในช่วงคับขันเป็นตาย หยางหงหนิงกลับดึงท่านหญิงตกน้ำสาวใช้และบ่าวไพร่กล่าวด้วยความเดือดดาลว่า “หากหยางหงหนิงมิกลัวตายจนดึงท่านหญิงฉางเล่อตกน้ำ บางท

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2382

    วันรุ่งขึ้น คาดการณ์ว่าเจ้าแห่งทิศใต้ใกล้จะออกจากการประชุมแล้ว โม่เจี๋ยจึงนำคนจากจวนเจ้าแห่งทิศใต้ออกเดินทางเมื่อพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้ใกล้ทราบว่าจะไปคิดบัญชีกับหยางหงหนิง ก็มิได้ฟังคำทัดทานของเหล่าสาวใช้และแม่นม แล้วตามออกมาด้วย“โม่เจี๋ย แม่จะไปกับเจ้าด้วย!”“ข้าจะไปทวงความยุติธรรมให้เพ่ยเพ่ย!”ตลอดทั้งคืนพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้แทบมิได้นอน เมื่อระลึกถึงหลงเพ่ยเพ่ยผู้ต้องพรากจากไปอยู่คนละภพ นางคิดแล้วก็ร่ำไห้ ดวงตาบวมเป่งราวลูกท้อ“ท่านแม่ ท่านอย่าไปเลยเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพร่างกายสำคัญกว่า!”โม่เจี๋ยเอ่ยทัดทาน“ไม่… ข้าจะไป! หากมิได้เห็นนังสารเลวหยางหงหนิงนั่นประสบเคราะห์กรรม ข้าไม่มีวันยอม!”“ไป ออกเดินทาง!”พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้นำขึ้นนั่งบนรถม้า ผู้คนจากจวนเจ้าแห่งทิศใต้จึงมุ่งหน้าไปยังจวนองค์หญิงหานเยวี่ยกันอย่างยิ่งใหญ่โม่เจี๋ยยังได้เชิญญาติจากบ้านเดิมของพระชายาเจ้าแห่งทิศใต้ให้ไปช่วยเสริมกำลังหนุนหลังตนด้วยท่านยายของหลงเพ่ยเพ่ย ฮูหยินผู้เฒ่าเส้ายังมีชีวิตอยู่ เมื่อได้ยินว่าหลานสาวสุดที่รักถูกหยางหงหนิงทำร้ายจนอยู่มิเห็นคน ตายมิเห็นศพ อารมณ์เดือดดาลของหยินผู้เฒ่าเส้าก็พลุ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2381

    ข่าวสารจากซานเชวี่ยเปรียบดั่งฝนที่ตกทันเวลา ทำให้เจ้าแห่งทิศใต้ยิ่งมั่นใจว่าจะจับตัวหยางหงหนิงมาแก้แค้นให้หลงเพ่ยเพ่ยและหลิงอวี๋ได้อย่างแน่นอน“ซานเชวี่ย ลำบากเจ้าแล้ว ไปพักผ่อนก่อนเถิด!”เจ้าแห่งทิศใต้เอ่ยด้วยความรู้สึกขอบคุณ“บ่าวหาได้เหนื่อยไม่เพคะ เรื่องที่นายท่านสั่งให้สืบ บ่าวสืบจนกระจ่างแล้ว บัดนี้บ่าวต้องรีบไปช่วยตามหาคุณหนูที่สระเก้ามังกรแล้วเพคะ!”ซานเชวี่ยขอยืมม้าจากเจ้าแห่งทิศใต้ตัวหนึ่ง แล้วเร่งรุดไปยังสระเก้ามังกรทันทีในคืนนั้นทางด้านเซียวหลินเทียน เรือหลายลำยังคงล่องค้นหาอยู่กลางทะเลสาบบนเรือทุกลำจุดคบเพลิงไว้ แต่ทัศนวิสัยก็ยังคงจำกัดอยู่ดีฉินซานเห็นเซียวหลินเทียนยืนนิ่งมองออกไปริมขอบเรือตลอดเวลา อยากจะเอ่ยปากชวนให้เขาพักผ่อน แต่พอจะเอ่ยปากก็กลืนคำพูดลงไปหากเป็นตนเอง ตราบใดที่ยังมิยืนยันความปลอดภัยของหลิงอวี๋ ก็คงไม่มีแก่ใจจะพักผ่อนเช่นกัน“จิ๊บจิ๊บ… จิ๊บจิ๊บ...”เสียงร้องของเหยี่ยวดำจิ่วเทียนดังแว่วมาจากแดนไกล ฉินซานและเซียวหลินเทียนเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกันจิ่วเทียนบินวนอยู่กลางอากาศครึ่งรอบ เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนก็ร่อนลงมาเซียวหลินเทียนยื่นแขนออกไป จิ่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status