LOGIN"เข้าไปกินอะไรหน่อยไหม"
วันเพ็ญเอ่ยถามเมื่อรถแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
"ก็ดีครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดี"
"พี่ว่าขับรถไปจอดในโรงจอดรถดีกว่านะ เราจะได้ไม่ต้องเปียกฝน"
วันเพ็ญบอกพลางชี้มือไปที่โรงจอดรถที่อยู่ไม่ไกล
"ครับ"
"ธีร์อยากกินอะไรเดี๋ยวพี่ทำให้"
วันเพ็ญเอ่ยอย่างใจดี ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวยาว
"ถ้าผมอยากกินพี่ พี่จะยอมให้กินไหมครับ"
"ธีร์อยากกินแบบไหนล่ะ กินรองท้องหรือกินแบบจุกๆ"
วันเพ็ญถามพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด
"ก็ต้องกินแบบจุกๆ สิครับถึงจะอิ่ม"
เมธีตอบ พลางมองดูวันเพ็ญปลดกระดุมเสื้อ แววตาเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา เขาค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ตอนนี้ร่างกำยำเหลือแค่ร่างกายที่เปล่าเปลือย
"ถ้าอยากกินจุกๆ ธีร์คงต้องนอนค้างบ้านพี่แล้วล่ะ" วันเพ็ญกระซิบข้างหูเขาเสียงหวาน
"ได้สิครับ...ผมจะกินให้อิ่มเลย"
เมธีโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างหูขาวผ่อง ก่อนจะมอบจูบอันเร่าร้อนให้แก่เธอ
"อื้ออ...พี่ว่าเราไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พี่เหนียวตัวจะแย่"
ทันทีที่ปากเป็นอิสระ วันเพ็ญก็รีบชวนเมธีไปอาบน้ำ
"เดี๋ยวผมอุ้มนะ"
วันเพ็ญพยักหน้า เมธีจึงย่อตัวลงแล้วอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าสาว แล้วก้าวยาวๆ พาเธอไปที่ห้องน้ำ
เมธีวางร่างอวบอัดลง เขาจับให้เธอหันหน้าเข้ากับผนัง
"อื้อ...ไม่อาบน้ำก่อนเหรอ" วันเพ็ญเอี้ยวหน้ามาถาม
"กระแทกเสร็จค่อยอาบ...จะได้สดชื่น"
เมธีตอบพร้อมกับจับลำเขื่องของตัวเองมาถูร่องลึกขึ้นลง เขากดสะโพกดันท่อนเอ็นอวบเข้าไปในร่องลึกจนสุดลำ แล้วกระแทกโพรงนุ่มรุนแรงและหนักหน่วง
ปั่ป! ปั่ก! ปั่ก!
"อื้ออ...เสียวจัง"
"อ๊ะ...ละ...ลึกเกินไปแล้ว"
วันเพ็ญส่งเสียงประท้วง เมื่อความใหญ่โตของเขาอัดกระแทกร่องเสียวไม่ยั้ง ทุกการตอกอัดที่หนักหน่วงของเขา ทำให้หัวมนทู่ชนกับผนังมดลูก ร่างบางเสียวจนแทบยืนไม่อยู่
"อ่าา...เสียว...โคตรแน่นเลยพี่เพ็ญ"
"ซี้ดด...อ่าาา...ตอดเก่งจัง
"อ่าาา...เสียว...ซี้ดด..."
เมธีกระแทกร่องนุ่มพลางส่งเสียงครางอย่างเสียวซ่าน ร่างบางถูกกระแทกเสยอย่างหนักหน่วงจนร่างถลาไปด้านหน้า ฝ่ามือเรียวลูบไปกับผนังเพื่อกันไม่ให้ล้ม
"อื้อ...พี่ไม่ไหว...เสียว"
"อ๊ะ...อื้อ...พี่จุก"
"อ๊ะ...ใกล้แตกแล้ว...อ๊า..อ๊า"
วันเพ็ญส่งเสียงคราง ทุกการตอกอัดจากลำแกร่งทำเธอเสียวจนแทบยืนไม่อยู่
"อ่าาา...อีกเดี๋ยวครับพี่...ซี้ดด..."
เมธีเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเขาตอกอัดท่อนอวบเข้าร่องสวยอย่างบ้าคลั่ง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องน้ำ
ตับ! ตับ! ตับ!
"อ่าา...ซี้ดดด"
ในที่สุดเขาก็นำพาเธอมาถึงฝั่งฝัน เมื่อเขาถอดถอนท่อนเอ็นออกมาจากร่องลึกน้ำเสียวก็ไหลทะลักลงไปตามขาเรียว
เมื่อไฟราคะถูกทำให้มอดลง ทั้งสองคนจึงช่วยกันอาบน้ำให้กันและกัน แต่กว่าจะอาบน้ำเสร็จวันเพ็ญก็ทำให้เมธีแตกไปหลายน้ำเหมือนกัน
หลังจากอาบน้ำเสร็จทั้งสองคนก็ออกมากินข้าวที่ห้องครัว วันเพ็ญมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบหน้าอกอวบ ส่วนเมธีก็ไม่แตกต่างกันบนร่างกำยำของเขามีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพันรอบเอวเอาไว้
"กินอาหารเวฟละกันนะ" วันเพ็ญเอ่ยถาม
"ครับ! ผมกินได้หมด"
เมธีบอกพลางส่งสายตาหื่นกามให้เจ้าของบ้านอย่างไม่ปิดบัง
"กินง่ายอยู่ง่ายแบบนี้พี่ชอบ"
วันเพ็ญตอบพลางเอาอาหารเข้าไปอุ่นในเตาไมโครเวฟ ระหว่างรออาหารวันเพ็ญเดินไปหาเมธีที่นั่งรออยู่เก้าอี้มุมห้อง เธอนั่งลงบนตักแกร่งของเมธีในท่าหันหน้าเข้าหากัน แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอ เธอมอบจูบอันดูดดื่มให้แก่เมธี ลิ้นเล็กแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดแลกเปลี่ยนความหวานกับลิ้นร้อนของเมธีจนเกิดเสียงดัง
จ๊วบ... จ๊วบ...
"อื้อ...ซี้ดด..."
วันเพ็ญส่งเสียงคราง เมื่อรับรู้ได้ถึงแรงเสียดสีจากท่อนอวบที่อยู่ตรงร่องก้น ร่องเสียวของเธอเปียกแฉะพร้อมที่จะกลืนกินท่อนอวบของเมธี ผ้าเช็ดตัวที่พันรอบหน้าอกอย่างหมิ่นเหม่หลุดลงไปกองกับพื้น มือเรียวรีบกระตุกปมผ้าเช็ดตัวของเมธีออก
เธอยกก้นขึ้นเล็กน้อย แล้วจับท่อนอวบมาจ่อตรงปากทางเข้า ก่อนจะค่อยๆ นั่งทับลำเขื่องลงไปจนมิด
"อ่าาา...ซี้ดด..."
เมธีส่งเสียงครางด้วยความเสียว ช่องทางรักของเธอตอดรัดลำแกร่งของเขาถี่ยิบ เขาดูดเลียหน้าอกอวบทั้งสองข้างสลับกันซ้ายขวา
"อ๊ะ...อ๊ะ..อื้อ...ดูดแรงๆ พี่ชอบ"
"อื้อ...ซี้ดด...แบบนั้นแหละ"
"อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊า..สะ...เสียว"
เมธีขบเม้มปลายยอดสีชมพู พร้อมทั้งดูดทึ้งอย่างแรง การกระทำของเขาสร้างความเสียวซ่านให้แก่รุ่นพี่สาวจนแทบแตะขอบวรรค์
วันเพ็ญกระแทกตอยักษ์ทั้งเร็วและแรง ความใหญ่และความยาวของลำเขื่องถูกใจเธอเป็นอย่างมาก
เมื่อเมธีผละออกจากหน้าอกอวบ เธอก็มอบจูบอันเร่าร้อนให้แก่เขา พร้อมทั้งขย่มลำเขื่องของเขาไปด้วย เมื่อความเสียวซ่านเดินมาถึงปลายทาง เธอจึงผละริมฝีปากออกจากปากหนา มือเรียวจับบ่าทั้งสองข้างไว้แน่น เธอขย่มลำเขื่องทั้งเร็วและแรง ก้นงอนงามกระแทกกับหน้าขาของเขาจนเกิดเสียงดัง
พลั่บ! พลั่บ! พลั่บ!
"อะ...อ๊ะ...อ๊ะ...จะแตกแล้ว"
"อื้อ...เสียว...เสียวมาก"
วันเพ็ญส่งเสียงครางดังแข่งกันเสียงฝน เธอขย่มลำเขื่องของเขารัวเร็ว หน้าอกอวบกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทก
เมธีได้แต่ส่งเสียงครางด้วยความเสียวสะท้าน เขาปล่อยให้วันเพ็ญเป็นคนคุมเกม และดูเหมือนว่าเธอจะทำได้ดีเสียด้วย ทุกครั้งที่เธอขย่มกลีบสวยลงมา เขาเสียวจนน้ำแทบแตกนำหน้าเธอ
"อื้ออ...ซี้ดด...อ่าาา"
เมธีเสียวสุดขีด เขาปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าไปในร่องลึก
"อ๊ะ...อ๊า...อ๊ายยย..."
วันเพ็ญกรีดร้องด้วยความเสียว น้ำสีใสไหลออกมาจนเปื้อนหน้าตักของเมธี เธอยิ้มให้เขาตาฉ่ำปรือ หลังจากที่เป็นคนพาเข้าแตะขอบสวรรค์ด้วยตัวเอง
เมธีเอามือปัดผมออกจากหน้าที่ชื้นเหงื่อ เขาจูบหน้าผากมนเป็นการให้รางวัล ไม่บ่อยครั้งที่เขาจะเสร็จสมเพราะถูกขย่ม วันเพ็ญเด็ดกว่าที่เขาคิดไว้เยอะ
กว่าทั้งสองคนจะได้กินข้าวก็ต้องอุ่นอีกรอบเพราะอาหารที่เวฟไว้เย็นหมด
"เข้าไปกินอะไรหน่อยไหม" วันเพ็ญเอ่ยถามเมื่อรถแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน"ก็ดีครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดี""พี่ว่าขับรถไปจอดในโรงจอดรถดีกว่านะ เราจะได้ไม่ต้องเปียกฝน"วันเพ็ญบอกพลางชี้มือไปที่โรงจอดรถที่อยู่ไม่ไกล"ครับ""ธีร์อยากกินอะไรเดี๋ยวพี่ทำให้"วันเพ็ญเอ่ยอย่างใจดี ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตัวยาว"ถ้าผมอยากกินพี่ พี่จะยอมให้กินไหมครับ""ธีร์อยากกินแบบไหนล่ะ กินรองท้องหรือกินแบบจุกๆ"วันเพ็ญถามพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด "ก็ต้องกินแบบจุกๆ สิครับถึงจะอิ่ม" เมธีตอบ พลางมองดูวันเพ็ญปลดกระดุมเสื้อ แววตาเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา เขาค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ตอนนี้ร่างกำยำเหลือแค่ร่างกายที่เปล่าเปลือย"ถ้าอยากกินจุกๆ ธีร์คงต้องนอนค้างบ้านพี่แล้วล่ะ" วันเพ็ญกระซิบข้างหูเขาเสียงหวาน"ได้สิครับ...ผมจะกินให้อิ่มเลย"เมธีโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างหูขาวผ่อง ก่อนจะมอบจูบอันเร่าร้อนให้แก่เธอ"อื้ออ...พี่ว่าเราไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พี่เหนียวตัวจะแย่"ทันทีที่ปากเป็นอิสระ วันเพ็ญก็รีบชวนเมธีไปอาบน้ำ "เดี๋ยวผมอุ้มนะ"วันเพ็ญพยักหน้า เมธีจึงย่อตัวลงแล้วอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าสาว แล้วก้าวยาวๆ พาเธอไปที่ห้องน
ปั่ก! ปัก! ปั่ก!"อ๊ะ...ตะ...แตกแล้ว...อ๊าย"วันเพ็ญหวีดร้องด้วยความเสียวซ่าน น้ำหวานไหลทะลักออกมาเคลือบลำแกร่งจนมันวาว"อ่าาา...โคตรเสียว...อ๊า...ซี้ด...อ๊า..."เมธีส่งเสียงครางออกมาไม่หยุด เขารัวบั้นเอวใส่ร่องลึกอย่างบ้าคลั่ง เมื่อถึงจุดสุดยอดร่างหนาก็กระตุกเกร็ง น้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในโพรงนุ่ม ก่อนจะไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นโต๊ะทำงานเมธีจูบหน้าผากชื้นเหงื่อของวันเพ็ญ เพื่อเป็นการให้รางวัลที่เธอทำให้เขาถึงจุดสุดยอดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้ารู้ว่าหม้ายสาวจะลีลาเด็ดแบบนี้ เขาคงจีบเธอซึ่งๆ หน้า ไม่ต้องแอบเอาดอกไม้ไปวางบนโต๊ะทุกวันแบบนี้เขาจัดการทำความสะอาดเนินเนื้ออวบอูมให้เธอ และจัดการกับเสื้อผ้าของเธอให้เข้าที่เข้าทางแล้วอุ้มร่างอวบอัดไปที่เก้าอี้ เพื่อให้เธอได้นั่งพักเหนื่อยหลังจากนั้นเมธีก็รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองและทำความสะอาดโต๊ะทำงานจนเรียบร้อย เขาเดินไปตรงหน้าวันเพ็ญแล้วมอบจูบอันดูดดื่มให้แก่เธอ วันเพ็ญก็จูบตอบเขาอย่างดูดดื่มไม่แพ้กัน ตอนนี้ร่องเสียวของเธอเริ่มเปียกแฉะขึ้นมาอีกครั้ง"พี่ว่าเรากลับกันดีกว่านะ...ถ้าขืนยังจูบกันอยู่อย่างนี้เราคงไม่ได้กลับบ้านแน่"วัน
"ให้ผมช่วยพี่เพ็ญบ้างนะครับ"เมธีบอกวันเพ็ญเสียงแหบพร่า เขามองเธออย่างหื่นกระหาย ก่อนจะอุ้มร่างอวบอัดของเธอให้นั่งบนโต๊ะทำงานในท่าชันเข่า เขาจับขาเรียวแยกออกจากกัน กระโปรงตัวสวยร่นขึ้นไปอยู่ที่เอว มือหนาลูบไล้เนินเนื้ออวบที่อยู่ภายใต้ผ้าเนื้อบางซึ่งตอนนี้เปียกแฉะ เขาแหวกกางเกงในไปด้านข้างแล้วแทรกนิ้วแกร่งเข้าไปในร่องลึก "อ๊ะ...อื้ออ...ซี้ดด..."วันเพ็ญส่งเสียงครางหวานออกมาทันทีที่เขาแทรกนิ้วแกร่งเข้าไปในโพรงนุ่ม"แจ่ะ! แจ่ะ! แจ่ะ!"อะ...อ๊า...อ๊า...สะ...เสียว""อื้อ...ซี้ดด...เร็วอีกธีร์""ซี้ดด...อ๊า...อ๊า...อื้อ...แบบนี้แหละ"เมธีเร่งความเร็วของนิ้วแกร่งขึ้น พลางมืออีกข้างเขาก็ปลดกระดุมเสื้อของวันเพ็ญออกอย่างชำนาญ เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวของเธอ เขารีบจัดการบราเซียของเธอให้พ้นทาง ก่อนจะก้มลงไปดูดดึงหน้าอกอวบอย่างตะกละ แล้วเลียวนที่ปลายยอดถันสลับกับขบเม้มเบาๆ "อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...พี่จะแตกแล้ว...ซี้ดด...""อื้อ...เร็วอีกพี่ไม่ไหวแล้ว...อ๊า...อ๊า..."เมธีเร่งจังหวะของนิ้วแกร่งให้เร็วขึ้นตามคำเรียกร้องของวันเพ็ญ เธอถึงกับเอวลอยด้วยความเสียวซ่าน ใช้เวลาไม่นานเธอ
วันนี้ฝนตกแบบไม่ลืมหูลืมตา ตกตั้งแต่เช้าจนถึงกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน ทุกคนทยอยกลับกันหมดแล้ว ทั้งแผนกเหลือแค่วันเพ็ญและเมธีเพียงสองคนเท่านั้น วันเพ็ญแอบมองเมธีอยู่นานแต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับสักที กระทั่งเวลาที่ฝาผนังบอกเวลาหนึ่งทุ่ม เธอจึงเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขา"ธีร์วันนี้พี่ขอติดรถกลับหน่อยนะ ฝนตกหนักอย่างนี้พี่กลัวไม่มีแท็กซี่""ได้ครับ""ธีร์งานใกล้เสร็จยัง มีอะไรให้พี่ช่วยไหม"วันเพ็ญถามพร้อมทั้งเดินไปยืนข้างเก้าอี้ตัวที่เมธีนั่งอยู่"ใกล้แล้วครับพี่""ให้พี่ช่วยนะ"วันเพ็ญเสนอตัวพลางสิ่งยิ้มมีเสน่ห์ให้เมธี รอยยิ้มของเธอทำเอาเมธีหัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาเธอก้มลงดูหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างตั้งใจ ด้วยความที่เสื้อเชิ้ตของเธอปลดกระดุมสองเม็ดแรกออก ทำให้เมธีเห็นหน้าอกอวบของเธอเต็มสองตา ขนาดมันใหญ่เท่ากับหัวเด็กเขาถึงกับลอบกลืนน้ำลาย ยิ่งเวลาที่เธอก้มๆ เงยๆ ดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ยิ่งทำให้เขาเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอชัดเจน ตอนนี้เจ้ามังกรตัวเขื่องของเขามันเริ่มผงาดจนคับเป้ากางเกงไปหมดแล้วเธอเหลือบมองรุ่นน้องหนุ่มเป็นครั้งคราว สายตาเจ้ากรรมกลับบังเอิญเห็นเป้ากางเกงของเขา ซึ่งตอนนี้คับแน่
@ รุ่งขึ้นวันนี้วันเพ็ญมาทำงานสายกว่าปกติ เพราะรถเสียระหว่างที่กำลังขับมาบริษัท มิหนำซ้ำฝนยังตกอีก ทำให้เธอต้องมาทำงานในสภาพที่เปียกปอน โชคดีที่วันนี้เธอใส่เสื้อคลุมมาทำงานด้วย ไม่เช่นนั้นเธอคงได้อายเพื่อนที่ทำงาน เพราะเสื้อด้านในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวและก็บางมากด้วย"พี่เพ็ญวันนี้ทำไมมาทำงานสายจังครับ"เมธีพนักงานหนุ่มรุ่นน้องเอ่ยถาม เพราะปกติวันเพ็ญจะมาทำงานเช้ากว่าทุกคนในแผนก"รถพี่เสีย...แถมฝนก็ตกอีกด้วย โทรเรียกช่างมาลากรถก็กว่าจะมา เลยทำสายไปกันใหญ่"วันเพ็ญตอบพลางถอดเสื้อคลุมที่เปียกฝนออก ด้วยความบางของเสื้อเชิ้ตสีขาว ทำให้เมธีเห็นเนินเนื้อสองก้อนที่อยู่ใต้เสื้อตัวบางอย่างชัดเจน ความใหญ่โตของมันทำให้เมธีถึงกับลอบกลืนน้ำลาย เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องหนุ่มเอาแต่จ้องหน้าอกเธออย่างไม่วางตา วันเพ็ญจึงเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานออก แล้วหยิบเสื้อคลุมอีกตัวออกมาสวมทับทันที โชคดีของเธอที่มักจะเอาเสื้อคลุมเก็บไว้ที่ทำงาน เพราะบางวันแอร์ที่บริษัทเย็นมาก ด้วยความที่เป็นคนขี้หนาวเธอจึงมักจะมีเสื้อคลุมเก็บไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานเสมอ"พี่ว่าพี่มาสายแล้วนะ คนอื่นยังไม่มาอีกเหรอ" เมื่อได้ยินคำถามของวันเพ็ญ เม
วันเพ็ญสาวใหญ่วัย 45 ปี ถึงแม้อายุจะเยอะแล้วแต่ความสวยของเธอก็เตะตาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในบริษัทอยู่ไม่น้อย เธอเป็นหม้ายสามีตายมาห้าปีแล้ววันเพ็ญยังครองความโสดเอาไว้ ถึงแม้จะมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาแจกขนมจีบอยู่ทุกวัน แต่เธอก็ยังไม่ยอมตกลงปลงใจกับใครเสียที วันนี้ก็เช่นกันเมื่อเธอมาถึงโต๊ะทำงานก็มีดอกไม้ช่อใหญ่วางอยู่ก่อนแล้ว เธอพลิกซ้ายพลิกขวาในที่สุดก็เจอกระดาษเขียนตัวอักษร "T" เอาไว้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นทีไหน เพราะที่บริษัทแห่งนี้มีคนชื่อทีตั้งสามคน เธอไว้แต่หวังว่าจะเป็น"เมธี" คนที่เธอแอบชอบ"สวัสดีครับพี่เพ็ญ วันนี้ผมมาช้ากว่าพี่เพ็ญอีกแล้วนะครับ""ก็บ้านพี่อยู่ใกล้ก็ว่าธีร์" วันเพ็ญตอบกลับรุ่นน้องหนุ่มอย่างผู้ใหญ่ใจดี"ดอกไม้สวยจังเลยนะครับ""อื้ม...สวยมาก แต่ไม่รู้ว่าเจ้าของเป็นใคร ธีร์รู้ไหม"วันเพ็ญแสร้งเอ่ยออกไป คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าถึงกับหลบตา ท่าทางของเมธีทำให้วันเพ็ญรู้ในทันทีว่าคนที่เอาดอกไม้มาวางที่โต๊ะของเธอทุกวันคือเมธี เพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เธอเจอเมธีก่อนเพื่อนร่วมงานคนอื่นในทุกๆ เช้า"ผมจะไปชงกาแฟ พี่เพ็ญจะเอาสักแก้วไหมครับ""ก็ดีจ้า ชงเผื่อพี่ด้วยนะ""ได้ครับผม







