บทที่ 133

เซ่าเยว่เคยไปบ้านของซางจื้อเหนียนมาแล้วสามครั้ง แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเชิญเขามาที่บ้านของตัวเอง

ห้องไม่ได้ถือว่ารกนัก เซ่าเยว่พาเขาไปนั่งที่โซฟา แล้วเทน้ำใส่แก้วให้หนึ่งใบ

จากนั้นก็ตรงไปที่ครัวเพื่อเตรียมมื้อดึก

ตั้งแต่เซ็นสัญญาหย่าไป เซ่าเยว่ก็แทบไม่ได้ทำกับข้าวเองอีกเลย แต่พอดูจากวัตถุดิบที่มีอยู่ในบ้าน รวมถึงรสนิยมการกินที่เธอเคยสังเกตจากซางจื้อเหนียน เธอจึงเลือกทำซุปมะเขือเทศแบบง่าย ๆ

น้ำซุปมะเขือเทศก็ใช้แบบสำเร็จรูป วัตถุดิบสดใหม่ สามารถเตรียมได้สะดวกและง่ายดาย เซ่าเยว่จึงลงมือได้อย่างคล่องแคล่ว

ครัวของเธอเป็นครัวเปิด เซ่าเยว่แค่เงยหน้าก็สามารถมองเห็นซางจื้อเหนียนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นได้พอดี

บังเอิญเธอเห็นเขาลุกขึ้นยืน เซ่าเยว่กำลังจะถามว่าเขาต้องการอะไรหรือเปล่า แต่เขากลับเดินไปที่ตู้โชว์ แล้วหยิบแก้วใสทรงต้นไม้ที่เธอซื้อจากเอ็ม-แอลขึ้นมาพลิกดูอย่างพินิจพิเคราะห์ ดูเหมือนเขาจะชอบแก้วใบนั้นไม่น้อย แต่เซ่าเยว่ไม่คิดจะมอบให้เขา เพราะตัวเธอเองก็ชอบมันมากเช่นกัน

เซ่าเยว่ละสายตาจากเขา แล้วกลับมามองที่หม้อซุป เธอเฝ้าดูซุปมะเขือเทศอันเข้มข้นที่กำลังเดือด แต่เพียงครู่เดีย