Home / โรแมนติก / ยั่ว / ตอนที่ 50

Share

ตอนที่ 50

last update Huling Na-update: 2024-11-20 18:48:57

“ฉันเจอผู้ชายคนนั้น อยู่ใต้ท้องรถของฉัน”

เสียงพูดนั้นปลุกนิราให้ตื่นจากความทรงจำในวัยเด็ก ก่อนจะมองหน้าคนพูดนิ่งๆ อย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“ได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันขับรถชนเขาตายคาที่ ในขณะที่เขากำลังข้ามถนน”

เสือหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่พ่อเขาขับรถชนคนตาย แต่ชายคนนั้นไม่มีอะไรเลย มีเพียงชื่อที่เขียนหน้าจดหมายเท่านั้น และข่าวนั่นก็ถูกปิดอย่างมิดชิด จนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะไม่มีใครมาแจ้งเป็นญาติของคนตายด้วยซ้ำ ทุกอย่างมันจึงดูง่ายไปหมด

“เพราะไม่มีข้อมูลอะไรของผู้ชายคนนั้นเลย เราจึงจัดงานศพให้เขาอย่างเรียบง่าย แต่สิ่งที่เขากำไว้ในมือ ตอนที่ฉันวิ่งลงไปดูร่างของเขา คือชื่อที่น่าจะเป็นของเขา และชื่อนิรา ภิรมณ์พรรณ ที่เป็นเจ้าของจดหมายที่ชายคนนั้นจะส่งไปหา”

“จดหมายที่เขียนไม่จบ ในจดหมายมีเนื้อความแค่ว่า ให้นิราเรียนบริหารจนจบปริญญาโทอย่างที่ตั้งใจ มีแค่นั้นจริงๆ กับชื่อของคนเขียน และชื่อของคนรับ”

“ฉันพยายามค้นหาคนชื่อนิรา ภิรมณ์พรรณ มาหลายปีจากในกรุงเทพ จนเริ่มขยายพื้นที่ออกต่างจังหวัด และได้เจอตอนที่เด็กคนนั้นสอบเข้ามหาลัยพอดี จึงได้ทำในสิ่งที่ชายคนนั้นทำไม่ได้ ฉันใช้เงินตัวเองสนับส
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยั่ว   ตอนที่ 80

    "อ๊ะ พี่ภู พอก่อนค่ะ" มิรินร้องห้ามเสียงแผ่ว แต่ยิ่งห้ามเขายิ่งทำ ดูดเม้มสองเต้างามสลับกันไปมา เมื่อเนื้อผ้าหนามันเกะกะ เขาก็จัดการดึงมันขึ้นมาไว้ข้างบน "ถ้าไม่บอก พี่ก็ไม่หยุด" ใบหน้าคมคายเลื่อนลงต่ำ พรมจูบไปตามหน้าท้องเนียนเรียบ สองมือปลดชุดที่เหลือออกไปจากร่างงาม ดวงตาวับวามเมื่อดอกไม้ช่องามถูกเปิดเผยสู่สายตา ภัทรพลกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ของเธอยังดูสดใหม่เหมือนเดิม นั่นอาจจะหมายความว่า สองปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยมีใครอื่นเลย เขาคงเป็นคนแรก และอาจจะเป็นคนเดียวของเธอ "อ๊ะ พี่ภู แบบนั้นมันน่าอายนะคะ" มิรินลดมือลงไปอย่างรวดเร็ว ผลักใบหน้าคมคายเหนือจุดอ่อนไหวออกมา แต่เขาไม่ยอมง่ายๆ ซ้ำยังบังคับมือของเธอลูบไล้บนจุดกระสันไปมา "อ๊ะ อื้อ" เพียงไม่นานเธอก็สัมผัสได้ถึงบางอย่าง เรียวลิ้นหนาตวัดไปมาใกล้มือของเธอ ปัดป่ายวนเวียนจนน้ำหวานด้านในไหลออกมา ความซ่านกระสันทำให้บิดเร้าร่างกายอย่างหนัก "อ๊ะ อ๊า" ยิ่งได้ยินเสียงครางหวานดังปลุกเร้า ภัทรพลยิ่งเร่งความเร็วของลิ้น ไม่นานก็สอดนิ้วมือเข้าไปในความคับแน่น กล้ามเนื้อนุ่มบีบอัดตอดรัดนิ้วมือหนักหน่วง เขาจึงรีบขยับลิ้นกับมือเร

  • ยั่ว   ตอนที่ 79

    เขาเคยได้ยินเรื่องราวของท่านอยู่บ่อยๆ จากสามีใหม่ของแม่ ที่เขาให้ความเคารพเหมือนพ่อแท้ๆ แม้จะไม่เคยเจอท่านเลยสักครั้ง เพราะท่านรักษาตัวอยู่ตลอด แต่ก็พอจะรู้ว่าท่านเป็นคนดีมาก "เข้าบ้านไปพักผ่อนเถอะ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็บอก พี่จะมาฟังคำตอบ ไม่ต้องรีบหรอก พี่รอได้" เมื่ออ้อมกอดของเธอสร้างความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดในสถานการณ์แบบนี้ ก็รีบดันตัวเธอออกห่าง เช็ดหยาดน้ำใต้ดวงตาให้อย่างเบามือ จับตัวเธอหมุนไปอีกด้าน ยกมือดันแผ่นหลังเธอให้ก้าวเดินเข้าไปด้านใน ยืนมองเธออยู่ที่เดิมจนกระทั่งเธอหายลับไปจากสายตา เพเทอร์ยืนมองผู้หญิงที่ตัวเองรักกับผู้ชายอีกคนอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน หัวใจที่เคยนิ่งสงบร้อนรุ่มดังมีไฟสุม เมื่อเห็นสิ่งที่มิรินแสดงออกต่อชายแปลกหน้าคนนั้น เขากำลังจะเสียเธอไป ตอนนี้เธอกำลังจะกลายเป็นของคนอื่น แต่เขาไม่ยอมหรอก เขาจะแย่งเธอมา แม้ไม่ได้หัวใจ ขอแค่มีเธออยู่ข้างกายแบบเดิมก็พอ หลังจากจัดการเรื่องต่างๆเกี่ยวกับงานศพของคุณยายเสร็จแล้ว มิรินก็บินกลับไปสะสางธุระของเธอ เมื่อเสร็จธุระทางมหาวิทยาลัย เธอก็เตรียมตัวบินกลับไปเคลียร์กับผู้ชายที่เธอต้องรับผิดชอบ "พี่เตอร์ตาม

  • ยั่ว   ตอนที่ 78

    ใครจะไปคาดคิดละว่า พี่ชายใจดีตอนนั้น โตขึ้นมาจะหล่อได้ขนาดนี้ แล้วเธอควรทำยังไงต่อไปดี เขาจะจำเธอได้หรือเปล่า หรือสำหรับเขาเรื่องในคืนนั้น มันก็แค่ one night stand จริงๆ งานสวดอภิธรรมคืนที่สองจบลงในเวลาเกือบสองทุ่ม แขกในงานเริ่มทะยอยกันกลับ เหลือไว้เพียงกลุ่มของเจ้าภาพ ที่ยังนั่งคุยกับแขกจากทางไกลอย่างครอบครัวของภพรัก "แม่คะ มิรินขอตัวกลับไปก่อนนะคะ" พูดจบมิรินรีบยกมือขึ้นไหว้ลาผู้ใหญ่ ก้าวเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที ในสมองคิดเพียงแค่เธอต้องหนี หนีไปก่อนที่เขาคนนั้นจะจำเธอได้ "จะรีบไปไหน" ภัทรพลเอ่ยรั้งคนตัวเล็กไว้ เขาเดินตามเธอมาตลอด และหยุดเดิน เมื่อเธอหยุดยืนหันหน้าหันหลังเหมือนมองหารถ แต่บริเวณที่เขากับเธอยืนอยู่นั้นไม่มีรถเลยสักคัน เมื่อเขาก้าวเข้าไปใกล้ เธอก็เริ่มก้าวเดินเหมือนจะหนี "อย่ามายุ่งกับฉันนะคะ" มิรินบอกแต่ไม่ยอมหันไปมอง พยายามเดินหนีคนที่คอยเดิมตาม เธอยังไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับเขา ไม่รู้ด้วยว่า จะเริ่มต้นคุยกันด้วยเรื่องอะไร ความทรงจำในวัยเด็กก็เลื่อนลางเสียจนหยิบยกขึ้นมาพูดไม่ได้ มีเพียงความทรงจำของค่ำคืนนั้นที่มันเด่นชัด แต่ใครจะไปกล้าพูดขึ้นมา

  • ยั่ว   ตอนที่ 77

    มิรินเดินลงมาจากชั้นสอง เพื่อมารออคินที่ยังไม่กลับมาจากโรงเรียน ภายในห้องรับรองแขกมีเพียงเสียงสะอื้นของเธอที่ดังก้อง สะท้อนอยู่ในห้องหัวใจของคนที่เพิ่งก้าวเข้ามา เขามองไปที่เธอด้วยความรู้สึกสงสาร เพเธอร์รู้ข่าวการเสียชีวิตของท่านผ่านทางพี่ชายของเขา แพคทริคบินไปประเทศไทยเพื่อเตรียมแต่งงานกับลินิน ทันทีที่รู้ข่าวเขารีบวิ่งมาที่นี่ แล้วก็ได้เห็นว่าเธอกำลังร้องไห้อย่างที่คิดไว้จริงๆ ผู้หญิงแข็งกร้าวที่คอยหลบหน้าเขา ตอนนี้เธออยู่ในสภาพที่เหมือนกับแก้วตกแตก “เป็นอะไรอะยัยอ้วน ร้องไห้เหมือนญาติเสีย” "หุบปากไปเลยนะปีเตอร์" มิรินตอบกลับเสียงห้วนด้วยชื่อจริงของเขา ชื่อที่เธอไม่เคยเรียกเลยสักครั้ง ทำให้ร่างที่กำลังจะก้าวหยุดชะงักฝีเท้าลง เขาเป็นคนปากไม่ดี แต่มันมีแค่วิธีนี้เท่านั้น ที่จะทำให้เธอเปิดปากพูดกับเขา "พี่ให้ยืมอกเอาไหม" "อย่ามายุ่งนะ! ฮือ พี่เตอร์อย่ามายุ่ง" มิรินก้มหน้าร้องไห้ ไม่อยากสนใจคนที่เข้ามากวนประสาท เมื่อการ์ดของเธอตก ร่างสูงก็ขยับเข้าไปชิด จากนั้นก็ดึงเธอเข้าหาตัว กดหัวคนที่พยายามดิ้นหนีเข้ากับแผ่นอก ยอมให้มือเล็กทุบตีจนกว่าเธอจะพอใจ ถ้าเธอไม่ใช่คนที่เข

  • ยั่ว   ตอนที่ 76

    ภัทรพลร้องห้ามมือที่จะฟาดลงมาบนร่างของตัวเอง รวบมือเรียวสวยเข้าด้วยกัน จนดวงตาคู่หวานถลึงใส่ “!” "ที่ไม่กล้าพากลับไปหานินก็เพราะแบบนี้แหละ เคยฟังคนอื่นไหมละ เอะอะก็จะต่อยจะตีลูกเดียวเลย" ภัทรพลบ่นเบาๆ คลายมือเล็กออกช้าๆ จนเธอได้รับอิสระ "อย่ามาแถ พูดมาว่าทำอะไรมิรินบ้าง" หลังจากคืนที่น้องสาวของเธอหายไป มิรินโดยสารรถแท็กซี่มาหาเธอที่บริษัทในเวลาเกือบเที่ยง เพื่อขอคีการ์ดคอนโดของเธอ แต่สภาพน้องสาวที่เธอเห็นในวันนั้น เธอแทบจะกลายเป็นคนเสียสติ แม้จะถูกเสื้อผ้าปกปิด แต่เธอแอบเห็นว่าผิวเนื้อบางส่วนมีรอยแดงช้ำ รอยที่ดูยังไงก็รู้ว่ามันเป็นรอยจูบ เธอยังไม่ได้ถามอะไรด้วยซ้ำว่ารอยพวกนั้นคืออะไร ยัยตัวแสบก็เล่าทุกอย่างออกมา แต่ยัยตัวดีไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เธอขอร้องให้เก็บเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความลับ แต่พอเห็นบุคคลที่อยู่กับน้องสาวในคืนนั้น ก็ไม่สามารถเก็บมันเป็นความลับอย่างที่น้องสาวต้องการได้ " … ก็ทุกอย่างนั่นแหละ ครบ จบทุกหลักสูตร" เมื่อเจอสายตาจริงจังของลินิน ภัทรพลตอบความจริงทุกอย่างด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "พี่ป้องกันรึเปล่า?" ลินินยกมือกุมขมับ ถามกลับเสียงเย็น "พ

  • ยั่ว   ตอนที่ 75

    ภัทรพลถือแฟ้มงานออกแบบรถยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดเข้าไปในห้องประชุม สีหน้าของเขาไม่ได้ต่างออกไปจากเดิมนัก สมองยังหวนคิดถึงเด็กสาวขี้เมา ที่มอบครั้งแรกให้เขาเชยชมแล้วหนีหาย เขาไม่รู้เลยว่าเธอหนีไปที่ไหน ครั้นจะถามพี่สาวของเธอที่นั่งหน้าตึงอยู่ในตำแหน่งประธานการประชุมก็ไม่กล้า กลัวเธอจะฆ่าถ้าหากรู้ว่าเขา ทำอะไรกับน้องสาวสุดที่รักของเธอ "อีกสองเดือนโปรเจกต์รถรุ่นใหม่ของเราจะออกสู่ตลาด ฉันอยากรู้ว่าพวกคุณมีความพร้อมมากน้อยแค่ไหน" ลินินกล่าวเปิดประชุม เมื่อเห็นว่าพนักงานระดับหัวหน้าจากทุกฝ่ายมากันครบแล้ว หลังจากที่เธอกล่าวเปิด การประชุมสำคัญก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว พนักงานฝ่ายต่างๆล้วนเตรียมความพร้อมมาเป็นอย่างดี ถึงแม้พนักงานจะถูกเปลี่ยนถ่ายจากรุ่นเดิมไปเยอะแล้ว แต่พนักงานใหม่ที่เข้ามาในรุ่นของเธอ ก็มีความสามารถมากมาย อีกทั้งยังเป็นคนรุ่นใหม่ ที่สามารถนำเทคโนโลยีใหม่ๆมาใช้ในการทำงาน และมันกลายเป็นรากฐานที่มั่นคงมากขึ้นให้แก่บริษัท "คุณภัทรพล คุณไม่ได้ยินคำถามของฉันเหรอ?" น้ำเสียงทรงอำนาจดังก้องห้องประชุม คนอื่นๆที่ตั้งใจประชุมมาตลอดเงียบเสียง แม้กระทั่งเสียงลมหายใจยังไม่กล้าทำให้มันดั

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status